Ο Παναθηναϊκός αποκαλύφθηκε στο κοινό του, εντός έδρας εχθές, απέναντι σε μια νέα και ανανεωμένη Μπάγερν του Πάμπλο Λάσο. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον ίδιο, με την διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων να είναι δεδομένη, όπως όμως και η ανετοιμότητα που παρουσιάζουν στο παιχνίδι τους, κάτι που είναι και λογικό. Όπως έχουμε ξαναπεί, τα φιλικά δεν είναι για ασφαλή συμπεράσματα, αλλά ενδείξεις για τις ιδέες των προπονητών.
Έχει αλλάξει η αύρα
Πριν πούμε ορισμένα πράγματα για το αγωνιστικό είναι κάτι που πρέπει να σημειώσουμε και το οποίο μπορεί να μην έχει άμεση σχέση με τις τακτικές, τους παίκτες και τα συστήματα, αλλά είναι μια καλή βάση για το ξεκίνημα μιας νέας ομάδας. Είναι πασιφανές ότι οι μεταγραφές, ο Αταμάν, οι αλλαγές στο γήπεδο, έχουν φέρει μια θετική αύρα στην ατμόσφαιρα και μπορούσε να το καταλάβει κάποιος που ήταν χθες στο γήπεδο.
Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει αυτήν την νέα αρχή, υπάρχει αισιοδοξία γιατί βλέπει στο παρκέ, ότι αδιαμφισβήτητα η ομάδα έχει ποιότητα. Ακόμα και οι καλλωπιστικές αλλαγές που γίνονται γύρω γύρω από το γήπεδο δημιουργούν μια άλλη ατμόσφαιρα. Μπορεί να είναι μικρά-μικρά πραγματάκια, αλλά στο σύνολο τους βγάζουν θετικά vibes για μια νέα αρχή.
Βάθος στο ρόστερ
Σε συνέχεια αυτών που είδαμε στην Ρόδο, ήρθε και ο χθεσινός αγώνας που επιβεβαίωσε ότι ο Παναθηναϊκός, εκτός από ποιότητα έχει και βάθος στο ρόστερ. Ο Εργκίν Αταμάν έδωσε πολύ χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που λογικά θα βρίσκονται πιο πίσω στο ροτέισον, δίνοντας τους και ευθύνες στο τέλος, δείχνοντας ότι τους υπολογίζει. Τον μεγαλύτερο χρόνο στο παρκέ τον πήρε ο Κάιλ Γκάι, ο παίκτης δηλαδή που είναι ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα του φετινού Παναθηναϊκού, αφού εκτός από άπειρος από αυτό το επίπεδο, κανείς δεν ξέρει πως θα μεταφράσει το παιχνίδι του στην Ευρωλίγκα. Ο Γκάι χρειάζεται χρόνο και μεγάλο usage για να είναι αποδοτικός και αυτό σε μια ομάδα όπως οι «πράσινοι», ίσως να μην το βρει.
Στα 27 λεπτά που έπαιξε, δεν έδειξε δισταγμό σε κανένα σημείο, σε αντίθεση με ό,τι είχαμε δει στην Ρόδο, ενώ έβαλε και το κρίσιμο σουτ στο τέλος που κλείδωσε την νίκη. Η αλήθεια είναι, ότι από τους παίκτες που υπάρχουν στην περιφέρεια, είναι ο πιο καθαρός shooting guard και ο μόνος που μπορεί να κινηθεί πίσω από τα σκριν για να εκτελέσει, κάτι που πάντα βάζει προβληματισμό στις αντίπαλες άμυνες. Είναι νωρίς ακόμα, έχει εμφανείς αδυναμίες, ειδικά στο πίσω κομμάτι, αλλά είναι καλό να παίρνει ψυχολογία.
Το ίδιο ισχύει και για τον Τζέριαν Γκραντ, που είχε το δεύτερο μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Ο Αμερικανός είναι πιο παιγμένος από τον Γκάι, σε αυτό το επίπεδο, είναι σκληρός και ψάχνει και αυτός να βρει τον ρόλο του, σε μια περιφέρεια που υπάρχουν πολλοί παίκτες. Έβαλε δύσκολα σουτ, βοήθησε στην δημιουργία (6 ασίστ) που δεν είναι και το φόρτε του και μάλλον θα αποτελέσει τον παίκτη-κλειδί στα σχήματα που θέλει να εφαρμόσει ο Αταμάν στην περιφέρεια.
Από εκεί και πέρα ο προπονητής του «τριφυλλιού» μοίρασε τον χρόνο μεταξύ Χουάντσο και Μήτογλου, με τον Έλληνα να είναι αυτός που έπαιξε στο δεύτερο μέρος. Ο Μήτογλου μπήκε με φόρα στην Εθνική και έδειχνε να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, όμως ο τραυματισμός του, φαίνεται να τον φρέναρε λίγο. Θα χρειαστεί και αυτός τον χρόνο του, ειδικά όταν θα έρχεται από τον πάγκο, για να δίνει τα καλά στοιχεία που έχει.
Στα αρνητικά της βραδιάς είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να περιορίσει τον Κάρσεν Έντουαρντς, που ολοκλήρωσε τον αγώνα με 22 πόντους. Ο Έντουαρντς είναι ένας παίκτης πολύ επιθετικός που παίζει κυρίως με το ένστικτο του, ο Λάσο του έχει δώσει το ελεύθερο να σουτάρει και φάνηκε ότι βασίζει πολλά επάνω του στο επιθετικό κομμάτι. Αυτό θα είναι και ερωτηματικό που θα πρέπει να δώσει απάντηση ο φετινός Παναθηναϊκός, δηλαδή η αμυντική του ικανότητα, απέναντι σε ταχυδύναμους εκρηκτικούς γκαρντ που έχουν έφεση στο σκοράρισμα και την προσωπική φάση. Επειδή δεν υπάρχει αυτό που λέμε ο defensive stopper, θα πρέπει να γίνει ομαδική δουλειά, που χρειάζεται χρόνο.
Πάντως συνολικά ως ομάδα, ο Παναθηναϊκός έδειξε πρόοδο σε σχέση με την Ρόδο, οι συνεργασίες των παικτών έγιναν κάπως καλύτερες, αλλά έχει πολλή δουλειά μπροστά του ακόμα. Ο καταμερισμός των ρόλων στην περιφέρεια δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος, πράγμα πολύ λογικό καθώς βρισκόμαστε ακόμα στο μοντάρισμα, ενώ η απουσία του Βιλντόζα θα καθυστερήσει την ομαλή ομαδική λειτουργία. Μην ξεχνάμε ότι ο Αργεντίνος, θα είναι παίκτης υψηλού usage στο σύστημα του Αταμάν, παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά, οπότε η δική του είσοδος ξανά στην ομάδα, θα αλλάξει την στόχευση, αλλά και τον χρόνο συμμετοχής πολλών παικτών.
Απέναντι στην Εφές θα δούμε περισσότερα πράγματα, αφού και ο αντίπαλος θα είναι πιο ισχυρός.
