MENU

Τον παρομοίωσαν κάποτε με τον μικρό Μέσι. Για πάρτη του Πόρτο και Ρόμα δαπάνησαν ένα… σκασμό λεφτά για να τον αποκτήσουν. Για τους Ρωμαίους μάλιστα υπήρξε η δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας τους. Τον είχαν στο ραντάρ τους Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Τσέλσι και ο μισός ποδοσφαιρικός πλανήτης όταν ήταν στα.. μικράτα του και θεωρούνταν ένα από τα ατόφια ταλέντα της Λατινικής Αμερικής. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια η πορεία του δεν θυμίζει τις εποχές σε Βερόνα και Ρόμα στο Καμπιονάτο που έκανε πάταγο. Τραυματισμοί κι άλλα θέματα τον οδήγησαν να βγάλει το ψωμί του στο Μεξικό. Πρόσφατα σε συνέντευξη σε ένα ιταλικό μέσο έλεγε ότι: «Ήρθε νομίζω η ώρα να επιστρέψω στην Ευρώπη. Είμαι ακόμη μόλις 28 και αισθάνομαι ότι έχω να προσφέρω ακόμη» και ο Άρης του δίνει αυτή την ευκαιρία. Μια δεύτερη ευκαιρία να επαναπροσδιορίσει το όνομά του και να θυμίσει σε όλους ότι μπορεί να γίνει ο παίκτης… ατραξιόν του Άρη αλλά και του ελληνικού πρωταθλήματος.

Διπλός.. πράκτορας                                                                                                                                                                                                                     Είναι γεννημένος στο Μπουένος Άιρες αλλά μεγάλωσε στην Παραγουάη. Στα πέντε του ήταν ήδη σε ομάδα, στα εννιά του ο Angel Jara Saguier είδε σε αυτόν το ταλέντο που δεν είχαν ακόμη ανακαλύψει οι άλλοι και σε ηλικία μόλις 16 ετών έκανε το ντεμπούτο του στην Paraguayan Primera Divisiòn με την Σέρο Πορτένιο. Ένα χρόνο αργότερα αρνήθηκε να υπογράψει νέο συμβόλαιο με την ομάδα από την Ασουνσιόν με την πρόθεση να μετακομίσει στην αργεντινή. Ξεκίνησε να προπονείται με την U-20 της αργεντινής προκαλώντας μια διαμάχη μεταξύ των δυο ομοσπονδιών. Ο ίδιος έχει πει για την απόφασή του να επιλέξει την Εθνική Αργεντινής: «Υπέφερα αρκετά και όταν τους είχα ανάγκη και δεν ήταν εκεί για μένα. Αυτό το κεφάλαιο έκλεισε για μένα». Αγωνίστηκε με την μικρή εθνική Αργενική στο Παγκόσμιο του 2011 αλλά αργότερα επέλεξε την Παραγουάη με την οποία έχει 12 συμμετοχές. Τελευταία φορά που αγωνίστηκε με το εθνόσημο ήταν το 2019 για το Κόπα Αμέρικα.

Το 2011 μετακόμισε στην Κίλμες χωρίς όμως να κάνει συμμετοχή. Έξι μήνες αργότερα επέστρεψε στην Σέρο Πορτένιο και λίγες μέρες αργότερα με δικό του τέρμα απέκλεισε την Κόλο -Κόλο στο Copa Libertadorès. Οι εμφανίσεις του τράβηξαν το ενδιαφέρον της Πόρτο που τον πήρε στην Ευρώπη κερδίζοντας την υπογραφή του από την Γιουνάιτεντ, δαπανώντας 4εκ αφού τον άφησε πρώτα στην Σέρο μέχρι να συμπληρώσει τα 18 του χρόνια. Έκανε πέντε εμφανίσεις με την πρώτη ομάδα και έξι με τη δεύτερη και το Φεβρουάριο παραχωρήθηκε δανεικός στη River Plate όπου η καριέρα του εκτοξεύτηκε. Στην γενέτειρά του το Μπουένος Άιρες ο νεαρός Ιτούρμπε έπαιξε σε 17 παιχνίδια σκοράροντας τρία γκολ βάζοντας κι αυτός του όνομά του στην μακριά λίστα των «νέων Μέσι» εξαιτίας του ίδιου ύψους, του τρόπου που υποδέχεται την μπάλα, της ταχύτητας και της έφεσής του στις εκτελέσεις φάουλ. Ειδικά το δεύτερο σε ένα ματς κόντρας στη Θέλτα με τη φανέλα της Πόρτο διέγειρε τη φαντασία των δημοσιογράφων που το παρομοίωσαν με ένα αντίστοιχο του Μέσι κόντρα στη Χετάφε ή του Μαραντόνα κόντρα στην Αγγλία.

Έλαμψε στην Βερόνα

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2013, τελευταία μέρα των μεταγραφών επιστρέφει στην Ευρώπη αυτή την φορά για τη Βερόνα. Η πόλη και η ομάδα εξελίχθηκαν στο σημαντικότερο σταθμό στην καριέρα του. Γρήγορος, με εξαιρετική ικανότητα στη ντρίπλα, ευέλικτος ο νοτιοαμερικάνος μεσοεπιθετικός προκάλεσε τον θαυμασμό των Ιταλών. Έβαλε οκτώ γκολ με τέσσερις ασιστ συνθέτοντας με τον Λούκα Τόνι ένα από τα καλύτερα δίδυμα στη Serie A τη σεζόν 2013/2014.

Περιζήτητος και Ρόμα

Το καλοκαίρι του 2014 είναι το πιο… hot μεταγραφικό όνομα στην Ιταλία και στην Ευρώπη. Η Μίλαν τον θέλει. Ο Κόντε στη Γιουβέντους κάνει σαν τρελός για αυτόν, το ίδιο και η Ρόμα. Τελικά καταλήγει στην ομάδα της πρωτεύουσας έναντι 22 εκ ευρώ, συν 2,5 εκ μπόνους, μετατρέποντάς τον στη δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία των «Giallorossi». Το ξεκίνημά του στην αιώνια πόλη είναι αρκούντως θετικό για ένα 21χρονο στην δεύτερή του χρονιά στην Ιταλία. Γκολ στο ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ με την ΤΣΚΑ Μόσχας και ένα ακόμη στο «Juventus Stadium» υπήρξαν τα χαιλάιτ. Ένας τραυματισμός τον Γενάρη του 2015 κόντρα στην Έμπολι βάζει ένα άδοξο τέλος στη σεζόν για τον Ιτούρμπε. Ένας φαινομενικά ελαφρύς τραυματισμός στο γόνατο εξελίχθηκε τελικά σε κάτι πολύ πιο σοβαρό και η απόφασή του να μην υποβληθεί σε εγχείρηση πιθανότατα ακόμη στοιχειώνει τη σκέψη του. Όταν επέστρεψε ούτε η Ρόμα ήταν ίδια, αλλά ούτε και ο ίδιος που μετατράπηκε σε ρεζέρβα. Προσπάθησε να αναγεννήσει την καριέρα του με δανεισμούς σε Μπόρνμουθ και την Τορίνο του Μιχαίλοβιτς αλλά μάταια. Ο Ιτούρμπε έμοιαζε να χάνεται στον λαβύρινθο της ευθύνης χωρίς όμως μαι Αριάδνη να του δείχνει τον δρόμο.

Κεφάλαιο Μεξικό

Μετά τον δανεισμό στην Τορίνο το 2017 πηγαίνει εκ νέου δανεικός αυτή τη φορά στην Τιχουάνα στο Μεξικό. Εκεί έδειξε ότι εξακολουθεί να έχει πράγματα να δώσει αλλά δεν πετυχαίνει ούτε ένα γκολ και το επόμενο καλοκαίρι παραχωρείται στην Πούμας αφού πρώτα ταλαιπωρήθηκε από ένα σοβαρό τραυματισμό στους συνδέσμους, Στην πόλη του Μεξικό τα πράγματα βελτιώθηκαν κάπως με οκτώ γκολ σε τρία χρόνια και ένα σύντομο πέρασμα από την Πατσούκα. Μικρή συγκομιδή για ένα παίκτη που πριν από λίγα χρόνια ήταν από τους πιο υποσχόμενους στη Λατινική Αμερική. Η άνοδος και η πτώση του υπήρξαν γρήγορες. Στα 21 του έκανε τη μεταγραφή στη μεγάλη ομάδα για να κάνει τη διαφορά αλλά σύντομα έκανε τον ποδοσφαιρικό κόσμο να αναρωτιέται αν το άστρο του θα λάμψει ξανά.

Δύσκολα παιδικά χρόνια

Μεγάλωσε σε μια συνοικία του Μπουένος Άιρες την οποία δεν θα βρεις σε τουριστικούς οδηγούς και την οποία η κυβέρνηση θα ήθελε να ξεχάσει ότι υπάρχει. Πρόκειται για το Barracas. Μια μείξη παλιού φαρ ουέστ και τριτοκοσμικών χωρών. Με αφόρητη ζέστη και τους ανθρώπους να κάθονται έξω από τα σπίτια τους, επιδιορθώνοντας παλιά παπούτσια και ράβοντας πολυφορεμένα ρούχα. Τα πιτσιρίκια όπως ο Ιτούρμπε κλοτσούν μια μισό -κατεστραμμένη μπάλα στους βρώμικους δρόμους. Γέροι άνθρωποι με πρόσωπα χαραγμένα από τον χρόνο και την στέρηση πίνοντας Μάτε, την μοναδική πολυτέλεια που μπορούν να έχουν. Δεν υπάρχει πόσιμο νερό και η μυρωδιά της φτώχιας αναδύεται από παντού.

Εκεί γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου του 1993 ο Juan Manuel Iturbe Arevalos όπως είναι το πλήρες όνομά του όταν οι γονείς του αποφάσισαν να μετακομίσουν από την Ασουνσιόν. Έζησε τα πρώτα του χρόνια στο σπίτι του θείου του παίζοντας μέχρι να πέσει το σκοτάδι ποδόσφαιρο με τα ξαδέρφια του. Δεν υπήρχαν νικητές και ηττημένοι. Μόνο η χαρά ενός παιδιού που έτσι ξεχνούσε την δυσάρεστη πραγματικότητα. Ο Χουάν δεν ξεχνάει ποτέ ποιος τον βοήθησε. Δεν ξεχνάει ποτέ από πού προέρχεται και δεν διστάζει να το κάνει μέσω των τατουάζ που διαθέτει στο κορμί του. Σημάδια που του θυμίζουν σε τι πιστεύει, τις μαγικές ή δραματικές στιγμές της ζωής του.

Στο στήθος του ακριβώς πάνω από το ύψος της καρδιάς έχει το πρόσωπο του Χριστού με ένα ακάνθινο στεφάνι. Ακόμη ένα τατουάζ θρησκευτικού περιεχομένου κοσμεί το πάνω μέρος της πλάτης του. Αυτό όμως που παίζει κυρίαρχο ρόλο είναι το τατουάζ στην αριστερή κνήμη του. Ξαπλωμένοι σε ένα κρεβάτι από τριαντάφυλλα οι γονείς του Juan sr and Miriam. Για πάντα. Ο Ιτούρμπε είχε πάντοτε έντονο θρησκευτικό συναίσθημα. Αυτό που του συνέβη τον Οκτώβριο του 2013 το δυνάμωσε κι άλλο. Ήταν καθ΄ οδόν για το Ciudad del Est, την πόλη που γεννήθηκαν οι γονείς του. Στο Caaguazù, 150 χιλιόμετρα από την Ασουνσιόν, το αυτοκίνητο που οδηγούσε συγκρούστηκε με ένα φορτηγό. Το αυτοκίνητο καταστράφηκε και ο ίδιος βγήκε δίχως μια αμυχή. Σαν από θαύμα.

Στυλ παιχνιδιού

Τι προσθέτει ο Άρης με την απόκτηση του Ιτούρμπε; Ένα παίκτη με απίστευτη ικανότητα στην ντρίμπλα, πολύ δυνατό, με έφεση στις εκτελέσεις φάουλ αλλά και τα δυνατά σουτ από απόσταση. Δεν διστάζει να πάει στο ένας εναντίον ενός. Παίζει κυρίως αριστερά αλλά και δεξιά και ως δεύτερος φορ. Γενικά βρίσκει στο πρόσωπό του τον παίκτη που θα τον βοηθήσει σε κλειστές άμυνες με την ικανότητά του.

Ο Άρης δίνει στον Ιτούρμπε την ευκαιρία που έψαχνε