Η ζωή κάνει περίεργους κύκλους. Διαβάζω τις τελευταίες ώρες όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό έπειτα από την αποκάλυψη του Μανωλιουδάκη στο Open για τις διερευνητικές επαφές για CEO ή κάποιον κουμανταδόρο του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ακούω για τον ΠΑΟΚ που ψάχνει ακόμα ισορροπία μεταξύ σκάουτινγκ και προπονητή. Διαβάζω για τον Ολυμπιακό που… κοντράρεται με την Νότιγχαμ Φόρεστ για το ποιος θα κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ! Τόσα είδαμε, να το δούμε κι αυτό.
Στην ΑΕΚ πάλι, τα πράγματα είναι πιο απλά. Η ΑΕΚ είναι ένας οργανισμός που είναι αναγκασμένη να ζει με το αποτέλεσμα και παράλληλα να ετοιμάζεται για όσα θα έρθουν πριν καν καταλάβει κανείς πως πέρασε ο χρόνος. Είναι μια συνθήκη, που για το άμεσο αποτελεί μια μεγάλη ανάγκη, ενώ για το μέλλον της συνιστά τεράστια υποχρέωση. Γιατί, όσα και εάν βγάλει η φετινή σεζόν, για την Ενωση είναι αδιαπραγμάτευτο πως το καλοκαίρι είναι υπεραπαραίτητο να βρει ξανά ευρωπαϊκή προοπτική.
Καταλαβαίνω, πως έπειτα από μια σεζόν που έχει αφήσει μέχρι τώρα περισσότερες απογοητεύσεις από καλές στιγμές, σε περίοδο διακοπής και λιγότερο από δυο μήνες πριν το φινάλε της σεζόν, εύλογα το μυαλό πάει στο πως θα είναι η νέα ΑΕΚ. Αλλά από την άλλη, θα πρέπει άπαντες να κατανοήσουν πως αυτήν τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτε περισσότερα από κάποια προσχέδια, για να ξέρει πως θα κινηθεί.
Τα σενάρια για την ΑΕΚ
Η ΑΕΚ μπροστά της έχει 3-4 δρόμους και εκείνος που τελικώς θα επιλεγεί, βρίσκεται στα χέρια Αλμέιδα και παικτών. Αν καταφέρουν να κάνουν την απόλυτη υπέρβαση και αλλάξουν την κατάσταση που διαμορφώθηκε στα τρία τελευταία παιχνίδια φτάνοντας στην κατάκτηση του τίτλου, τότε προφανώς η ΑΕΚ θα βρίσκεται στα καλύτερα της και θα έχει εύκολο έργο για το πώς θα πορευθεί. Θα είναι επιτυχημένη, θα γίνουν συγκεκριμένες αλλαγές σε επιλεγμένες θέσεις, θα πορευθεί με τον αέρα της επιτυχίας.
Αν η ΑΕΚ καταφέρει να διατηρήσει την 2η θέση και την έξοδο στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, τότε η σεζόν θα μπορεί να θεωρηθεί μερικώς θετική. Η ΑΕΚ θα έχει καταφέρει για τρίτη διαδοχική σεζόν να είναι ανταγωνιστική και στην πρώτη δυάδα του πρωταθλήματος, θα πρέπει να δει τι χρειάζεται για να ανέβει ξανά στην κορυφή. Και βέβαια, θα πρέπει να κάνει όσα απαιτούνται για να εμφανιστεί μια ομάδα έτοιμη να δώσει τέλος Ιουλίου το πρώτο ευρωπαϊκό ματς.
Η 3η θέση που κατά την εκτίμηση μου θα δώσει εισιτήριο για το Γιουρόπα Λιγκ, δίνει μαζί και ένα επιπλέον χρονικό αβάντζο δύο εβδομάδων, καθώς η ομάδα που θα κερδίσει την συγκεκριμένη θέση θα μπει από τον τρίτο προκριματικό γύρο. Αν πάλι η ΑΕΚ καταβαραθρωθεί αγωνιστικά και καταλήξει τελευταία σε αυτό το μίνι πρωτάθλημα των έξι αγώνων, θα έχει «εύκολο» έργο: θα είναι πλήρως αποτυχημένη η σεζόν, θα πρέπει να πάει σε άμεση και ολική αναδόμηση και με γρήγορες κινήσεις.
Η αλαζονεία και ο Ριμπάλτα
Αυτό με την ετοιμότητα του καλοκαιριού, η ΑΕΚ θα πρέπει να το μετρήσει πολύ καλά. Μια ομάδα που υπέστη δύο κάζα μέσα σε ελάχιστες σεζόν σε φάση προκριματικών από μια Βελέζ και από μια Νόα, οφείλει να μάθει πως χρειάζεται να εξαφανίσει κάθε ίχνος αλαζονείας. Να μην αφήσει τίποτε στην τύχη, να μην ακούσω από κανέναν ξανά πως αυτούς τους περνάει η ΑΕΚ ακόμα και εάν παίξω εγώ. Γιατί κάθε ομάδα, απαιτεί σεβασμό και η ΑΕΚ οφείλει να ανακτήσει στο γήπεδο το ευρωπαϊκό πρεστίζ της.
Εδώ θα κριθεί εν πολλοίς και η παρουσία του Ριμπάλτα στην ΑΕΚ. Είναι αλήθεια, πως ο διευθυντής ποδοσφαίρου λειτουργεί με έναν τρόπο που απέχει απ’ όσα γνωρίζουμε για ποδοσφαιρικά «αφεντικά» των ομάδων. Ειδικά για ένα ονομαστό στέλεχος, μεγάλο πρότζεκτ της εποχής Ηλιόπουλου, θα φάνταζε ίσως πιο κοντά στην ελληνική ποδοσφαιρική κουλτούρα να έχει πιο άμεση εμπλοκή σε καθημερινά θέματα της ομάδας. Αλλά όπως συμβαίνει με όλα στη ζωή, ελάχιστοι θα θυμούνται πως δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του ο Ριμπάλτα, αν είναι έτοιμος και εμφανίσει την ΑΕΚ όπως πρέπει από τα προκριματικά.
Το διακύβευμα σημαντικό και δύσκολο. Δεν είναι εύκολο να πάρεις στις αρχές του καλοκαιριού τους παίκτες που θέλεις, στην Ελλάδα ζούμε που δεν είναι δα και ο πλέον θελκτικός τόπος για τα σπουδαία ονόματα. Η ΑΕΚ έχει σημαντικά κενά, ενδεχομένως θα πρέπει να πάει σε μεγαλύτερες αλλαγές απ’ όσες μπορεί να εκτιμήσει κάποιος τώρα. Αλλά ό,τι και εάν συμβεί, η ΑΕΚ θα πρέπει να επιστρέψει στην Ευρώπη και να παραμείνει ανταγωνιστική. Χωρίς δικαίωμα λάθους πλέον.
