MENU
Euro 2020 Χορηγός ΟΠΑΠ Α.Ε

Όλα τα νέα από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίου Euro 2020 - 2021 παίζουν μπάλα στο SDNA.gr. Ειδήσεις και αναλυτικό ρεπορτάζ σχετικά με προκριματικά, τους αγώνες, την βαθμολογία και τα αποτελέσματα από τις ομάδες. Δείτε το πρόγραμμα για το Euro και ποιοι όμιλοι έχουν σχηματιστεί. Ρεπορτάζ για την Εθνική Ελλάδας και τις υπόλοιπες ομάδες. Η ομάδα του SDNA σας προσφέρει όλες τις πληροφορίες. Μείνετε συντονισμένοι.

Advertisement Advertisement

Ο Μάρκους Ράσφορντ μπορεί και να είναι ο κορυφαίος Άγγλος επιθετικός της γενιάς του. Μπορεί. Άλλοι συμφωνούν, άλλοι διαφωνούν.

Αυτό που δεν χωρά αμφιβολία είναι ότι ο Μάρκους Ράσφορντ είναι δεδομένα ο κορυφαίος Άγγλος sportsman της εποχής του. Τελεία. Αυταπόδεικτο. Αξίωμα. 

Διότι, εν καιρώ πανδημίας υπενθύμισε κάτι που είχαμε λησμονήσει. Μεγάλος αθλητής δεν είναι αυτός που κλωτσάει καλά ένα τόπι, αυτός που βάζει την μπάλα συστηματικά σε ένα καλάθι ή χτυπάει καλά ένα μπαλάκι. 

Μεγάλος αθλητής είναι αυτός που βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την κοινωνία που ζει. Μεγάλος αθλητής είναι αυτός που ζει, αναπνέει, κινείται, προβληματίζεται, αφουγκράζεται τις ανάγκες της κοινωνίας.

Αυτός που χρησιμοποιεί το όνομα, την δύναμη, την επικοινωνιακή του ισχύ, την πειθώ για να βελτιώσει έστω και μία ζωή συνανθρώπου του.

Κι ο Μάρκους Ράσφορντ δεν άραξε στην ευμάρεια του. Δεν επέλεξε την απομόνωση, την ουδετερότητα, την απάθεια. Θα μπορούσε. Είναι μόλις 23, ποιος θα μπορούσε να του πει το παραμικρό; 

Επέλεξε να δράσει, να κινήσει γη και ουρανό, να τσαλακωθεί, να έρθει σε ευθεία ρήξη με την κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον, να ξεβρακώσει (sic) τον αγγλικό συντηρητισμό που τόλμησε να κόψει τα δωρεάν σχολικά γεύματα εν μέσω πανδημίας, οδηγώντας στην ασιτία εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κι όλα αυτά επειδή και ο ίδιος είχε πεινάσει μικρός και ξέρει τον ήχο που κάνει το άδειο στομάχι.

Το περιοδικό Time τον έβαλε στην λίστα με τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο, οι Sunday Times τον έκαναν τον νεαρότερο που πήρε το ετήσιο βραβείο φιλανθρωπίας, το περιοδικό Forbes τον συμπεριέλαβε στην λίστα των 30 under 30 αθλητών που κινούν τον κόσμο. 

Τι κι αν έπαιξε ελάχιστα σε αυτό το Euro; Τι κι αν έχασε ένα πέναλτι στον τελικό απέναντι στην Ιταλία; Τι σημασία έχουν όλα αυτά, μπροστά στα άλλα -τα σημαντικά;

Πως μπορεί να ψέξει κανείς τον Ράσφορντ, τον Σάντσο, τον Σάκα, οι οποίοι κλώτσησαν στραβά μια μπάλα; Πως μπορεί να κατηγορήσει αυτούς που ανέλαβαν την ευθύνη, ενώ θα μπορούσαν να λιγοψυχήσουν;  Ο Νίκος Καζαντζάκης έλεγε: «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω». Κι αυτοί πήραν την ευθύνη. Ήταν εκεί. Πως μπορεί να μην αγαπάς αυτούς που παίρνουν την ευθύνη;

Το να χάσεις ένα Euro, καταπίνεται. Η αθλητική πληγή -αργά ή γρήγορα- επουλώνεται. Από το βράδυ της Κυριακής όμως η αγγλική κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με μία πληγή που πίστευε ότι έχει κλείσει για τα καλά. Αυτή του ακραίου φυλετικού ρατσισμού, που υποφώσκει καθημερινά και ψάχνει την παραμικρή ευκαιρία για να εκφραστεί. Black lives matter… μέχρι να χάσεις ένα πέναλτι! Στην χαρά μαζί, στην λύπη απέναντι.

Η βεβήλωση του υπέροχου γκράφιτι που κοσμεί το Μάντσεστερ με την φιγούρα του Μάρκους Ράσφορντ με ακατανόμαστες ύβρεις ήταν η ενστικτώδης αντίδραση. μιας μειοψηφίας που πλέον δεν είναι ούτε σιωπηρή, ούτε ακίνδυνη.

Τα social media της επιτρέπουν να χυδαιολογεί, να βρίζει, να απειλεί, να εκφοβίζει ακόμα και με απευθείας μηνύματα στον «στόχο». 

Ο Υπουργός Αθλητισμού Όλιβερ Ντάουντεν απείλησε με νομικές κυρώσεις τις μεγαλύτερες πλατφόρμες όπως το Facebook, το Twitter, το Instagram ζητώντας μεγαλύτερο έλεγχο του hate speech, όμως τα τρολ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου: «Έχασαν. Μήπως θα ήταν άκομψο να πούμε ότι ο Ράσφορντ θα έπρεπε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο για να τελειοποιήσει το παιχνίδι του και λιγότερο για να ασχολείται με την πολιτική;», ήταν το χυδαίο μήνυμα στο Twitter από την βουλευτή των Συντηρητικών, Νάταλι Έλφικ, το οποίο έσπευσε άρον-άρον να διαγράψει μετά την καθολική κατακραυγή. 

Αν κάποιοι νομίζουν ότι το πρόβλημα είναι μερικοί αγανακτισμένοι πιτσιρικάδες, οι οποίοι ξέσπασαν κατά των τριών Άγγλων παικτών, επειδή εξαιτίας των χαμένων πέναλτι έχασαν στο στοίχημα, έχασαν σε κάποιο fantasy game ή έχασαν την ευκαιρία να γιορτάσουν ένα τρόπαιο, τότε κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Πολύ πριν ο Ράσφορντ αστοχήσει από την λευκή βούλα, μία έρευνα της εταιρίας Pickswise, που ανέλυσε σε βάθος ενός έτους όλες τις δημοσιεύσεις στο Twitter, αποκάλυψε ότι ο Άγγλος επιθετικός ήταν ο πιο «μισητός» ποδοσφαιριστής, όχι μόνο στην Αγγλία, αλλά στον κόσμο! Εις βάρους του βρέθηκαν 32.328 σχόλια με έμμεσο ή άμεσο υβριστικό, απειλητικό, προσβλητικό περιεχόμενο, ο δεύτερος Κριστιάνο Ρονάλντο είχε «μόλις» 11.757!

Το πρόβλημα είναι αρκετά πιο βαθύ και προσπάθησε να το περιγράψει αστραπιαία ο Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος το έχει βιώσει στο πετσί του αυτού του είδους την υποκρισία, το ξέρει, το αισθάνεται: «έχουμε ανάγκη από μία αγγλική κοινωνία που δεν χρειάζεται τους μαύρους παίκτες να αποδεικνύουν την αξία τους, ή την θέση τους στην κοινωνία μόνο μέσω της νίκης».

Οι απλοί-ανώνυμοι κάτοικοι του Μάντσεστερ έσπευσαν το πρωί της Δευτέρας να καλύψουν με «μπαλώματα» τις ύβρεις στο καταπληκτικό γκράφιτι του Μάρκους Ράσφορντ με το υπέροχα διδακτικό μήνυμα: «Να είσαι περήφανος, ξέροντας ότι οι δυσκολίες σου θα παίξουν τον μεγαλύτερο ρόλο στον στόχο σου» Ένας ντόπιος καλλιτέχνης, ανέλαβε να το φιλοτεχνήσει ξανά, να το κάνει όπως ήταν. Όση μπογιά κι αν βάλει όμως, απλώς μακιγιάρει την πραγματικότητα.

Κάθε χρόνο το France Football απονέμει την «Χρυσή Μπάλα» σε αυτόν που κλωτσάει την μπάλα λίγο καλύτερα από τους άλλους. Ίσως θα έπρεπε να θεσπίσει κι ένα άλλο -πιο σημαντικό- βραβείο για αυτούς που -μέσω του ποδοσφαίρου- κάνουν τον κόσμο μας λίγο καλύτερο. Αυτούς που δεν επηρεάζονται από τον θόρυβο και εξακολουθούν να είναι αυτοί που είναι. Όπως ο Μάρκους Ράσφορντ…

«Μεγάλωσα σε ένα σπορ, στο οποίο ξέρω ότι θα διαβάσω διάφορα πράγματα που γράφονται για μένα. Είτε εξαιτίας του χρώματος που έχει το δέρμα μου, είτε εξαιτίας του μέρους που μεγάλωσα, είτε τώρα τελευταία εξαιτίας του τρόπου που περνάω τον χρόνο μου εκτός γηπέδων. Δεν έχω πρόβλημα να ακούω κριτική όλη την ώρα για την απόδοση μου ή για το πέναλτι μου που δεν ήταν καλό και έπρεπε να μπει μέσα, αλλά ποτέ δεν πρόκειται να απολογηθώ για το ποιος είμαι και από που προέρχομαι. Είμαι ο Μάρκους Ράσφορντ, ένας 23χρονος μαύρος άνθρωπος από το Withington Wythenshawe του South Manchester. Ακόμα κι αν δεν έχω τίποτα άλλο, έχω αυτό».

Black lives matter… μέχρι να χάσεις ένα πέναλτι!