«Ο Μουκοκό είναι σίγουρα πολύ καλύτερος ποδοσφαιριστής από ό,τι ήμουν εγώ στην ίδια ηλικία. Δεν έχω ξανασυναντήσει ένα τόσο καλό ποδοσφαιριστή στην ηλικία του. Είναι εκπληκτικός επιθετικός. Είναι καλύτερος από ότι εγώ στα 15 μου». Tα έλεγε, όχι πολύ καιρό πριν, ο Έρλινγκ Χάαλαντ για το «χρυσό» αγόρι των ακαδημιών της Ντότμουντ.
Αυτό το αγόρι που έγινε ο νεότερος παίκτης που αγωνίστηκε στη Μπούντεσλιγκα, ο νεότερος που έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο νεότερος που σκόραρε στο γερμανικό πρωτάθλημα, ο νεότερος που πέτυχε δύο γκολ σε ένα παιχνίδι της Μπούντεσλιγκα.
Και για ποιο λόγο αποκαλείται ακόμα αγόρι; Διότι έχει κάνει όλα αυτά και είναι γεννημένος στις 20 Νοεμβρίου του 2004. Δηλαδή δεν είναι καν 18 χρόνων, θα τα κλείσει σε μερικές ημέρες…
Ένα παιδί που γεννήθηκε στο Γιαουντέ του Καμερούν και μεγάλωσε με παππού και γιαγιά, καθώς οι γονείς του είχαν φύγει για την Γερμανία, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και την οικογένειά τους. Και στα δέκα του πια είχε έρθει και η ώρα του Γιουσουφά να φύγει κι αυτός για το Αμβούργο για να… κυνηγήσει εκεί το δικό του όνειρο. Πρώτα στις ακαδημίες της Ζανκτ Πάουλι, εκεί που την πρώτη μέρα εμφανίστηκε φορώντας απλά αθλητικά παπούτσια, δεν είχε καν ποδοσφαιρικά.
Οι υπεύθυνοι της… βιομηχανίας της Ντόρτμουντ δεν ήταν δυνατόν να μην τον προσέξουν. Πριν γίνει δώδεκα χρόνων ο Μουκοκό, οι Βεστφαλοί τον είχαν «αρπάξει».
Στο πρωτάθλημα των Κ15 πέτυχε 33 γκολ σε 21 παιχνίδια και πήρε αμέσως… προαγωγή στην Κ17, αν και ήταν τέσσερα ή πέντε χρόνια μικρότερους από τους υπόλοιπους. Ναι, αλλά στο ταλέντο δεν τον έφτανε κανείς. Έβαλε 40 γκολ εκείνη τη χρονιά και άπαντες… έτριβαν τα μάτια τους. Με συνολικά 141 τέρματα στις μικρές κατηγορίες, η Ντόρτμουντ είχε βρει τον επόμενο επιθετικό της και ο Λουσιέν Φαβρ τον ανέβασε στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας τον Ιανουάριο του 2020, δηλαδή δύο μήνες αφού είχε κλείσει τα 15.
Σε ηλικία 14 ετών, 10 μηνών και 29 ημερών έγινε ο νεαρότερος σκόρερ στην ιστορία του UEFA Youth League. Στη Γερμανία ένας παίκτης δεν έχει δικαίωμα να αγωνιστεί αν είναι κάτω από 16 ετών και έτσι όλοι περίμεναν να γίνει ο Μουκοκό 16 χρόνων και μιας ημέρας για να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του!
Την ίδια περίοδο οι χορηγοί είχαν αρχίσει πια να χτυπούν την πόρτα του και να ζητούν την υπογραφή του: πριν καν κάνει ντεμπούτο στη Μπούντεσλιγκα, πριν καν ενηλικιωθεί η Nike του προσέφερε συμβόλαιο αξίας δέκα εκατομμυρίων ευρώ. Χωρίς να έχει παίξει ακόμα με τους… άνδρες.
Τότε είχαν αρχίσει και διάφορες… εικασίες σχετικά με την ηλικία του. Πολλοί αναρωτήθηκαν αν ήταν όντως όσο δήλωναν τα χαρτιά του. Ευτυχώς που ο πατέρας του είχε φροντίσει να πάρει τα μέτρα του καθώς την ημέρα που γεννήθηκε ο Γιουσουφά, δήλωσε το πιστοποιητικό στο προξενείο της Γερμανίας στο Γιαουντέ.
Ο Μίχαελ Σκίμπε, ο οποίος τη σεζόν 2019-20 ήταν ο προπονητής της Κ19 της Μπορούσια, έλεγε ότι δεν έχει δει ποτέ ξανά έναν 15χρονο να είναι τόσο καλός σημειώνοντας πως το μόνο που μπορεί να τον σταματήσει από το να γίνει ένας φοβερός και τρομερός επαγγελματίας είναι οι τραυματισμοί.
«Είναι τόσο καλός, ενώ είναι ακόμα τόσο μικρός. Το ότι θα γίνει επαγγελματίας είναι το ίδιο βέβαιο με το ότι όποιος πάει σε εκκλησία, προσεύχεται. Μόνο οι τραυματισμοί μπορούν να τον σταματήσουν. Είναι εκπληκτικός στην τεχνική και την ταχύτητα και μοναδικός στα 'τελειώματα”» έλεγε ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της Ελλάδας για αυτό το «διαμαντάκι», που τα έχει… όλα: και τρομερή άνεση στο σκοράρισμα, και δυο πόδια εξίσου καλά και την μπάλα μπορεί να κουβαλήσει και να τελειώσει μια φάση και τρομερό μακρινό σουτ και ικανότητα στα στημένα.
Ο μικρός Γιουσουφά ζει κάπου μεταξύ… ονείρου και πραγματικότητας, κάτι μάλλον λογικό όταν τα πράγματα εξελίσσονται με τέτοια ταχύτητα, όταν τη μια μέρα έβλεπε στην τηλεόραση τους μεγάλους σταρ του ποδοσφαίρου και την επόμενη είναι στο ίδιο γήπεδο με αυτούς.
Πως ένιωσε την πρώτη μέρα στην προπόνηση με την ανδρική ομάδα της Ντόρτμουντ; «Τους έβλεπα όλους συνέχεια στην τηλεόραση, να παίζουν σε έναν αγώνα ή όταν τους επέλεγα στο FIFA. Και ξαφνικά βρέθηκα ανάμεσα τους. Ήταν τόσο σουρεαλιστικό αυτό που έβγαλα βίντεο με το κινητό μου, για να είμαι 100% σίγουρος πως ζω αυτήν την στιγμή. Και μετά κατάλαβα πως είχα φτάσει στο σημείο για το οποίο είχα δουλέψει και ότι άρχιζε ένα νέο κεφάλαιο, που θα είχε πολύ περισσότερη δουλειά και μεγαλύτερες απαιτήσεις. Δεν ακούω τι λένε για εμένα. Προσπαθώ να ακολουθώ το δικό μου μονοπάτι. Το κύριο ενδιαφέρον μου είναι το πώς θα βοηθήσω την ομάδα μου. Γενικά όμως, δεν πιέζομαι».
Αυτά τα λέει τώρα. Διότι, στην αρχή το βάρος του φαινόταν ασήκωτο, όπως έχει παραδεχθεί. «Στην αρχή, όλα αυτά τα σχόλια και οι αναφορές για μένα, μου προκαλούσαν τρομερό άγχος. Ειδικά όταν συζητιόταν έντονα η ηλικία μου. Δεν ήθελα να το κάνω πια αυτό στον εαυτό. Ήθελα να σταματήσω το ποδόσφαιρο λόγω της πίεσης που δεχόμουν. Ωστόσο, ο προπονητής μου τότε ο Σεμπάστιαν Γκέμπερτ με βοήθησε πάρα πολύ και με έκανε να τα ξεχάσω όλα αυτά στο γήπεδο».
Δεν θέλουν να τον πιέσουν και από την Ντόρτμουντ. Ξέρουν, άλλωστε, πώς να διαχειριστούν τέτοιους παίκτες, ακόμα κι αν είναι τόσο ξεχωριστοί, από αυτούς που βγαίνουν ένας σε πολλά χρόνια, όπως ο Μουκοκό. «Υπάρχει ήδη το πλαίσιο των προϋποθέσεων για επαγγελματικές εμφανίσεις ξεχωριστών ποδοσφαιριστών στην ηλικία του Μουκοκό. Την ίδια ώρα όμως, δεν τον πιέζουμε και κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να μην αυξήσουμε υπερβολικά τις προσδοκίες που έχουμε. Πέραν των φυσικών και ψυχολογικών δεδομένων, μεγάλο ρόλο παίζει και η προσωπικότητα κάθε παιδιού. Εμείς οφείλουμε να τα διαχειριστούμε όλα, υπεύθυνα» όπως έλεγε ο αθλητικός διευθυντής της Ντόρτμουντ, Μίκαελ Ζορτς.
Ένας ιδανικός συνδυασμός: μια ομάδα που ξέρει να «πλάθει» τα ταλέντα και ένας νεαρός παίκτης με τρομερό ταλέντο, που κάνει ήδη τον ποδοσφαιρικό κόσμο να παραμιλά. Σε χρόνια που πολύ εύκολα προκαλούν εντύπωση πολλοί παίκτες, ο Μουκοκό δεν περιμένει να έρθει η σειρά του για να γράψει ιστορία, το έχει ήδη κάνει. Και απλά χωρίς να τον πιέζει κανείς, ούτε καν ο ίδιος ο εαυτός του, συνεχίζει να ονειρεύεται…