Στην περίπτωση της Κατερίνας Στεφανίδη οι επιτυχίες ξεκίνησαν πολύ νωρίς και το ταλέντο της αναγνωρίστηκε ακόμα νωρίτερα, αφού ήδη στα 14 της είχε κορυφαία επίδοση στον κόσμο για την ηλικία της και ήταν και τότε που απέκτησε τον πρώτο της χορηγό, την Puma. Xορηγία που μάλιστα προέβλεπε και οικονομικές απολαβές για την πιτσιρίκα, η οποία ευτυχώς ποτέ δεν χρειάστηκε να αγχωθεί αν θα έχει τα στοιχειώδη: κοντάρια, ρούχα, παπούτσια ή αν θα έχει την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψει σε αγώνες!
Η Κατερίνα Στεφανίδη δεν ήταν μόνο ικανή, ήταν και τυχερή, γιατί στην Ελλάδα, της νέας χιλιετίας λεφτά υπήρχαν... Η οικογένεια Στεφανίδη κατάφερε να προστατεύσει τον «θησαυρό» -κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο- και έτσι η πρωτότοκη βρίσκεται σε ρόλο πρωταγωνίστριας αδιαλείπτως από τότε έως και σήμερα, γράφοντας με χρυσά γράμματα το όνομα της στην ιστορία του ελληνικού στίβου, μετρώντας σε επίπεδο γυναικών συνολικά: ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, ένα χρυσό και ένα χάλκινο σε παγκόσμιο, δύο χάλκινα σε παγκόσμια κλειστού στίβου, δύο χρυσά και δύο ασημένια σε Ευρωπαϊκό και ακόμη ένα χρυσό και ένα ασημένιο σε ευρωπαϊκό κλειστού.
Αυτό όμως, για το οποίο τελικά θα θυμόμαστε τη Στεφανίδη όσοι όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούμε στενά την πορεία της, είναι το ήθος και η προσωπικότητα της. Το γεγονός ότι ουδέποτε υπέπεσε σε «φάουλ» και παραμένει το κορίτσι με την παιδική ψυχή, που χειροκροτούσε την Bίλμα Μούρτο την ώρα που πηδούσε για να της «κλέψει» το χρυσό, σαν να ήταν η κολλητή της, ενώ αμέσως μετά τον αγώνα έγραψε ότι μπορεί να ήρθε δεύτερη αλλά ήταν ο πρώτος αγώνας που ευχαριστήθηκε μετά το 2018 και είναι περήφανη που μένει σε σταθερά καλό επίπεδο.
Χωρίς να δηλώνει ίχνος πικρίας για την απώλεια του χρυσού, η «χρυσή» στις καρδιές μας, δεν ξέχασε να ευχαριστήσει τον σύζυγο και προπονητή της, τον οποίο παραδέχτηκε ότι ταλαιπωρεί και συνεχάρη τις αντιπάλους της για την ανωτερότητα τους: «έκανε τον αγώνα της ζωής της», έγραψε για την Μούρτο, συμπληρώνοντας ότι η Τίνα Σούτεϊ «αγωνίστηκε με μισό χέρι και χθες το βράδυ μετά τον αγώνα έκανα πολλαπλά ράμματα». Και δεν σταμάτησε εκεί... αλλά συνέχισε με νέα ανάρτηση στην οποία αναφερόταν στην συναθλήτρια της στην εθνική ομάδα: «Έχω πάρει τέσσερα μετάλλια σε ευρωπαϊκά από το 2014 και η Ντρισμπιώτη δύο σε μια εβδομάδα».
Η Κατερίνα Στεφανίδη δεν λειτουργεί ποτέ για το θεαθήναι. Το ενδιαφέρον και η αγάπη της για τους γύρω της είναι πέρα για πέρα αληθινά και συνοψίζονται στο γεγονός ότι είχε κάθε φορά (έως ότου αναχωρήσει για την Ελλάδα) ενεργό οργανωτικό ρόλο, στις μικρές ανεπίσημες τελετές υποδοχής των μεταλλιούχων στο ξενοδοχείο από τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής. Την ώρα που η υπεύθυνη του γραφείου Τύπου του ΣΕΓΑΣ, Ιωάννα Πουρλιοτοπούλου, τραβούσε βίντεο η Κατερίνα είχε φροντίσει να εκπληρώσει την επιθυμία της Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, περιμένοντας την με ένα τεράστιο ποτήρι παγωμένη μπύρα, μετά την κατάκτηση του δεύτερου χρυσού μεταλλίου, στα 20 χλμ. βάδην, επιτυχία που την ανέδειξε στο πρόσωπο των αγώνων του Μονάχου.
Αν αυτή τη στιγμή μία Ελληνίδα αθλήτρια θα είχε «δικαίωμα» να «πουλάει» βεντετιλίκι, αυτή θα ήταν η Κατερίνα Στεφανίδη, κι όμως παραμένει σεμνή, ταπεινή και προσγειωμένη, αποτελώντας παράδειγμα όχι για τα μικρά παιδιά, αλλά για όλους μας!
Ομοίως ισχύει και για την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση με την Στεφανίδη. Αμφισβητήθηκε, έμεινε στο περιθώριο, πολεμήθηκε, όμως παρέμεινε όρθια και με πολλή δουλειά και ακόμη μεγαλύτερη αξιοπρέπεια, δούλεψε πέτυχε όλα όσα πίστευε ότι μπορούσε και πίστευε για τον εαυτό της. Ήταν Νοέμβριος του 2021 όταν Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είχε ανακοινώσει ότι κριτήρια για τις υποτροφίες της Ολυμπιακής Αλληλεγγύης πληρούσαν όσοι αθλητές ήταν κάτω των 30 ετών... Κάτι που φυσικά τελικώς δεν ίσχυσε εξαιτίας των απολύτως δικαιολογημένων και οργίλων αντιδράσεων που ξέσπασαν. Ωστόσο, η Καρδιτσιώτισσα πρωταθλήτρια παρέμενε «ορφανή» έως και σήμερα, αφού ουδέποτε δεν συμπεριελήφθη στο πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή», ούτε πριν το Τόκιο, ούτε μετά...
Πέραν όμως, των αθλητικών της επιτευγμάτων, αξίζει να μείνει κανείς τόσο στην αντίδραση της συναθλήτρια της, Χριστίνας Παπαδοπούλου αμέσως μετά τον τερματισμό της, αλλά και στα όσα είπε για την Αντιγόνη. Η 26χρονη δρομέας, πέρασε 12η την γραμμή του τερματισμού και βλέποντας τη συναθλήτρια της να έχει είναι τυλιγμένη με την γαλανόλευκη σημαία, πέφτει στην αγκαλιά της και της φωνάζει όλο χαρά και δέος «Τι έκανες ρε;».
Στη συνέχεια η Παπαδοπούλου δηλώνει: «Έχουμε ταιριάξει πολύ με την Αντιγόνη, νιώθω ότι είμαστε σαν αδερφές σε αυτό το γκρουπ και χαιρόμαστε όλες η μία την νίκη της άλλης. Ήταν σαν να κέρδισα εγώ. Έχω πάθει πλάκα με την Αντιγόνη». Το να καταφέρνεις να κάνεις τους στενούς συνεργάτες σου να μοιράζονται τη χαρά σου, αν μη τι άλλο υποδηλώνει πολλά για την ποιότητα του χαρακτήρα σου και η ίδια Αντιγόνη όμως, απολύτως συνειδητοποιημένη σημείωσε μετά τον ανεπανάληπτο θρίαμβο: «Αυτό που έχω να διαχειριστώ τώρα είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει πρώτα να διαχειριστώ τα δικά μου συναισθήματα, του προπονητή μου και μετά της οικογένειας μου. Ο κόσμος με έχει βάλει στην καρδιά του και τον ευχαριστώ. Έτρεξα για όλους αυτούς που πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους και να μην το βάζουν ποτέ κάτω».
Η 38χρονη Αντιγόνη ξέρει ότι τα φώτα της δημοσιότητας ζαλίζουν όμως είναι προετοιμασμένη γι' αυτό το ενδεχόμενο, φορώντας σκούρα γυαλιά όπως αυτά που φορά τα τελευταία χρόνια ο Μίλτος Τεντόγλου παραμένοντας στην κορυφή, μοναχικός και αυθεντικός.
Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία από τις επιτυχίες και τα μετάλλια είναι ο χαρακτήρας. Αυτός είναι που σου εξασφαλίζει τη διαχρονικότητα, όταν τα φώτα του σταδίου σβήσουν...
