MENU

Όταν μετά το πρόσφατο ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, έγραφα σε τούτη εδώ τη γωνιά ότι ο ΠΑΟΚ κέρδισε με καλύτερο παίκτη τη θεία δίκη, μου έκανε εντύπωση το σχόλιο που άφησε από κάτω ένας αναγνώστης: «Πολύ γενναιόδωρος είστε, μας έκαναν τέτοια ζημιά και η θεία δίκη θα είναι ένα κερδισμένο ντέρμπι από το πουθενά; Όχι, ακόμα δεν πλήρωσαν τίποτα...».

Λίγες εβδομαδες μετά, η ομάδα που έσπειρε ανέμους στην Τούμπα, είναι έτοιμη να θεριστεί από θύελλες. Ενώ νομίζω θα συμφωνήσει οποιοσδήποτε φίλαθλος χωρίς παρωπίδες, ότι είναι άδικο για κάθε ομάδα να της αφαιρούνται βαθμοί και πιθανότητες διεκδίκησης ενός στόχου στο γήπεδο.

Όπως τότε, που ο Παναθηναϊκός μπήκε στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος τον Φλεβάρη του 2015 κερδίζοντας τον Ολυμπιακό κι ενώ απέμεναν 8 αγωνιστικές για το τέλος, αφαιρέθηκαν τρεις βαθμοί από τους πράσινους και ενώ έπαιζε για την πρωτιά ακόμα και στην ισοβαθμία, τον τελείωσαν... Ήταν η βραδιά που ο Μαρινάκης αποφάσισε να «επιθεωρήσει» το χορτάρι...

Ακολούθησε η ιστορία Ίβιτς στο ίδιο γήπεδο. Τότε που ο Παναθηναϊκός άξιζε την πρωτιά στα πλέι οφ, και τη δυνατότητα να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο μέσω του Ch.League. Κι εκεί, η αμετροέπεια του ενός (για την ώρα ας πούμε ότι αν ήταν ένας ή περισσότεροι είναι κάτι που θα απαντήσει με ασφάλεια ο ιστορικός του μέλλοντος...) και ο τρόπος που χειρίστηκε ο ΠΑΟΚ την υπόθεση ίσως καταδίκασε τους πάντες. Τον Παναθηναϊκό σε διάλυση, τον ΠΑΟΚ να ζήσει το έργο από την άλλη πλευρά του νομίσματος μερικούς μήνες αργότερα.

Όσα ακολούθησαν, στα παιχνίδια της Τούμπας είναι γνωστά και δεν χρειάζονται επανάληψη. Αν δεν είχε συμβεί το περιστατικό με τον Όσκαρ Γκαρσία ή με το Όσκαρ του Γκαρσία, τίποτα δε θα είχε ακολουθήσει: Αφαιρέσεις, ανατροπές, Σκουτέρηδες, εισβολές, η αρχή της εξαιρετικά κουραστικής κόντρας ΠΑΟΚ-ΑΕΚ κ.α.

Θυμίζω τα ιστορικά περιστατικά, για να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα. Οι αφαιρέσεις βαθμών σκότωσαν το ποδόσφαιρο και τις ίδιες τις ομάδες. Τη μια πίσω από την άλλη. Άνοιξε ένας φαύλος κύκλος χωρίς τέλος. Κι ο κανονισμός πρέπει να αλλάξει. Τους βαθμούς που κερδίζουν οι ομάδες, οι ποδοσφαιριστές με τον ιδρώτα τους εντός των 4 γραμμών, δε μπορεί και δεν πρέπει κανείς να τους αρπάζει. Φτάνει με τα δικαστήρια. Ποδόσφαιρο θέλει να δει ο κόσμος για να περνά καλά, να ψυχαγωγείται, όχι να λύνει εξισώσεις με τους βαθμούς που αφαιρούνται και να γνωρίζει όλο τον πειθαρχικό κώδικα.

Ως τότε, μέχρι να μπουν αυστηρά πλαίσια που θα πονάνε τις εταιρίες κι όχι τις ομάδες ή τους ποδοσφαιριστές, όσοι πρωταγωνίστησαν με αρνητικό τρόπο πληρώθηκαν ακριβά.

Ομάδες που έχασαν μακροπρόθεσμα και πρόσωπα που αναγκάζονται να δουλέψουν στην άγονη γραμμή για να ξεχαστεί η εικόνα τους.

Σε μια άλλη εποχή, όπου η σκληρή παράγκα ζούσε και βασίλευε, τα χθεσινά επεισόδια θα επέφεραν τιμωρίες για την... Παναχαϊκή, όπως το 2012. Στην εποχή της εξυγίανσης, θα τηρηθούν οι νόμοι. Του πειθαρχικού δικαίου και της ζωής.

Η ΕΛ.ΑΣ θα κρίνει στην έκθεση της, αν υπήρχαν φθορές και βιαιοπραγίες. Αν υπήρχαν, όσα «15χρονα» και να μοιραστούν σε non papers, ο γάμος σχολάει. Dura lex, sed lex. Σκληρός νόμος αλλά νόμος.

ΥΓ1. Η ειρωνία: Αυτή τη φορά ο «μάρτυρας» ήταν οι κάμερες. Κι ήταν ανοιχτές, λειτουργούσαν...

ΥΓ2. Δε θέλω να φανταστώ την αντίδραση της ΑΕΚ αν για ίδιο λόγο, εφαρμοστεί δικαιοσύνη a la carte.

ΥΓ3. Και στο Ηράκλειο που κατεδάφισαν έξω από το γήπεδο μια καφετέρια, 15χρονοι ήταν; Κι εκεί η αστυνομία ήταν συ-στημένη;

ΥΓ4. Ο Ολυμπιακός προσπαθει να πείσει ότι κινδυνεύει εξαιτίας των δακρυγόνων. Αλλά το video δεν δείχνει δακρυγόνα. Δείχνει ΣΥΜΠΛΟΚΕΣ με την αστυνομία. Οπότε η τιμωρία θα κριθεί από το αν περιγράφεται βιαιοπραγία ή φθορές στην έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. Τα υπόλοιπα για την κακιά Αστυνομία είναι παραμύθια που περνούσαν μόνο τη «χρυσή εποχή».

ΥΓ5. Τα «φυτά» που έχουν προσλάβει για προπαγάνδα θέλουν δουλειά και τους εκθέτουν. Η αφαίρεση, λένε, θα γίνει στο Κύπελλο. Μήπως νομίζουν ότι επέστρεψε ο Γκιρτζίκης ή ο Σαρρής ή μήπως γύρισαν οι «δικαστές» που αποφάσιζαν τότε; Ξυπνήστε, 2018 έχουμε, τελειώσανε αυτά...

Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες