Ένας από αυτούς, φυσικά είναι και ο αντίπαλος με τον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου να μην μπορεί να εκθέσει τον Παναθηναϊκό εκεί που ”πονάει”: Στις θέσεις τον κεντρικών αμυντικών.
Δεν αντέχουν την πίεση
Μία ομάδα για να αναπτυχθεί ορθολογικά και να παραμείνει compact μέχρι να φτάσει στο μισό του αντιπάλου, πρέπει να κάνει build up. Αν το καταφέρει, τότε μπορεί να επιτεθεί σωστά καθώς οι παίκτες της θα έχουν καταλάβει τις θέσεις τους στον αγωνιστικό χώρο και θα είναι έτοιμοι είτε να βοηθήσουν στην ανάπτυξη, είτε να αμυνθούν και πάλι σε compact μορφή, αφού θα είναι ψηλά στο γήπεδο όλη η ομάδα.
Στον Παναθηναϊκό, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Με την παραμικρή πίεση του αντιπάλου, πολύ συχνά εμφανίζονται δύο φαινόμενα: Είτε θα γίνει λάθος, είτε η μπάλα θα απομακρυνθεί όπως όπως.
Ο Ρουί Βιτόρια έχει επιλέξει να δημιουργεί μια τριάδα μπροστά από τον Ντραγκόφσκι στην έναρξη των επιθέσεων. Το κεντρικό δίδυμο των Ίνγκασον - Γέντβαϊ, συμπληρώνει ο Μαξίμοβιτς ο οποίος έρχεται χαμηλά και αριστερά του Ισλανδού. Το πρόβλημα είναι πως κανείς από τους τρείς δεν έχει ευχέρεια με την μπάλα στα πόδια, ενώ μεγαλώνει η πιθανότητα λάθους καθώς και ο Ντραγκόφσκι δεν διακρίνεται σε αυτό το κομμάτι.
Στο παραπάνω απόσπασμα, αρκεί ένα υποτυπώδες press του Τσάλοβ για να έρθει ο πανικός στην άμυνα του Παναθηναϊκού, να γίνει το λάθος και με την άμυνα “ανοιχτή”, η ομάδα του Ρουί Βιτόρια να δεχθεί τελική.
Στο ρόστερ του Παναθηναϊκού, κανένας από τους τέσσερις κεντρικούς αμυντικούς που διαθέτει (Ίνγκασον, Γέντβαϊ, Πάλμπερ- Μπράουν, Σένκεφελντ) δεν διακρίνεται για την ικανότητα προώθησης της μπάλας υπό πίεση. Αν αναλογιστούμε πως στις θέσεις των αμυντικών χαφ υπάρχουν οι Σιώπης, Αράο, Μαξίμοβιτς και Τσέριν, καταλαβαίνουμε πως οι πιθανότητες για σωστή μεταφορά της μπάλας από την άμυνα είναι δύσκολη.
Φυσικά, δεν είναι μόνο οι ποδοσφαιριστές το πρόβλημα. Ο coach Ρουί Βιτόρια θα έπρεπε να έχει προσπαθήσει να βρει κάποιο μοτίβο που θα λύνει το συγκεκριμένο πρόβλημα, το οποίο υπάρχει από την αρχή της χρονιάς. Το πρωτάθλημα σχεδόν τελείωσε και ακόμα συζητάμε για το build up...
Δεν μπορούν να αμυνθούν ψηλά
Φυσικά, το πρόβλημα των κεντρικών αμυντικών του Παναθηναϊκού δεν εστιάζεται μόνο στην φάση του build up. Σε καταστάσεις που η ομάδα του Ρουί Βιτόρια επιτίθεται στο μισό του αντιπάλου με αρκετούς παίκτες ψηλά, οι stopper που διαθέτει το roster της ομάδας του δεν έχουν δυνατότητα να αμυνθούν σε ψηλά μέτρα.
Την ώρα που ο πρωταθλητής Ολυμπιακός βασίστηκε στην υποστήριξη του ασφυκτικού press από την πολύ υψηλή αμυντική του γραμμή, ο Παναθηναϊκός υποφέρει. Για να αμυνθείς ψηλά στο γήπεδο χρειάζεται επιθετικότητα, σωστές τοποθετήσεις, ψυχραιμία, σωστές αποφάσεις και ταχύτητα. Οι κεντρικοί αμυντικοί του Παναθηναϊκού δεν φημίζονται για τα παραπάνω, δεν μπορούν να υποστηρίξουν τέτοιου είδους παιχνίδι.
Στο παραπάνω βίντεο φαίνεται ξεκάθαρα ασυνεννοησία, την ώρα που ο Ίνγκασον σταματάει για να βγάλει offside τον παίκτη του ΠΑΟΚ, ο έτερος κεντρικός αμυντικός, ο Γέντβαϊ κάνει βήματα προς τα πίσω και το offside trap χαλάει με τον ΠΑΟΚ να βγαίνει στην κόντρα.
Πώς κρύβονται τα προβλήματα
Είπαμε και στον πρόλογο, για να εκτεθούν τα προβλήματα μιας ομάδας, πρέπει ο αντίπαλος να τα φέρει στην επιφάνεια, να τα “χτυπήσει”. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε σχετικά εύκολα τον ΠΑΟΚ, την πιο soft ομάδα του πρωταθλήματος γιατί οι πρώην πρωταθλητές σε κανένα σημείο του αγώνα δεν προσπάθησαν να πιέσουν ψηλά.
Η εικόνα σαφώς και αλλάζει όταν χωρίς πίεση έχεις όλο το χρόνο που χρειάζεσαι να πάρεις με την μπάλα στα πόδια. Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου επιλέγει stand off αντιμετώπιση, δεν βάζει σε διαδικασία πίεσης τους αμυντικούς του Παναθηναϊκού και οι επιθέσεις αρχίζουν ορθολογικά.
Έχουν όλο τον χρόνο να επιλέξουν την επόμενη πάσα, να ξαναγυρίσουν την μπάλα πίσω και να πασάρουν κοντά και δίπλα τους. Είναι απορίας άξιο γιατί ο ΠΑΟΚ δεν πίεσε για μεγαλύτερο διάστημα στο παιχνίδι, αφού όταν το έκανε οι παίκτες του Παναθηναϊκού υπέπεσαν σε λάθη...
Η εικόνα του Παναθηναϊκού την φετινή σεζόν θα ήταν διαφορετική, κατά πολύ μάλιστα, αν οι κεντρικοί του αμυντικοί και ο τερματοφύλακας του, μπορούσαν να βγάλουν την μπάλα ορθολογικά από την άμυνα. Φυσικά το πρόβλημα μεγαλώνει όταν οι ίδιοι δεν έχουν την δυνατότητα να αμυνθούν ψηλά.
Το συμπέρασμα είναι πως η ποιότητά τους είναι χαμηλότερη του αναμενομένου και σαφώς μικρότερη από τους μεσοεπιθετικούς παίκτες του ρόστερ. Την επόμενη χρονιά, η αναδιάρθρωση πρέπει να ξεκινήσει από εκεί και είναι δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να εμφανίσει εντελώς διαφορετική εικόνα, φυσικά προς το καλύτερο.
