Κάτι αντίστοιχο ζήσαμε σήμερα στη Τούμπα. Ο κλασικός συμπλεγματικός Βέλγος, μία χώρα που ούτε κοινή γλώσσα δεν μπορεί να έχει, εμφανίστηκε στον δρόμο του ΠΑΟΚ για να βάλει δύσκολα στην αρμάδα του Λουτσέσκου.
Για τον διαιτητή Βίσερ προφανώς ο λόγος, ο οποίος επέλεξε να συμπεριφερθεί σε έναν ποδοσφαιριστή σύμβολο όπως είναι ο Τάισον, σαν σκουπίδι και να χαλάσει τις ισορροπίες μίας σειράς σε ευρωπαϊκό παιχνίδι.
Σε ένα ημίχρονο διαιτητικό εμετό, όπου οι δυναμικοί Ρουμάνοι – αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους – είχαν κάνει μόλις ένα φάουλ σύμφωνα με τα όσα είδε, έφτασε στο σημείο να βγάλει δεύτερη κίτρινη στον Τάισον για διαμαρτυρία από τα πενήντα μέτρα.
Το αν είναι κάποιος βλάκας ή στημένος, όσον αφορά στους διαιτητές, νομίζω πως δύσκολα μπορείς να το μετρήσεις. Στη προκειμένη περίπτωση, κλείνω προς το πρώτο γιατί δεν έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους Βέλγους – τα ζήσαμε και πέρυσι στη Μπρίζ – και δεύτερον γιατί πιστεύω πως αυτός ο διαιτητικός γκασμάς, ξέχασε πως είχε βγάλει κάρτα στον Βραζιλιάνο λίγη ώρα πριν πάλι για γελοίο λόγο.
Στο δεύτερο ημίχρονο έχοντας καταλάβει πως έκανε χοντράδα, άρχισε να βγάζει κάρτες στους Ρουμάνους μπας και βρει αφορμή να αποβάλει κανέναν, αλλά ο Χαραλάμπους την πήρε χαμπάρι και έβγαζε όποιον την δεχόταν.
Και όλα αυτά, σε ένα παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ το είχε φέρει ακριβώς εκεί που ήθελε και αν δεν υπήρχε η αφέλεια του Ντέλια, θα έκλεινε το ημίχρονο με 2-0.
Ο ΠΑΟΚ ήταν εξαιρετικά ισορροπημένος στο έντεκα με έντεκα. Τα δίδυμο Μεϊτέ – Σβαμπ είχε ηρεμία και καλή χημεία, οι αποστάσεις στις γραμμές ήταν αυτές που έπρεπε και μία εξαιρετική συνεργασία Ότο – Πέλκα – Σαμάτα, έχρισε σκόρερ τον τελευταίο για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, δείχνοντας πως το ψυχολογικό σκέλος του Τανζανού πάει να γιατρευτεί.
Ο ΠΑΟΚ έδωσε μέτρα και ήταν έτοιμος να χτυπήσει στη κόντρα. Μία ενέργεια του Τάισον, έβγαλε τον ΠΑΟΚ τρεις με δύο, ο Σαμάτα κινήθηκε έξυπνα για να ελευθερώσει τον Ντέλια όμως ο τελευταίος έκανε το λάθος. Οι δύο επιλογές που είχε ήταν απλές. Ή να σουτάρει ή να κάνει ένα κοντρόλ για να προλάβει να καλυφθεί ο Σαμάτα που ήταν οφσάιντ. Επέλεξε την άμεση πάσα, με τον Τανζανό να σκοράρει αλλά όντας εκτεθειμένος.
Η επόμενη φάση δείχνει πως το πράγμα πάει να στραβώσει. Ο εξαιρετικός Μιχαηλίδης συγκρούεται με τον Κοτάρσκι, παθαίνει ζημιά και στο παιχνίδι περνάει ο Κόλεϊ. Ακολουθεί η αποβολή του Τάισον, προσφορά Βίσερ και ο ΠΑΟΚ πάει στην ανάπαυλα σοκαρισμένος. Άλλο ένα παιχνίδι του στράβωνε φέτος από το πουθενά.
Αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να αμυνθεί σωστά, όμως είναι η χρονιά των μεγάλων λαθών. Ξαναήρθε η σειρά του Κοτάρσκι που χωρίς πίεση, έδιωξε χαμηλά τη μπάλα και έβγαλε τους Ρουμάνους αγκαλιά με την εστία. Απέτυχαν μία, την δεύτερη το πέτυχαν. Ο Κροάτης υπάρχουν στιγμές που με τη χαλαρότητά του εκνευρίζει μοναχό στο Θιβέτ.
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ένα κόρνερ εξέθεσε την ζώνη του ΠΑΟΚ με τον Κόλεϊ να είναι μπλεγμένος στη φάση αφού την έχασε εντελώς. Ο σοκαρισμένος ΠΑΟΚ είχε βρεθεί στο καναβάτσο.
Στο τέλος της ημέρας η ήττα με ένα γκολ παλεύεται, απλά η ΟΥΕΦΑ οφείλει να κάνει ένα ψυχογράφημα σε αυτόν τον στόκο που μας έστειλε, γιατί αν αποκλειστεί ο ΠΑΟΚ θα είναι ο κύριος υπεύθυνος. Αν δεν θέλει ψυχογράφημα, ας του κάνει ένα τεστ IQ και αν δεν βγει κάτι, σίγουρα δεν φταίει το μηχάνημα.
Στο βάθος του τούνελ βέβαια, βλέπουμε και κάποια πράγματα σημαντικά. Ο Μεϊτέ που αποδίδει έξοχα παρά την αποχή του. Ο Σαμάτα που μπαίνει στην εξίσωση έστω και με σημαντική καθυστέρηση. Ο Πέλκας που δίνει νούμερα δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Και έχει επιστρέψει ο Ζίφκοβιτς.
Ο ΠΑΟΚ θα παλέψει την πρόκριση, απλά στον επαναληπτικό ας έχει έναν δικό του ηλίθιο που θα τον παίξει όπως ο Βέλγος τους Ρουμάνους σήμερα.
Κλείνοντας, δεν μπορώ παρά να χειροκροτήσω την ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ, να αποθεώσω Χατζόπουλο – Τσαλόπουλο και τον Καντσιελιάρι, που κατάφεραν με τα όπλα που είχαν να φτιάξουν αυτή την ομάδα.
Η νίκη επί της ΑΕΚ με 19 πόντους, είναι εντυπωσιακή για πολλούς λόγους. Αρχικά γιατί κερδίζεις με 19 πονταλάκια ομάδα που έχει το τετραπλάσιο μπάτζετ από εσένα σε ουδέτερο γήπεδο. Δεύτερον γιατί κερδίζεις μία ομάδα που έχει 44 βολές στο παιχνίδι, με 19 πόντους.
Τρίτον, μία ομάδα που χωρίς κανέναν δισταγμό, ρουφιανεύει αθλητές και προπονητές σε εισαγγελείς. Και αν δεν αρέσει σε κάποιους η λέξη ρουφιανεύει, δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Γιατί ξεκάθαρα, αυτό κάνει.
