MENU

Να συμφωνήσουμε σε κάτι; Όλοι οι άνθρωποι, σε όποιον τομέα και αν κυριαρχούν ή διαπρέπουν, είναι, πρωτίστως, άνθρωποι. Έχουν αδυναμίες, έχουν κολλήματα, κάνουν λάθη, θα «θολώσουν». Είναι στη φύση μας, όσο και αν κάποιοι το δουλεύουν και το διαχειρίζονται. Πόσες φορές δεν είπες "ξέφυγα, λάθος μου, δεν σκέφτηκα καθαρά"; 

Και, σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, μπορείς να δικαιολογήσεις πολλές συμπεριφορές, πάντα μέχρι ενός σημείου. Ειδικά όταν μιλάμε για αθλητές, που «παίζουν» μπροστά σε εκατομμύρια οθόνες και πρέπει να δώσουν το 100% τους μέσα σε ένταση και 200 παλμούς. Είναι ένα ελαφρυντικό και πρέπει πάντα να το σκεφτόμαστε όταν κρίνουμε, ίσως αυστηρά και άδικα, κάποια από τα περιστατικά που βλέπουμε σε γήπεδα, σε παρκέ ή και στις πίστες.

Στην περίπτωση του Μαξ Φερστάπεν, όμως, δεν υπάρχει ούτε μισή δικαιολογία. Ούτε ένα «ναι μεν, αλλά», ούτε ένα σοβαρό επιχείρημα από την αντίθετη μεριά. Ο back to back πρωταθλητής, ο κορυφαίος οδηγός της εποχής και της γενιάς του, ένας τύπος - φαινόμενο, έδειξε χθες (13/11) - ξανά - το χειρότερό του πρόσωπο. 

Σε περίπτωση που δεν το είδες, ο Μαξ αρνήθηκε να υπακούσει στις οδηγίες της ομάδας του και δεν έδωσε τον χώρο που έπρεπε στον ομόσταυλό του, Τσέκο Πέρες, για να τον βοηθήσει να ανέβει βαθμολογικά στη μάχη με τον Σαρλ Λεκλέρ για την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα των οδηγών.

«Σας το είπα ήδη την τελευταία φορά, δεν θα μου ζητήσετε ξανά κάτι τέτοιο. Εντάξει; Σας είπα τους λόγους μας και μένω εκεί»: Η απάντηση του Μαξ είναι, ίσως, χαρακτηριστική για την προσωπικότητά του. Απότομη, σκληρή, αδιαπραγμάτευτη. Και, δυστυχώς, δείχνει έναν άνθρωπο που δεν έχει κάνει ούτε μισή προσπάθεια να απαλλαγεί από τα κακώς κείμενα της περσόνας του.

Ο Φερστάπεν παραμένει το «κακό παιδί». Ο «τσόγλανος». Ο «σκληρός πρωταθλητής». Πιθανότατα - και με βάση το σκεπτικό ότι πλέον είναι 25 ετών - θέλει να είναι έτσι. Του αρέσει. Ταιριάζει με το ruthless οδηγικό του στυλ. Μόνο που, εδώ, υπάρχουν δεκάδες «αλλά»:

  • Για ποιον λόγο να μην βοηθήσει έναν οδηγό που την τελευταία διετία έχει όντως κάνει τα πάντα για να τον στηρίξει και έχει - δεδομένα - έστω και ένα μικρό μερίδιο επιτυχίας στους τίτλους;
  • Γιατί να κυνηγήσει μία εντελώς ανούσια 6η θέση, όταν είναι ήδη ένας άνετος, ξεκούραστος και απόλυτα κυρίαρχος πρωταθλητής; 
  • Γιατί δεν άκουσε - έστω και για μία φορά - τις οδηγίες της ομάδας του, που ήταν 100% ξεκάθαρες και με σωστή λογική;
  • Πώς γίνεται να δέχεσαι ότι λίγο νωρίτερα ο Τσέκο Πέρες έκανε στην άκρη (όπως πάντα) για να κυνηγήσει μία καλή θέση και, λίγες στιγμές μετά, αφού δεν υπήρχε... φως στο τούνελ, να αρνείσαι να κάνεις ακριβώς το ίδιο, σε συνθήκη που έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία για τον ομόσταυλό σου και την ομάδα σου; 
  • Ποιοι ακριβώς μπορεί να είναι οι «λόγοι» που δεν του επιτρέπουν να κάνει κάτι τόσο απλό, που δεν τον επηρεάζει ούτε στο 0,1%;
  • Στο υποθετικό σενάριο που αυτοί οι «λόγοι» είναι σοβαροί, με επιχειρήματα και είναι γνωστοί σε όλη την ομάδα: Δεν θα μπορούσε να κάνει τα... στραβά μάτια και να θυμηθεί - για παράδειγμα - την μάχη που έδωσε ο Πέρες πέρσι στο Άμπου Ντάμπι; Ή τις δεκάδες φορές που ήταν factor σε νίκες του; 

Είναι προφανές ότι τα παραπάνω ερωτήματα είναι σχεδόν ερωτηματικά. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει τον Μαξ; Ποιος σκέφτεται ότι υπάρχει έστω και κάτι που να τον δικαιολογεί;

Ο Τσέκο Πέρες δεν ξέσπασε με φωνές, αλλά τα λόγια του ήταν σκληρά: Αφού είπε ένα ειρωνικό «ευχαριστώ» στην επικοινωνία του στο team radio, ο Μεξικανός είπε ότι ο Φερστάπεν «έδειξε ποιος είναι πραγματικά». Λίγο αργότερα, οι παλμοί δεν είχαν πέσει και ο έμπειρος οδηγός είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ο Μαξ είναι αχάριστος: «Μου προκαλεί έκπληξη. Πραγματικά δεν ξέρω τι έγινε. Πρέπει να τον ρωτήσετε. Ειδικά για όλα όσα έχω κάνει για εκείνον...  Είμαι πολύ απογοητευμένος. Νομίζω ότι αν έχει δύο πρωταθλήματα το χρωστάει σε μένα».

Έστω και μέσα στην υπερβολή της, η ατάκα του Πέρες έχει δόση αλήθειας και η πλειοψηφία των φιλάθλων τον στήριξε μέσω των social media. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που «έκραξαν» ξανά τον Φερστάπεν για την συμπεριφορά του, που πλέον εξελίσσεται σε... κηλίδα γύρω από έναν φανταστικό οδηγό.

«Ελπίζουμε να καταλάβατε πλέον τι είναι ο Φερστάπεν», «Δεν είσαι ποτέ μεγαλύτερος από την ομάδα», «Ο Πέρες τον βοήθησε σαν λιοντάρι πέρσι και αυτός δεν του δίνει μία 6η θέση», «Ο μαλ@@@ς της ημέρας», «Είναι ένας εγωιστής, ένα κακομαθημένο παιδί»: Αυτά είναι μόνο λίγα από τα posts ια τον Μαξ, που μάλλον δεν αντιλαμβάνεται ότι φτάνει σε σημείο να μην τον συμπαθεί κανένας. Και, ναι, είναι σίγουρο ότι αυτό του αρέσει (όπως και σε πολλούς ακόμα κορυφαίους, που... διψάνε για haters), όμως οι συνέπειες του χτυπούν ήδη την πόρτα: Η ομάδα του είναι σίγουρα δυσαρεστημένη, ο Πέρες λογικά δεν θέλει ούτε να τον... βλέπει και μελλοντικά ίσως υπάρχει θέμα με την θέση του νο2 πίσω από έναν άνθρωπο με αυτόν τον χαρακτήρα.

 

Στο τέλος της καριέρας του, ο Φερστάπεν θα έχει σίγουρα μία θέση στους κορυφαίους της ιστορίας. Αυτή την στιγμή δε, κανένας δεν μπορεί έστω να αμφισβητήσει την κυριαρχία του και το πόσο καλύτερος είναι από τους υπόλοιπους. Τα δύο σερί πρωταθλήματα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές και σίγουρα συνιστούν ένα σπουδαίο επίτευγμα, αλλά είναι πάντα καλύτερο να είσαι σωστός, σοβαρός, καλός συμπαίκτης και λογικός. Αν ο Φερστάπεν... τρελαίνεται με το να είναι το «κ@@οπαιδο που δεν βλέπει κανέναν», σίγουρα δεν θα σκέφτεται τα ίδια σε - ας πούμε - 20 χρόνια, όταν όλοι θα λένε ότι ο Μαξ ήταν τρομερός, αλλά και ένα αθεράπευτο τσογλάνι.

Το ερώτημα είναι μόνο ένα: Το περιστατικό με τον Τσέκο είναι ικανό για να τον αλλάξει; Αν όχι, τότε ο Φερστάπεν θα γίνει σύντομα η πιο μισητή αθλητική φιγούρα εκεί έξω. Και τότε, κανένα πρωτάθλημα, ακόμα και με 500 βαθμούς διαφορά, δεν θα έχει καμία απολύτως σημασία.

Τρομερό να είσαι ο καλύτερος, ακόμα πιο σπουδαίο να μην είσαι τσογλάνι χωρίς λόγο