Οι λεπτομέρειες έκριναν το νικητή των δυο αναμετρήσεων του ΠΑΟΚ με την Κράσνονταρ και έδωσαν την πρόκριση στην Ρωσική ομάδα.
Αναλύοντας τα δυο παιχνίδι με ψυχραιμία θα διαπιστώσουμε πως ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος στο σύνολο των 180 λεπτών. Τόσο στο Κράσονταρ όσο και στην Θεσσαλονίκη, ο Δικέφαλος ήταν καλύτερος από την αντίπαλο του αλλά γνώρισε δυο ήττες που έφεραν τον αποκλεισμό από τους ομίλους του Champions League.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί μετά από τόσες αποτυχημένες προσπάθειες εισόδου στους ομίλους της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δεν φρόντισε ο ΠΑΟΚ να αυξήσει τις πιθανότητες του, φροντίζοντας και για την τελευταία λεπτομέρεια.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι επιχειρώντας ανανέωση (σωστή ή λάθος απόφαση, θα κριθεί στο μέλλον) δεν είναι δυνατόν μια ομάδα να φροντίσει τις λεπτομέρειες. Αρέσει δεν αρέσει, ο αρχικός στόχος ήταν να αποκλείσει την Μπεσίκτας και να εξασφαλίσει τους ομίλους του Europa League.
Ο στόχος της παρουσίας στους ομίλους της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δημιουργήθηκε εκ των υστέρων και συγκεκριμένα μετά το νίκη επί της Μπενφίκα που είναι επίσης αλήθεια πως ήρθε αναπάντεχα, αν αναλογιστούμε το ρόστερ που διαθέτουν οι Πορτογάλοι.
Βάζοντας την εξίσωση λοιπόν τα δεδομένα, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν δυο αναγνώσεις που είναι σχεδόν ταυτόσημες και σε καμία περίπτωση αντίθετες. Η ανάγνωση του αποκλεισμού - αυτοκτονία με δεδομένο ότι η Κράσνονταρ δεν ήταν καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ (συμπέρασμα στο οποίο με οδηγεί η εικόνα των δυο αγώνων) και η ανάγνωση της φυσιολογικής εξέλιξης, λόγω των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί στην Τούμπα.
Οι συνθήκες έχουν σχέση με την απόφαση ανανέωσης του υλικού με προσθήκες πολλών νεαρών παικτών και παράλληλα η ανάγκη για εκκαθάριση του ρόστερ με αποδεσμεύσεις παικτών και πωλήσεις, προκειμένου να επιτευχθεί ο οικονομικός εξ ορθολογισμός που απαιτεί το FFP.
Σαφώς και αποτελεί αποτυχία ο αποκλεισμός. Δόθηκε στον ΠΑΟΚ μια καταπληκτική ευκαιρία την οποία δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί. Κι αυτή αλήθεια είναι. Η Κράσνονταρ ως αντίπαλος ήταν ευκαιρία για τον Δικέφαλο. Θα μπορούσε η ομάδα του Φερέιρα να κερδίσει και στην Ρωσία και στην Τούμπα και να βρεθεί με πανηγυρικό τρόπο στους ομίλους.
Η απειρία του ΠΑΟΚ σε καθοριστικά σημεία των δυο αγώνων, θεωρώ ότι έδωσε την πρόκριση στους Ρώσους. Αμέσως μετά το δοκάρι του Καντουρί στο Κράσονταρ, ο ΠΑΟΚ δέχθηκε το δεύτερο γκολ, ενώ στην Τούμπα οι Ρώσοι άνοιξαν το σκορ (με την άτυχη στιγμή του Μιχαηλίδη) στην εξέλιξη φάσης από εκτέλεση κόρνερ του Δικεφάλου.
Ο αποκλεισμός προκάλεσε απογοήτευση και η απογοήτευση εκνευρισμό και ερωτήματα – απορίες. Γιατί πουλήθηκε ο Ακπομ, γιατί πουλήθηκε ο Λημνιός, γιατί δεν αποκτήθηκε ένα ακόμα χαφ, γιατί δεν χρησιμοποιεί ο Φερέιρα τον Μάτος, γιατί χρησιμοποιεί η τεχνική ηγεσία σχήμα με 3 παίκτες στην άμυνα, γιατί δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιο του Βιειρίνια, γιατί δεν ήρθαν νωρίτερα Τσόλακ και Ουαγκέ και φυσικά για τις επιλογές του προπονητή στα δυο παιχνίδια με την Κράσνονταρ.
Ερωτήματα και απορίες που δεν θα υπήρχαν αν ο ΠΑΟΚ είχε προκριθεί. Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο. Πραγματικότητα με την οποία οφείλει να συμβιβαστεί ο ασπρόμαυρος οργανισμός και να δώσει απαντήσεις με την πρώτη ευκαιρία. Συγκεκριμένα, δουλειά των Ρέμπε και Φερέιρα να δώσουν απαντήσεις σε μια συνέντευξη τύπου (πιθανό με την ολοκλήρωση της μεταγραφικής περιόδου) στην διάρκεια της οποίας θα απαντηθούν οι ερωτήσεις – απορίες των φιλάθλων και θα οριοθετηθούν παράλληλα, οι επιδιώξεις και οι στόχοι της ομάδας για τη συνέχεια της περιόδου. Ετσι και μόνο έτσι θα πάψει η παραφιλολογία και θα έχει ξεκάθαρη εικόνα ο κόσμος για τα πεπραγμένα της ομάδας.
Προσωπικά, δεν επιρρίπτω ευθύνες στον προπονητή για τον τρόπο που διαχειρίστηκε τα δυο παιχνίδια με τους Ρώσους. Η μόνη μου διαφωνία αφορά στην καθυστερημένη συμμετοχή του Τσόλακ στο παιχνίδι. Με δεδομένο ότι ο ΠΑΟΚ είχε την υπεροχή και πίεζε, θα μπορούσε να περάσει από το ημίχρονο ο Κροάτης, για να «γεμίσει» η αντίπαλη περιοχή και να εκμεταλλευτεί μπάλες.
