MENU

Ένα όμορφο απόγευμα είχε ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Θέτιδα και αυτό γιατί έτσι το έφτιαξε. Το 3-0 δεν λέει πάντα την αλήθεια αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση οι πράσινες, παρά την μαχητικότητα της Θέτιδας και την καλή της απόδοση στα δύο πρώτα σετ, άφηναν την εντύπωση πως ελέγχουν το παιχνίδι και δε θα μπλέξουν σε περιπέτειες.

Αν ψάξει κανείς αδύναμα σημεία του Παναθηναϊκού σίγουρα θα σταθεί στο γεγονός ότι ξαναέβαλε την ομάδα του Σωτήρη Αντωνίου στο παιχνίδι στο τέλος του δεύτερου σετ. Παρόλα αυτά οι πράσινες έβγαλαν τέτοια αυτοπεποίθηση που με συνοπτικές διαδικασίες έκαναν το 26-24 και έσβησαν κάθε ελπίδα των φιλοξενούμενων. Και όλα αυτά σε μια εμφάνιση όπου η επίθεση του τριφυλλιού δεν είχε εντυπωσιακά νούμερα, η υποδοχή δεν ήταν άριστη αλλά ακόμα και έτσι έλεγξε το παιχνίδι.

Η Θέτιδα διαθέτει ομάδα με ταλαντούχες μπλοκέρ, κατά βάση την Παπαγεωργίου και την Σιρίνινα, και ταυτόχρονα καλό σερβίς που κορυφώνεται με τη Χέιντεν, την καλύτερη σε αυτόν τον τομέα στη Volley League. Από τη μία, η Χέιντεν δεν έπιασε τη συνηθισμένη της απόδοση και στις υπόλοιπες περιστροφές ο Παναθηναϊκός ανταπεξήρθε. Από την άλλη, το μπλοκ των φιλοξενούμενων έδειξε τις δυνατότητές του στο ξεκίνημα του παιχνιδιού αλλά οι πράσινες βρήκαν… αντίδοτο με το καλό μοίρασμα της Παπαφωτίου αλλά και με τις ψηλές μπάλες.

Αυτά τα δύο στοιχεία κάλυψαν όποια αδυναμία παρουσιάζονταν στην υποδοχή αφού η πασαδόρος του τριφυλλιού διάβασε σωστά τις δύσκολες φάσεις και επιπλέον η ικανότητα της Καρκάσες στις ψηλές μπάλες έδωσε λύσεις. Η Κουβανή ήταν αρκετά σταθερή στην πίσω ζώνη και έδωσε λύσεις επιθετικά κάτι που έδειξε πόσο σημαντική μπορεί να γίνει για την ομάδα της. Επιπλέον, η υπομονή που έδειξαν οι πράσινες στις κόντρα μπάλες και η καλή αμυντική συμπεριφορά εξηγεί γιατί μπορεί τα ποσοστά στην επίθεση να μην ήταν ιδιαίτερα ψηλά αλλά ήταν ικανά να δώσουν στον Παναθηναϊκό την απαραίτητη ηρεμία αλλά και πολύτιμες λύσεις. Όταν χρειαζόταν δύο, τρεις ή τέσσερις συνεχόμενες επιθέσεις η ομάδα του Καλμαζίδη δεν είχε πρόβλημα και τις αξιοποιούσε φτάνοντας στην κατάκτηση του πόντου.

Πέρα από την καλή εμφάνιση της Καρσκάσες είναι σημαντική και η συνεχής βελτίωση της Μπελιά. Πέρα από το 53% στην υποδοχή, η λίμπερο του Παναθηναϊκού κερδίζει όλο και περισσότερη την εμπιστοσύνη του Καλμαζίδη και αυτό γιατί οι καλές τοποθετήσεις της και η γρήγορες αντιδράσεις της έδωσαν και πάλι πολύτιμες βοήθειες σε δύσκολες επιθέσεις της Θέτιδας. Και όλα αυτά έχοντας στην απέναντι πλευρά μια εξίσου ικανότατη λίμπερο. Η Μανιατογιάννη παραμένει ηγετική φυσιογνωμία της ομάδας της και αυτό φαίνεται και στη διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και στην καθοδήγηση προς τις συμπαίκτριές της. Οι άμυνες που έβγαλε ήταν εντυπωσιακές αλλά αυτό δεν είναι πάντα αρκετό ειδικά όταν στην απέναντι πλευρά υπάρχουν ικανότατες αθλήτριες στο να τελειώνουν φάσεις.

 

ΥΓ: Το Fair play της Μερτέκη στο τελείωμα του δεύτερου σετ είναι κάτι που δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά. Με το σκορ στο 22-19 και με τη Θέτιδα να πλησιάζει και να ξαναμπαίνει στη διεκδίκηση του σετ η ακραία των φιλοξενούμενων, παρότι ο διαιτητής έδωσε τον πόντο στην ομάδα της, παραδέχτηκε ότι έκανε επαφή με την μπάλα πριν αυτή βγει έξω. Η αντεπίθεση της Θέτιδας σταμάτησε, ο Παναθηναϊκός πήρε σημαντικό προβάδισμα (και εν τέλει κατέκτησε το σετ με 26-24) αλλά η ενέργεια της Μερτέκη δείχνει ότι το ήθος δε μετράει σκορ.

Μια εικόνα κανονικότητας και ένα fair play για χειροκρότημα