Όχι, δεν είναι ένα κείμενο που εξυμνεί το σπουδαίο κατόρθωμα της ομάδας του Ότο Ρεχάγκελ. Είναι ένα κείμενο που υπενθυμίζει ότι ένα γκολ στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του EURO 2004 μάς δίνει το δικαίωμα να γράφουμε και να διαβάζουμε ύμνους.
Η Ελλάδα ντρόπιασε τη γηπεδούχο και διοργανώτρια Πορτογαλία στην ηλιόλουστη πρεμιέρα του «Ντραγκάο» (2-1) και συνέχισε με τον Χαριστέα να ισοφαρίζει τους Ισπανούς (1-1) στο «Ντο Μπέσα», τέσσερις ημέρες μετά. Αήττητη κόντρα στα δύο μεγαθήρια του ομίλου, η Εθνική δεν είχε, όμως, εξασφαλίσει την πρόκριση στην επόμενη φάση: η μετέπειτα κατάκτηση του τροπαίου, μία από τις πιο ανέλπιστες διαδρομές στην ιστορία των διεθνών διοργανώσεων, βρισκόταν να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί με κίνδυνο να χαθεί στο κενό.
Η γαλανόλευκη είχε την τύχη στα χέρια της βέβαια: ένας βαθμός κόντρα στη Ρωσία θα ήταν αρκετός και θα επέτρεπε στην ομάδα του Ρεχάγκελ να μην κοιτάξει καθόλου τι γίνεται στο άλλο παιχνίδι, μεταξύ Ισπανίας και Πορτογαλίας. Όμως, οι Ρώσοι επέδειξαν όση θέληση δεν είχαν δείξει στα προηγούμενα παιχνίδια (είχαν ήδη αποκλειστεί και μαθηματικά) και βρέθηκαν να προηγούνται με 2-0 στο 17'!
Με το σενάριο της ήττας να διαφαίνεται πλέον έντονο και ξεκάθαρο μπροστά, η Εθνική παρακαλούσε να κερδίσει η Ισπανία το άλλο παιχνίδι, ώστε η Πορτογάλοι να παραμείνουν έναν βαθμό κάτω από τους Έλληνες.
Αν ερχόταν «Χ» ή αν κέρδιζε η Πορτογαλία με ένα γκολ διαφορά (όπως και έγινε, 1-0), ενδεχόμενη ήττα της Ελλάδας με δύο ή παραπάνω γκολ διαφορά θα έφερνε δεύτερους (λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων) τους Πορτογάλους ή τους Ισπανούς αντίστοιχα... Και την Εθνική μας... στο αεροδρόμιο για την επιστροφή στην πατρίδα.
Ευτυχώς για τους ρομαντικούς και, φυσικά, για τους Έλληνες, ο Ζήσης Βρύζας δεν ήταν πρόθυμος να περιμένει και να σκεφτεί πολλά περισσότερα από το «δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χάσουμε με δύο γκολ διαφορά».
Στο 43ο λεπτό της αναμέτρησης στο «Αλγκάβρε», ο αριστεροπόδαρος επιθετικός έκανε το 2-1 κόντρα στους Ρώσους, πετυχαίνοντας ένα εκ του αποτελέσματος «χρυσό» γκολ, χάρη στο οποίο Ελλάδα και Ισπανία είχαν ίση διαφορά τερμάτων, με τη γαλανόλευκη να φεύγει ολοταχώς για τα νοκ-άουτ λόγω καλύτερης συνολικά επίθεσης.
Όλα θα ήταν διαφορετικά αν η Ελλάδα έκανε αργότερα το 2-2. Όλα, όμως, θα ήταν διαφορετικά κι αν οι Ισπανοί είχαν ισοφαρίσει σε 1-1 τους Πορτογάλους στο τελευταίο μισάωρο του αγώνα τους, κι αυτό είναι το σημαντικό γκολ που... δεν μπήκε. Ανεξάρτητα από τα «αν», ο Βρύζας είχε κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα και έπειτα τίποτα δεν... στράβωσε για την Εθνική μας, που τελείωσε με κούπα ένα ξέφρενο καλοκαίρι.
