Ο κόουτς Μπονιφάντε και οι παίκτες του έκαναν αυτό που πρέπει να κάνει κάθε ώριμη και σοβαρή ομάδα. Τα έβαλαν κάτω, κοίταξαν όλες τις αδυναμίες που εμφάνισαν στη Νορβηγία και τις διόρθωσαν όλες. Όχι μόνο αυτό, αλλά επιπλέον διάβασαν όλες τις αδυναμίες του αντιπάλου, δεν επηρεάστηκαν ψυχολογικά όταν βρέθηκαν σε δύσκολη θέση και όταν άναψαν τα αίματα και κυρίως δεν ξέφυγαν στιγμή από το πλάνο.
Σε μεγάλο βαθμό όλα έχουν να κάνουν με το σερβίς στο εν λόγω παιχνίδι. Η Ελλάδα πίεσε σχεδόν σε κάθε περιστροφή την αντίπαλη υποδοχή και αυτό με τη σειρά του χάλασε το παιχνίδι του Κροάτη πασαδόρου, έδωσε ευκαιρίες στο ελληνικό μπλοκ και γέμισε πίεση τους φιλοξενούμενους. Πολύ σημαντικό σε αυτό το πλάνο είναι πως σχεδόν όλοι οι Έλληνες που πάτησαν αγωνιστικό χώρο έχουν για τα καλά στο ρεπερτόριό τους το καλό σερβίς. Τόσο οι κεντρικοί, Πετρέας και Βουλκίδης, οι ακραίοι Πρωτοψάλτης και Κουμεντάκης, ο Τζιουμάκας ο οποίος έκανε θραύση σε αυτό το στοιχείο αλλά και οι δύο πασαδόροι είχαν την ικανότητα να προβληματίσουν την αντίπαλη υποδοχή.
Σίγουρα η πολύ καλή εμφάνιση του Τζιουμάκα έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε όλο το παιχνίδι. Ο διεθνής διαγώνιος, που αυτή τη φορά ξεκίνησε βασικός και αγωνίστηκε σε όλο το παιχνίδι, είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχουμε δει στα μέρη μας. Κάποιοι τραυματισμοί τα προηγούμενα χρόνια αλλά και κάποιες φορές που ο ίδιος ίσως να αδίκησε τον εαυτό του δεν του επέτρεψαν να δείξει όλα όσα μπορεί να κάνει. Όταν, όμως, παρουσιάζει τον καλό του εαυτό, όπως χθες, είναι ικανός να συμπαρασείρει όλη την ομάδα καθώς πιέζει με κάθε τρόπο την αντίπαλη ομάδα, τόσο από τα 9 μέτρα όσο και από το επιθετικό του παιχνίδι αλλά και το μπλοκ.
Με τον Τζιουμάκα να δίνει τα μέγιστα στο επιθετικό κομμάτι οι δύο ακραίοι, Κουμεντάκης και Πρωτοψάλτης, άφησαν χώρο στον συμπαίκτη τους και βοήθησαν πολύ στη… βρώμικη δουλειά της πίσω ζώνης. Συνεπείς και οι δύο στην υποδοχή και την άμυνα, όπως και ο πολύ καλός και γεμάτος ενέργεια Κοκκινάκης, έδωσαν σιγουριά και εμπιστοσύνη σε όλη την ομάδα. Ωστόσο, όποτε χρειάστηκε έδωσαν πολύτιμες λύσεις επιθετικά συμπληρώνοντας το παζλ ιδανικά.
Η Ελλάδα, βέβαια, πήρε πολύ μεγάλη βοήθεια και από το κέντρο. Το δίδυμο Πετρέα-Βουλκίδη είναι κάτι που το έχουμε δει και σε εθνικό και σε συλλογικό επίπεδο και κουμπώνει πολύ άρτια. Ο «παλιός» Πετρέας ποτέ δεν έπαψε να είναι ικανότατος στη μπροστά ζώνη, να ηγείται και να πιέζει από το σερβίς ενώ ο Βουλκίδης είναι ένας εντυπωσιακά δυνατό αθλητής. Αυτό έδωσε στην εθνική μας μια πολύ καλή επιλογή στον πρώτο χρόνο αφού οι Κροάτες δεν μπόρεσαν σχεδόν ποτέ να αντιμετωπίσουν τους έξυπνους και δυνατούς κεντρικούς μας.
Το πιο κομβικό στοιχείο του αγώνα, όμως, ήταν οι πασαδόροι. Ο Μπονιφάντε έχει την ευτυχία να διαθέτει δύο πολύ ταλαντούχους και «ψημένους» πασαδόρους με ομοιότητες και διαφορές. Ο Γαλιώτος ήταν ξανά η πρώτη επιλογή και η αλήθεια είναι πως τα πήγε πολύ καλά στο πρώτο σετ διαβάζοντας καλά το αντίπαλο μπλοκ και βγάζοντας σε πλεονεκτική θέση τόσο τον Τζιουμάκα όσο και τους κεντρικούς. Ο Ιταλός κόουτς έχει την τύχη να μπορεί να καλύψει κάποιες αδυναμίες του ενός πασαδόρου με τον άλλο πασαδόρο χωρίς να χάσει ποιότητα ο αγωνιστικός χώρος. Κάποια λάθη του Γαλιώτου στο δεύτερο σετ έφεραν την αλλαγή του με τον Κασαμπαλή ο οποίος βρέθηκε σε πολύ καλή μέρα. Ο Εβρίτης διεθνής όχι μόνο αξιοποίησε όλους τους συμπαίκτες του αλλά ολοκλήρωσε μια μεγάλη ανατροπή στο δεύτερο σετ με τα σερβίς του.
Με την αυτοπεποίθηση στα ύψη, την ανατροπή του δεύτερου σετ υπέρ της εθνικής μας, τα νεύρα στην πλευρά της Κροατίας αλλά και τον κόσμο που έδινε ρυθμό η Ελλάδα δεν μπορούσε να χάσει αυτό το παιχνίδι και μάλιστα πήρε το μέγιστο, τους τρεις βαθμούς. Το μυστικό της επιτυχίας, βέβαια, είναι να ξέρεις από που έρχεσαι και που πηγαίνεις. Η Ελλάδα βρέθηκε από μια μέτρια εμφάνιση σε μια πολύ καλή εμφάνιση. Αυτό που ξέρουν καλά και οι παίκτες και το προπονητικό staff είναι πως μια τόσο σημαντική νίκη δεν πρέπει να τους παρασύρει. Η εθνική ομάδα καλείται να εξαργυρώσει αυτή τη νίκη αρχής γενομένης από το παιχνίδι με την Κύπρο την Τετάρτη και να μη θεωρήσει ότι αυτό το τρίποντο τελείωσε πρόωρα την πρόκριση. Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα δεν είναι η μέτρια ομάδα που είδαμε μέσα στη Νορβηγία αλλά ούτε έγινε υπερομάδα από τη μια μέρα στην άλλη. Απαιτείται χρόνος ώστε να βρεθεί σταθερότητα και σίγουρα τα καλά αποτελέσματα θα βοηθήσουν σε αυτό. Όπως και να ‘χει πάντως η αρχή είναι αισιόδοξη και ο Μπονιφάντε και οι παίκτες του έχουν την πρόκριση στα δικά τους χέρια.
