Ας ξεκινήσουμε με τα καλά νέα. Το φετινό πρωτάθλημα είναι το πιο ανταγωνιστικό των τελευταίων ετών, τουλάχιστον προς το παρόν. Τρεις ομάδες φαίνεται ότι θα το διεκδικήσουν μέχρι τέλους στα πλέι – οφ, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός που βελτιώνεται, ενώ ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου επίσης βελτιώνεται διαρκώς αλλά προς το παρόν κοιτάζει κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και αφήνει τα μεγάλα λόγια στην άκρη (αυτό λένε οι άνθρωποί του, αυτό λέμε κι εμείς).
Το ντέρμπι ΑΕΚ – Παναθηναϊκού ήταν ποιοτικά μέτριο, τακτικά ενδιαφέρον και κρίθηκε στις λεπτομέρειες που πήγαν με το μέρος της Ένωσης, όπως σε πολλά άλλα φετινά παιχνίδια είχαν πάει με το μέρος του ΠΑΟ. Η παράξενη φάση με την κροτίδα δεν περιέχει κάποιο διαιτητικό λάθος (ο καλός γενικά ρέφερι έκανε ό,τι λέει ο κανονισμός), περιέχει πάντως μια κάποια ποδοσφαιρική αδικία, αφού ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε σκληρά επειδή αποσυντονίστηκε έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα από την οπαδική καφρίλα των γηπεδούχων. Ναι, ξέρω, στην Ελλάδα το να πέσει μια κροτίδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σε απόσταση λίγων μέτρων από τους ποδοσφαιριστές δεν θεωρείται και κανένα βαρβάτο παράπτωμα. Δεν παύει όμως να αποτελεί μια πράξη άκρως επικίνδυνη, όσο επικίνδυνο είναι και το γεγονός ότι την αποδεχόμαστε στο πλαίσιο της «μαγικής ατμόσφαιρας» των ελληνικών γηπέδων. Και τούτο δεν αφορά στην ΑΕΚ. Αφορά σε όλες τις λεγόμενες «καυτές» έδρες της χώρας.
Και εδώ φτάνουμε και στα κακά νέα. Ναι, το φετινό πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό, τα ντέρμπι γίνονται σε γεμάτα γήπεδα και στα περισσότερα παίζεται καλό ποδόσφαιρο ή έτσι φανταζόμαστε τέλος πάντων. Διότι το αγαπημένο έθιμο των καπνογόνων δεν μας επιτρέπει να είμαστε και απολύτως βέβαιοι – μεγάλα διαστήματα των παιχνιδιών μοιάζουν με ταινία του αείμνηστου Αγγελόπουλου: «Τοπίο στην Ομίχλη».
Πρόκειται για μια διαχρονική ανοησία, που πρώτον κρύβει σοβαρούς κινδύνους για όλους – όσους εισπνέουν τόνους καπνού και δεύτερον είναι ποδοσφαιρικά εγκληματική. Και άντε να το δεχτούμε πριν την σέντρα ενός ματς, ως μέρος του φολκλόρ των ελληνικών ντέρμπι, παρότι σε πολλά γήπεδα του κόσμου οι οπαδοί καταφέρνουν να δημιουργούν εντυπωσιακή ατμόσφαιρα χωρίς τέτοια βοηθήματα. Αλλά τέλος πάντων, εντάξει, είναι κάπως εντυπωσιακό, δεν μπορούμε να γίνουμε και Μέγαρο Μουσικής.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα όμως ή μετά από γκολ της γηπεδούχου ομάδας, πρόκειται για τον ορισμό της βλακείας: εν προκειμένω η ΑΕΚ σκοράρει, το γήπεδο ξεσηκώνεται, ο ΠΑΟ ζορίζεται και αντί οι οπαδοί να σπρώξουν την ομάδα τους να πετύχει και δεύτερο, διακόπτουν τον αγώνα και δίνουν τη δυνατότητα στον αντίπαλο να ηρεμήσει και να ανασυγκροτηθεί και να ξεπεράσει την πίεση «αναίμακτα». Συμβαίνει φυσικά το ίδιο σε «Καραϊσκάκης», Τούμπα, Λεωφόρο κ.λπ. Όπως συμβαίνει και σε τακτά χρονικά διαστήματα το παιχνίδι να διακόπτεται δίχως προφανή λόγο (περίσσεψαν καπνογόνα και τα πετάνε τα παιδιά), με αποτέλεσμα ουδείς εκ των αγωνιζόμενων να μπορεί να βρει ρυθμό.
Ανταγωνιστικό λοιπόν το φετινό πρωτάθλημα είναι αναμφίβολα. Αλλά όσο συνεχίζουμε να προσπαθούμε να διακρίνουμε τους επίδοξους πρωταθλητές μέσα από τους καπνούς, σοβαρό πρωτάθλημα δεν είναι.
