Τις τελευταίες ημέρες απουσίασα. Είναι κάποιες μέρες δύσκολες στη ζωή του κάθε ανθρώπου, που απλά αναπνέει και σκέφτεσαι. Όχι ότι, βγαίνει άκρη με τη σκέψη. Απλά δεν έχεις κουράγιο να κάνεις κάτι περισσότερο. Ο χρόνος κυλάει πάντα υπέρ σου όμως και έρχεται η στιγμή που πατάς restart, ζεις με τις αναμνήσεις και μπαίνεις ξανά στη μάχη της καθημερινότητας και των υποχρεώσεων που σε περιμένουν.
Η αλήθεια είναι ότι συνέβησαν πολλά το τελευταίο δεκαήμερο. Επεσήμανα τα πιο σημαντικά κατά την προσωπική μου πάντα εκτίμηση και θα τα σχολιάσω ένα – ένα για να μπαίνω σιγά – σιγά στο ρυθμό.
Θα ξεκινήσω από την εθνική ομάδα. Οι δυο τελευταίες εμφανίσεις της, απέδειξαν ότι το πρόβλημα στην εθνική, δεν ήταν ο Αγγελος Αναστασιάδης. Δεν έχω πρόθεση –και ο ίδιος δεν έχει ανάγκη- να τον υπερασπιστώ. Δεν είναι ο προπονητής το πρόβλημα της εθνικής ομάδας. Με την εμπειρία μια δεκαετούς παρουσίας δίπλα στο εθνικό συγκρότημα, θα υπερασπιστώ με βεβαιότητα την άποψη μου.
Το πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικοτήτων μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η εθνική, απλά δεν είναι ομάδα. Είναι για τους περισσότερους διεθνείς μια αγωνιστική υποχρέωση βάση των σχεδίων που έχουν καταστρώσει για την καριέρα τους, οι μάνατζερ τους. Η νοοτροπία των παικτών είναι το πρόβλημα και για να αλλάξει απαιτείται σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή.
Δεν υποστηρίζω ότι δεν αγαπούν την εθνική ομάδα. Την αγαπούν αλλά δεν την νιώθουν δική τους. Δεν είναι προτεραιότητα τους η εθνική ομάδα. Όπως για παράδειγμα ήταν για τον Ζαγοράκη, τον Καραγκούνη, τον Μπασινά, τον Νικοπολίδη, τον Δέλλα, τον Χαριστέα, τον Φύσσα και την υπόλοιπη παρέα του 2004. Μια παρέα που ξεκίνησε με τους χειρότερους οιωνούς και τον Ρεχάγκελ υπό αμφισβήτηση και έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης.
Μια παρέα που ετοίμασε το έδαφος για την επόμενη γενιά που διδάχτηκε πολλά και με οδηγό τον Σάντος, επίσης πέτυχαν σημαντικές διακρίσεις για την εθνική ομάδα. Έκτοτε, η λέξη επιτυχία, αγνοείται. Και αγνοείται γιατί η εθνική ομάδα δεν είναι το σπίτι των παικτών που την απαρτίζουν.
Η εθνική ομάδα πρέπει να χτιστεί –κυριολεκτικά- από το μηδέν στα πρότυπα της ομάδας του 2004.
Το δεύτερο θέμα που έχω σημειώσει για να ασχοληθώ, είναι τα εγκαίνια της ΔΕΘ στην Θεσσαλονίκη. Είθισται την παράσταση να «κλέβει» την ημέρα των εγκαινίων, ο πρωθυπουργός της χώρας. Φέτος ήταν η σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πρώτη φορά στη ΔΕΘ ως πρωθυπουργός. Αντί του πρωθυπουργού όμως, την παράσταση έκλεψε ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Η παρουσία του στη ΔΕΘ και το σουλάτσο στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσαν θέμα συζήτησης και προβολής από τα ΜΜΕ, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τον πρωθυπουργό. Αυτή η επίδειξη δύναμης που επιχείρησε ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού στην Θεσσαλονίκη, υπό την συνοδεία αμέτρητων ανδρών της προσωπικής του ασφάλειας και της… μισής δύναμης της αστυνομίας της πόλης, θα αποδειχθεί μπούμερανγκ. Σημειώστε το σας παρακαλώ και να το θυμάστε.
Επόμενο θέμα, η αλλαγή σκυτάλης στην επικοινωνία του ΠΑΟΚ. Σημαντική αλλαγή σε μια κομβική θέση για κάθε ΠΑΕ. Τον πετυχημένο Κυριάκο Κυριάκο (καλή επιτυχία του εύχομαι και νέες κατακτήσεις στις νέες τους δραστηριότητες), μετά από δεκαπέντε και βάλε χρόνια, διαδέχτηκε ο Λευτέρης Δούκας. Άνθρωπος της κοινωνίας και του οργανισμού ΠΑΟΚ. Άνθρωπος που νιώθει από ΠΑΟΚ, ποδόσφαιρο, μπάσκετ και γενικά αθλητισμό. Αποτέλεσμα ώριμης σκέψης στον εσωτερικό του Δικεφάλου λοιπόν, η επιλογή ενός ταλαντούχου δημοσιογράφου με έντονη προσωπικότητα. Είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς με τον «ποιητή» και τον «γιατρό», δεν μπορείς παρά να παραδεχθείς την ευστροφία του και το πνεύμα του.
Διαβάζω και ακούω ότι, μοιάζει με τον… τάδε, δεν μοιάζει με τον… άλλο, θα κάνει ότι έκανε… αυτός, δεν θα κάνει αυτό που έκανε ο… άλλος. Ο Λευτέρης Δούκας δεν μοιάζει με κανένα. Είναι ο Λευτέρης Δούκας. Βγήκε από το εργοστάσιο και μετά… έσπασε το καλούπι. Θα το διαπιστώσετε στην πορεία.
Θα ολοκληρώσω με ΠΑΟΚ. Μαθαίνω και διαπιστώνω ότι το διάστημα της διακοπής, έδωσε το δικαίωμα στον Φερέιρα και τους συνεργάτες του καθαρίσουν το μυαλό τους από την πίεση των αγώνων που προηγήθηκαν. Να επισημάνουν τα στραβά και τα καλά της ομάδας, ώστε να προσθέσουν στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ τα στοιχεία που έλειψαν στο ξεκίνημα της περιόδου.
Η φιλοδοξία του Πορτογάλου είναι να αφήσει την σφραγίδα του στην Τούμπα. Αντιλαμβάνεται ότι για να το πετύχει, ενδέχεται να αναπροσαρμόσει κάποια από τα αγωνιστικά του πλάνα προκειμένου να παρουσιάσει μια ομάδα περισσότερο αποτελεσματική σε όλους τους τομείς. Τα υπόλοιπα στο Περιστέρι το Σάββατο κόντρα στον Ατρόμητο Αθηνών, σε ένα κομβικό για τον ΠΑΟΚ παιχνίδι.
