Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - SPORTDAY
Το να ξεχωρίζει κάποια ομάδα στην κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκας δεν είναι και τόσο παράξενο. Πέρσι για παράδειγμα τέτοια εποχή αναρωτιόμασταν ποιος μπορεί να σταματήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης και όχι μόνο γιατί η Βασίλισσα είχε περάσει εύκολα και από το ΣΕΦ όπου είχε κερδίσει τον εύκολα Ολυμπιακό και από το ΟΑΚΑ συντρίβοντας μάλιστα τον Παναθηναϊκό. Η υπεροχή της Ρεάλ δεν έχει να κάνει με τις νίκες της με τις ελληνικές ομάδες αλλά με το μπάσκετ που έπαιζε ήταν πολυφωνική επιθετικότατη, γεμάτη λύσεις. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό φέτος. Το μεταξύ τους ντέρμπι την περασμένη Παρασκευή ήταν ένα υπερθέαμα. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ομάδα ικανή να ακολουθήσει αυτό το ρυθμό στον οποίο οι δύο αγωνίστηκαν ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο...
Να παίξουν μεταξύ τους τα Χριστούγεννα ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και όποιος κερδίσει να πάρει την Ευρωλίγκα να τελειώνουμε. Όχι δεν θα το 'λεγα. Μια καλή μεταγραφή του Μισιτς στην Ρεάλ πχ) μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες όσο και δύο τραυματισμοί τον ερχόμενο Μάιο. Η Ευρωλίγκα είναι συναρπαστική γιατί μπορεί να κριθούν τα πάντα σε ένα παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός πρόπερσι και η Ρεάλ πέρσι έχασαν τελικούς αδικώντας τις καταπληκτικές χρόνια στους. Αλλά ανεξάρτητα από το πως θα ολοκληρωθεί το πράγμα, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή μου μοιάζουν απλησίαστοι από τον όποιο ανταγωνισμό. Δεν σημαίνει ότι θα κερδίσουν όλα τα παιχνίδια. Σημαίνει ότι όποια χάσουν, θα τα χάσουν μόνοι τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ – ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έκαναν τα πάντα για να... χάσουν, αλλά τελικά νίκησαν και έλαβαν μαθήματα δίχως να... πληρώσουν για το τι εστί η φετινή Ευρωλίγκα. Έχει αποδειχτεί ήδη και σε άλλα παιχνίδια έως τώρα, αλλά α χθεσινά ήταν τα απόλυτα παραδείγματα. Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα κατάφεραν να επικρατήσουν της Βιλερμπάν και κυρίως του κακού εαυτού τους για τρεις περιόδους. Όπως και στο τέλος όταν έκαναν τα πάντα (με φάουλ σε τρίποντο και χαμένες βολές) για να ξαναβάλουν στο ματς τη γαλλική ομάδα. Το ταλέντο φτάνει για να γυρίζουν τέτοιες διαφορές, αλλά σε άλλες περιπτώσεις δεν θα περισσεύει.
Η Μακάμπι είχε και αυτή πολλά δύσκολα να βάλει στον Παναθηναϊκό που χρειάστηκε να επιστρατεύσει στο τέλος Ναν, Οσμάν, Αταμάν και ό,τι άλλο χρειαζόταν για να μη μείνει με τα... αν. Σκληρή νίκη και επίσης διδακτική. Οι οπαδοί των “αιωνίων” ασχολήθηκαν ανακουφισμένοι στο τέλος με τους... απέναντι και το Βελιγράδι, αλλά με τέτοιες εμφανίσεις μπορεί η Σερβία να πέσει πολύ μακριά.
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Να παρατηρούν όλο αυτό που εμφανίζεται μπροστά στα μάτια τους και να το ερμηνεύουν απλά ως αδιαφορία. Τίποτα άλλο πιο πολύπλοκο που να χρειάζεται ειδικές αναλύσεις, όπως εκείνες που προσπαθούν να δείξουν ότι κάτι αλλάζει και είναι θέμα χρόνου να το δούμε με τον Ρουί Βιτόρια. Αυτός είναι ο λόγος που τα «ουουου» την περασμένη Κυριακή ακούστηκαν από το ημίχρονο. Είδα το πρώτο 45λεπτo, μέχρι να αρχίσει ματς του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό που παρουσίαζε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Στην αρχική ενδεκάδα υπήρχαν εννέα εργάτες και δύο σολίστες: ο Πελίστρι και ο Ιωαννίδης. Kαι εκεί επιβεβαιώθηκε ότι όποιοι και αν παίζουν, όποιοι και αν απουσιάζουν, ένα και το αυτό.
Η ανάπτυξη ιδανική, αλλά προς τα πίσω. Συνεχώς πίσω, πίσω, πίσω με πασίτσες που δεν ανησυχούσαν κανένα. Οι όποιες απόπειρες γίνονταν ήταν με σουτ από μακριά, που δεν ήταν δυνατόν να γίνουν εύκολα γκολ, επειδή το όποιο πλάνο δεν ήταν δυνατόν να βγει στο χόρτα. Όσο για τις (ας τις πούμε) επιθέσεις, γίνονταν αργά και εξουδετερώνονταν στη γέννησή τους το «πώς στον διάολο παίζουν έτσι» βρισκόταν,φαντάζομαι, στα χείλη των περισσότερων. Από όσο έμαθα, η κατάσταση έμεινε περίπου ίδια (άντε λίγο καλύτερη) και από τη στιγμή που μπήκαν ο Τετέ, ο Μπακασέτας και μερικοί άλλοι και αν δεν υπάρχε εκείνο το φοβερό φάυυλ, σήμερα τα πράγματα θα ήταν σαφώς χειρότερα και από άποψη προσδοκιών.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ - ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Το τι έχει συμβεί μέχρι και την 11η «στροφή» του πρωταθλήματος, νομίζω το έχουμε αναλύσει επαρκώς. Εκτιμώ άλλωστε ότι είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Όπως έχω τονίσει επανειλημμένα, στα δικά μου μάτια, η ΑΕΚ παραμένει η καλύτερη και πιο ποιοτική ομάδα στην Ελλάδα. Αυτή που έχει το υψηλότερο ταβάνι σε απόδοση. Που όταν φτάνει στο πικ της δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αγωνιστικά πάντα, εξακολουθώ να πιστεύω αυτό που είχε επισημάνει από την αρχή της σεζόν, ότι δηλαδή ο πιο μεγάλος ανταγωνιστής της, είναι ο Ολυμπιακός. Και κατ’ έμε, έχει τεράστια σημασία -και όχι μόνο βαθμολογική που πάντα έχει τη μεγαλύτερη- η εικόνα και το αποτέλεσμα στο μεγάλο ντέρμπι της 12ηα αγωνιστικής.
Ως ένα γενικότερο σχόλιο για την έκβαση του πρωταθλήματος, θα πω απλά τούτο. Το πιο κομβικό «κλειδί» είναι η σωστή διαχείριση του ρόστερ από τον Ματίας. Είναι μια δύσκολη ομολογουμένως άσκηση, καθώς ακροβατεί μεταξύ του να βρει τον κατάλληλο κορμό και του να μην δημιουργεί κλίμα γκρίνιας από κάποιους στα αποδυτήρια. Με αυτό το τελευταίο που γράφω, ξεκαθαρίζω ότι δεν υπονοώ το παραμικρό. Αλλά για να ξέρουμε τι λέμε, πάντα οι ποδοσφαιριστές πάλλονται να παίζουν, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ποιοτικούς παίκτες. Και η ΑΕΚ έχει ουκ ολίγους τέτοιους.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΙΡΩΤΣΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Τι είναι το πρώτο πράγμα που θα προσπαθήσει να κάνει ο Ρουί Βικτόρια στον Παναθηναϊκό και που ήδη το έβαλε σε μια σειρά; Να βρει έναν βασικό κορμό. Να δέσει την ομάδα του χρησιμοποιώντας κατά βάση τα ίδια πρόσωπα σε συγκεκριμένες γραμμές. Προκειμένουν να της χαρίσει κάτι που δεν βλέπαμε στην περίοδο του Ντιέγκο Αλόνσο. Τη συνοή. Είναι άκρως σημαντικό να το πετύχει οποιαδήποτε ομάδα και γι' αυτό ο πορτογάλος προπονητής ξεκίνησε τη θητεία του στον πράσινο πάγκο με κάτι που δεν είχαμε δει ως τώρα. Χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια ενδεκάδα Κυριακή απέναντι στον Βόλο και Πέμπτη κόντρα στην Τζουργκάρντεν. Κι αν μπορούσε μάλλον θα έκανε το ίδιο και στο αμέσως επόμενο ματς, αυτό με τη Λαμία, όπου έκανε τέσσερις αλλαγές.
Το να έχεις ένα γεμάτο ρόστερ (π.χ. ο Παναθηναϊκός στον άξονα της μεσαίας γραμμής έχει πάρα πολλούς παίκτες και μαλιστα από το... πάνω ράφι) δεν σημαίνει ότι θα προχωράς σε εντελώς διαφορετική προσέγγιση από αγώνα σε αγώνα. Ο Παναθηναϊκός, όπως και κάθε ομάδα, χρειάζεται σταθερές και έτσι θα αναγκάσει τον αντίπαλο να προσαρμόζεται πάνω του, όπως πρέπει να συμβαίνει στα περισσότερα παιχνίδια πρωταθλήματος. Διαφορετικά ο δρόμος της συνοχής, της ισορροπίας και της σταθερότητας δεν θα φανεί ποτέ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
