MENU

Ηρθε η πρώτη ήττα μετά από πολλούς μήνες. Τελευταία φορά η ομάδα είχε χάσει από τον ΠΑΟΚ στα play off πέρυσι σε αδιάφορο παιχνίδι και πιο πριν είχε κάνει την τελευταία ήττα από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο στις 19 Φεβρουαρίου. Από τότε η ομάδα έκανε 28 παιχνίδια με μία ήττα από τον ΠΑΟΚ σε ένα ματς που το μυαλό ήταν στον τελικό κυπέλλου. Δεν το λες και λίγο, το λες πρόοδο και εξηγεί την πορεία πρωταθλητισμού, που κάνει φέτος η ομάδα. Τώρα που η ομάδα έκανε την πρώτη της φετινή ήττα με τον τρόπο που ήρθε χρειάζεται να είμαστε ακόμα πιο κοντά, να την στηρίξουμε ακόμα πιο πολύ, διότι βλέπετε ότι οι άλλοι χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να κερδίσουν.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός ποτέ δεν θα κάνεις τον τραυματία για να πάρεις παιχνίδι στα χαρτιά, ακόμα και αν έχεις την αφορμή. Το έχουν κάνει αντίπαλοι του Παναθηναϊκού, ο Παναθηναϊκός δεν το έκανε την Κυριακή με τον Μπρινιόλι, δεν το είχε κάνει και όταν κροτίδα έσκασε δίπλα στον Βιγιαφάνιες στην Τούμπα.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός το fair play το τηρείς δεν το λες μόνο. Fair play είναι να πέφτει κάτω ο τερματοφύλακας σου ζαλισμένος από κροτίδα που έσκασε πίσω από την εστία του, αλλά να συνέρχεται μετά από δύο λεπτά και να συνεχίζει κανονικά το παιχνίδι. Fair play δεν είναι να βλέπεις τον αντίπαλο γκολκίπερ κάτω από κροτίδα, που έπεσε και αντί να πετάξεις την μπάλα πλάγιο, παίζεις κανονικά και το ματς το διακόπτει ο διαιτητής.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός ακόμα και μετά από αυτό, που έγινε στην φάση του γκολ ο προπονητής σου και οι παίκτες θα σταθούν στα δικά τους λάθη και όχι στην κροτίδα που έπεσε.  Ολοι οι άλλοι αν αυτό είχε γίνει στην Λεωφόρο το πιο πιθανό ήταν να αποχωρούσαν και στην καλύτερη θα έβγαζαν ακόμα ανακοινώσεις, ειδικά σε ένα πρωτάθλημα που παίζεται στις λεπτομέρειες.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός δεν παίζεις φιλικά. Φτύνεις αίμα, για να παίρνεις τις νίκες και ματώνεις. Ούτε περιπάτους κάνεις, ούτε βάζεις πεντάρες και τεσσάρες σε ομάδες, που περπατάνε και περηφανεύεσαι κιόλας και το κάνεις και θέμα.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός κάθε πρωτάθλημα που παίρνεις έχει μεγάλη αξία, διότι είναι το πιο κρυστάλλινο και χωρίς σκιές. Για αυτό και δεν το παίρνεις συχνά, διότι έχεις αποφασίσει σαν σύλλογος να παίζεις στο γήπεδο και μόνο εκεί και όχι να μπουκάρεις στα αποδυτήρια να την πέφτεις σε διαιτητές, να ελέγχεις την ΕΠΟ και άλλα ….ωραία και ελληνικά.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός , είσαι ταπεινός, σέβεσαι τον αντίπαλο και δεν τον μηδενίζεις. Οι άλλοι από αλαζονεία άλλο τίποτα και αυτό το βλέπεις και σήμερα. Με αυτά που διαβάζω νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός είναι στο -4 και στο -7.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός απλά και ξεκάθαρα υποστηρίζεις την μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας. Για αυτό να νιώθεις περήφανος που είσαι Παναθηναϊκός.

Και που είστε, μην μασάτε. Μία ήττα ήταν το πρωτάθλημα έχει δρόμο οι μεταγραφές -επιτέλους-έρχονται και η ομάδα θα βελτιωθεί στη συνέχεια και στο τέλος θα κάνουμε τον απολογισμό. Μέχρι τότε όλοι δίπλα στην ομάδα και προσοχή στην Λεωφόρο. Δεν θα γίνουμε σαν και αυτούς. Η ομάδα έχει  ανάγκη τον κόσμο της μέχρι τέλος και τώρα πρέπει να είμαστε πιο ενωμένοι από ποτέ, για να μπορέσουμε να φθάσουμε πρώτοι ως το τέλος.

*Για τον Ακη Ζήκο κρίμα τίποτα άλλο. Δεν φταίει αυτός, θα φταίνε αυτοί, που από εδώ και πέρα θα φιλοξενήσουν σε εκπομπή έναν τύπο, που έχει παίξει μπάλα και στην Ευρώπη και λέει δημόσια ότι έκανε θέατρο ο τερματοφύλακας, ο οποίος έφαγε κροτίδα πίσω από την εστία του. Κατάντια…

Γι' αυτό είσαι Παναθηναϊκός!