Ένα μέγεθος σαν τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, «πληγώθηκε» σημαντικά την περασμένη διετία. Γνωστό και απόλυτα κατανοητό. Η απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να επενδύσει σημαντικά και συνολικά για την επάνοδο της ομάδας, έφερε ενθουσιασμό. Ούτε υπέρμετρο, ούτε υπερβολικό.
Προσελήφθη ένας απ’ τους κορυφαίους προπονητές της Ευρώπης κατά γενική ομολογία. Έγιναν μεταγραφές απ’ το… πάνω-πάνω ράφι. Ειδικά αυτή του Σλούκα, τάραξε τα νερά πανευρωπαϊκά. Το ΟΑΚΑ σιγά-σιγά ανακαινίζεται. Η στάση προς τους πάντες και τα πάντα, μοιάζει να αλλάζει. Συνολικά φυσά νέος αέρας, αισιοδοξίας.
Δεν μιλάμε όμως για 2Κ24. Μιλάμε για μπάσκετ κανονικό κι όχι ηλεκτρονικό παιχνίδι που μαζεύεις τους καλύτερους και απλά δεν χάνεις. Το σύνολο με τους νέους προπονητές, νέο ρόστερ, νέα στελέχη σε κάθε πόστο ουσιαστικά, πρέπει να «δέσει». Να «ψηθεί». Να γαλουχηθεί μπασκετικά, να εξελιχθεί, να πάρει το χρόνο του. Έχοντας την ποιότητα που δεδομένα θα φέρει τις νίκες.
Η ατυχία για τους "πράσινους", είναι πως έχουν απέναντι μια ομάδα έτοιμη, δουλεμένη και… θυμωμένη. Αυτό ήταν ο Ολυμπιακός και στη Ρόδο. Ήθελε να δώσει απαντήσεις. Διότι σου λέει προέρχομαι από τέτοια διετία και ξαφνικά όλοι με έχουν… χαμένο. Από τις στοιχηματικές που με δίνουν πίσω απ’ τον αιώνιο στα ποσοστά για τίτλους, μέχρι την ατμόσφαιρα ανά την Ευρώπη όπου συζητούν για εκείνον που του πήρες τους τίτλους εντός Ελλάδας και σας χωρίζει χαοτική απόσταση στην Euroleague δύο χρόνια τώρα.
Συν τον Σλούκα. Μην τον ξεχνάμε, η μετακίνησή του ήταν και παραμένει ένα ξεκάθαρο κίνητρο για τον Ολυμπιακό στο σύνολό του. Προέκυψε κι ένα παιχνίδι στον τελικό του Super Cup, όπως για 1,5 περίοδο ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να σκοράρει ούτε με αίτηση. Καλή-χρυσή η άμυνα του Ολυμπιακού, προφανώς δεν ευθύνεται μόνο αυτή όμως. Ούτε οι Νικς του Πατ Ράιλι ή οι τα «bad boys» των Πιστονς δεν μπορούσαν αποκλειστικά με την άμυνα τέτοιες επιδόσεις. Χρειαζόταν η αστοχία, το μη καθαρό μυαλό, η κακή ψυχολογία του Παναθηναϊκού.
Το ζήτημα για τους "πράσινους" είναι το από εδώ και πέρα. Η αντίδρασή τους στο βαρύ αυτό αποτέλεσμα από κάθε άποψη. Όχι αγωνιστική αντίδραση. Κυρίως σε επίπεδο ψυχολογικό, στο σύνολο του οργανισμού. Στήριξη κόσμου χωρίς γκρίνια και με υπομονή. Αντίληψη πως θα έρθουν και τέτοιες βραδιές όταν μιλάμε για ένα τόσο νέο σύνολο, όσο ποιοτικά ατομικά χαρακτηριστικά κι αν έχουν συγκεντρωθεί.
Τα σκαμπανεβάσματα, οι «στραβές», είναι το φυσιολογικό για τον Παναθηναϊκό στο ξεκίνημά του. Προφανώς θα πάρει και νίκες αρκετές, γιατί είναι σύνολο με ποιότητα και προσωπικότητες. Αλλά το ζήτημα είναι οι αντοχές στις «στραβές». Το πρώτο δείγμα της Ρόδου, ήταν εξαιρετικό.
Ο ιδιοκτήτης αντέδρασε με ψυχραιμία και μάλιστα ζηλευτή για ελληνικά στάνταρ. Οι φίλαθλοι παρά τη στεναχώρια, φώναζαν τους παίκτες για να τους εμψυχώσουν προκειμένου να μη σκύψουν το κεφάλι. Ο Σλούκας έσπευσε να κάνει ηγετική ομιλία αμέσως με το που ακούστηκε η κόρνα ουσιαστικά. Την ώρα που οι παλμοί είναι ανεβασμένοι ακόμη.
Δεν ευνοεί τον Παναθηναϊκό πως του έτυχε να αρχίσει με συνεχόμενα ντέρμπι. Προφανώς ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί σε αυτά τα ματς, λόγω ετοιμότητας και «δεσίματος». Στην πορεία της σεζόν, αυτό το χάντικαπ θα μετριαστεί έως θα εξαφανιστεί, ανάλογα με την επιτυχία του Παναθηναϊκού. Μέχρι τότε, οι αντοχές του Τριφυλλιού καλούνται να ενεργοποιηθούν. Δύσκολο για τη χώρα μας.
Ο ενθουσιασμός του κόσμου, οδηγεί σε εύλογη αύξηση καζούρας απ’ τους αιώνιους αντιπάλους. Φέρνει δηλώσεις που στα στεναχωρημένα αυτιά θα ακούγονται όλο και περισσότερο προκλητικές, ακόμη κι όταν δεν είναι. Έρχεται φθορά στην οποία απαιτούνται αντοχές, πίστη και πείσμα. Όχι απλά υπομονή.
Και το θέμα δεν είναι μόνο τα ντέρμπι, απλά τα αναφέρουμε γιατί αυτά πολλαπλασιάζουν τα συναισθήματα. Τα σκαμπανεβάσματα μπορεί να έρθουν παντού για μια νέα ομάδα. Το τί αντοχές θα βγάλει ο Παναθηναϊκός, καθορίζει και το αν τελικά θα καρπωθεί τους κόπους της προσπάθειας και της επένδυσής του.
