MENU

Ξαφνικά διέκοψε τον αγώνα της και πήγε στα αποδυτήρια. Τι συμβαίνει; Τραυματίστηκε η Μπάιλς; Έχει πρόβλημα; Θα εγκαταλείψει τον αγώνα στο σύνθετο ομαδικό; Τα μεγάλα δημοσιογραφικά δίκτυα όλου του κόσμου γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αναρτήσεις για την έκτακτη είδηση.

Η Μπάιλς δεν θα συνεχίσει. Αποχωρεί. Αφού πρώτα είχε μαζέψει γύρω της τις συναθλήτριές της για να τις ενθαρρύνει: «Κορίτσια, βγείτε και κάντε αυτό για το οποίο έχετε προπονηθεί. Σας αγαπώ πολύ, θα τα καταφέρατε. Όλη σας τη ζωή προετοιμάζεστε για αυτή τη στιγμή. Είμαι καλά, αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω». Και μετά αποχώρησε έχοντας δίπλα της την προπονήτριά της τα τελευταία χρόνια, Έιμι Μπούρμαν. 

Η αποχώρησή της από τον αγώνα, στον οποίο τελικά οι ΗΠΑ κατετάγησαν δεύτερες πίσω από τη Ρωσία χάνοντας το χρυσό μετάλλιο για πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο, έγινε πρώτη είδηση παντού. Και αποδόθηκε σε τραυματισμό. Δεν ήταν αυτό το πρόβλημα. Και η Μπάιλς ήθελε να το καταστήσει σαφές χωρίς να ντραπεί γι’ αυτό που της συμβαίνει. Εξάλλου, όπως είχε πει πριν από λίγο καιρό και η Ναόμι Οσάκα, με αφορμή τη δική της αποχώρηση από το Ρολάν Γκαρός, «είναι ΟΚ να μην είσαι ΟΚ».  Η Μπάιλς δεν τραυματίστηκε. Απλά ένιωσε μέσα της ότι δεν άντεχε άλλο. 

«Δεν με εκπλήσσει αυτό που συνέβη εδώ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεδομένης της χρονιάς που προηγήθηκε. Δεν έχω τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση, όσο πριν και δεν ξέρω εάν είναι ζήτημα ηλικίας. Νιώθω λίγο πιο νευρική, όταν αγωνίζομαι» έγραψε στο μήνυμά της προσπαθώντας να εξηγήσει αυτό που έγινε. 

«Αισθάνομαι ότι δεν διασκεδάζω όσο πριν. Ξέρω ότι είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ήθελα να αγωνιστώ για εμένα. Αλλά στην πραγματικότητα, συμμετέχω για άλλους και όχι για εμένα. Με πονάει βαθιά μέσα μου, ότι το να κάνω αυτό που αγαπώ μου αφαιρέθηκε. Μόλις πατήσω στο ταπί, είμαστε μόνο εγώ και το κεφάλι μου! Πρέπει να ασχολούμαι με τους δαίμονες στο κεφάλι μου.

Πρέπει να κάνω ό,τι είναι σωστό για εμένα, να επικεντρωθώ στην πνευματική υγεία μου και να μην θέσω σε κίνδυνο την υγεία μου. Γι' αυτό, αποφάσισα να κάνω ένα βήμα πίσω και να αφήσω τα άλλα κορίτσια να κάνουν την δουλειά. Και την έκαναν καλά, είναι Ολυμπιονίκες και μπορούν να είναι πολύ υπερήφανες. Το πέτυχαν χωρίς εμένα, δεν νομίζω ότι θα πίστευαν πως θα μπορούσαν να το κάνουν πριν. 

Όλοι αυτοί οι 'δαίμονες' υπάρχουν, αλλά είπα στον εαυτό μου: 'Πρέπει να αφήσεις την υπερηφάνεια σου στην άκρη και να είσαι εκεί για την ομάδα'. Σήμερα, πιστεύω ότι οι ερωτήσεις σχετικά με την ψυχική υγεία στον αθλητισμό είναι συχνότερες. Δεν είναι σαν να μπορείς να αφήσεις τα πάντα στην άκρη, πρέπει επίσης να εστιάσεις στον εαυτό σου, γιατί στο τέλος της ημέρας είμαστε άνθρωποι, πρέπει να προστατεύσουμε το μυαλό και το σώμα μας, αντί να κάνουμε αυτό που ο κόσμος περιμένει από εμάς. Αυτό που αποφάσισα σήμερα δείχνει τη δύναμη των αθλητών. Ήθελα να σιγουρευτώ ότι προστατεύω τη λογική και την ευημερία μου, δεν ήθελα να διακινδυνεύσω να βλάψω τον εαυτό μου ή να κάνω κάτι ανόητο, ενώ συμμετέχω σε αυτήν τη διοργάνωση. Τώρα θέλω να επικεντρωθώ στην ευημερία μου, υπάρχουν περισσότερα στην ζωή από το γυμναστήριο, είναι κρίμα που συμβαίνει εδώ, κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Θα προτιμούσα όλα να κυλούσαν καλύτερα για εμένα, αλλά δεν ξέρω. Θα δω πως θα είμαι ημέρα με την ημέρα». 

Μια ειλικρινής κατάθεση ψυχής. Χωρίς τον φόβο των ταμπού. Εξάλλου, η γυμνάστρια από το Τέξας που ήταν το φαβορί για να κατακτήσει όλα τα χρυσά μετάλλια στο Ολυμπιακό τουρνουά, μετά τον θρίαμβο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου κατέκτησε τέσσερα χρυσά κι ένα χάλκινο μετάλλια, έχει αποδείξει στο παρελθόν πως δεν φοβάται να βγει μπροστά και να μιλήσει για θέματα που άλλοι δεν τολμούν. 

Και αυτή είναι η σπουδαιότερη παρακαταθήκη που θα αφήσει αυτή η αθλήτρια. Η Μπάιλς λαμβάνει συμβουλευτική από τότε που ήρθε στο φως η κακοποίηση πολλών Αμερικανών γυμναστριών από τον πρώην γιατρό της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ, Λάρι Νασάρ.

«Η θεραπεία βοήθησε πολύ, όπως και η φαρμακευτική αγωγή και αισθάνομαι ότι όλα πάνε πολύ καλά. Όταν, όμως, όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση υψηλού άγχους, φρικάρεις και δεν ξέρεις πραγματικά πώς να διαχειριστείς όλα αυτά τα συναισθήματα, ειδικά όταν είσαι εδώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Μια σούπερ σταρ που τόλμησε να μιλήσει για την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη και να βγει μπροστά χωρίς να κρυφτεί. 

«Είμαι, επίσης, μία από τις πολλές που είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον Λάρι Νασάρ. Θα πρέπει να επιστρέφω συνεχώς στο ίδιο εκπαιδευτικό κέντρο όπου γνώρισα την κακοποίηση. Οι περισσότεροι από εσάς με ξέρετε ως ένα ευτυχισμένο, χαρούμενο και δυναμικό κορίτσι. Αλλά τον τελευταίο καιρό έχω αισθανθεί άσχημα και προσπαθώ περισσότερο να διώξω αυτές τις φωνές, που ακούγονται πιο δυνατά ως κραυγές. Δεν φοβάμαι να πω την ιστορία μου. Δεν είναι φυσιολογικό να λαμβάνεις κάθε είδους θεραπεία από έναν αξιόπιστο γιατρό στην ομάδα και να το βιώνεις τρομακτικά ως την ειδική θεραπεία.

Αυτή η συμπεριφορά είναι εντελώς απαράδεκτη, δυσάρεστη και καταχρηστική, ειδικά από κάποιον που μου ζητήθηκε να τον εμπιστευτώ. Για πολύ καιρό έχω αναρωτηθεί: «μήπως ήμουν πολύ αφελής; Ήταν δικό μου λάθος; Τώρα ξέρω την απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Όχι. Όχι, δεν ήταν σφάλμα μου. Όχι, εγώ θα αναλάβω την ευθύνη» είχε γράψει αποκαλύπτοντας πως και αυτή, όπως και δεκάδες άλλα κορίτσια, είχε κακοποιηθεί. 

Πέρα από τα επιτεύγματά της στην ενόργανη γυμναστική, που είναι κι αυτά πολύ σπουδαία, η Μπάιλς, όπως άλλωστε έχει συμβεί και με άλλους αθλητές (με τον Μάικλ Φελπς στο παρελθόν, με την Οσάκα πρόσφατα, αλλά και κάποιους ακόμα) θα αφήσει μια κληρονομιά που δεν θα είναι μόνο αγωνιστική. Σε αυτό τον τομέα υπήρξε φοβερά επιδραστική με τις εμφανίσεις της. 

Και, επίσης, θα είναι για πάντα αυτή που έστειλε μήνυμα ελπίδας σε μαύρα κορίτσια, που είδαν ότι μπορούν να διαπρέψουν ακόμα και σε αθλήματα που κυριαρχούσαν οι λευκές. «Χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε τέτοια… ποικιλομορφία στην ενόργανη γυμναστική» όπως έγραψαν οι «New York Times» σε ρεπορτάζ που είχαν κάνει για τη μεγάλη αύξηση που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στα κορίτσια που θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα και έχουν τις ίδιες ρίζες με τη Μπάιλς. Toυς έδειξε ότι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. 

Θα είναι, επίσης, και ένα μάθημα όχι μόνο για τον αθλητισμό, μα για την ίδια τη ζωή. Δείχνει σε όλους μας πως οι πρωταθλητές είναι άνθρωποι κι ας μοιάζουν στα μάτια μας να έχουν υπεράνθρωπες δυνάμεις. Δεν είναι ρομπότ που τα προγραμματίζουν για να λειτουργούν χωρίς κανένα πρόβλημα, για να είναι αλάνθαστα. Να άλλη μια απόδειξη πως δεν είναι έτσι. Έχουν αδυναμίες. Και αυτό είναι… ΟΚ, όπως θα έλεγε και η Οσάκα. 

Πως μπορεί να σηκώσει ένας άνθρωπος το βάρος του κόσμου όλου; Και για ποιο λόγο να πρέπει να το κάνει; Μόνο στον εαυτό του, που έχει πονέσει, που έχει κλάψει, που έχει βασανιστεί στις προπονήσεις, το οφείλει. Σε κανέναν άλλον… 

Μετά την αποχώρηση του Φελπς και του Γιουσέιν Μπολτ, η Αμερικανίδα θα ήταν το μεγάλο αστέρι στο Τόκιο. Όλα τα βλέμματα πάνω της. Λίγες ώρες μετά από όσα συνέβησαν στον τελικό του σύνθετου ομαδικού, έγινε γνωστό πως η Μπάιλς δεν θα πάρει μέρος στον τελικό του σύνθετου ατομικού… Μπορεί να φύγει από το Τόκιο χωρίς να έχει κατακτήσει κανένα μετάλλιο. Ε και; 

Η Μπάιλς φρίκαρε, δεν άντεξε, έχει δαίμονες στο κεφάλι της... Γιατί οι αθλητές να είναι ρομπότ;