Ο Εμανουέλ Μακρόν πανηγύριζε όρθιος έχοντας σηκώσει τις γροθιές του στον αέρα. Σχεδόν 17.000 Γάλλοι γύρω του στην Αρένα Ντεφένς, όπου διεξάγονται οι αγώνες της κολύμβησης, ούρλιαζαν εκστασιασμένοι για χάρη του νέου ήρωα της χώρας στον αθλητισμό. Ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος δεν ήθελε να χάσει την τελευταία παράσταση σε ατομικό αγώνισμα σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μαρσάν, ο οποίος αναδεικνύεται σε βασιλιά, αν όχι σε αυτοκράτορα της πισίνας.
Το βράδυ της Παρασκευής, ο 22χρονος Γάλλος, ο νέος σούπερ σταρ της παγκόσμιας κολύμβησης, κατέκτησε το τέταρτο χρυσό μετάλλιο σε ατομικό αγώνισμα στο Παρίσι καθώς επικράτησε, με επιβλητικό τρόπο ξανά, και στα 200μ. μεικτή ατομική με το εντυπωσιακό 1:54.06, που αποτελεί ρεκόρ αγώνων και απέχει μόλις έξι εκατοστά του δευτερολέπτου από το παγκόσμιο ρεκόρ του Ράιαν Λόχτε, που «αντέχει» από το 2011.
Είχε ήδη καταφέρει τις προηγούμενες ημέρες να ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου και στα 400 μικτή ατομική, όπως και στα 200 πεταλούδα και στα 200 πρόσθιο.
Στα δύο τελευταία αγωνίσματα, μάλιστα, αγωνίστηκε την ίδια ημέρα, με διαφορά ούτε δύο ωρών, για να πάρει δύο χρυσά μετάλλια σε ατομικό αγώνισμα σε μερικές ώρες, επίτευγμα που δεν είχε καταφέρει στην σπουδαία καριέρα του ούτε ο Μάικλ Φελπς. Kαι στα τέσσερα αγωνίσματα πέτυχε ρεκόρ Ολυμπιακών Αγώνων!
Ο Μαρσάν πέφτει στην πισίνα για να τα δώσει όλα, όχι απλά για να νικήσει, αλλά για να διαλύσει τους αντιπάλους του, για να τους δείξει με εμφατικό τρόπο ότι δεν χωρά αμφισβήτηση για το ποιος είναι ο καλύτερος. Το έκανε και στον τελικό των 200 μεικτή ατομική, παίρνοντας από την αρχή το προβάδισμα, για να το διευρύνει στο πρόσθιο και τελικά φτάνοντας στο τελευταίο στυλ, στο ελεύθερο, να μην μπορεί κανείς να τον φτάσει.
Οι Γάλλοι, αλλά και όχι μόνο αυτοί, στις εξέδρες του κολυμβητηρίου φώναζαν ρυθμικά «Λέ-ον», «Λέ-ον» από την πρώτη στιγμή που έκανε την εμφάνισή του και στάθηκε πίσω από τον βατήρα και κατέληξαν να ουρλιάζουν τρελαμένοι το όνομά του όσο έφτανε προς τον τερματισμό. Ο Μακρόν είχε βγάλει το σακάκι του, είχε αφήσει τους… τύπους και συμμετείχε στην γενική έκσταση βλέποντας τον νεαρό αθλητή να τερματίζει ξανά πρώτος. Και όταν ανέβηκε στο βάθρο, λίγη ώρα αργότερα στην απονομή, η Μασσαλιώτιδα δονούσε το κολυμβητήριο λες και γινόταν σεισμός.
Για να αντιληφθεί κάποιος τι σημαίνει το επίτευγμα του Μαρσάν, ίσως χρειάζεται να κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία (για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι, επίσης): μόνος τρεις κολυμβητές σε περισσότερο από έναν αιώνα είχαν καταφέρει να κερδίσουν τέσσερα χρυσά μετάλλια σε ατομικό αγώνισμα στους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο πρώτος ήταν ο θρυλικός Αμερικανός Μαρκ Σπιτς, στο Μόναχο το 1977, το έκανε επίσης στη Σεούλ το 1988 η Ανατολικογερμανόδα Κριστίν Ότο, και κατόπιν στην Αθήνα το 2004 ο Μάικλ Φελπς, ο οποίος βέβαια πήγε στο Πεκίνο τέσσερα χρόνια μετά και κέρδισε πέντε χρυσά μετάλλια σε ατομικά αγωνίσματα.
Ο Σπιτς είχε πάρει τα χρυσά μετάλλια στα 100 και 200 ελεύθερο και στα 100 και 200 πεταλούδα, η Ότο στα 50 και 100 ελεύθερο, στα 100 πεταλούδα και στα 100 ύπτιο, αν και πάντα θα υπάρχει πίσω της η… σκιά του ντόπινγκ που συστηματικά αποδείχθηκε ότι γινόταν εκείνη την εποχή στην πατρίδα της.
Ο Μαρσάν… ξέφυγε καθώς αναδείχθηκε «χρυσός» ολυμπιονίκης σε τέσσερα πολύ απαιτητικά αγωνίσματα, απόδειξη του τι μπορεί ακόμα να κάνει στο μέλλον.
«Η κατάρριψη του παγκοσμίου ρεκόρ από τον Λέον στα 400 μεικτή ατομική είναι ο βασικός στόχος μου ως προπονητή του από εδώ και πέρα» είπε ο Μπομπ Μπάουμαν, αυτός που «έφτιαξε» τον μύθο του Φελπς, μετά την ολοκλήρωση του τελικού.
Πώς κολύμπησε ο Μαρσάν σε σχέση με την κούρσα του Λόχτε στην Σανγκάη πριν από 13 χρόνια; Σε αυτό το… παιχνίδι του χρόνου ανάμεσα στον Γάλλο και στον Αμερικανό το αποτέλεσμα ήταν 24,72 / 24,89 στην πεταλούδα, 28,83 / 28,59 στο ύπτιο, 32,36/ 33,03 στο πρόσθιο και 28,15/27,49 στο ελεύθερο. Ο Λόχτε ήταν καλύτερος σε σχέση με τον Μαρσάν στο πρόσθιο και στο ελεύθερο, ενώ ίσως έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η πισίνα στο Παρίσι είναι αρκετά ρηχή, σίγουρα πολύ πιο ρηχή από τα τρία μέτρα βάθος που είχε η πισίνα στην Σανγκάη.
Πριν από μερικές ημέρες, ο Μαρσάν είχε μιλήσει για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, σε ψυχολογικό επίπεδο κυρίως με ένα σοβαρό επεισόδιο κατάθλιψης, πριν από πέντε χρόνια όταν είχε σκεφτεί να παρατήσει την κολύμβηση. «Είχα ένα επεισόδιο, αλλά έμαθα από αυτό». Ο ψυχολόγος του, Τομάς Σαμίτ, είπε στην «Equipe» ότι είχε να κάνει με το τέλος της εφηβείας του κολυμβητή. «Δεν κολυμπούσε απελευθερωμένος, αλλά σκεπτόμενος την αποτυχία. Αναρωτιόταν αν είναι ικανός. Έπρεπε να σταματήσουμε αυτή την ψυχολογική κατάσταση και να τον βοηθήσουμε να περάσει στην ενηλικίωση».
Η πρώτη εβδομάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού ήταν μια αποθέωση για τον Μαρσάν. Ήταν το πρώτο κεφάλαιο μιας ιστορίας που τώρα αρχίζει για έναν κολυμβητή που έχει καταφέρει ήδη να περάσει στην ιστορία.
