MENU

Μόνο σοφότεροι δε γίναμε με όσα είδαμε, χθες το βράδυ, στο «Παλάου Μπλαουγκράνα». Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έβαλε τέλος στο νικηφόρο σερί του, των πέντε αγώνων και παράλληλα διεύρυνε ακόμα περισσότερο ένα τεράστιο αρνητικό του ρεκόρ. Ένα… στοιχειωμένο ρεκόρ. Μιας και μιλάμε για τη 14η συνεχόμενη φορά που οι «πράσινοι» φεύγουν ηττημένοι από το «σπίτι» των Καταλανών. Και το ότι ο Εργκίν Αταμάν και οι παίκτες του δε μπόρεσαν να «σπάσουν» αυτή την κατάρα ακόμα και στην καλύτερή τους στιγμή, μάλλον λέει πολλά…

Όμως γιατί ο Παναθηναϊκός δε μπόρεσε να πάρει το διπλό και να συνεχίσει στον δρόμο των επιτυχιών; Παρά το γεγονός ότι οι «πράσινοι» βρέθηκαν στη Βαρκελώνη με τη καλύτερη δυνατή ψυχολογία, αλλά και με τις επιστροφές των τραυματιών τους και έδειχναν ικανοί να κάνουν το… καθήκον τους, στου δρόμου τα μισά εξαφανίστηκαν.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης αν και έβαλαν τις βάσεις στο πρώτο ημίχρονο για να μπορέσουν να φτάσουν ως το τέλος της διαδρομής, στο δεύτερο ημίχρονο τα έκαναν… θάλασσα. Δέχθηκαν μόλις 30 πόντους στο πρώτο μέρος, 29 στη δεύτερη περίοδο και 50 συνολικά στο δεύτερο μέρος. Κατάρρευση. Και σωματική και «εγκεφαλική». Και αυτό μοιάζει να είναι το πλέον ανησυχητικό στοιχείο. Γιατί αν και οι «πράσινοι» έδειχναν να έχουν όλα τα εχέγγυα για να φτάσουν στην νίκη, ξαφνικά… χάθηκαν από προσώπου γης.

Τα… βαριά «χαρτιά» του Αταμάν έμειναν στα ρηχά, ο Τούρκος τεχνικός δεν ήταν σε καλό βράδυ με πολλές από τις επιλογές του να σηκώνουν συζήτηση και γενικά ο Παναθηναϊκός δεν έδειξε διάθεση να βγει από τα αποδυτήρια μετά το ημίχρονο. Και φυσικά αυτό ήταν βούτυρο στο ψωμί της Μπαρτσελόνα. Οι παίκτες του Χουάν Πεναρόγια εκμεταλλεύτηκαν στην «πνευματική» απουσία των «πράσινων» στο έπακρο, επέβαλλαν τον ρυθμό τους και με τον Τζαμπάρι Πάρκερ να πραγματοποιεί μια εξαιρετική εμφάνιση έφτασαν στην νίκη με πολύ πιο εύκολο τρόπο απ’ ότι θα φανταζόντουσαν και οι ίδιοι.

Η πίεση είναι... φίλη του

Αλλά, ΟΚ. Στο πρόγραμμα είναι και αυτά τα βράδια. Για όλες τις ομάδες θα υπάρξουν τέτοιες δύσκολες νύχτες. Που θα σου στραβώσουν τα πάντα, που δε θα σου πάει τίποτα καλά και θα γνωρίσεις την ήττα. Μια ήττα που όχι μόνο δε «σκοτώνει» τον Παναθηναϊκό, αλλά τον βάζει και σε μια θέση… πίεσης που ίσως και να λειτουργήσει ευεργετικά. Άλλωστε, η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές στην εποχή Αταμάν έχουμε δει τον Παναθηναϊκό να λειτουργεί καλύτερα υπό το καθεστώς πίεσης. Και σε μια τέτοια κατάσταση είναι τώρα οι «πράσινοι», οι οποίοι αν δε θέλουν να χάσουν έδαφος στην κατάταξη πρέπει να επικρατήσουν οπωσδήποτε στη Βιτόρια, επί μιας Μπασκόνια που «καίγεται» για το τελικό αποτέλεσμα.

Και μην ξεχνάτε ότι ακολουθεί το μεγάλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και οι «πράσινοι» δε θα πρέπει να το έχουν ούτε στο… πίσω – πίσω μέρος του μυαλού τους.

Μόνο σοφότεροι δε γίναμε με όσα είδαμε, χθες το βράδυ, στο «Παλάου Μπλαουγκράνα». Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έβαλε τέλος στο νικηφόρο σερί του, των πέντε αγώνων και παράλληλα διεύρυνε ακόμα περισσότερο ένα τεράστιο αρνητικό του ρεκόρ. Ένα… στοιχειωμένο ρεκόρ. Μιας και μιλάμε για τη 14η συνεχόμενη φορά που οι «πράσινοι» φεύγουν ηττημένοι από το «σπίτι» των Καταλανών. Και το ότι ο Εργκίν Αταμάν και οι παίκτες του δε μπόρεσαν να «σπάσουν» αυτή την κατάρα ακόμα και στην καλύτερή τους στιγμή, μάλλον λέει πολλά…

Όμως γιατί ο Παναθηναϊκός δε μπόρεσε να πάρει το διπλό και να συνεχίσει στον δρόμο των επιτυχιών; Παρά το γεγονός ότι οι «πράσινοι» βρέθηκαν στη Βαρκελώνη με τη καλύτερη δυνατή ψυχολογία, αλλά και με τις επιστροφές των τραυματιών τους και έδειχναν ικανοί να κάνουν το… καθήκον τους, στου δρόμου τα μισά εξαφανίστηκαν.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης αν και έβαλαν τις βάσεις στο πρώτο ημίχρονο για να μπορέσουν να φτάσουν ως το τέλος της διαδρομής, στο δεύτερο ημίχρονο τα έκαναν… θάλασσα. Δέχθηκαν μόλις 30 πόντους στο πρώτο μέρος, 29 στη δεύτερη περίοδο και 50 συνολικά στο δεύτερο μέρος. Κατάρρευση. Και σωματική και «εγκεφαλική». Και αυτό μοιάζει να είναι το πλέον ανησυχητικό στοιχείο. Γιατί αν και οι «πράσινοι» έδειχναν να έχουν όλα τα εχέγγυα για να φτάσουν στην νίκη, ξαφνικά… χάθηκαν από προσώπου γης.

Τα… βαριά «χαρτιά» του Αταμάν έμειναν στα ρηχά, ο Τούρκος τεχνικός δεν ήταν σε καλό βράδυ με πολλές από τις επιλογές του να σηκώνουν συζήτηση και γενικά ο Παναθηναϊκός δεν έδειξε διάθεση να βγει από τα αποδυτήρια μετά το ημίχρονο. Και φυσικά αυτό ήταν βούτυρο στο ψωμί της Μπαρτσελόνα. Οι παίκτες του Χουάν Πεναρόγια εκμεταλλεύτηκαν στην «πνευματική» απουσία των «πράσινων» στο έπακρο, επέβαλλαν τον ρυθμό τους και με τον Τζαμπάρι Πάρκερ να πραγματοποιεί μια εξαιρετική εμφάνιση έφτασαν στην νίκη με πολύ πιο εύκολο τρόπο απ’ ότι θα φανταζόντουσαν και οι ίδιοι.

Η διαφορά «πράσινων» και «ερυθρόλευκων» σε «πορτοκαλί» φόντο

Αλλά, ΟΚ. Στο πρόγραμμα είναι και αυτά τα βράδια. Για όλες τις ομάδες θα υπάρξουν τέτοιες δύσκολες νύχτες. Που θα σου στραβώσουν τα πάντα, που δε θα σου πάει τίποτα καλά και θα γνωρίσεις την ήττα. Μια ήττα που όχι μόνο δε «σκοτώνει» τον Παναθηναϊκό, αλλά τον βάζει και σε μια θέση… πίεσης που ίσως και να λειτουργήσει ευεργετικά. Άλλωστε, η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές στην εποχή Αταμάν έχουμε δει τον Παναθηναϊκό να λειτουργεί καλύτερα υπό το καθεστώς πίεσης. Και σε μια τέτοια κατάσταση είναι τώρα οι «πράσινοι», οι οποίοι αν δε θέλουν να χάσουν έδαφος στην κατάταξη πρέπει να επικρατήσουν οπωσδήποτε στη Βιτόρια, επί μιας Μπασκόνια που «καίγεται» για το τελικό αποτέλεσμα.

Και μην ξεχνάτε ότι ακολουθεί το μεγάλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και οι «πράσινοι» δε θα πρέπει να το έχουν ούτε στο… πίσω – πίσω μέρος του μυαλού τους.

Καλός ο Παναθηναϊκός στο πρώτος μέρος, κάκιστος στην επανάληψη. Μέτρια η Μπαρτσελόνα στο πρώτο ημίχρονο, εξαιρετική στο δεύτερο. Η διαιτησία; Πως ήταν  η διαιτησία; Η κακή… γνωστή διαιτησία. Με τις συνηθισμένες κακές συνήθειες κατά του Παναθηναϊκού. Γιατί η αλήθεια είναι πως όπως και αγωνιστικά μπορεί να μη γίναμε σοφότεροι, έτσι και στο επίπεδο διαιτησίας δε γίναμε σοφότεροι. Για μία ακόμα αγωνιστική είδαμε τους διαιτητές να έχουν μια επιεικώς εχθρική αντιμετώπιση απέναντι στους πρωταθλητές Ευρώπης. Απέναντι στον Εργκίν Αταμάν, απέναντι στον Κέντρικ Ναν και σε όλους τους «πράσινους». Είναι εύκολο να λέμε ότι δεν πρέπει να «τσιμπάνε» οι «πράσινοι» αλλά ας δούμε να το κάνουν όλοι εκείνοι που από τον καναπέ τους με το… ουισκάκι τους δίνουν συμβουλές σε ανθρώπους που οι σφυγμοί… βαράνε κόκκινο, έχουν φάει το ξύλο της αρκούδας και το αίμα έχει ανέβει στο κεφάλι με τη συμπεριφορά επαγγελματιών (υποτίθεται) διαιτητών.

Για ένα ακόμα βράδυ ο Κέντρικ Ναν έφαγε ξύλο. Όχι μπασκετικό. Ξύλο κανονικό. Και σε συνδυασμό με το ότι δεν ήταν στη… μέρα του ο αγώνας πήγε περίπατο. Αλλά δε γίνεται ρε αδέλφια ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης να αγωνίζεται 31 λεπτά και να μην πηγαίνει ούτε μια φορά στη γραμμή των βολών έχοντας πάρει συνολικά 15 προσπάθειες. Δε γίνεται. Δεν είναι φυσιολογικό. Και από την άλλη έχουμε το παράδειγμα του Ολυμπιακού, 24 ώρες πριν από το ματς του «τριφυλλιού», όπου ο Γκος «εκτέλεσε» 14 ελεύθερες βολές. Και δεν είναι μομφή για τον Ολυμπιακό. Είναι μομφή για τους διαιτητές και τη διαφορετική αντιμετώπιση που έχουν απέναντι σε παίκτες και απέναντι σε ομάδες. Αν ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να κερδίσει την εύνοια, συμπάθεια, στήριξη (βάλτε όποια λέξη θέλετε) των διαιτητών καλά κάνει για την ομάδα του. Η Euroleague όμως θα πρέπει να ερευνήσει ενδελεχώς το θέμα της διαιτησίας γιατί έχει αρχίσει και… κουράζει. Επικίνδυνα.

Καιρός για… δάκρυα δεν υπάρχει. Ο Παναθηναϊκός μένει Ισπανία και αύριο το βράδυ αγωνίζεται στη χώρα των Βάσκων κόντρα στη Μπασκόνια. Η νίκη είναι μονόδρομος και οι «πράσινοι» πρέπει να αντιδράσουν. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να μπορέσει οι παίκτες του «τριφυλλιού» να μείνουν στα υψηλά πατώματα της κατάταξης και να μη μπλέξουν σε πολλαπλές ισοβαθμίες κλπ.

ΥΓ1: Ένα πράγμα που προσωπικά δεν αντέχω είναι η καταστροφολαγνία. Έχασε ένα μεγάλο ντέρμπι ο Παναθηναϊκός μετά από 5 συνεχόμενες νίκες και ξαφνικά κατέρρευσαν τα πάντα. Μάγκες, τίποτα δεν έγινε. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει.

ΥΓ2: Βέβαια, κάποια στιγμή καλό είναι να κερδίσει ο Παναθηναϊκός και στη Βαρκελώνη και να τελειώνουμε και με αυτό το αρνητικό σερί.

ΥΓ3: Αν και το έχουμε πει πολλές φορές από χθες το βράδυ, απλά επειδή υπάρχουν πολλοί που δεν καταλαβαίνουν και ακόμα περισσότεροι που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, ο Παναθηναϊκός δεν έχασε από τη διαιτησία χθες. Αλλά δε γίνεται ο Παναθηναϊκός κάθε βράδυ να πρέπει να κερδίζει και τον κάθε αντίπαλο και τον κάθε διαιτητή.

ΥΓ4: Στα ελάχιστα θετικά της βραδιάς η νέα καλή εμφάνιση του Τσέντι Όσμαν. Ο Τούρκος βρίσκει τον εαυτό του, αρχίζει και ανεβάζει στροφές, κάνει αυτά που θέλει ο Αταμάν από τον ίδιο και δίνει λύσεις.

ΥΓ5: Στα θετικά δεν πιάνω την παρουσία του κόσμου του Παναθηναϊκού στη Βαρκελώνη. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Αυτό γίνεται συνέχεια. Αλλά κάθε φορά οι «πράσινοι» στις εξέδρες όλης της Ευρώπης είναι και πιο εντυπωσιακοί. Και αυτό μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το brand της ομάδας, κάνοντας τη φανέλα της ακόμα πιο βαριά…

Διαβάστε ακόμα:

Απίστευτες εικόνες: Δείτε πώς έπαιζε άμυνα η Μπαρτσελόνα τον Ναν

Αταμάν: «Γράφετε για τα ρεκόρ του Χέιζ και του Βεζένκοφ, σήμερα γράψτε για το ρεκόρ των διαιτητών»!

Ούτε τώρα: 14η σερί ήττα του Παναθηναϊκού στο «Παλαού Μπλαουγκράνα»

 

Μια ήττα που δεν τον «σκοτώνει», μια διαιτησία που τον εξοργίζει και ένα μεγάλο «πρέπει»