Τα δωράκια ήταν συνεχόμενα, αλλά το πρώτο που θέλω να σταθώ είναι το πόσο … λάθος είμαστε που δεν έχουμε τον Γιόζιπ Μίσιτς στην ομάδα. Ψάχνουμε τόσα χρόνια χαφ και είχαμε έναν τοπ που δεν αξιολογήσαμε δις την κατάστασή του. Αρχικά στη πρώτη του χρονιά στην ομάδα και στη συνέχεια με το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε. Μία λάθος γνωμάτευση μας στέρησε από την ομάδα αυτόν τον χαφ. Και ηθικά, είναι από τις περιπτώσεις που το κλαμπ δεν είναι καλυμμένο. Από τις ελάχιστες.
Η Ντιναμό δεν είναι σίγουρα καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Αλλά όταν αντιμετωπίζεις μία ομάδα του επιπέδου σου, τότε εμφανίζονται τα πραγματικά σου προβλήματα. Οι Κροάτες με μοναδικό ατού το παιχνίδι επαφής, αλλά και την καλύτερη σύνθεση χαρακτηριστικών στη μεσαία γραμμή, το μόνο που έκαναν σωστά ήταν να αμυνθούν. Και όταν δεν έχεις να ακουμπήσεις την μπάλα σε έναν φορ, η ζωή τους προφανώς και έγινε πιο εύκολη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τις δύο καλύτερες ευκαιρίες του ο ΠΑΟΚ τις έκανε με τον Τζίμα μέσα. Μέχρι τότε, είχε προϋποθέσεις κυρίως, αλλά όχι καθαρές φάσεις.
Ο ΠΑΟΚ νόμιζε πως έχει τον έλεγχο αλλά δεν απειλούσε, η Ντιναμό αμυνόταν σωστά και περίμενε. Το λάθος έγινε από τους φιλοξενούμενους και εκεί κάπου ήρθε το παιχνίδι στα μέτρα των Κροατών. Και το λάθος του Ότο, προφανώς και δεν δικαιολογείται για την εμπειρία του. Δεν ήταν όμως και το μοναδικό.
Όταν δίνεις την ευκαιρία σε μία ομάδα να αμυνθεί χωρίς τύψεις παρότι παίζει στην έδρα της, πιθανότερο είναι το σενάριο του να δεχτείς το δεύτερο παρά να βάλεις εσύ την ισοφάριση. Αν κάτι αναδείχτηκε στην αναμέτρηση ήταν το δίδυμο του Μίσιτς με τον Σόσιτς, παρά ο σκόρερ Πέτκοβιτς. Γιατί απλά ο τελευταίος εκμεταλλεύτηκε τα δώρα, δεν είχε τόσο μεγάλη συμμετοχή στη ροή του αγώνα.
Επειδή καλοκαίρι έρχεται και θα ξεκινήσουν οι αναζητήσεις, για τον ΠΑΟΚ είναι μονόδρομος να παρέχει στους αντιπάλους του αυτό που του παρουσίασε σήμερα η Ντιναμό. Τον έναν κοντρολαρισμένο και οργανωτικό χαφ και ένα σκυλί του πολέμου. Όσο καλός και να είναι ο Μείτέ, χωρίς στήριγμα δεν θα μπορεί να φέρει την ισορροπία που χρειάζεται η ομάδα. Από την άλλη, ο Μίσιτς διάβαζε το μέλλον πριν πάρει τη μπάλα και ο Σόσιτς όποτε χρειάστηκε έπεσε σαν μανιασμένος σε αυτή για να σταματήσει τον όποιο κίνδυνο εμφανιζόταν μπροστά του. Σύνθεση χαρακτηριστικών. Όταν μου βρει κάποιος τι προσθέτει ακριβώς ο Οζντόεφ στον Μεϊτέ, θα κεράσω ότι θέλει.
Μέσα σε όλα, το πείραμα Ντεσπόντοφ στα φορ πήγε άπατο με τον Τζίμα να μπαίνει και να προσφέρει πάλι ερχόμενος από τον πάγκο πολλά περισσότερα απ όσα οι συμπαίκτες του.
Η πρόκριση τελείωσε; Στο ποδόσφαιρο ποτέ μη λες ποτέ, αλλά εγώ αν πήγαινα με 2-0 στο Ζάγκρεμπ δεν θα είχα κανέναν φόβο. Το ίδιο πιστεύω και οι Κροάτες. Αν αρχίσουμε τα αν, ίσως δούμε κάποιο φως στο τούνελ, αλλά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τα αν δεν είναι οδηγός επιβίωσης.
Απομένουν άλλα 90 λεπτά στα οποία ο ΠΑΟΚ πρέπει να μηδενίσει τα λάθη και η Ντιναμό να θυμίσει τον σημερινό ΠΑΟΚ. Όλα συμβαίνουν, όμως αυτή τη στιγμή στεκόμαστε καθαρά στο γεγονός πως η ομάδα ήταν κακή.
Η επόμενη Πέμπτη είναι μακριά, προέχει ο αγώνας με τον Άρη. Κάτι αντίστοιχο θα αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ. Μία ομάδα που θα περιμένει το λάθος του. Ας κανονίσουν λοιπόν να μη το προσφέρουν απλόχερα πάλι.
Ο ΠΑΟΚ οφείλει να προηγηθεί και να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του. Εκεί μην τον φοβάσαι. Όμως εύκολα το γράφεις, δύσκολα το κάνεις.
Σήμερα δεν έφερα βαθμούς στη χώρα λοιπόν, ούτε ο Κούγιας έκανε κάτι αντίστοιχο. Βασικά καλά που υπάρχει και αυτός, γιατί έπαθε μεγαλύτερο κάζο. Και μη ανατρέψιμο είναι η αλήθεια.
Κλείνοντας, επειδή βλέπω πολλούς να αναφέρονται σε τοξικά κείμενά μου ακόμα και όταν κάνω χαβαλέ - με πραγματικά γεγονότα - αν μετά από τόσα χρόνια δεν με έχουν μάθει, να το κοιτάξουν.
Δεν υπάρχει ίχνος τοξικότητας στα γραπτά μου. Ρεαλισμός είναι και όπως εγώ σκέφτονται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.
Απλά όταν δεν μπαίνεις στη θέση του άλλου, του πετάς μια ταμπέλα και τελείωσες, τότε μάλλον πρέπει να ανεβάσεις λίγο τον δείκτη της ποιότητας του χαρακτήρα σου.
