Την παραμονή του τελικού της Πράγας, όταν εμφανίστηκε μπροστά στους δημοσιογράφους στην συνέντευξη Τύπου είπε ότι η αναμέτρηση με τη Φιορεντίνα για το τρόπαιο του Europa Conference League είναι η πιο μεγάλη στιγμή στην καριέρα του. Θα έπρεπε να περιμένει κάτι περισσότερο από 24 ώρες για να ζήσει μια ακόμα μεγαλύτερη…
«Έχω μια μακρά καριέρα στο ποδόσφαιρο και οι στιγμές σαν αυτή δεν είναι πολλές» είπε συγκινημένος μιλώντας στο BT Sport μετά τη λήξη του τελικού. Αφού είχε πανηγυρίσει σχεδόν σαν τον Ζοσέ Μουρίνιο (θα… αντέγραφε όλο τον πανηγυρισμό του Πορτογάλου με την Πόρτο στο «Ολντ Τράφορντ», αλλά δεν τον βαστούν τα γόνατά του) το γκολ του Τζάροντ Μπόουεν που χάρισε το ευρωπαϊκό τρόπαιο στη Γουέστ Χαμ, αφού είχε γιορτάσει με τους παίκτες του τον τίτλο, αφού είχε λυγίσει βλέποντας τον 87χρονο πατέρα του να κατεβαίνει στον αγωνιστικό χώρο της «Εντέν Αρένα» για να αγκαλιάσει τον γιο του που επιτέλους τα κατάφερε.
Και η αλήθεια είναι πως ο Μόγιες, με μια προπονητική καριέρα που μετρά 25 χρόνια, δεν έχει βιώσει πολλές τέτοιες… μεγάλες στιγμές. Αν με τις μεγάλες στιγμές, εννοούμε τα τρόπαια. Μετά από 1097 παιχνίδια στους πάγκους, στα 60 του χρόνια, ο Σκωτσέζος τεχνικός πήρε επιτέλους τον πρώτο τίτλο. Έχει, βέβαια, και το πρωτάθλημα της League Οne με την Πρέστον το 2000 και το Κομιούνιτι Σιλντ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2013, αλλά αυτός είναι ένας τίτλος που δεν μετράει για τη FA.
«Θέλω να αναφερθώ στον προπονητή. Δοκιμάστηκε τη φετινή σεζόν και υπήρξε περίοδος που πολλοί οπαδοί ήθελαν να φύγει διότι τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά. Όμως αν κοιτάξεις την θητεία του στην ομάδα… Μας έσωσε, ήρθε ο Πελεγκρίνι, τότε μάς έσωσε ξανά, έπειτα μας οδήγησε στην Ευρώπη για δύο συνεχόμενες χρονιές και τώρα κατακτήσαμε την κούπα. Είναι ίσως ο καλύτερος προπονητής της Γουέστ Χαμ» ήταν τα λόγια του Ντέκλαν Ράις, ο οποίος μέσα στο… μεθύσι της κατάκτησης του Europa Conference League θέλησε να πει δυο λόγια για τον Μόγιες, ο οποίος είναι αλήθεια πως πολλές φορές έχει αμφισβητηθεί και τώρα στη Γουέστ Χαμ και στο παρελθόν.
Αν και υπήρξαν περίοδοι τη φετινή σεζόν που τα δημοσιεύματα στην Αγγλία είχαν πάρει… φωτιά για πιθανή απόλυσή του, η διοίκηση τον στήριξε ξανά, αναγνωρίζοντας την ικανότητά του, αλλά και παρέχοντάς τον χρόνο που χρειαζόταν για να φέρει τα αποτελέσματα συνδυάζοντάς τα, όσο ήταν δυνατόν, με καλό ποδόσφαιρο.
Kαι ίσως ήταν αυτή η πίστωση χρόνου, αλλά και η πίστη στις ικανότητές του που χρειαζόταν για να δείξει πως κάτι μπορεί να κάνει έχοντας περάσει μάλλον δύσκολα τα προηγούμενα χρόνια προσπαθώντας και ο ίδιος να δείξει τη δουλειά του. Ήταν ο πρώτος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον και άντεξε το βάρος στο «Ολντ Τράφορντ» μόνο μερικούς μήνες.
Τον είχε προτείνει ο ίδιος ο «Φέργκι» στη διοίκηση των «κόκκινων διαβόλων», αλλά δεν δικαιώθηκε. Τότε τα βρετανικά ΜΜΕ του κόλλησαν το… «The Chosen One», δεν είναι διόλου ασήμαντο να σου δίνει το χρίσμα αυτός που είχε γράψει ιστορία στη Γιουνάιτεντ. Ο «εκλεκτός» είχε έντεκα χρόνια στην Έβερτον τότε και ήταν έτοιμος για το μεγάλο βήμα. Ή, μάλλον, ένιωθε έτοιμος, αλλά δεν ήταν. Kι έτσι από «εκλεκτός» κατέληξε να γίνει… «The Wrong One», όπως τον χαρακτήρισαν οι οπαδοί των «κόκκινων διαβόλων» ζητώντας την απομάκρυνσή του από τον πάγκο της ομάδας τους.
Κι αυτή ήρθε, ούτε ο ίδιος δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτόν τον τρόπο, μετά από ήττα από την Έβερτον. Για την ακρίβεια, μετά από την πρώτη νίκη της Έβερτον επί της Γιουνάιτεντ μετά από 44 χρόνια!
Κατόπιν δοκίμασε στη Ρεάλ Σοσιεδάδ σε μια προσπάθεια να αποκτήσει εμπειρίες και μακριά από το Νησί, υπέγραψε συμβόλαιο ενάμιση έτους με την ισπανική ομάδα τον Νοέμβριο του 2014 και απολύθηκε ένα χρόνο μετά καθώς το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα ήταν κακό.
Και μετά ήρθε η κακή εμπειρία στην Σάντερλαντ, με την ομάδα να υποβιβάζεται τον Απρίλιο του 2017 για πρώτη φορά από την Πρέμιερ Λιγκ μετά από δέκα χρόνια με αυτόν στον πάγκο. Ήταν και ο πρώτος υποβιβασμός της δικής του καριέρας κι έτσι αποφάσισε να πάρει μερικούς μήνες άδειας, να μείνει μακριά από τους πάγκους και να σκεφτεί σοβαρά το επόμενο βήμα του.
«Είναι σαν ναρκωτικό το ποδόσφαιρο, το χρειάζομαι. Μέρος του να είσαι προπονητής ποδοσφαίρου είναι ότι δεν κερδίζεις πάντα. Μερικές φορές πρέπει να χάνεις και πρέπει να προσπαθείς να μάθεις να το αντιμετωπίζεις. Αλλά όταν χάνεις, πρέπει να μάθεις πώς να επανέρχεσαι» έλεγε πριν από μερικούς μήνες θέλοντας να δείξει την… εξάρτηση που έχει από την δουλειά του.
Πήγε στη Γουέστ Χαμ τον Νοέμβριο του 2017 για να αντικαταστήσει τον Σλάβεν Μπίλιτς, την κράτησε στη μεγάλη κατηγορία, αλλά τότε η διοίκηση δεν τον κράτησε, προσέλαβε τον Μανουέλ Πελεγκρίνι για να τον διώξει τον Δεκέμβριο του 2019 καλώντας πίσω τον Μόγιες, ο οποίος γύρισε… καβάλα στο άλογο δηλώνοντας ότι «Μπορώ να βρω λίγους προπονητές στην Πρέμιερ Λιγκ που έχουν μεγαλύτερο ποσοστό νικών από εμένα. Νικάω και θα βγάλω τη Γουέστ Χαμ από τη ζώνη του υποβιβασμού».
Το είπε, το έκανε και από τότε άρχισε να… χτίζει τη Γουέστ Χαμ που κατέκτησε το βράδυ της Τετάρτης τον πρώτο τίτλο της μετά από 43 χρόνια, το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιό της μετά από 58 χρόνια. Πέρασαν πια δέκα χρόνια από την παρουσία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έξι από τον υποβιβασμό της Σάντερλαντ και ο Μόγιες μπόρεσε να ξορκίσει και τους δικούς «δαίμονες» και να νιώσει υπερήφανος ότι τα κατάφερε. Επιτέλους!
What a moment for David Moyes ❤️#UECLfinal pic.twitter.com/akzvKN3RFG
— Football on BT Sport (@btsportfootball) June 8, 2023
