MENU

Τότε είδα τον ουρανό ανοιχτό, κι ένα άσπρο άλογο εκεί · ο καβαλάρης του έχει το όνομα «Πιστός και Αληθινός», και κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη.

Τα μάτια του ήταν σαν πύρινη φλόγα και στο κεφάλι του είχε στέμματα πολλά κι ονόματα γραμμένα, κι ένα όνομα γραμμένο, που κανένας δεν το ξέρει παρά μονάχα αυτός.

Τον ακολουθούσαν τα ουράνια στρατεύματα καβάλα σ’ άσπρα άλογα, και ντυμένοι καθάριο άσπρο λινό.

Η σελίδα του στη Wikipedia επεξεργάστηκε άμεσα. «Ο Ζλάταν Ιμπαήμοβιτς είναι Σουηδός, πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος πιο πρόσφατα έπαιξε ως επιθετικός στην Μίλαν». Μία πρόταση, πριν ακολουθήσουν μερικές χιλιάδες λέξεις για τον Ζλάταν. Χιλιάδες, δεκάδες, εκατοντάδες, εκατομμύρια, όσες λέξεις κι αν χρησιμοποιήσεις δε θα μπορέσεις να χωρέσεις την πιο έντονη προσωπικότητα του σύγχρονου, παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο Ζλάταν είναι το είδωλο. Ο Ζλάταν είναι ο Θεός. Ο Ζλάταν είναι εκείνος που μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο. Ο Ζλάταν είναι έννοια. Είναι στάση ζωής. Είναι ρήμα, εισαγμένο στο σουηδικό λεξικό από το 2012.

Ζλατανάρω, λοιπόν ή zlataner εις τη γαλλική: «Να συμπεριφέρεσαι σα να βρίσκεσαι σε θέση ισχύος, σωματική, τεχνική, τακτική… Να είσαι τόσο καλύτερος από έναν αντίπαλο που σχεδόν να τον γελοιοποιείς».  

Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς και αυτή είναι η ιστορία του, όπως ο ίδιος την αφηγείται.

Παιδί… λευκού γάμου!

Ο Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου του 1981 στη Σουηδία, όμως η καταγωγή του είναι καθαρά βαλκανική. Ο πατέρας του, Σέφικ Ιμπραήμοβιτς είναι μουσουλμάνος Βόσνιος, ενώ η μητέρα του Γιούρκα Γκράβιτς από την Κροατία και καθολική στη θρησκεία. Οι γονείς του γνωρίστηκαν στη Σουηδία, όπου αμφότεροι είχαν μεταναστεύσει και έφεραν στη ζωή τον Ζλάταν, ο οποίος μεγάλωσε το Ρόζενγκραντ, μια γειτονιά στο Μάλμε γνωστή ως γειτονιά μεταναστών, μαζί με τις τρεις αδελφές του και τους δύο αδελφούς του. Οι γονείς του χώρισαν πριν γεννηθεί κι εκείνος έμενε το μεγαλύτερο διάστημα με τη μητέρα του.

- «Νομίζω ότι οι γονείς μου παντρεύτηκαν για να πάρει ο πατέρας μου άδεια παραμονής. Εξαιτίας του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, η μητέρα μου και η γιαγιά μου πέρασαν μεγάλο διάστημα στη δεκαετία του ’90 φορώντας μαύρα».

- «Είχα μια εκπληκτική παιδική ηλικία, σε μια σπουδαία γειτονιά, με σπουδαίους φίλους. Ήταν σκληρή περιοχή, όμως. Δεν υπήρχαν τόσοι Σουηδοί, αλλά πολλοί ξένοι που ζούσαμε μαζί. Πάντα μέναμε εκεί, δε βγαίναμε ποτέ από το αποκαλούμενο γκέτο μας. Ευχαριστηθήκαμε τη ζωή μας, ωστόσο μόλις βγήκαμε από εκεί έμοιαζε παράξενο. Με όποιον μιλούσες εκτός περιοχής, φοβόταν να έρθει και δεν καταλαβαίναμε γιατί».

- «Κάναμε πολλά τρελά πράγματα τότε, πράγματα που μας έδιναν αδρεναλίνη. Δε λέω ότι είναι καλό να κλέβεις ένα αυτοκίνητο, όμως έτσι διασκεδάζαμε. Εκεί μεγάλωσα και πραγματικά το ευχαριστήθηκα. Με έκανε τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Πολλοί με ρωτάνε τι θα είχα γίνει αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής. Πιθανότατα, εγκληματίας. Είχα κάνει επιστήμη την κλοπή. Δεν είναι καλό που το λέω, όμως ως παιδί έπρεπε συχνά να κλέβω ένα ποδήλατο για να πάω στην προπόνηση. Χρειαζόμουν μόνο μερικά δευτερόλεπτα για να διαρρήξω το λουκέτο».

- Για την παιδική του ηλικία μίλησε η διευθύντρια του γυμνάσιο στο οποίο φοίτησε και αποφοίτησε, έχοντας μάλιστα πολύ καλούς βαθμούς σε όλες τις θετικές επιστήμες, ωστόσο παράτησε το λύκειο μετά από δύο χρόνια για να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο. «Είμαι σε αυτό το σχολείο 33 χρόνια και θα το τοποθετούσα εύκολα τον Ζλάταν στους πέντε πιο δύσκολους μαθητές που είχα ποτέ. Ήταν το νούμερο ένα κωλόπαιδο, το πρότυπο παιδιού που σύντομα θα μπλεχτεί σε σοβαρά προβλήματα».

- «Ο Ζλάταν είναι μοναδικός. Το έβλεπες από τον τρόπο που κοντρόλαρε τη μπάλα απ’ όταν ήταν τεσσάρων ετών. Πάντα πίστευα ότι θα γίνει ένας σπουδαίος παίκτης, ένας σούπερ σταρ. Όμως δεν του το έλεγα όταν ήταν μικρός για να μην του χαλάσω την ψυχολογία». Σέφικ Ιμπραήμοβιτς.

Ο τοπικός ήρωας!

Το άγαλμά του βανδαλίστηκε τόσες φόρες που πλέον δε βρίσκεται έξω από το στάδιο της Μάλμε. Άντεξε μερικά χρόνια, λιγότερο από τρία. Η ομάδα από όπου ξεκίνησε την καριέρα του, η πόλη που την ημέρα που τον υποδέχτηκε ως αντίπαλο παρέλυσε από κάθε δραστηριότητα, η αρχή της ποδοσφαιρικής ιστορία. Η Μάλμε ήταν η ομάδα που υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο το 1996 όταν ήταν 15 ετών, ενώ πρωτύτερα είχε διακριθεί με την Μπάλκανς. Δεν του ήρθαν όλα, όπως ακριβώς τα περίμενε από την αρχή. Υπήρχαν προπονητές που τον αγνόησαν, υπήρχαν περίοδοι που δεν έπαιζε, υπήρχε και μια εποχή λίγο μετά που υπέγραψε στη Μάλμε που ήταν έτοιμος να παρατήσει το ποδόσφαιρο για να δουλέψει σε αποθήκες.

- «Στα μάτια των προπονητών μου στην ομάδα Νέων ήμουν πιθανότατα ο τελευταίος που θα έστελναν να προπονηθεί με την πρώτη ομάδα. Μετά ήρθε ο Τόμας και ο Ρόλαντ που με είδαν και πίστευαν σε μένα. Φοβόμουν πως αν έφευγαν δε θα έπαιζα πια και θα εξαφανιζόμουν».

- «Θυμάμαι ένα παιχνίδι που χάναμε 4-0 στο ημίχρονο. Ο Ζλάταν μπήκε μετά και έβαλε οκτώ γκολ. Ήταν μόλις δέκα χρονών, έπαιζε με μεγαλύτερους και χάρη στην απόδοσή του, κερδίσαμε 8-5. Οι αντίπαλοί μας έκαναν ένσταση γιατί πίστευαν ότι ήταν μεγαλύτερος. Έπρεπε να ψάξω πιστοποιητικά και όλα τα έγγραφα για να δουν ότι ήταν δύο χρόνια μικρότερος από όλους. Μετά, γελούσαμε όλοι μαζί». Ντούσαν Σβίκοβιτς (υπεύθυνος των Μπάλκανς).

- «Το πρόβλημα με τον Ζλάταν ήταν πως το έβρισκε τρομακτικά δύσκολο να ακολουθήσει κανόνες. Έκανε πάντα ό,τι ήθελε, μέσα και έξω από το γήπεδο. Θυμάμαι ένα παιχνίδι όταν ήταν 16 χρονών και μου ζητούσε να τον κάνω αλλαγή γιατί δεν έπαιζε καλά και δεν μπορούσε να το διαχειριστεί». Άκε Κάλενμπεγκ.

- «Θυμάμαι τον Ζλάταν όταν ήρθε στη Μάλμε. Έδινε πάσες στη λάθος στιγμή, αποφάσιζε να σουτάρει τη λάθος στιγμή. Τα έκανε όλα λάθος κι όμως έβλεπες ότι τα είχε όλα». Νίκλας Κίντβαλ (συμπαίκτης του).

Η ατάκα της ζωής του!

Δεν υπάρχει αφιέρωμα που να μην την αναφέρει. Αφιέρωμα που να μην στέκεται στην ημέρα που ο Αρσέ Βενγκέρ έκανε το λάθος να του ζητήσει να δοκιμαστεί! Αλλά είμαστε σίγουροι ότι όντως έκανε λάθος; Ο Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς ήταν 19 χρονών και δεν είχε παίξει σε υψηλό επίπεδο. Είχε παίξει στη Μάλμε τρεις σεζόν. Η δεύτερη με 12 γκολ σε 26 ματς ήταν η καλύτερή του και στα μέσα της τρίτης πήρε μεταγραφή. Στις 22 Μαρτίου του 2001 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στον Άγιαξ ένα 8,7 εκατομμυρίων ευρώ! Ένα χρόνο πριν είχε περάσει από την Αγγλία, όμως το ενδιαφέρον της Άρσεναλ έμεινε στην ιστορία λόγω της απάντησης του Σουηδού.

- «Ο Βενγκέρ μου ζήτησε να δοκιμαστώ και αρνήθηκα. Ο Ζλάταν δεν περνάει από οντισιόν», είναι η δήλωση που κυκλοφορεί ευρέως, ωστόσο δεν είναι απολύτως ακριβής όπως και ο ίδιος παραδέχτηκε στην αυτοβιογραφία του.

«Καθόμουν στο γραφείο του και είχα στο μυαλό μου να είμαι ταπεινός και να μην παρασυρθώ. Μου είπα να δοκιμαστώ. Στην αρχή «δαγκώθηκα», όμως στο τέλος δεν άντεξα. «Θα δοκιμαστώ. Θα το κάνω αμέσως τώρα. Έχετε παπούτσια για μένα;», τον ρώτησα, όμως παρενέβη ο Χάσε Μποργκ, που ήταν μαζί μου εκ μέρους της Μάλμε. «Δεν πρόκειται να δοκιμαστείς, ούτε για αστείο. Κατάλαβα αμέσως πού το πήγαινε. Είτε ενδιαφέρονται, είχε όχι. Αν έμπαινα σε διαδικασία δοκιμής, θα έμπαινε η ομάδα σε αδύναμη θέση. Έτσι του είπε όχι… «Λυπούμαστε κύριε Βενγκέρ, αλλά δεν ενδιαφερόμαστε». Είμαι σίγουρος ότι ήταν η σωστή απόφαση».

- «Πώς σύστησες τον εαυτό σου στους συμπαίκτες σου;», τον είχαν ρωτήσει σε μια συνέντευξη για το πρώτο διάστημα που πήγε στον Άγιαξ… «Είμαι ο Ζλάταν... Ποιος στο διάολο είσαι εσύ;», απάντησε.

- «Πολλές φορές θυμάμαι το συναίσθημα που είχα όταν πήγα στον Άγιαξ. Ήμουν ένας τίγρης, έτοιμος να αντιμετωπίσω όλο τον κόσμο. Όμως ο Κο Αντριάνσε με έκανε να νιώθω ότι είμαι ένας παίκτης για δέκα λεπτά. Θέλω να γίνω πάλι ο ίδιος τίγρης».

- Το πρώτο πράγμα που έκανε με το συμβόλαιό του στον Άγιαξ ήταν να αγοράσει μια Mercedes CLK, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά στη Σουηδία. «Πάντα ονειρευόμουν να έχω ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Αφού τώρα μπορώ να το αγοράσω, γιατί να μην το κάνω;», ήταν η απάντησή του.

Calciopolis και προδοσία!

Το 2004 μοιάζει να φτάνει τις προσδοκίες του κόσμου για εκείνον. Η Γιουβέντους θα τον αποκτήσει έναντι 16 εκ. ευρώ, κάτι που μεταφράζεται σε διπλασιασμό της τιμής του Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς μόλις μέσα σε λίγα χρόνια. Στην ιταλική ομάδα θα μείνει δύο χρόνια και θα αποχωρήσει μετά το calciopolis το οποίο θα τη ρίξει στη Β’ Εθνική. Θα κατακτήσει δύο πρωταθλήματα, τα οποία εν συνεχεία και λόγω του σκανδάλου θα αφαιρεθούν από τον σύλλογο και στην πρώτη του σεζόν θα αναδειχθεί κορυφαίος ξένος του ιταλικού πρωταθλήματος. Τα επόμενο χρόνια, θα είναι εκείνος που «πρόδωσε» τη Γιουβέντους.

- «Ήμουν ντυμένος με χαβανέζικο σορτσάκι, ένα nike μπλουζάκι κι αθλητικά παπούτσια χωρίς κάλτσες. Μαζί με τον μάνατζέρ μου φτάσαμε στην περίφημη VIP αίθουσα στο αεροδρόμιο και μέσα υπήρχε παντού καπνός. Ο Λουτσιάνο Μότζι, με το κομψό κουστούμι του, κρατούσε ένα τεράστιο πούρο. Καταλάβαινες αμέσως ότι ήταν ισχυρός άντρας. Είχε μάθει να κάνουν όλοι αυτό που έλεγε. «Κοίτα πώς είσαι ντυμένος», μου είπε… «Είμαστε εδώ για συμβουλές μόδας ή για να μιλήσουμε για δουλειές», του απάντησα.  

- «Μια μέρα με κάλεσε ο Φάμπιο Καπέλο. Μπήκα στα αποδυτήρια και βρέθηκα μπροστά του, τη στιγμή που φορούσε μόνο μια πετσέτα. Μου έβαλε μια παλαιά κασέτα στο βίντεο και έφυγε. Έπρεπε να την παρακολουθήσω. Ήταν μια κασέτα του Μάρκο Φαν Μπάστεν, να σκοράρει. Πήρα το μήνυμα: Το ποδόσφαιρο είναι τα γκολ. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες».

- «Όταν πήγα στη Γιουβέντους από τον Άγιαξ, μου φώναζε ότι θα βγάλει από μέσα μου τη νοοτροπία που είχα. «Είσαι στην Ιταλία και πρέπει να σκοράρεις. Δε με νοιάζει τίποτα άλλο, δε με νοιάζουν οι ντρίμπλες. Πρέπει να σκοράρεις». Κάθε μέρα έκανα προπόνηση με τον βοηθό του μπροστά στην εστία. Σουτ, σουτ, σουτ, είχα κουραστεί. Όποτε ήθελα να σταματήσω, μου φώναζε να προπονηθώ κι άλλο. Έφερνε παιδιά από την ομάδα νέων και παίζαμε συνέχεια ένας εναντίον ενός. Αυτό ήταν πειθαρχία. Τον ένοιαζε μόνο να κερδίζει, χωρίς να σκέφτεται το πώς. Η νοοτροπία του νικητή, αυτό το έμαθα από τον Καπέλο».

- «Εγώ νιώθω πρωταθλητής. Τα τελευταία δύο χρόνια στη Γιουβέντους κάναμε προπόνηση κάθε μέρα, παίζαμε κάθε εβδομάδα και δίναμε τον καλύτερό μας εαυτό στο γήπεδο. Κερδίσαμε δύο τίτλους. Ακόμα νιώθω ότι έχω κατακτήσει τον τίτλο».

Special Zlatan!

Επόμενος σταθμός Μιλάνο… Εξ ου και οι περί προδοσίας φωνές των Γιουβεντίνων. Ο Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς ήταν εξαιρετικά εγωιστής για να μείνει στη Serie B και να το παίζει τοπικός ήρωας, οπότε το 2006 αποφάσισε να πάει στην Ίντερ που ξόδεψε σχεδόν 25 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει για τέσσερα χρόνια. Με την ομάδα του Μιλάνου θα κερδίσει τρία πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, θα αναδειχθεί δύο φορές κορυφαίος ξένος του ιταλικού πρωταθλήματος, αλλά και κορυφαίος παίκτης του Campionato ταυτόχρονα. Θα αποχωρήσει από το Μιλάνο το 2009, ενώ η πορεία του θα στιγματιστεί από τη συνεργασία του με τον Ζοσέ Μουρίνιο.

- «Όταν άκουσα ότι η Ίντερ ενδιαφέρεται για μένα ήμουν πολύ χαρούμενος γιατί ήταν η ομάδα που υποστήριζα ότι ήμουν μικρός».

- «Σιχάθηκα αυτό που είδα την πρώτη μέρα, εξαιτίας του γεγονότος ότι μεγάλωσα στο Ρόσενγκαρντ. Εκεί έχουμε μάθει όλοι να συμβιώνουμε χωρίς προβλήματα. Τούρκοι, Σομαλοί, Γιουγκοσλάβοι και Άραβες. Στην Ίντερ συνέβαινε το αντίθετο. Σε μια γωνία ήταν οι Βραζιλιάνοι, με μια άλλη γωνία οι Αργεντινοί και σε μια άλλη οι υπόλοιποι. Ένα χάος. Ένιωσα ότι ήταν το πρώτο μου τεστ ως ηγέτης κι έπρεπε να ξεκαθαρίσω την κατάσταση. Μπήκα στα αποδυτήρια και μίλησα: «Τι στο διάολο συμβαίνει εδώ; Γιατί κάθεστε σαν μικρά παιδιά». Υπήρχαν εμφανή όρια. Γι’ αυτό και πήγα στον Μάσιμο Μοράτι. Η Ίντερ δεν είχε κερδίσει ούτε έναν τίτλο για δεκαετίες. «Θες να είμαστε losers μόνο και μόνο επειδή κάποιοι τύποι δεν μιλάνε μεταξύ τους; Δεν πρόκειται να κερδίζουμε όσο τα αποδυτήρια δεν είναι ενωμένα», του είπα.

- «Ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ένας μεγάλος σταρ. Την πρώτη φορά που συνάντησε τη Ελένα, της ψιθύρισε. «Έχεις μόνο μία αποστολή. Να ταΐζεις τον Ζλάταν, να τον αφήνεις να κοιμάται και να τον κρατάς ευτυχισμένο». Αυτός ο τύπος έλεγε πάντα ό,τι ήθελε. Μου άρεσε. Είναι ο ηγέτης του στρατού του, αλλά νοιάζεται κιόλας. Μου έστελνε μηνύματα σε όλη τη διάρκεια που ήταν στην Ίντερ και τον ένοιαζε πως είμαι. Το ακριβώς αντίθετο από τον Γκουαρντιόλα. Ο Μουρίνιο είναι ο τύπος, που οι παίκτες του θα σκότωναν για εκείνον».

- «Αν ο Μουρίνιο ανάβει το φως σε ένα δωμάτιο, ο Γκουαρντιόλα θα τραβήξει τις κουρτίνες. Υποθέτω ότι προσπαθεί να είναι το αντίθετό του».

Μια ταπεινή Μασία!

Στις 27 Ιουλίου του 2009, περίπου 60.000 Καταλανοί μαζεύτηκαν στο «Καμπ Νου» για να τον υποδεχτούν. Ο Χουάν Λαπόρτα με ένα deal που περιλάμβανε τον Ετό και τον Αλεξάντερ Χλεμπ (σ.σ. στην πορεία αυτό δεν προχώρησε) έφερνε τον Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς στην Μπαρτσελόνα. Το κόστος υπολογίστηκε συνολικά κοντά στα 70 εκ. ευρώ, με τον Σουηδό να υπογράφει πενταετές συμβόλαιο, το οποίο ούτε κατά διάνοια δεν τηρήθηκε. Η προσωπικότητά του ήταν πολύ έντονη για να χωρέσει στην ταπεινή – σε ήθος και συμπεριφορά – Μπαρτσελόνα.

- «Ήταν ένα παιδικό όνειρο να παίξω στην Μπαρτσελόνα και περπατούσα στα σύννεφα. Ξεκίνησα καλά, όμως μετά ο Μέσι άρχισε να μιλάει. Ήθελε να παίξει στο κέντρο και όχι στα φτερά κι έτσι άλλαξε το σύστημα. Θυσιάστηκα».

- «Οι παίκτες στην Μπάρτσα είναι σαν παιδάκια σχολείου που ακούν συνέχεια τι τους λέει ο προπονητής. Εγώ συνήθιζα να ρωτάω γιατί πρέπει να κάνουμε κάτι και φαινόμουν ο περίεργος».

- «Δεν έχεις αρχ….. Χέζεσαι πάνω σου εξαιτίας του Μουρίνιο. Μπορείς να πας στο διάολο και προφανώς αρκετά ακόμα που τώρα δε θυμάμαι», είχε παραδεχτεί πως είπε στον Πεπ Γκουαρντιόλα στα αποδυτήρια μετά από ένα ματς του ισπανικού πρωταθλήματος.

- «Υπήρχαν πολλά περίεργα πράγματα στην Μπαρτσελόνα. Ο Γκουαρντιόλα έλεγε ότι δεν επιτρέπεται να πηγαίνουμε στις προπονήσεις με τις Φεράρι μας και τις Πόρσε. «Τι στο καλό σε νοιάζει εσένα τι αυτοκίνητο οδηγώ; Έχω έρωτα με τα αυτοκίνητα. Είναι το πάθος μου και αντιλαμβανόμουν πως κάτι άλλο κρύβεται από πίσω. Σα να ήθελε να μου πει «μη νομίζεις ότι είσαι και κάποιος. Γι’ αυτό κι εγώ πήγα μια μέρα στην προπόνηση με τη Φεράρι μου και την πάρκαρα ακριβώς στην είσοδο των αποδυτήριων!».

- «Ήταν το όνειρό μου να παίξω στην Μπαρτσελόνα. Όμως, εκ των υστέρων αντιλήφθηκα πως ίσως κάποια πράγματα είναι καλύτερα να μένουν όνειρα και να μην πραγματοποιούνται».

Μιλάνο, part II!

Ένας χρόνος στην Βαρκελώνη, δεκάδες επεισόδια καταγεγραμμένα ή μη. Με την Μπαρτσελόνα θα κατακτούσε το πρωτάθλημα, το Super Cup της UEFA και το διηπειρωτικό και με τη Μίλαν θα συνέχιζε τη συλλογή τροπαίων. Πρωτάθλημα και κύπελλο στην πρώτη του σεζόν με την ιταλική ομάδα σε πρώτη φάση να τον αποκτά ως δανεικό και στη συνέχεια να ενεργοποιεί τη ρήτρα των 24 εκ. ευρώ. Ήταν η πρώτη φορά που η αξία του υποτιμήθηκε…  

- «Την ημέρα της μεταγραφής μου ήταν παρόντες ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Ροσέλ, ο αντιπρόεδρος Μπετρομέου και ο Γκαλιάνι από τη Μίλαν, όπως και ο δικηγόρος μου. Ο Ροσέλ είπε: «Θέλω να ξέρεις ότι αυτή είναι η χειρότερη επιχειρηματική συμφωνία που έχω κάνει στη ζωή μου». Του απάντησα: «Είναι το αποτέλεσμα ενός κακού ηγέτη».

- «Η Μάντσεστερ Σίτι σίγουρα θα γίνει μεγάλη τα επόμενα χρόνια. Όμως, εγώ σύντομα κλείνω τα 29 μου χρόνια. Δεν έχω χρόνο για μακροπρόθεσμα πλάνα και τα λεφτά δεν ήταν ποτέ η προτεραιότητά μου. Ήθελα να πάω σε μια ομάδα που είναι καλή τώρα και δεν υπάρχει άλλη ομάδα με την ιστορία της Μίλαν».

Η πόλη του φωτός και του Ζλάταν!

«Αν προστεθεί το ρήμα στο γαλλικό λεξικό, τότε ναι, θα είναι μεγάλη τιμή για μένα». Ταπεινότητες… Μετριότητες! Θα περιμέναμε κάτι περισσότερο από τον Ζλάταν, αφού η παρουσία του από το 2012 στην Παρί Σεν Ζερμάν ήταν εκείνη που γιγάντωσε τον μύθο. Με 14 εκ. ευρώ ετησίως έγινε ο δεύτερος πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην Ευρώπη εκείνη την εποχή, πίσω από τον Σαμουέλ Ετό και την… αρπαχτή που έκανε στη Ρωσία.

- «Ψάχνουμε για ένα διαμέρισμα στο Παρίσι. Αν δε βρούμε τίποτα, τότε πιθανότατα θα αγοράσω ένα ξενοδοχείο».

- «Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πολλά για τους παίκτες στο γαλλικό πρωτάθλημα, αλλά είμαι σίγουρος ότι εκείνοι ξέρουν ποιος είμαι εγώ».

- «Είναι ένα ακόμα βήμα για την καριέρα μου, ακόμα ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Έγινε τεράστιο θέμα στα μίντια, οι άνθρωποι με κυνηγάνε στο σπίτι μου. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό, θα αρχίσω να τους κυνηγάω κι εγώ».

- «Δεν πιστεύω ότι μπορούν να βάλουν το άγαλμά μου στη θέση του πύργου του Άιφελ, αλλά αν το κάνουν, τότε σίγουρα θα μείνω στην Παρί Σεν Ζερμέν».  

- «Ήρθα ως βασιλιάς, φεύγω ως μύθος!». (και ποιος να τον αδικήσει με όσα έκανε στο Παρίσι;)

Τα χρόνια μετά (και μικρές στιγμές Ζλάταν)!

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη διαφήμιση στους Λος Άντζελες Times. «Αγαπητό Λος Άντζελες… Παρακαλώ!». Έτσι ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στην Αμερική το 2018, έπειτα από δύο χρόνια στο Μάντσεστερ και πριν επιστρέψει στην Ευρώπη για να κλείσει την καριέρα του στη Μίλαν. Ο Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς δεν άλλαξε ποτέ. Δεν άγγιξε ποτέ περιττές, ανθρώπινες ατέλειες, όπως η ανασφάλεια, η μετριοφροσύνη, η ταπεινότητα. Όχι ο Ζλάταν. Ποτέ.

- «Δε θα είμαι ο βασιλιάς του Μάντσεστερ. Θα είμαι ο Θεός του Μάντσεστερ».

- «Δεν έχω άλλους ατομικούς στόχους, αφού κατέκτησα την Αγγλία. Μου πήρε μόνο τρεις μήνες».

- «Είμαι ένα ζώο. Νιώθω σα λιοντάρι. Δε θέλω να γίνω λιοντάρι, είμαι λιοντάρι. Το λιοντάρι γεννιέται λιοντάρι κι εγώ είμαι λιοντάρι».

- «Συνήθως γίνεσαι θρύλος αφού πεθάνεις. Εγώ, όμως, είμαι ζωντανός θρύλος».

- «Ήρθα, είδα, κατέκτησα. Ευχαριστώ Λος Άντζελες που με έκανες να νιώσω ζωντανός ξανά. Ζητήσατε Ζλάταν, σας έδωσα Ζλάταν. Τώρα μπορείτε να επιστρέψετε στο να παρακολουθείτε baseball».

Τα αξέχαστα…

Απλά και χωρίς εισαγωγές, προλόγους και πολλά, πολλά λόγια…

- «Τι πήρες δώρο στη γυναίκα σου για τα γενέθλιά της;», ήταν η ερώτηση του δημοσιογράφου. «Τίποτα, έχει ήδη τον Ζλάταν», απάντησε.

- Όταν προέκυψε το θέμα με τον Ζεράρ Πικέ στην Βαρκελώνη και ισπανίδα δημοσιογράφος του έδειξε τη φωτογραφία της είπε σε άπταιστα ισπανικά (σ.σ. μιλάει ακόμα σουηδικά, βοσνιακά, ιταλικά και αγγλικά). «Έλα σπίτι μου το βράδυ και θα σου δείξω ποιος είναι γκέι. Και φέρε και την αδελφή σου».

- Όταν τον ρώτησε δημοσιογράφος γιατί έχει σημάδια στο πρόσωπό του, απάντησε: «Δεν ξέρω, πρέπει να ρωτήσεις τη γυναίκα σου γι' αυτό».

- «Τώρα που η Σουηδία αποκλείστηκε από το Euro, ποιος πιστεύεις ότι θα το κατακτήσει», ρωτήθηκε το 2012. «Δε δίνω δεκάρα ποιος θα το πάρει. Πάω διακοπές».

- «Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι πολύ τυχερός τύπος. Πάντα έχει τα καλύτερα εισιτήρια για να βλέπει τον Μέσι να κερδίζει βραβεία».

- «Αυτά που κάνει ο Κάριου με μια μπάλα ποδοσφαίρου, εγώ τα κάνω με ένα πορτοκάλι».

- «Είμαι σαν τον Μοχάμεντ Άλι. Όταν έλεγε ότι θα βγάλει κάποιον νοκ άουτ στον τέταρτο γύρο, το έκανε».

- «Δάκρυσα γιατί κατάλαβα ότι επιτέλους με αποδέχτηκαν, όχι μόνο ως ποδοσφαιριστή, αλλά και ως άνθρωπο, παρά το παρελθόν μου και τα ξεσπάσματά μου». Για το βραβείο του κοινού στη Σουηδία το 2010, ως καλύτερος αθλητής της χώρας.

- «Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Δεν αξίζει το Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς εμένα και δεν υπάρχει λόγος πλέον κανείς να ανυπομονεί για να το παρακολουθήσει».

- «Ποιος θα κερδίσει το επόμενο ματς;».
- «Μόνο ο Θεός ξέρει».
- «Είναι λίγο δύσκολο να τον ρωτήσω τώρα».
- «Γιατί; Αφού τον κοιτάζεις»!!!

...

«Πάνω στη στολή και στο μηρό του ήταν γραμμένο το όνομα: «Βασιλιάς των βασιλιάδων και Κύριος των κυρίων»».

Η Δευτέρα παρουσία!