MENU

Πρώτα η δήλωσή του Ολυμπιονίκη όπως μεταδόθηκε από τηλεοπτικούς σταθμούς, ενδεχομένως μονταρισμένη καθώς λογικά θα μίλησε περισσότερη ώρα και για άλλα θέματα. 

«Ο πρωταθλητισμός είναι ένας πολύ σκληρός κλάδος. Από εκεί και πέρα εάν υπήρξαν… εάν υπήρξαν, γιατί δεν είμαι σίγουρος δεν έχω δει κάτι, μεμονωμένα περιστατικά, λυπάμαι πολύ. Όμως δεν έχω δει κάποιον αθλητή που βρίσκεται στην επιφάνεια και έχει – σε εισαγωγικά – τα φώτα πάνω του ή μάλλον έχει καταφέρει τους στόχους του να τους υλοποιήσει, να έχει κάποιο τέτοιο παράπονο. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό». 

Αλήθεια τι ακριβώς ήθελε να πει ο Λευτέρης Πετρούνιας; 

Αμφισβητεί περιστατικά που συνέβησαν στον χώρο του ελληνικού αθλητισμού και έχουν καταγγελθεί; 

Κάποια εξ αυτών αφορούν και τον χώρο της γυμναστικής, με αθλήτριες να μιλούν για κακοποιητική συμπεριφορά από προπονητές και προπονήτριες. Δεν έχει δει ο ίδιος τίποτα; Δεν ξέρει κάτι; Δεν άκουσε ποτέ; Μοιάζει απίθανο... 

Και τι άλλο είπε ο Ολυμπιονίκης; Ότι αν κάποιος πετύχει τους στόχους του, αν ένας αθλητής στην προκειμένη περίπτωση εκπληρώσει τα όνειρά του, αν κατακτήσει μετάλλια, αν γίνει γνωστός, δεν έχει σχέση με αυτό το κίνημα;

Πως όσοι αθλητές προχώρησαν σε καταγγελίες το έκαναν επειδή απέτυχαν και είχαν... απωθημένο;

Και να μην θέλεις να παρεξηγήσεις, το λέω κομψά, τον Πετρούνια δεν γίνεται. 

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως είναι μια δήλωση που μπορεί αν ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους. Μα δεν είναι έτσι. Αν έχεις μετάλλια δεν σε βιάζουν διότι δεν το έχει δει να συμβαίνει, αν πάλι δεν έχεις ούτε πάλι σε βιάζουν επειδή δεν πέτυχες τους στόχους σου άρα το καταγγέλλεις για την προβολή. Αυτό δεν είπε; 

Εδώ υπάρχει αμφισβήτηση ότι κάποιοι άνθρωποι πόνεσαν, βασανίστηκαν, υπέστησαν ένα μαρτύριο. Είναι γυναίκες που κακοποιήθηκαν. 

Βγαίνει ένας τόσο σπουδαίος αθλητής και λέει «αν». Αν συνέβησαν. Λες και δεν υπάρχουν εισαγγελικές έρευνες σε εξέλιξη, λες και δεν έχει προχωρήσει η δικαιοσύνη σε ορισμούς δικών για θύτες. 

Ναι, ο χώρος του αθλητισμού μπορεί να είναι σκληρός. Αυτός του πρωταθλητισμού είναι σίγουρα. Θέλει κόπους και θυσίες. Θέλει να υπομείνεις πολλά. Είναι άλλο πράγμα, όμως, οι δύσκολες, οι σκληρές συνθήκες και άλλο η κακοποίηση και ο βιασμός. 

Το ουσιαστικό σημείο της δήλωσης του είναι η εξίσωση της σεξουαλικής παρενόχλησης με παράπονο, που υπονοεί ότι δεν θα υπήρχε το παράπονο αν είχαν εκπληρωθεί οι στόχοι.

Και εννοείται, φυσικά, πως σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για... παράπονα, όπως είπε ο Λευτέρης Πετρούνιας. Η Σοφία Μπεκατώρου, η οποία παρεπιπτόντως έχει μετάλλια σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως και ο Πετρούνιας δηλαδή, δεν είχε παράπονο. Οι αθλητές αθλήτριες της γυμναστικής που κατήγγειλαν βασανιστήρια, σωματική και ψυχολογική βία, σεξουαλικές παρενοχλήσεις από προπονητές δεν είχαν παράπονο.

Υπάρχει η Σιμόν Μπάιλς, δεν μπορεί να μην ξέρει ο Λευτέρης Πετρούνιας τι έχει περάσει αυτή η αθλήτρια. Και αποτυχημένη δεν την λες. Αν και, επίσης, θα είχε ενδιαφέρον να μας πει ο Έλληνας πρωταθλητής τι θεωρεί επιτυχία και τι αποτυχία. 

Η δήλωσή του είναι απογοητευτική. Μεγάλος αθλητής δεν σημαίνει και σωστή κριτική σκέψη. Τον άνθρωπο Πετρούνια εγώ δεν θα τον κρίνω. Κανείς δεν μπορεί. Την δήλωσή του, όμως, μπορούμε να την σχολιάσουμε. 

Ας σκεφτεί πως νιώθουν τα θύματα των κακοποιητικών συμπεριφορών όταν ακούν έναν αθλητή τέτοιου βεληνεκούς να μιλάει έτσι. «Μα γιατί τώρα; Γιατί δεν μίλησαν νωρίτερα;». Αυτό δεν τους προσάπτουν πολλοί; Διότι ακόμα και σπουδαίοι συναθλητές τους θα τους αμφισβητήσουν αντί να σταθούν στο πλευρό τους. 

Και τελικά το κίνημα #metoo φαίνεται πως ήρθε όχι μόνο για να «ξεσκεπάσει» σαπίλα, αλλά και για να «αποκαθηλώσει» πρότυπα. Ως αθλητής και δημόσιο πρόσωπο προσέχεις τι λες. Ως πατέρας κοριτσιών προσεχείς και τι σκέφτεσαι.

Ήταν μια άτοπη, μια άστοχη, μια απαράδεκτη δήλωση. Από έναν σπουδαίο αθλητή, από έναν πατέρα με δύο κόρες. Διότι δεν είναι δυνατό να φανταστεί κάποιος πως μπορεί κάποια μέρα στο μέλλον μια από τις κόρες του να του πει πως υπέστη κακοποίηση και αυτός θα της πει «αν συνέβη αυτό». 

Και μόλις τελείωσα το γράψιμο, έγινε γνωστή η δήλωση του Πετρούνια με την οποία (όπως ήταν αναμενόμενο να κάνει μετά τον χαμό και την κατακραυγή) σαν να προσπαθεί να ανασκευάσει, αλλά δεν το κάνει... «Η δήλωσή μου πήρε μια διαφορετική κατεύθυνση από αυτό που στην πραγματικότητα πρεσβεύω. Πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε ένας και κάθε μια που δημοσιοποιεί την προσωπική του ιστορία είναι σίγουρα γενναίος και αξιέπαινος. Η στήριξή μου σε όποιον έχει υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας είναι απολύτως ξεκάθαρη».

Στην χθεσινή δήλωση του, βέβαια, καμία στήριξη δεν ήταν ξεκάθαρη. Και η αρχική δήλωσή του πήρε την κατεύθυνση που πήρε επειδή δεν έπρεπε να είχαν ειπωθεί τέτοια λόγια. Και μια «συγγνώμη» προς τα θύματα δεν ειπώθηκε... 

Η κακοποίηση, ο βιασμός, τα βασανιστήρια δεν είναι παράπονα, Λευτέρη Πετρούνια