Τέσσερα γκολ (του) έβαλε και στον πρώτο γύρο. Τότε, δεν αρκούσαν για να του δώσουν τους τρεις βαθμούς. Τότε, ήταν πρώτος στην βαθμολογία, μα υπήρχε μία υπόκωφη αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι το κακό πλησιάζει. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν ακόμα ομάδα Λουτσέσκου, εκείνο το 4-4 ήταν η κλωστή που τραβήχτηκε κι έκανε το πουλόβερ να ξηλωθεί.
Τέσσερα γκολ (του) έβαλε και στον δεύτερο γύρο. Τώρα, όχι μόνο αρκούσαν για να του δώσουν τους τρεις βαθμούς, αλλά είχες την αίσθηση ότι το ματς είχε λήξει από το ημίωρο. Τώρα, ο είναι δεύτερος στην βαθμολογία, στο -9 από την κορυφή, μα υπάρχει η ίδια υπόκωφη αίσθηση, πως κάτι… γίνεται. Κάτι… ψήνεται. Κάτι… υπάρχει εδώ. Ο ΠΑΟΚ αρχίζει να γίνεται ομάδα Λουτσέσκου, αυτό το 0-4 μοιάζει να είναι ένας ακόμα κρίκος σε μία αλυσίδα αποτελεσμάτων, που δείχνουν ροή, εξέλιξη, συνέπεια.
Τα τέσσερα γκολ είναι πάντα τροφή για τα μάτια και την ψυχή του κόσμου. Το γκολ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ατομικό ταλέντο, την μέρα, την κλάση.
Το μηδέν πίσω είναι η χαρά του προπονητή. Η δικαίωση για το τακτικό πλάνο του. Το μεροκάματο του. Το ένσημο του.
Αυτό το μηδέν ήταν που έκαιγε τα σωθικά του Λουτσέσκου τόσο καιρό. Αυτό ήταν που τον τρέλαινε, τον έκανε να χάνει τον ύπνο του. Ποτέ δική του ομάδα δεν ήταν τόσο ευάλωτη πίσω. Ποτέ δική του ομάδα δεν πιανόταν τόσο συχνά κορόιδο στο γήπεδο. Αν δεν έβρισκε την λύση, θα έσκαγε.
Πριν από 40 μέρες, ο Χάρης Τσιγγάρας έπαιζε με την δεύτερη ομάδα απέναντι στην Αναγέννηση Καρδίτσας. Δεν είχε παίξει λεπτό στους μεγάλους φέτος, ήταν αόρατος, δεν υπήρχε στο rotation. Είχε πιει όμως αμίλητο νερό, περίμενε καρτερικά να πάρει μία ευκαιρία. Την πήρε απέναντι στην Λαμία και έκτοτε δεν βγήκε από την ενδεκάδα. Έξι ματς έπαιξε, έξι νίκες έκανε ο ΠΑΟΚ, συμπτωματικά στο 0-0 του κυπέλλου απέναντι στην ΑΕΚ, έλειπε.
Δεν είναι μεγάλη κλάση, δεν είναι μεγάλη πάστα ποδοσφαιριστή, ίσως ποτέ να μην γίνει. Σε μία ενδεκάδα όμως δεν παίζουν πάντα οι 11 καλύτεροι, αλλά οι 11 που μπορούν να παίξουν πιο καλά μαζί.
Ο Τσιγγάρας στο γήπεδο γίνεται χαλί να τον πατήσεις. Θα κάνει όλες τις μικρές δουλειές που δεν φαίνονται. Το επιπλέον σπριντ. Το επιπλέον ντουμπλάζ. Το διαγώνιο τρέξιμο κάλυψης. Δεν θα υποδυθεί ποτέ κάποιον που δεν είναι. Θα δώσει την σίγουρη πάσα. Θα δώσει ισορροπία στο αμυντικό rotation. Θα βγάλει ενέργεια, θέληση και ένταση στο γήπεδο. Πράγματα που έλειπαν καιρό.
Ο νεαρός μέσος του ΠΑΟΚ δεν κάνει τίποτα το εξεζητημένο στο γήπεδο, είναι πάντα του 6 ή του 7. Η παρουσία του στην ενδεκάδα όμως έδωσε αμυντική ισορροπία στον ΠΑΟΚ, καλύτερο spacing, περισσότερα κλεψίματα και καλύτερη κυκλοφορία. Είναι η ασφάλεια του Κούρτιτς στα ανεβάσματα του, αυτός που επιτρέπει καλύτερη αμυντική κάλυψη στα επιθετικά στημένα. Πολύ μικρές δουλειές, βασικές όμως για να έρθει το μηδέν πίσω. Μερικές φορές, τα αυτονόητα, είναι και τα πιο δύσκολα.
Η άλλη διαφορά με το 4-4 του πρώτου γύρου είναι πολύ πιο εμφανής. Δεν χρειαζόταν να έχεις τελειώσει κάποιο πανεπιστήμιο ποδοσφαίρου για να καταλάβεις ότι ο Ίνγκι Ίνγκασον είναι ο καλύτερος στόπερ στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Αυτός που βρίσκεται στην πιο γόνιμη ηλικία του, αυτός με τα πλουσιότερα φυσικά προσόντα, ο πιο μοντέρνος από όλους.
Δίχως αυτόν, ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με 2 clean sheet στα πρώτα 12 παιχνίδια πρωταθλήματος. Με αυτόν μέσα, ο Δικέφαλος κράτησε το μηδέν στα 4 από τα 6 παιχνίδια που έπαιξε. Γύρω του όλοι μοιάζουν καλύτεροι. Όποιος κι αν παίζει παρτενέρ του. Και ο Πασχαλάκης. Και όλοι.
Πλάκα-πλάκα, ο Δικέφαλος έκανε τέταρτο σερί ματς δίχως να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα του, κάτι που θα έμοιαζε με σύντομο ανέκδοτο πριν από μερικές εβδομάδες.
Το turning point της σεζόν θαρρεί κανείς πως ήταν εκείνο το ακυρωθέν γκολ της Λαμίας στα χασομέρια εκείνου του 2-1, που ακυρώθηκε μέσω VAR.
Στο 2-2 πολύ πιθανό να ακολουθούσε ολοκαύτωμα. Έκτοτε, όλα άρχισαν να πηγαίνουν δεξιά. Νικητήριο γκολ στο 90 με την Τρίπολη. Το παραλίγο 0-1 από τον ΟΦΗ να γίνεται 1-0 σε μία από τις πιο σπάνιες φάσεις που έχουμε δει. Ο Τσούμπα Άκπομ να λύνεται και να σκοράρει συνεχώς. Ο Ζαμπά να σκοράρει στην επιστροφή του. Ο Σάστρε να σκοράρει στο ντεμπούτο του. Ο Μπίσε να ξαναγίνεται κανονικός. Ο Μιτρίτσα να εμφανίζεται ξανά στην εξίσωση.
Αίφνης, ο ΠΑΟΚ μεγάλωσε το ρόστερ του, μεγάλωσε μέσα του, αρχίζει να πιστεύει ότι χτίζει κάτι που μπορεί να τον οδηγήσει κάπου. Σε μία εβδομάδα, τέτοια ώρα, μετά τα κολλητά ντέρμπι με ΑΕΚ και Ολυμπιακό θα έχει περισσότερες απαντήσεις…
