Αγαπήθηκε όσο λίγοι στον Παναθηναϊκό. Ταυτόχρονα κατάφερε να αφήσει το σημάδι του, εξίσου όσο ελάχιστοι. Το πάθος, η δύναμη, η θέληση για επιτυχίες τον έκαναν έναν από τους βασικούς λόγους της δυναστείας του «τριφυλλιού» σε Ελλάδα και Ευρώπη. Από το 2003, όταν και βρέθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας, έως το 2014, όταν και αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τα πράσινα. Υπήρξε και ένα... διάλειμμα μιας σεζόν στην Φενέρμπαχτσε τη σεζόν 2012-13.
Η καρδιά του Μάικ Μπατίστ, όμως, ανέκαθεν άνηκε στον Παναθηναϊκό. Τον οποίο στηρίζει από τις ΗΠΑ, δίχως να ξεχνάει τα χρόνια, τις στιγμές, αλλά και τις φιλίες που έκανε στη χώρα μας. Η Ελλάδα αποτελεί δεύτερο σπίτι του, κάτι που φρόντισε να το αποδείξει εμπράκτως, με το γαλανόλευκο τατουάζ που έκανε κατά την τελευταία του επίσκεψη στη χώρα μας.
Λίγο πριν φύγει για τις ΗΠΑ, όπου θα σηκώσει μανίκια με τους Ουάσιγκτον Ουίζαρντς (βρίσκεται εν ισχύ το τριετές συμβόλαιο που υπέγραψε με τους «Μάγους», ως συνεργάτης του Ουές Ανσέλντ τζούνιορ) το SDNA τον συνάντησε στην Αθήνα και δεν έχασε την ευκαιρία για μια συζήτηση μαζί του. Άλλωστε ο «Big Mike» πάντα έχει κάτι να πει. Και επιβεβαιώθηκε στις γραμμές που θα διαβάσετε παρακάτω.
Διότι μίλησε χωρίς φόβο και πάθος για όσα σχετίζονται με το «τριφύλλι», αποκάλυψε ποιο είναι ένα από τα όνειρα που έχει για την καριέρα του, ενώ αναφέρθηκε στην επιρροή των Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρη Ιτούδη. Παράλληλα, μίλησε για τη σχέση του με τον κόσμο του Παναθηναϊκού και πόσο ξεχωριστή είναι αυτή με το πέρας των ετών, ενώ στάθηκε στους Ουίζαρντς και την σημαντική απόφαση που έχει να πάρει ο Μπράντλεϊ Μπιλ αυτό το καλοκαίρι, δίνοντας τη δική του οπτική στα πράγματα.
Πόσο ισχυρός είναι ο δεσμός σου με την Ελλάδα;
«Αυτό φαίνεται από την ιστορία. Για μένα που ήρθα από μια άλλη κουλτούρα και είχα την ευκαιρία να δω διαφορετικά πράγματα και διαφορετικές νοοτροπίες, είδα πώς κινούνται τα πράγματα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα ήμουν 24 ετών, νέος άνθρωπος και έφυγα στα 36 μου, ώριμος άνδρας. Μια ολόκληρη ζωή δηλαδή. Τα πράγματα που έμαθα και κουβάλησα μιλώντας στον κόσμο είναι πολλά. Για πάντα θα είμαι ευγνώμων πάνω σε αυτό, για τις αξίες και τα μαθήματα που έμαθα στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Αλλά και για τον κόσμο της χώρας. Μαθαίνεις πράγματα και λαμβάνεις αγάπη και σεβασμό, κάτι που συμβαίνει και με μένα».
Έχεις πολλούς φίλους στην Ελλάδα, ο κόσμος του Παναθηναϊκού σε έχει σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά του. Από το 1 έως το 10 πόσο Έλληνας νιώθεις;
«(γελάει) Θα έλεγα 50-50. Μισός Έλληνας, μισός Αμερικανός! Είμαι Αμερικανός-Έλληνας! Ειλικρινά νιώθω την αγάπη και βλέπω πάντα φίλους εδώ. Το έχω αυτό στο μυαλό μου κάθε φορά που επιστρέφω στην Ελλάδα και την επισκέπτομαι. Βλέπω παλιούς συμπαίκτες και φίλους. Όσα έχω περάσει εδώ είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσω και να τα αφήσω πίσω. Δεν είναι εύκολο να το κάνω. Είναι πράγματα που έχουν επιπτώσεις σε πολλές ζωές και έχουν εμπνεύσει κόσμο. Δεν είναι εύκολο να μείνω μακριά. Όταν αποσύρθηκα πραγματικά προσπάθησα να μείνω μακριά και να μην βλέπω πολλά παιχνίδια Euroleague. Ήθελα να αποτραβηχτώ για λίγο. Άκουγα τον κόσμο στο ΟΑΚΑ και όλα τα σχετικά. Μετά από 3 χρόνια όμως άρχισα να βλέπω ξανά όλο και περισσότερο παιχνίδια στην Ευρώπη και τώρα είναι κάτι που δεν μπορώ να κάνω. Οι δεσμοί με την Ελλάδα είναι παντοτινοί».
Σου λείπει καθόλου η ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ, τα κρίσιμα παιχνίδια, το να κυριαρχείς στο παρκέ;
«Φυσικά και μου λείπουν όλα αυτά. Άρχισα να παίζω μπάσκετ σε ηλικία 5 ετών. Αυτό που ξέρω είναι αυτό που κάνω. Στο τέλος καλά πράγματα έρχονται σε σένα. Στο τέλος, μου λείπει ο κόσμος, μου λείπει να είμαι στο ΟΑΚΑ, αυτά τα πράγματα που σε κάνουν να θες να παίζεις. Αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι κάτι που μοιράστηκα μέσω των social media, οι παλιοί συμπαίκτες, τα γέλια και οι ιστορίες. Άρχισα ως νεαρός στον Παναθηναϊκό και έφυγα ως ώριμος άνδρας με πολλούς τίτλους, πολλά μαθήματα και πολλές αναμνήσεις».
Πριν φύγεις από την Ελλάδα είχες ένα δείπνο με παλιούς συμπαίκτες, όπως ο Διαμαντίδης, ο Τσαρτσαρής και ο Ντικούδης. Πόσες αναμνήσεις με πικ εν ρολ, dive, συνεργασίες, είχε αυτή η συνάντηση;
«Λένε πως μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Εδώ θα πω ότι ισούται με εκατομμύρια λέξεις. Ήταν ο Διαμαντίδης στην παρέα, που ξέρω τα πάντα για την καριέρα του, είναι εκπληκτικός, είναι νο.1 και ήταν μέχρι πρότινος στη διοίκηση του Παναθηναϊκού. Ήταν μαζί ο Τσαρτσαρής και ο Ντικούδης, δύο εξαιρετικά μπασκετικά μυαλά, που έπαιξαν για χρόνια στο κορυφαίο επίπεδο στην Ευρώπη και είχαν διεθνείς συμμετοχές. Κάνουν εξαιρετική δουλειά στην Ομοσπονδία, ενώ στην πορεία τους με την Εθνική κατέκτησαν το χρυσό στο Eurobasket και νίκησαν την Team USA, που όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο να συμβεί. Αυτό ήταν σπουδαίο και έκανε τους Αμερικανούς να πάρουν τα πράγματα πιο πολύ στα σοβαρά. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία, είπαμε πάρα πολλές ιστορίες που πολύς κόσμος δεν ξέρει. Θα μπορούσαν να γίνουν ντοκιμαντέρ. Είχαμε πολύ καλό φαγητό, που ήταν βασικό και απολαύσαμε τις αναμνήσεις».
Να υποθέσουμε πως ένα από τα βασικά πρόσωπα των ιστοριών αυτών ήταν ο κόουτς Ομπράντοβιτς;
«Φυσικά! Ο κόουτς Ομπράντοβιτς ήταν ο βασικός ηγέτης αυτής της ομάδας, ο κόουττς Ιτούδης ήταν ο βασικός ηγέτης αυτής της ομάδας. Ακολουθούσαμε όσα μας έλεγαν με τον καλύτερο τρόπο. Κανείς δεν είναι τέλειος όμως εμείς είχαμε δύο σπουδαίους για προπονητές και μας έδιναν την πολυτέλεια να βλέπουμε κάθε μέρα την καλύτερη εκδοχή τους. Αυτή ήταν μια μεγάλη αιτία της επιτυχίας του Παναθηναϊκού».
Πόσο μεγάλη ήταν η επιρροή του κόουτς Ομπράντοβιτς και του κόουτς Ιτούδη σε σένα, ώστε να ακολουθήσεις τον δρόμο της προπονητικής;
«Όταν περνάς χρόνο με έναν παίκτη και βλέπεις την ικανότητά του καταλαβαίνεις αν μπορεί να γίνει προπονητής, να πάει στο επόμενο στάδιο. Σε βάζει σε θέση να είσαι επιτυχημένος. Όταν ήρθα στην Ελλάδα έπαιζα σε διαφορετική θέση και ο κόουτς Ομπράντοβιτς με τον κόουτς Ιτούδη με έβαλαν στη θέση του σέντερ. Δεν υπήρξε διαφωνία μαζί τους, απλά προσπάθησα και δούλεψα όσο καλύτερα μπορούσα σε αυτό το κομμάτι εξ αρχής. Παιχνίδι με παιχνίδι μάθαινα πράγματα. Έπρεπε να μάθω μια νέα θέση, αυτή του σέντερ, όμως στην δεύτερη σεζόν μου στον Παναθηναϊκό τα πάντα είχαν μπει σε μια σειρά, ήξερα τι θέση θα έπαιζα και τι ευθύνες θα είχα σε αυτή τη θέση για την ομάδα.
Ο τρόπος που οι δυο τους μου μίλησαν και μου έδειξαν βίντεο, αλλά και όσα έκαναν στην προπόνηση για να κατανοήσω πράγματα, όχι μόνο για μένα, αλλά και για τους συμπαίκτες μου, που προσαρμόζονταν σε νέες θέσεις, ήταν εξαιρετικός. Δημιουργούσαμε μια κουλτούρα στην ομάδα και προπονούμασταν σκληρά, ενώ τη μέρα του αγώνα παίζαμε όσο πιο σκληρά μπορούσαμε. Είμαι ευλογημένος που είχα επιρροή από κάποιους από τους καλύτερους που προπόνησαν στην Ευρώπη».
Αν ήταν στο χέρι σου και είχες την επιλογή, θα ήθελες να ήσουν head coach σε ομάδα Euroleague ή σε ομάδα ΝΒΑ;
«Είναι δύσκολη ερώτηση. Αυτή τη στιγμή δουλεύω στο ΝΒΑ σε μια από τις καλύτερες δουλειές στον κόσμο. Ξέρω ότι έχω δρόμο να προχωρήσω για να γίνω head coach, έχω πράγματα να κάνω ακόμα. Δεν ξέρω αν θα είναι στο ΝΒΑ ή στην Ευρώπη. Όταν έρθει ο χρόνος να πάρω την απόφαση, θα πάρω την καλύτερη που μπορώ. Ο χρόνος θα δείξει γι αυτό, η αποστολή για μένα είναι να γίνω προπονητής. Δεν λέω ότι θα γίνω μόνο στην Ευρώπη ή μόνο στο ΝΒΑ. Ξέρω πώς δουλεύουν και οι δύο λίγκες. Θα δούμε. Όταν έρθει η ώρα σίγουρα θα είμαι έτοιμος και απλά περιμένω τον χρόνο».
Γιασικεβίτσιους και Ιτούδης μπορούν να κάνουν το βήμα για το ΝΒΑ
Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μια φημολογία γύρω από τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που τον συνέδεε με τον πάγκο των Λος Άντζελες Λέικερς. Απ' όσα έχεις δει στην Ευρώπη, ποιοι προπονητές μπορούν να κάνουν το άλμα για το ΝΒΑ;
«Ο Σάρας είναι ένας προπονητής που μπορεί να κάνει το βήμα για το ΝΒΑ. Ο Ιτούδης επίσης θεωρώ πως κι αυτός είναι μέσα στη λίστα. Είναι στο ραντάρ ομάδων του ΝΒΑ για πολύ καιρό και εξαρτάται από το αν θέλει πραγματικά να περάσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο Σαρούνας είναι πολύ καλός προπονητής και το ΝΒΑ είναι μια κατάσταση διαφορετική. Πρόκειται για δύο διαφορετικές καταστάσεις το ΝΒΑ με την Ευρώπη. Στην Ευρώπη ο προπονητής απαιτεί και ωθεί τον παίκτη περισσότερο, το ΝΒΑ είναι λίγκα των παικτών. Τα πράγματα δουλεύουν διαφορετικά. Ο αντίκτυπος ενός προπονητή στην Ευρώπη είναι σαφώς μεγαλύτερος από αυτόν στο ΝΒΑ».
Επιστρέφοντας στα του Παναθηναϊκού, πρόσφατα είπες πως ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να αλλάξει κάποια πράγματα για να βρεθείς στον πάγκο της ομάδας. Ποια είναι η βασική αλλαγή που θες να δεις εσύ για το βήμα αυτό;
«Δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, για να είμαι ειλικρινής. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει είναι το όραμα που υπάρχει. Υπάρχει θέληση για νίκη, άρα πρέπει να υπάρξει και η ανάλογη προσαρμογή σε αυτό το κομμάτι. Ίσως κατά τη γνώμη μου επειδή τα βλέπω απ' έξω τα πράγματα, όμως είναι δύσκολο να βλέπω την ομάδα να μην είναι ανταγωνιστική στο υψηλότερο επίπεδο. Δεν ξέρω την κατάσταση, δεν θα σπαταλήσω το χρόνο να βρω τα γιατί και τις αιτίες. Θα καθίσω πίσω, θα στηρίξω την ομάδα και θα ευχηθώ το καλύτερο.
Ελπίζω πάντα για το καλύτερο, όμως είναι πολύ δύσκολο βλέποντας τον Ολυμπιακό να παίζει σε τόσο υψηλό επίπεδο, όπως έδειξε και στο Final 4. Είναι η ομάδα στην οποία έπαιξα και την αγαπώ. Στους Ουίζαρντς έχουμε διεθνείς παίκτες από την Ευρώπη, όπως ο Άβντιγια, ο Πορζίνγκις, ο Σατοράνσκι. Όλοι με ξέρουν λόγω Παναθηναϊκού. Στα παιχνίδια Μακάμπι-Παναθηναϊκού έχουμε πάντα μια μικρή... κόντρα με τον Ντένι. Πηγαίνουμε για φαγητό και ο χαμένος κερνάει. Είναι κάτι που κάνω τώρα. Ελπίζω το όραμα, ο στόχος και το πάθος για νίκη θα αλλάξει και θα δούμε τι θα συμβεί. Για την ώρα όμως υποστηρίζω από μακριά και εύχομαι τα καλύτερα».
Παπαπέτρου και Παπαγιάνννης θα μπορούσαν να σταθούν στο επίπεδο του Παναθηναϊκού στην εποχή μου
Βρέθηκες στο ΟΑΚΑ και είδες την ομάδα, έστω και σε φιλικό, κόντρα στην ΑΕΚ. Από το φετινό ρόστερ του Παναθηναϊκού, έχεις ξεχωρίσει κάποιον παίκτη που θα μπορούσε να σταθεί στην ομάδα της δικής σου εποχής;
«Ο Παπαπέτρου είναι ένας από αυτούς. Το μέγεθος για τη θέση του και ο τρόπος που τελειώνει τις φάσεις είναι κάτι που με ιντριγκάρει. Είναι ένας από τους παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν στην εποχή μας. Επίσης ο Παπαγιάννης είναι πολύ καλός επίσης. Είναι σέντερ που τρέχει το γήπεδο, έχει σεβαστό post up game και θα επέλεγα αυτούς τους δύο, είναι Έλληνες και θα μπορούσαν να καταλάβουν πιο εύκολα τα πράγματα στην ομάδα».
Η σχέση σου με τον κόσμο του Παναθηναϊκού είναι πάντα τόσο καλή. Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ξεχωριστή;
«Είναι ο τρόπος που έπαιζα. Έδινα πάντα το καλύτερο κάθε φορά που πατούσα στο παρκέ. Στον κόσμο άρεσε ο τρόπος που έπαιζα στο γήπεδο. Προσπαθούσα να χρησιμοποιώ την ενέργεια του κόσμου για μένα και τους συμπαίκτες μου για να πάρουμε ενέργεια όταν δεν παίζαμε καλά. Αυτό το λέω και τώρα στους παίκτες. Όταν δεν παίζετε καλά, το πιο ισχυρό κομμάτι είναι η ώθηση που παίρνετε από τον κόσμο. Στο ΟΑΚΑ εύκολα κερδίζαμε 8-9 παιχνίδια στη σεζόν λόγω του κόσμου. Αποσπούσαν την προσοχή του κόσμου και έδιναν ώθηση σε εμάς. Είναι ξεχωριστή η σχέση και ελπίζω να κρατήσει για πάρα πολύ καιρό».
Κάποιες φορές κοιμάμαι και ονειρεύομαι πως είμαι προπονητής στον Παναθηναϊκό και έχω όλο αυτόν τον κόσμο στο πλευρό μου
Νιώθεις πως ο κύκλος σου στον Παναθηναϊκό δεν έχει κλείσει;
«Δεν έχω ολοκληρώσει τον κύκλο μου στον Παναθηναϊκό. Ας είμαστε ειλικρινείς, είναι κάτι που έχω σκεφτεί. Κάποιες φορές κοιμάμαι και ονειρεύομαι πως είμαι προπονητής του Παναθηναϊκού, έχοντας τον κόσμο στο πλευρό μου. Αυτό είναι φαντασία, είναι όνειρο τώρα. Αν γίνει πραγματικότητα θα το δω στο μέλλον. Μέχρι τότε κάθομαι πίσω και θα προσπαθήσω να πάρω την καλύτερη δυνατή απόφαση. Εάν δεν υπάρχει κοινό έδαφος και κοινός στόχος, δεν θα δουλέψει. Ο προπονητής πρέπει να ανησυχεί μόνο για το μπάσκετ, πώς θα κάνει καλύτερους τους παίκτες του και πώς θα κερδίζει τίτλους. Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι άλλα πράγματα από το μπάσκετ, το πράγμα δεν δουλεύει. Όσα λεφτά κι αν επενδύσεις αν δεν υπάρχει κοινός στόχος και το πράγμα δεν δουλεύει».
Πηγαίνοντας στο ΝΒΑ και στην ομάδα που είσαι τώρα, τους Ουάσιγκτον Ουίζαρντς, υπάρχει μια σημαντική απόφαση στον ορίζοντα που αφορά τον Μπράντλεϊ Μπιλ. Πόσο σημαντική είναι για τον οργανισμό η απόφασή του;
«Πρώτα απ' όλα πρέπει να είναι υγιής ο Μπραντ. Δεν τον είχαμε μαζί μας στο φινάλε της σεζόν, καθώς υπέστη κάταγμα στον καρπό. Ήταν τρομερά επώδυνο για εμάς, γιατί ήταν ο κορυφαίος σκόρερ μας και εξαρτόμαστε από εκείνον για να κερδίσουμε παιχνίδια. Ειδικά στα τελευταία λεπτά, αυτός είναι που έχει τη μπάλα και κάνει παιχνίδι. Είναι η νο.1 επιλογή μας στην επίθεση, δίνει πολλά με το σουτ του. Ένα ακόμα στοιχείο για τον Μπραντ ήταν πως δεν ήταν αποτελεσματικός στο φινάλε της σεζόν, γιατί δεν ήταν εκεί για εμάς. Το να μην τον έχουμε ήταν δύσκολο, την ίδια στιγμή που είχαμε να διαχειριστούμε και άλλους τραυματισμούς, όπως του Κάιλ Κούζμα.
Είναι η νο.1 επιλογή μας όταν είναι υγιής. Όταν μιλάω για μπάσκετ, πάντα λέω πως χρειάζεται και η τύχη. Γι αυτό ακριβώς αναφέρομαι. Πρέπει να είμαστε υγιείς και αυτό είναι δύσκολο γιατί βάζουμε το σώμα μας στη φωτιά κάθε βράδυ. Αυτό το καλοκαίρι έχει μια σημαντική απόφαση ο Μπραντ, που είναι unrestricted free agent. Έχει να σκεφτεί τα οικονομικά της συμφωνίας. Εάν θα πάρει supermax με την ομάδα ή θα πάει αλλού να βρει πολλά λεφτά. Θα καθίσει με την οικογένειά του και τους εκπροσώπους του και θα πάρει την καλύτερη δυνατή απόφαση για εκείνον. Είναι 10 χρόνια στην ομάδα, έχει δει τα καλά και τα άσχημα.
Από αυτό το να πάρεις την απόφασή σου είναι πάντα σεβαστή. Δεν παίζουμε για πάντα το παιχνίδι. Σε αυτή τη λίγκα πολλοί παίκτες δεν έχουν την ευκαιρία να κερδίζουν πολλά παιχνίδια. Υπάρχουν παιχνίδια με μεγάλη σημασία και αυτά είναι οι τελικοί του ΝΒΑ. Από την εμπειρία μου, που κέρδιζα κάθε χρόνο στην Ελλάδα, πήρα μαθήματα που με βοήθησαν να καταλαβαίνω τις καταστάσεις. Από αυτό το κομμάτι είναι ένα μήνυμα που δίνω στους παίκτες».
Τι χρειάζεται η ομάδα για να επιστρέψει στα πλέι οφ; Ίσως μια βοήθεια από το NBA Draft κάνει τη διαφορά, μιας και επιλέγετε στο νο.10...
«Θέλουμε έναν πόιντ γκαρντ. Δεν ξέρω πού ή πώς θα τον βρούμε, εάν θα κάνουμε ανταλλαγή. Θα πρέπει να φέρουμε μια παρουσία στα αποδυτήρια, έναν παίκτη με καλό χαρακτήρα εντός και εκτός γηπέδου. Ο στόχος είναι πιο μεγάλος να χτίσουμε μια κουλτούρα. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν παίκτες με εγωισμό, όταν όμως έχεις 6-7 παίκτες με μεγάλο εγωισμό και αυτός ελέγχεται, τότε είναι σημαντικό για τα αποδυτήρια.
Ψάχνουμε να βρούμε τα σωστά κομμάτια, σκληράδα και κάποιες φορές υπάρχουν οι παίκτες σε πρώιμη μορφή, αλλά ακόμα είναι νέοι για να βρουν την σκληράδα. Στην free agency ή μέσω ανταλλαγής μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση. Αυτό το καλοκαίρι θα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον για εμάς και ανυπομονώ να επιστρέψω και να πιάσω δουλειά με συναντήσεις και κουβέντες για όλα τα θέματα της ομάδας. Φαίνεται πως είναι υποσχόμενη η θέση που έχουμε στο ντραφτ, αλλά θα δούμε τι κινήσεις θα κάνουμε για να ανεβάσουμε το επίπεδο των προσδοκιών που υπάρχουν για εμάς τη νέα σεζόν».