Καλή χρονιά σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που ονειρεύονται διάλυση, εμφυλίους και τα σχετικά. Ο Παναθηναϊκός περνάει μια τρικυμία για την οποία είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο ίδιος και όλα τα μέλη του. Η εικόνα στη δύση του 2022 ήταν... αποτρόπαια και δεν δικαιολογείται από κανέναν και για κανέναν. Από τον πρώτο έως και τον τελευταίο άπαντες οφείλουν να βρουν τρόπους αντίδρασης και ανασύνταξης διότι η συνέχεια επιφυλάσσει διαδοχικές παγίδες με παιχνίδια που μπορούν να βάλουν το τριφύλλι σε μεγαλύτερο πρόβλημα, αν δεν βρει τον τρόπο να αφήσει πίσω του αυτή την άθλια προετοιμασία, εμφάνιση και αντίδραση στον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Διοίκηση, προπονητές και παίκτες ΟΦΕΙΛΟΥΝ στη φανέλα που φορούν να ματώνουν και να μοχθούν και να μην παρουσιάζονται σαν παρεξηγημένες πριμαντόνες πάνω στο παρκέ. Ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει.
Σήμερα ο Παναθηναϊκός δοκιμάζεται στην έδρα του Προμηθέα και καπάκι πάει στο Μόναχο για ένα ματς που φαντάζει ως η τελευταία σανίδα σωτηρίας για κάτι παραπάνω στην Ευρώπη. Ο κόσμος βράζει και δικαίως για την άθλια εικόνα μιας ομάδας που την Παρασκευή διασύρθηκε στο γήπεδο της.
Και για να μη γελιόμαστε, δεν είναι μια ομάδα εσόδων – εξόδων αλλά ένα σύνολο που μπατζετικά είναι σχεδόν στα ίδια επίπεδα με τον Ολυμπιακό. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος φέτος έχει βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη έχοντας δώσει εν λευκώ τα κλειδιά στον Αργύρη Πεδουλάκη και τον Ντέγιαν Ράντονιτς με τη μοναδική του εισήγηση να αφορά την απόκτηση του Ντουέιν Μπέικον που κακά τα ψέματα αν δεν ήταν στην ομάδα θα βρισκόταν με μείον τρεις νίκες μέχρι σήμερα.
Πριν από σχεδόν δυόμιση χρόνια ο ίδιος βγήκε δημόσια και είπε «πουλάω» και κανείς δεν εμφανίστηκε να κάνει μια πρόταση για τον εξάκις Πρωταθλητή Ευρώπης. Την ομάδα με τη πιο βαριά ιστορία στην Ευρώπη. Εν συνεχεία τα «άκουσε» για την απόφασή του να πορευτεί η ομάδα με το μοντέλο «έσοδα – έξοδα» λες και είναι υποχρεωμένος κάποιος να βάζει πέντε, πέντε τα εκατομμύρια σε μια Αυτοκρατορία που χτίστηκε με κόπο, ιδρώτα και... κοντά στο μισό δις από την οικογένεια του. ΟΚ. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να μη θέλει κανείς Παναθηναϊκός να βλέπει την ομάδα χωρίς το όνομα Γιαννκόπουλος να την περιβάλει με ασφάλεια και σιγουριά, αλλά όχι και να θεωρούμε δεδομένο ότι θα υπάρχει συνεχώς ο «τρελός» που θα βάζει με τη… σέσουλα τα εκατομμύρια.
Ακόμα και έτσι, πέρσι οδηγήθηκε στο να βάλει δύο εκατομμύρια σε χρονιά εσόδων – εξόδων και φέτος γύρω στα πέντε για να φτιαχτεί ένα αξιοπρεπέστατο ρόστερ και να γουστάρει ο κόσμος με παίκτες όπως ο Ντουέιν Μπέικον.
Για να μην παρεξηγηθούμε. Η χρονιά δεν έχει τελειώσει, οι στόχοι δεν έχουν χαθεί και κανένα «μνημόσυνο» δε γίνεται. Όμως, μετά τον πρωτόγνωρο διασυρμό της Παρασκευής οφείλουμε να επισημάνουμε συγκεκριμένα πράγματα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επέστρεψε, έβαλε ξανά εκατομμύρια και έδωσε την ομάδα στον Αργύρη Πεδουλάκη και τον Ντέγιαν Ράντονιτς να τη σχεδιάσουν. Δύο ανθρώπους που ξέρουν και τι σημαίνει Παναθηναϊκός και τι σημαίνει Ελληνικό μπάσκετ και τι σημαίνει Ευρωλίγκα. Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το σχέδιο των δύο, μέχρι στιγμής, έχει αποτύχει παταγωδώς.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα και παράλληλα ο μεταγραφικός σχεδιασμός παρουσιάζει πολλά κενά. Οι μεταγραφές στην περιφέρεια έγιναν με… αλλοπρόσαλλο τρόπο, με παίκτες να… τρακάρουν μεταξύ τους, μέχρι τώρα δεν υπάρχει παίκτης που να καλύπτει τον Ντέρικ Ουίλιαμς στο «4» και ο Παναθηναϊκός πήγε σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι όπως αυτό την Εφές στην Τουρκία με ένα σέντερ, λόγω του τραυματισμού του Αρτούρας Γκουντάιτις. Και αυτό είναι κάτι που άπαντες περιμέναμε να συμβεί. Άλλωστε μοιάζει απόλυτα φυσιολογικό στη διάρκεια της σεζόν αν συμβεί κάτι τέτοιο. Οι τραυματισμοί είναι αναπόφευκτοι και μέσα στο πρόγραμμα. Ο Παναθηναϊκός όμως παρουσιάστηκε γυμνός. Και, υπενθυμίζουμε, με μπάτζετ σχεδόν ισάξιο με του Ολυμπιακού. Και αν δεν ήταν η επιμονή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να αποκτηθεί ο Ντουέιν Μπέικον, τότε τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα.
Παίκτες... άνιωθοι
Στην ανακοίνωσή τους οι οργανωμένοι χαρακτήρισαν «άνιωθους» τους παίκτες. Ήταν σκληρός ο χαρακτηρισμός; Μάλλον δίκαιος. Όταν μπαίνεις και βλέπεις 20.000 κόσμο να κρέμεται σαν τσαμπιά τη στιγμή που ο βασικός σου αντίπαλος κάνει στη χάση και στη φέξη sold out, όταν είναι δίπλα σου παρά το αρνητικό ρεκόρ νικών που υπήρχε, τότε οφείλεις αν μη τι άλλο να δώσεις την ψυχή σου. Αισθάνονται ότι την έδωσαν; Πάλεψαν για κάθε μπάλα; Έβγαλαν εγωισμό; Αντιθέτως, στο πρώτο δεκάλεπτο έτρωγαν το ένα λέι απ πίσω από το άλλο. Όχι τρίποντα από το... υπερπέραν. Λέι απ! Πώς να μην τα ακούνε μετά όταν δέχονται... παραλίγο 100 πόντους μέσα στο ΟΑΚΑ; Ανεξάρτητα από τα όποια αγωνιστικά ή τακτικά θέματα υπήρξαν, η αντίδρασή τους μέσα στο ματς ήταν μηδαμινή και ανάξια περαιτέρω σχολιασμού.
Ο πόλεμος από τα κέντρα αποφάσεων
Την ίδια ώρα θα πρέπει να αναφερθούμε και στον συνεχή πόλεμο που παραδοσιακά δέχεται τόσο η ομάδα όσο και ο ίδιος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
* Για την Ευρωλίγκα τι να πούμε; Οκ, ο Μποντιρόγκα είναι μια αχτίδα ελπίδας ωστόσο τα πλοκάμια της «μαφίας» είναι ακόμη απλωμένα σε ένα δαιδαλώδες σύστημα.
* ΕΟΚ; Πλέον και οι τυφλοί έχουν δει τι συμβαίνει στην Ελληνική Ομοσπονδία και γιατί επιδιώχθηκε το περιβόητο «μέχρι τέλους». Θα έρθει η στιγμή που θα πέσουν οι μάσκες και κάποιοι θα αναζητούν εισιτήρια χωρίς επιστροφή. Το μοναδικό στενάχωρο πράγμα είναι πως οι «ομοσπονδιακοί» με στόχο το θεαθήναι και την δήθεν ισορροπία, έπιασαν κότσους δικά μας παιδιά. Μακάρι να το αντιληφθούν γρήγορα και να πηδήξουν από τον Τιτανικό.
* Να μιλήσουμε για την Κυβέρνηση; Ποια Κυβέρνηση και ποιον Αυγενάκη; Αυτόν που υπογράφει ένα σαφέστατο νόμο και τον αναιρεί ο ίδιος βάζοντας μπουρλότο σε ένα κεφάλαιο που απασχολεί όλο τον κόσμο της ομάδας. Βέβαια, το μήνυμα εστάλη την Παρασκευή από τους οπαδούς και θα το λάβει ξανά προεκλογικά.
Κόντρα σε αυτούς τους εξωαγωνιστικούς παράγοντες μόνο ένας σύλλογος υψώνει με παρρησία τη φωνή του και παλεύει για να εξασφαλίσει το μέλλον με το ΟΑΚΑ. Με κινδύνους που ξεφεύγουν από την αθλητική δράση και αγγίζουν αυτό που άλλοι επιχειρηματίες δεν τολμάνε καν φοβούμενοι τις «παράπλευρες» απώλειες που μόνο παράπλευρες δεν είναι τελικά... Για αυτό και οι οργανωμένοι οπαδοί αντιδρούν, γιατί καταλαβαίνουν τι παίζει σε όλα τα επίπεδα...
Αντίδοτο στην εσωστρέφεια
Μέσα σε αυτό το γενικευμένα εχθρικό περιβάλλον αυτό που θα πρέπει να αποφύγει ο Παναθηναϊκός είναι η εσωστρέφεια και τα σημάδια… εμφυλίου. Προσωπική άποψη. Και όποιος θέλει την κρατάει, όποιος θέλει την πετάει. Η αντίδραση του οργανωμένου κινήματος (για τα αγωνιστικά χάλια) είναι δίκαιη και αναμενόμενη. Και αν δεν υπήρχε τότε θα έπρεπε να παραξενευτούμε όλοι. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αντέδρασε για την (εξωαγωνιστική) ειρωνία περί των προσωπικών επιλογών, όμως τόσο ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ όσο και οι οργανωμένοι είπαν την ίδια κουβέντα κι αυτό αν μη τι άλλο δείχνει ότι όλος ο οργανισμός είναι στην ίδια σελίδα: «Αλλαγές». Ο Ολυμπιακός πάτησε «κάλο» και καμιά φορά μέσα από τις μεγάλες φουρτούνες μπορεί η ομάδα να βγει πιο δυνατή. Πώς; Αυτό θα φανεί προσεχώς, πάντως η θλιβερή εικόνα δεν θα περάσει έτσι και το κύριο είναι να μην επαναληφθεί ΠΟΤΕ...
Η ώρα της βελτίωσης και πώς αυτή θα έρθει
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ζήτησε συγγνώμη στον κόσμο για την αθλιότητα της Παρασκευής. Βγήκε δημόσια και έκανε αυτό που θα έπρεπε να έχουν κάνει οι παίκτες οι προπονητές και όλο το σταφ. Και δεν το έκανε κανείς άλλος, παρά ο ιδιοκτήτης. Κάτι το οποίο εν μέρει μπορεί να φαντάζει λογικό διότι εκείνος είναι ο επικεφαλής, αλλά ο ιδιοκτήτης ευθύνεται για την αγωνιστική εικόνα της και τα... συστήματα και τα πεντάρια ή τα τεσσάρια; Η ευθύνη που αναλογεί στον εκάστοτε ιδιοκτήτη ΠΑΕ, ΚΑΕ ή ομαδικού τμήματος περιορίζεται στην «επένδυση» και στα πρόσωπα. Κι αν κάνουν λάθος, τους καλεί να τα... πουν ώστε να υπάρξει άμεση βελτίωση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Για αυτό ας περιμένουμε.
Ο ιδιοκτήτης που «προχθές» έβαλε ένα σκασμό λεφτά για να έρθει ο Μπέικον, «αντίπροχθες» έκανε δώρο τον Πονίτκα και μεθαύριο κάποιον άλλον. Ε, αυτοί που πληρώνονται αδρά ΟΦΕΙΛΑΝ να έχουν βγει μπροστά και να ζητήσουν συγνώμη αλλά και ΟΦΕΙΛΟΥΝ να βρουν άμεση τη λύση. Αν δε μπορούν θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις… χθες. Γιατί η ευθύνη που φέρει ο ιδιοκτήτης είναι αυτή των αποφάσεων για τους ανθρώπους που κλήθηκαν να «τρέξουν» την ομάδα και δεν έχουν καταφέρει να δείξουν το παραμικρό έργο.
Ο κόσμος την Παρασκευή το βράδυ έστειλε ξανά μήνυμα σε όλη την Ευρώπη για τη δυναμική του ΟΑΚΑ αλλά η ομάδα τον απογοήτευσε και είναι χρέος όλων να τον ξαναφέρει πίσω. Αν και στην τελική δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό της. Ο Παναθηναϊκός με αυτούς τους οπαδούς δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Αρκεί στο αγωνιστικό κομμάτι να κάνει τα βασικά και να τα κάνει με τον σωστό τρόπο. Εκείνοι που έχουν τα γένια, έχουν και τα κτένια...
ΥΓ: Όσοι ονειρεύονται διχασμό ανάμεσα σε ομάδα και κόσμο ας αλλάξουν πλευρό. Όσες τρικυμίες και αν έρθουν ο μπασκετικός Παναθηναϊκός βρίσκει τον τρόπο να συσπειρώνεται και να παραμένει ενωμένος. Και στο τέλος να βγαίνει νικητής. Εδώ είμαστε...
