Φάρο Πορτογαλίας. 6851 ημέρες πριν. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα που έχει περάσει από την ήττα της Εθνικής μας από τη Ρωσία με 2-1. Οι αναμνήσεις όμως παραμένουν έντονες. Άλλωστε κακά τα ψέματα, οι αγώνες της Εθνικής μας ομάδας στο Euro της Πορτογαλίας, παίζουν διαρκώς σε rewind στο μυαλό μας. Για όσους το ζήσαμε αλλά και για όλους εκείνους που δεν είχαν την τύχη να το δουν και αρκέστηκαν στα -υπό εξαφάνιση σήμερα- DVD.
Στο ίδιο γήπεδο λοιπόν, το ιστορικό «Αλγκάρβε», η Εθνική μας ομάδα καλείται απόψε κόντρα στο Γιβραλτάρ, να κάνει το -αυτονόητο- πρώτο βήμα για να μαζέψει όσους περισσότερους βαθμούς μπορεί στην προσπάθεια που θα κάνει να διεκδικήσει μέχρι τέλους, μία από τις δύο θέσεις που οδηγούν στο Euro της Γερμανίας το επόμενο καλοκαίρι. Βέβαια κάτι τέτοιο θα είναι εξαιρετικά δύσκολο και κακά τα ψέματα, θα θεωρηθεί ως επιτυχία αν η εθνική παραμείνει ανταγωνιστική και προσπαθήσει να «σφινώσει» ανάμεσα στα δύο μεγαθήρια του ομίλου, Γαλλία και Ολλανδία που είναι και οι επικρατέστερες για να πλασαριστούν στις δύο πρώτες θέσεις του ομίλου.
Η τελευταία φορά που η Εθνική μας ομάδα βρέθηκε σε αυτό το γήπεδο, ήταν το 2016, όταν επί Σκίμπε τότε, η «γαλανόλευκη» πέρασε με το άνετο 1-4 με σκόρερ τους Μήτρογλου, Φορτούνη, Τοροσίδη και το αυτογκόλ του Βίσερμαν, κόντα και πάλι στο Γιβραλτάρ.
Στόχος όλων μας, είναι να δούμε μία ομάδα με συνοχή, πλάνο και αποφασιστικότητα να κάνει εύκολα την «δουλειά» και να μη χρειαστεί κανείς να αναλάβει τον ρόλο του Βρύζα, ο οποίος μας είχε λυτρώσει με εκείνο το «χρυσό γκολ» στην ήττα με 2-1 από την Ρωσία, καθώς η εικόνα του με τις σφιχτές γροθιές και το παθιασμένο του βλέμμα, υπάρχει σίγουρα ως εικόνα στο μυαλό όλων μας.
