Αν κάποιος λείπει εδώ και μήνες στην Αμερική, δεν παρακολουθεί Ευρωλίγκα, επιστρέψει στην Αθήνα και μάθει ότι οι διαιτητές έχουν «φλομώσει» τον Κέντρικ Ναν στα αντιαθλητικά φάουλ, ότι εσχάτως τον απέβαλλαν από παιχνίδι και εν συνεχεία τον τιμώρησαν με μία αγωνιστική για «επίθεση» στους άρχοντες του αγώνα, προφανώς θα πιστέψει ότι ο παίκτης του Παναθηναϊκού αποτελεί μια… κινούμενη παραβατικότητα στο παρκέ.
Ότι είναι ένας οξύθυμος τύπος μέσα στα νεύρα, ο οποίος αναγκάζει με τη συμπεριφορά του διαρκώς τους διαιτητές… όλων των αγώνων να τον τιμωρούν μπας και τον επαναφέρουν στην τάξη. Ότι προσπαθεί συνεχώς να τους κοροϊδέψει για να κερδίσει φάουλ. Και ότι δεν παίζει άμυνα αλλά «ξύλο».
Γενικώς εάν δεν έχει δεις τα παιχνίδια αλλά διαβάσεις μόνο τις ποινές, μπορεί και να πιστέψεις ότι ο Κέντρικ Ναν έχει εξελιχθεί στο «Νο1 κακό παιδί του ευρωπαϊκού μπάσκετ»!
Είμαστε σοβαροί ή το έχουμε… χαμένο; Η τελευταία απόφαση σύμφωνα με την οποία η διοργανώτρια τιμώρησε με μία αγωνιστική τον Αμερικανό επειδή δήθεν επέδειξε ««έλλειψη σεβασμού απέναντι σε έναν εκ των διαιτητών» (!) στο πρόσφατο παιχνίδι με την Παρτιζάν (δεν έφτανε δηλαδή στην Ευρωλίγκα ότι αποβλήθηκε), για κάποιους δείχνει «στόχευση» -πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στους χαρακτηρισμούς- σίγουρα όμως φανερώνει ιδιαίτερο «ζήλο» σε ό,τι αφορά επιπλέον τιμωρία ενός αθλητή που παραβατικό δεν τον λες!
Ναι, υπάρχουν στιγμές που ο Ναν λειτουργεί με περισσότερο ένταση στο παιχνίδι, θεωρώντας ότι δεν παίρνει όσα φάουλ του οφείλονται, με βάση την άμυνα που παίζουν οι αντίπαλοι εναντίον του. Είναι δεδομένο ότι όσο περνάει ο καιρός και αντιμετωπίζεται με αυτό τον τρόπο συσσωρεύει εκνευρισμό. Πόσο μάλλον όταν τον έχουν «κατηγορήσει» για.. flopping! Τον Ναν, που παίζει «στα ίσα» παντού, γιατί έτσι είναι ως αθλητής. Θέλει να μαρκάρει «σκυλίσια» στην άμυνα και να βάζει καλάθι με την κλάση του, όχι κοροϊδεύοντας.
Σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό το σκέλος πρέπει και οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού, με πρώτο τον Εργκίν Αταμάν, να προσπαθήσουν να τον ηρεμήσουν. Γιατί είναι σίγουρο ότι μιλούν μαζί του. Διαφορετικά ο Αμερικανός θα πατάει στο παρκέ και θα σκέφτεται τι θα σκαρφιστούν πάλι εναντίον του. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Επαναλαμβάνω ότι εσχάτως με όσα έχουν συμβεί –και έχουν επισημανθεί- προφανώς έχει «χαλάσει» το μυαλό του. Πόσο μάλλον όταν βλέπει αυτός να τιμωρείται διαρκώς από τους διαιτητές.
Το γεγονός ότι είναι ο κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας –σίγουρα ένας από τους τρεις κορυφαίους για όσους διαφωνούν- δε σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται «διαφορετικά». Ουδείς ισχυρίζεται ότι πρέπει να του «χαρίζονται» οι διαιτητές. Όμως δικαιούται να ζητάει –και να έχει- ισονομία.
Ο Κέντρικ Ναν είναι «ασημικό» για τα γήπεδα της Ευρωλίγκας. Είναι παίκτης-κόσμημα που οδηγεί τον κόσμο να πάει στο γήπεδο, όχι μόνο στο ΟΑΚΑ, για να τον δει. Είναι βιτρίνα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Τους «Ναν», λοιπόν, ως διοργανώτρια, πρέπει να τους προσελκύεις από την απέναντι άκρη του Ατλαντινού. Να τους γοητεύεις με το προϊόν σου. Να τους δείχνεις τον… Ναν ως παράδειγμα για το πόσο καλά περνάει στην Ευρώπη παίζοντας μπάσκετ, ώστε να έρθουν και άλλοι και άλλοι και άλλοι από τον υπέροχο κόσμο του ΝΒΑ.
Αν όμως με τη συμπεριφορά σου «διώχνεις» τον Ναν, τότε η ζημιά είναι πολύπλευρη. Και, προφανώς, θα τη βρεις μπροστά σου ως προϊόν. Εκτός κι αν κάποιοι στην Ευρωλίγκα πιστεύουν ότι τιμωρώντας διαρκώς τον Αμερικανό του Παναθηναϊκού, θα χάσει μόνο ο ίδιος και η ομάδα του. Η βιτρίνα είναι περισσότερο χαμένη όταν πληγώνεται το καλύτερο «ασημικό» της…
