Πώς ακριβώς χειρίζεσαι έναν «Μαύρο Πάνθηρα»; Πώς βοηθάς ένα ατόφιο, σπάνιο (για τα ελληνικά δεδομένα) ταλέντο να φτάσει στο μέγιστο της προοπτικής του, χωρίς να πληγώσεις την υπόλοιπη ομάδα στην πορεία; Πώς ενσωματώνεις έναν απρόβλεπτο αρτίστα στο σύνολο, δίχως να διαταράξεις την ισορροπία για την οποία τόσο πολύ έχεις δουλέψει;
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου έχει εμμονή με τον έλεγχο. Θέλει, απαιτεί, εργάζεται νυχθυμερόν ώστε οι ομάδες του να ελέγχουν τα παιχνίδια τους, είτε με υψηλή κατοχή, είτε ακόμα και παίζοντας πίσω από τη μπάλα, αλλά με συνοχή και καλή οργάνωση. Δεν του αρέσουν τα ματς που γίνονται ροκ, δεν θέλει οι παίκτες να παρασύρονται στο «πάνω – κάτω» και στο «όσα φάμε κι όσα βάλουμε». Ψάχνει πάντα «ballance» και «strong mentality», ομαδική λειτουργία και ισχυρό γκρουπ.
Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας όμως δεν μπαίνει εύκολα σε «κουτάκι». Το χάρισμά του ξεπερνά συστήματα και τακτικές, όταν βρει κανάλι να διοχετευτεί, είναι σχεδόν αδύνατο να το περιορίσεις.
Θεωρητικά πρόκειται για δυο αντίρροπες δυνάμεις: Το σκεπτόμενο ποδόσφαιρο του Λουτσέσκου και το ενστικτώδες του Ντέλια. Στην πράξη, ακόμα ψάχνουν αμφότεροι τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να συνεργαστούν, προς όφελος φυσικά του ΠΑΟΚ.
Ο νεαρός καθιερώθηκε και έκανε το ξεπέταγμά του με τον Ράζβαν και είναι δεδομένο ότι ο Ρουμάνος τον εκτιμά, όσο και όλοι οι υπόλοιποι. Αλλά εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους «προπονητές», ο κανονικός «προπονητής» του «Δικεφάλου» έχει αναλάβει τη δύσκολη αποστολή να τον βοηθήσει να «ωριμάσει» ποδοσφαιρικά και να γίνει χρήσιμος και ουσιαστικός, όχι μόνο εντυπωσιακός. Από όσο μαθαίνουμε μιλάνε συχνά, από όσο έχουμε δει υπάρχουν στιγμές που ο Λουτσέσκου τρελαίνεται από τα νεύρα με ορισμένες επιλογές του «μικρού», από όσο έχουμε ακούσει ο κόουτς προσπαθεί διαρκώς με τις δηλώσεις του να κρατά τον Ντέλια προσγειωμένο και από όσα μας είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο ποδοσφαιριστής, η σχέση τους είναι δυναμική, με εντάσεις αλλά και αμοιβαίο σεβασμό.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό του Κωνσταντέλια, πέρα βέβαια από την απαράμιλλη τεχνική, είναι ότι πέρυσι, στο ξεκίνημά του με την ανδρική ομάδα και μέχρι περίπου τα πλέι οφ όταν όλοι μαζί έπαθαν φούιτ, έπαιζε με τέτοια άνεση και φυσικότητα, σαν μην σκέφτεται τίποτα. Οι επιλογές του ήταν σταθερά εξαιρετικές, άμεσες και έμοιαζαν ενστικτώδεις. Η ασίστ στον Ζίφκοβιτς στο (οργιαστικό για τον Κωνσταντέλια) παιχνίδι της Λεωφόρου, το «μαγικό» με την ΑΕΚ, οι αμέτρητες κάθετες πάσες που δεν έγιναν γκολ, όλα προέκυπταν τόσο αβίαστα που σου έδιναν την αίσθηση ότι το παιδί ξέρει ακριβώς και τι θέλει και τι πρέπει να κάνει, πολύ πριν το κάνει, αλλά αυτή η γνώση ήταν σωματική, όχι εγκεφαλική.
Αυτό στην πορεία άρχισε να χάνεται. Είναι πολλά τα παιχνίδι που βλέπεις τον Κωνσταντέλια όχι μόνο να το σκέφτεται, αλλά να το παρασκέφτεται και στο τέλος να κάνει και την λάθος επιλογή. Συνέβη εξαιτίας της πίεσης; Συνέβη επειδή ο Λουτσέσκου του έχει βάλει ας πούμε «γκέμια»; Συνέβη επειδή επηρεάστηκε από άλλα πράγματα όπως την μη κλήση του στην Εθνική; Πάντως συνέβη.
Ακόμα κι έτσι, στα καλοκαιρινά, ευρωπαϊκά προκριματικά ήταν κατά βάση πολύ καλός. Και παραμένει ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος μπορεί να προκαλέσει χάος σε κάθε αντίπαλη άμυνα. Με τον κίνδυνο όμως, το χάος να επεκταθεί και στην δική του ομάδα, όταν δεν είναι καλά.
Ο Λουτσέσκου που απεχθάνεται το χάος, έχει επιλέξει τον δρόμο της σκληρής αγάπης (tough love). Δεν τον χαϊδεύει, δεν διστάζει να τον κρατήσει στον πάγκο ή ακόμα και να σχολιάσει δημόσια τι περιμένει από εκείνον. Ταυτόχρονα όμως μπαίνει ασπίδα στην κριτική των άλλων, τον έχει από κοντά, έχει επενδύσει χρόνο και υπομονή στην εξέλιξή του.
Στο Ελσίνκι ο Κωνσταντέλιας δεν ξεκίνησε, στα Γιάννενα ήταν ο κορυφαίος (μαζί με τον Οζντόεφ και όχι τον φιλότιμο Νάσμπεργκ βέβαια κι ας λέει ο Λουτσέσκου, για τους δικούς του λόγους κάτι άλλο).
Είναι ο συγκεκριμένος, ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης του νεαρού; Θα φανεί. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει διαπρέψει σε τούτο τον τομέα (την διαχείριση προσωπικοτήτων). Νιώθω όμως ότι και του ίδιου δεν το έχει τύχει ακριβώς κάτι σαν αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, το δεδομένο είναι το εξής: από την διαχείριση -και -του Κωνσταντέλια, ενδεχομένως να κριθούν πολλά στη σεζόν του ΠΑΟΚ, διότι με πολύ απλά λόγια δεν υπάρχει άλλος στο ρόστερ που να μπορεί να δώσει όσα ο νεαρός.
