Όταν η ομάδα του Τζιανγκρόσι Πασκουαλίνο αγωνίστηκε στο Βαλκανικό Κύπελλο κυνηγώντας το ευρωπαϊκό όνειρο μπορεί να είδε τη Γαλατά να της βάζει «στοπ» αλλά παρόλα αυτά άφηνε υποσχέσεις. Και αυτό δεν έμοιαζε περίεργο καθώς στην ομάδα υπάρχει μια ικανή πασαδόρος, δύο διεθνείς με την εθνική ομάδα και ένας προπονητής που ξέρει πολύ καλά τον οργανισμό Μαρκόπουλο.
Σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα φάνηκε από την αρχή πως ομάδες όπως ο ΑΟ Θήρας, η Θέτιδα και το Μαρκόπουλο μπορούν να μπουν σφήνα στις πρώτες θέσεις. Ωστόσο δε μπορεί να συμβεί και με τις τρεις αλλά με αυτές που θα έχουν λιγότερα σκαμπανεβάσματα στην πορεία τους. Ο ΑΟ Θήρας και η Θέτιδα καταφέρνουν μετά από 11 αγωνιστικές να μπουν στην πεντάδα αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν. Το Ματκόπουλο, αντίθετα, απώλεσε πολλές ευκαιρίες και βρίσκεται πλέον ισόβαθμο με τα Πεύκα στην όγδοη θέση αλλά χωρίς μεγάλη απόσταση από την Θέτιδα που απέχει μόλις 3 βαθμούς.
Δεν είναι ούτε πρώτη αλλά ούτε τελευταία φορά που η ομάδα από τα Μεσόγεια παρατάσσεται με ένα νεαρό ρόστερ. Άλλωστε η ταλαντούχα γενιά που κυριάρχησε στα πρωταθλήματα Κ18 και Κ20 των περασμένων ετών είναι σε ηλικία που καλείται να ανταπεξέρθει στις απαιτήσεις της κατηγορίας των γυναικών. Ο Ιταλός κόουτς βρίσκεται για μία ακόμα χρονιά στον πάγκο της ομάδας πλάι στην Έλενα Κανελλοπούλου και πάλι δίνοντας συνέχεια σε ένα δίδυμο που ξέρει καλά αυτή τη δουλειά. Τι άλλαξε, όμως, και η ομάδα βρίσκεται πιο χαμηλά από το αναμενόμενο;
Σίγουρα οι φωνές της ομάδας για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν δεν ακούγονται χωρίς βάση. Η διοίκηση του Μαρκόπουλου έχει παράπονα από το Δήμο αλλά το ουσιαστικό της υπόθεσης ήταν πως αυτό επηρέασε τις προπονήσεις του συλλόγου και φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου δευτερεύον. Παρόλα αυτά υπήρξαν αγωνιστικά ζητήματα που προυπήρχαν και χτυπάνε καμπανάκια. Από τη μία, είναι ξεκάθαρο πως η Νάγκελς είναι μια ικανότατη πασαδόρος και αυτό φαίνεται σε κάθε παιχνίδι ενώ η παρουσία της Νικολογιάννη και της Τοντάι τραβάει την προσοχή. Η Τοντάι, από τη θέση της κεντρικού, εμφανίζεται ιδιαίτερα ώριμη παρά το νεαρό της ηλικίας της και παρουσιάζει συνεχή βελτίωση. Η Νικολογιάννη, με τη σειρά της, επέστρεψε στο Μαρκόπουλο για να ηγηθεί της ομάδας και το κάνει για τα καλά με κάθε τρόπο.
Από την άλλη, όμως, η ομάδα έχει τρανταχτές αδυναμίες που έχουν να κάνουν κυρίως με την επίθεση. Το να παίρνει 35-40 επιθέσεις οι Νικολογιάννη δεν είναι αρκετό για να καλύψει την αδυναμία στη διαγώνια. Η Λέιθαμ αποκτήθηκε την περασμένη σεζόν μετατρέποντας τη Φιτσμόρις από διαγώνια σε ακραία. Αυτό το πείραμα έπιασε και η Αμερικάνα τα πήγε καλά στη μισή σεζόν της στα Μεσόγεια. Φέτος, όμως, είναι μακριά από την καλό της εαυτό και αυτό φαίνεται σε κάθε παιχνίδι. Ίσως, το κομμάτι της ψυχολογίας να την επηρεάζει ακόμα περισσότερο κρατώντας τη σε χαμηλές… πτήσεις αλλά είτε έτσι είτε αλλιώς η Νικολογιάννη καλείται να δώσει ακόμα περισσότερα στο παιχνίδι της καλύπτοντας και τις αδυναμίες της Λέιθαμ επιθετικά. Παράλληλα, η Ντε Ζέσους δεν έχει την απαραίτητη φρεσκάδα και η απόδοσή της χαρακτηρίζεται από μετριότητα. Η παρουσία της Αντωνακάκη ως λίμπερο δίνει την απαραίτητη ηρεμία στη υποδοχή αλλά επιθετικά δεν υπάρχει η απαραίτητη πολυφωνία κάτι που πληρώνει το Μαρκόπουλο.
Συχνά οι επιλογές που έρχονται από τον πάγκο, όπως η Κοτσαρά ή η Αλαγιάννη, δίνουν μια διαφορετική επιθετική λειτουργία αλλά δεν είναι πάντα αρκετό αυτό. Το Μαρκόπουλο έχει το χαρακτηριστικό να βρίσκει λύσεις εκ των έσω εδώ και χρόνια και να παράγει τα δικά του ταλέντα και τις δικές του ηγετικές μορφές. Πολλές φορές οι ξένες που έρχονται κάνουν το «μπαμ» όπως πρόσφατα η Φιτσμόρις ή λίγο πιο πριν η Μπεντάρ, παίκτριες που έκαναν ένα εντυπωσιακό πέρασμα και βρέθηκαν αμέσως μετά σε σπουδαία πρωταθλήματα και με τεράστια συμβόλαια. Στη φετινή σεζόν δεν έγινε ένα παρόμοιο «μπαμ» με τις ξένες και αυτό βάζει φρένο στην ομάδα. Η Νικολογιάννη ενδέχεται να γίνει μια από τις κορυφαίες σκόρερ της σεζόν αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος της και φυσικά αυτό δεν είναι ούτε αρκετό για να τραβήξει το Μαρκόπουλο προς τα πάνω αλλά ούτε μοιάζει ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος λειτουργίας, φορτώνοντας δηλαδή την επίθεση πάνω σε μια ακραία. Επειδή, όμως, η χρονιά μπορεί να έχει comeback κρατάμε μικρό καλάθι για την απόδοση της Λέιθαμ. Αν αυτό δε συμβεί, βέβαια, τότε η ομάδα είναι πολύ δύσκολο να κάνει τη δική της υπέρβαση.
