Ενόψει της χθεσινής, πολύωρης συνεδρίασης της Βουλής αναφορικά με την παραπομπή, κυρίως, του Κώστα Καραμανλή για το έγκλημα των Τεμπών, η κυβερνητική επίθεση στη Μαρία Καρυστιανού δεν ήταν, δα, μικρή. Με δημοσιεύματα, αναρτήσεις από fake accounts στα social media, Ομάδα Αλήθειας, τα γνωστά.
Ωστόσο, επισήμως, η κυβέρνηση το πήγε ακόμη παραπέρα – και με κάθε επισημότητα καθώς την κυβερνητική επίθεση στην Καρυστιανού «εγκαινίασε» πρώτος πρώτος ο Παύλος Μαρινάκης. Σε συνέντευξή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ουσιαστικά είπε πως η πρόεδρος του Συλλόγου συγγενών και θυμάτων των Τεμπών, αλλά και η δημοσιογράφος Ράνια Τζίμα, «έστησαν» τη συνέντευξη της Καρυστιανού στο (ομόσταβλο του Mega, in.gr) για να προβληθεί παραμονές της ψηφοφορίας στη Βουλή με σκοπό να «οργίσουν παραπάνω τον κόσμο».
Και η εν λόγω αναφορά του Παύλου Μαρινάκη είχε βεβαίως, αποδέκτη άμεσα τη Ράνια Τζίμα και έμμεσα τον ιδιοκτήτη του σταθμού, Βαγγέλη Μαρινάκη…
Δείτε εδώ όλη τη συνέντευξη…
Φυσικά ο Παύλος Μαρινάκης (και ο εκάστοτε εκπρόσωπος, οποιασδήποτε κυβέρνησης) γνωρίζουν καλά από τέτοιες πρακτικές και κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Γιατί έχουμε δει ένα σωρό στημένες συνεντεύξεις, ακόμα και ντοκιμαντέρ ολόκληρα, να στήνονται τα τελευταία έξι χρόνια από το Μαξίμου προκειμένου να χτυπηθούν οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης.
Βεβαίως, η Τζίμα δεν το άφησε έτσι και, με τα γνωστά της, εύστοχα σχόλια κατά τη διάρκεια του δελτίου του Mega, απάντησε. Πότε; Όταν έγινε αναφορικά στην ευρωβουλεύτρια Ελίζα Βόζεμπεργκ, που δήλωσε ξεδιάντροπα ότι η αντιπολίτευση πάει τα Τέμπη στις Βρυξέλλες γιατί θέλει... να διασύρει την χώρα στο εξωτερικό και να ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
«Και τι να κάνουμε, να τα κρύβουμε; Nα έχουμε 57 νεκρούς και να τους κρύψουμε; Τι να κάνουμε; Να το πάρουμε στο μαξιλάρι μας; Δηλαδή, για να το καταλάβω λίγο, το μείζον θέμα είναι αν εκτίθεται η χώρα στο εξωτερικό; Δεν είναι πως χάθηκαν 57 άνθρωποι, πού βρισκόμαστε σήμερα, τι έγινε, τι δεν έγινε, αν έχουμε σήμερα ασφαλή τρένα, το ζήτημα είναι αυτό που λέγαμε παλιά, "μη μας ακούσει η γειτονιά και γίνουμε ρεζίλι;" Μα έχουμε γίνει!».
