Λείπει πλήρως η αυτοκριτική. Αλήθεια, οι τοποτηρητές των υπερεθνικών ομοσπονδιών τα έκαναν όλα καλά κατά τη διάρκεια της ιδιότυπης διεθνούς επιτροπείας του ελληνικού ποδοσφαίρου; Διότι αν τα είχαν κάνει όλα καλά, δεν θα χρειαζόταν σήμερα να συζητάμε.
Είναι προφανές ότι απέτυχαν. Και αποφεύγουν να το ομολογήσουν. Η πολιτική τρόικα είχε παραδεχτεί τουλάχιστον ότι έκανε λάθος με το πρόγραμμα του ΔΝΤ. Οι ποδοσφαιρικοί επίτροποι δεν μιλάνε για τους εαυτούς τους, παρά μόνο για τους Ελληνες ποδοσφαιροπαράγοντες. Και χίλια δίκια να έχουν (που έχουν), τα χάνουν διότι δεν προχωρούν στην αυτονόητη αυτοκριτική.
Ο Χούμπελ και η παρέα του κάθονται στο σβέρκο του ελληνικού ποδοσφαίρου πάνω από τρία χρόνια. Εφεραν VAR, ξένους αρχιδιαιτητές και διαιτητές, ακόμη και σεμινάρια για τα χειραγωγημένα ματς. Κατάφεραν να αποβάλλουν την - επί δύο δεκαετίες - σαθρή κατάσταση και να κάνουν κάποια βήματα προόδου στη διαιτησία. Επίσης συναίνεσαν στη θεσμοθέτηση τακτικών δικαστών στα πειθαρχικά ποδοσφαιρικά όργανα.
Όμως έκαναν και μεγάλα λάθη. Δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν κανόνες στα χειραγωγημένα ματς, δεν πίεσαν την Πολιτεία ώστε να κυρώσει τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία και άφησαν τα σαπρόφυτα να περιτριγυρίζουν την ΕΠΟ.
Οι υπερεθνικοί επίτροποι έδειξαν μία απίστευτη ανοχή σε όσους εκπροσωπούν το παλαιό διεφθαρμένο καθεστώς και λειτούργησαν με συμψηφιστική λογική. Δηλαδή με την αντίληψη της ισορροπίας του τρόμου. Με τη στάση τους άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου, φτάσαμε στις μηνύσεις και στα εντάλματα σύλληψης διαιτητών και αποτυπώθηκε το αδιέξοδο στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η FIFA και η UEFA έχουν υποχρέωση να απολογηθούν για όσα δεν πέτυχαν στην Ελλάδα. Πίσω από την αβελτηρία τους, κρύβεται ο κίνδυνος να επανεμφανιστούν τα φαντάσματα του παρελθόντος.
