37 χρονών, εργένης και δραστήριος. Τι κάνει όλη μέρα σπίτι (#lemetora). Το SDNA παρακολουθεί από την κλειδαρότρυπα τον μέσο Έλληνα που είναι σε καραντίνα και σας δίνει καθημερινό ραντεβού στις 23.30 με όλες τις εξελίξεις!
Δεν είναι αντίο! Είναι εις το επανιδείν… (Ημέρα 51η, 42η & τελευταία)
Πόσα περάσαμε μαζί; Μετά από 23.326 λέξεις και 116 λεπτά ανάγνωσης (τόσο δε διαρκούν ούτε οι διαφημίσεις στη διάρκεια μιας ταινίας του Star) το ημερολόγιο καραντίνας κλείνει και μπαίνει στο συρτάρι, με την ευχή να μην βγει ποτέ ξανά από εκεί.
Αυτό ήταν. Πάει. Τελείωσε. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος έμεινε άνεργος. Δε θα πλένει, πλέον, τα χέρια του πολύ σχολαστικά ή αν τα πλένει δε θα μας το λέει, και αν τον ακούσω ξανά σε ραδιοφωνική διαφήμιση, θα ακυρώσω τις συνδρομές μου στο Netflix, στο HBO, στο γυμναστήριο, στον ΟΤΕ, στη Nova, στο Spotify, και τη συνδρομή της Αφροδίτης στο Σκορπιό που θα φέρει ανακατατάξεις τα αισθηματικά σας. Όχι, συναστρία λέγεται αυτό. Τέλος πάντων, με τόσες περιττές πληροφορίες που έχω συλλέξει εδώ και 51 μέρες, λογικό κάπου να τα έχω μπερδέψει. Εκείνο που δεν μπέρδεψα και δεν ξέχασα είναι το πώς ξεκινήσαμε και πώς τελειώσαμε. Ρέμος, παρακαλώ: Μα δεν τελειώσαμε, δε γίνεται σου λέω, δεν τελειώσαμε…
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, το ημερολόγιο καραντίνας με Σαββατοκύριακο, στις 15 του Μάρτη. Τότε που ακόμα ήμασταν τρομαγμένοι, ανυποψίαστοι, δεν ξέραμε ποιος είναι ο Σωτήρης Τσιόδρας, δεν είχαν φουντώσει τα μαλλιά του Βασίλη Κικίλια και είχαμε λεφτά για ξόδεμα στις χρεωστικές μας κάρτες. Πόσα στ’ αλήθεια μάθαμε αυτό το διάστημα; Πόσα είδαμε, πόσα φάγαμε, πόσα ήπιαμε και πόσα μηνύματα στείλαμε στο 13033; Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι της ημέρας. Ο αποχαιρετισμός. Από το πρωί γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω, φορτίζω το κινητό γιατί τελείωσε η μπαταρία από το να γράφω και να σβήνω, μετά γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω και εντέλει το έστειλα. «Αντίο», είπα. «Δεν είναι αντίο. Είναι εις το επανιδείν», μου απάντησε. Νομίζω χάκαρε το κέντρο ο Νίκος Χαρδαλιάς, θα προσπαθήσει να έχει στείλει σε όλους μέχρι τα μεσάνυχτα. Αννούλα, παρακαλώ: Τον αριθμό της μοναξιάς μου σε χτυπάς και μεγαλώνει η απόσταση (των δύο μέτρων) για μας…
Μα, τι ωραία που τα περάσαμε βρε παιδιά. Κι εντάξει, δεν είναι ότι αλλάζουν και πολλά από αύριο. Χαρτιά δε θα χρειαζόμαστε, μηνύματα δε θα στέλνουμε, για κούρεμα θα πάμε, ενδεχομένως να πάμε και καμιά βόλτα στο Φάληρο χωρίς κάμερες, αλλά σιγά-σιγά όλα μπορούν να αλλάξουν. Αρκεί να προσέχουμε, να είμαστε καλά, και να πάρουμε όλοι τα αυτοκίνητά μας να πάμε σε Λακωνία, Φωκίδα και Ευρυτανία που δεν είχαν κανένα κρούσμα μέχρι σήμερα. Αυτά ακούν οι Σπαρτιάτες κι άντε μετά να τους πείσεις να μην πετάνε ανθρώπους στο πηγάδι. Άντε πάμε για το μεγάλο φινάλε! Όπως τότε που ήμασταν παιδιά.
Πέντε, δέκα, 15, είκοσι, 25, τριάντα, 35, σαράντα, 45, πενήντα, 51… Φτου και βγαίνω! Όποιος είναι πίσω μου, δεξιά μου ή αριστερά μου (σε λιγότερο από δύο μέτρα) είναι βλάκας. Πού να το ξέραμε τότε, ε; Η ζωή μιμείται τη ζωή. Emoticon αγκαλίτσα.
Καλή λευτεριά κι εύχομαι να μην τα ξαναπούμε…
#don’tstayhome #getout #staysafe #quarantinteday51 #tobeornottobecontinued
ΥΓ. Μόλις έφτασε η ενημέρωση για τη Βίκυ Σταυροπούλου! Λυπηθείτε μας…..
Σε λένε το αγόρι του Μάη, μα απ’ τη μάσκα ο ιός δεν περνάει… (Ημέρα 49η και 40η)
Τον πιάσατε τον Μάη; Τον πιάσατε καλά ή θα μας πάει σαν το Μάρτιο που βάλαμε βραχιολάκι για να μην μας κάψει και τελικά ήταν σα να βάλαμε βραχιολάκι πρώην κατάδικου που έχει βγει με αναστολή και είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό; Έχω μια αγωνία γιατί δεν κυκλοφόρησα πολύ σήμερα και δεν έχω πιάσει τον σφυγμό του λαού. Γιατί, πλέον, στην κυριολεξία περπατάμε τόσο κοντά που μπορούμε να ακούσουμε το σφυγμό του άλλου. Ευτυχώς, προς το παρόν μπορούμε να μυρίσουμε και το αποσμητικό του, όπως επίσης ευτυχώς ο κορωνοϊός δε μεταδίδεται με σφυγμό, οπότε ας μην ανησυχούμε και ιδιαίτερα.
Η εικόνα της ημέρας, η εικόνα ίσως της ίδιας της ζωής μας από ‘δω και πέρα, είναι η εντυπωσιακή πορεία του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα για τον εορτασμό της 1ης Μαΐου. Απλώς σκεφτείτε, πόσα πράγματα θα είναι καλύτερα με τέτοιες αποστάσεις! Στο ΜΕΤΡΟ δε θα ανησυχείς για τη τσάντα ή για το ποιος διαβάζει τα μηνύματα που γράφεις. Στο σινεμά δε θα μπορεί κανείς να φάει από το ποπ-κορν σου και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα παίρνει ο καθένας το δικό του. Στο θέατρο αν σε πάρει ο ύπνος, δε θα κάθεται κανείς ενοχλητικός δίπλα σου για να σε ξυπνήσει.
Στις συναυλίες δε θα χρειάζεται να ακούς τον διπλανό σου να τραγουδάει, λες και είναι σε audition του voice και προσπαθεί να κάνει την Παπαρίζου να γυρίσει. Στα μπουζούκια θα φέρνουν ατομικά φιστίκια στον καθένα. Στα εστιατόρια θα λες δώσε μου λίγο ψωμί και θα είναι σα να παίζεις American football, με quarterback kai receiver. Και στις παραλίες… Ω, ναι, στις παραλίες. Σα να είσαι στον παράδεισο. Δε θα έρχεσαι αντιμέτωπος με τα οπίσθια και τον κουμπαρά του ευτραφούς πατέρα που για 227η φορά σε μια ώρα έσκυψε στο ψυγειάκι γιατί το παιδί του πάλι δίψασε, η ξαπλώστρα σου δε θα γεμίζει με άμμους του διπλανού που τίναξε τη δική του (σ.σ. την ξαπλώστρα, ε;), ενώ επιτέλους οι δαιμόνιοι και ακούραστοι ρακετοπαίκτες θα βρίσκονται στις αποστάσεις που τους αρμόζουν και δε θα μπορούν να κάνουν καρφιά!
Ωραία τα περάσαμε για λίγο στην παραλία, ας μιλήσουμε πάλι για τον Τσιόδρα και αυτή τη φήμη που κυκλοφορεί και θέλουν, λέει, να κάνουν ταινία τη ζωή του. Ναι, ναι, να το βγάλουμε και το «αγόρι του Μάη». Καταρχήν, θέλει μεγάλο cast, το σκεφτήκατε αυτό; Και, κατά δεύτερον, ρώτησε κανείς τον Χαρδαλιά; Θέλετε να θυμώσει και να βγαίνουμε από το σπίτι μόνο με υπεύθυνη δήλωση, μήνυμα, ταυτότητα, διαβατήρια, πόθεν έσχες, εκκαθαριστικό, τελευταίο λογαριασμό που να επιβεβαιώνει τη διεύθυνση κατοικίας, πιστοποιητικό γεννήσεως και δύο κουλουράκια να κεράσουμε τα παιδιά που θα μας σταματήσουν; Ελάτε σας παρακαλώ συνέλθετε. Δύο μέρες έμειναν και θα σημάνουν οι καμπάνες.
#stayhome #mpikeomais #selenetoagoritouMai #kratameapostaseis #quarantineday49
Χαμήθηκε ο Δίας! (Ημέρα 48η και 39η)
Όμορφα και γαλήνια πέρασε ακόμα μια μέρα. Παραμονή Πρωτομαγιάς και ευτυχώς που αύριο είναι Παρασκευή να χαρούμε ένα τριήμερο και να ξεκουραστούμε λίγο βρε αδερφέ. Μας έχει φάει η δουλειά και η βιοπάλη και πάλι καλά να λέμε που δεν αποφάσισαν να ανοίξουν και αύριο τα σούπερ μάρκετ, γιατί και αύριο θα κατάφερνε ο Έλληνας να περιμένει στην ουρά. Τίποτα δεν έχει σημασία, εκτός από τα κομμωτήρια που ανοίγουν τη Δευτέρα, τα Jumbo που ανοίγουν την άλλη Δευτέρα, τον πόλεμο για τις μάσκες που είναι πιο εμπορικός και από τον πόλεμο των Άστρων και το new entry στη ζωή μας. ΧΑΜ κυρίες και κύριοι και δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω.
Σχέδιο ΧΑΜ σου λέει, το ανακοίνωσε ο Νίκος Χαρδαλιάς. Χέρια (πλένουμε) Αποστάσεις (κρατάμε) Μάσκες (φοράμε). Αφενός και αυτονόητο ότι σου ανοίγει την όρεξη. Εκεί που θα έτρωγα ένα μήλο, παρήγγειλα μια ζαμπόν-μπέικον έτσι για την παρέα. Αφετέρου δε γίνεται πάρα να αναρωτηθείς ποια επικοινωνιακή ευφυΐα το σκέφτηκε. Χωρατά (λέμε). Αναπνοή (κρατάμε). Μαλακίες (ακούμε). Και το πρόβλημα δεν είναι καν στην Αθήνα. Όχι, όχι. Εδώ κάτι πάει κι έρχεται. Πού να δείτε τι έγινε μέχρι να φτάσει το ΧΑΜ στη Θεσσαλονίκη… Με τόσο χαλασμένο τηλέφωνο, το πήρε το Αριστοτέλειο και το πήγε σε άλλο επίπεδο.
Εκεί στην συμπρωτεύουσα, τους νιώθω. Δηλαδή, έχουν πληγεί από τον κορωνοϊό περισσότερο και από την Καστοριά. Δεν τους φτάνει που είχαν κλείσει την παραλία για τόσο καιρό, έρχεται τώρα το ΑΠΘ και ερευνά λέει τα υγρά απόβλητα για να δει τη διασπορά του ιού. Το πρόβλημα θα ήταν μικρότερο αν δεν είχαν κλείσει την παραλία, καθώς θα μπορούσαν κατευθείαν να πάρουν δείγμα από τον Θερμαϊκό, αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό. Ούτε να πάει τουαλέτα αμέριμνος δεν μπορεί πια ο Θεσσαλονικιός, εκεί τον κατάντησαν. Να κάνεις την ανάγκη σου και να νιώθεις ότι περνάς τεστ. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν τους εξήγησαν καλά το ΧΑΜ εκεί πάνω. Χέστηκα – (λέγε). Αδερφέ – (άκου). Μύρισε – (το ξέρω) νόμιζαν και θα πάρουν σβάρνα τώρα τους υπονόμους.
Χειρότερο μπέρδεμα και από τη Θεσσαλονίκη έγινε στη Λάρισα. Εκεί χρόνια τώρα το χρησιμοποιούν το χαμ και περιμένουν διευκρινήσεις για το αν στον γραπτό λόγο υπάρχει και κάποιο «ω» που ξέχασε να αναφέρει ο Νίκος Χαρδαλιάς. Εν ολίγοις και όπως καταλαβαίνετε χαμήθηκε ο Δίας!
#stayhome #hamisthenewbacon #11daystogotojumbo #quarantineday48
Μένουμε… ταπί και ψύχραιμοι (Ημέρα 47η & 38η)
Με δυσκολία μπόρεσα σήμερα να σταθώ στα πόδια μου και να καθίσω μπροστά στο πληκτρολόγιο να γράψω αυτές τις γραμμές. Από τη μία το δράμα με τον Κιμ Γιονγκ Ουν, που δεν τον βρίσκουν πουθενά, από την άλλη το αληθινό δράμα με το Nammos που δε θα ανοίξει φέτος και λογικά θα τη βγάλει όλο το καλοκαίρι στο Mega o Αντώνης Ρέμος, δε μου έμεινε και πολύ κουράγιο να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ημέρας. Κι εκεί που κάποια στιγμή το πρωί συνήλθα, άκουσα το διαφημιστικό του Σπύρου Παπαδόπουλου και ένιωσα σα γυναίκα που βλέπει διαφήμιση σερβιέτας ενώ είναι σε εμμηνόπαυση. Θα μου λείψει ο μπαγάσας! Δηλαδή, τον ακούω και σφίγγεται η ψυχή μου, τέτοιο συναισθηματικό δέσιμο μαζί του απέκτησα τις τελευταίες 47ημέρες.
Πωπω, το λες και δεν το πιστεύεις. 47 μέρες #μένουμεσπίτι και 38 με χαρτί γιατρού. Ή με μήνυμα στο 13033. Γιατί αυτό δε θα μου λείψει; Πότε άλλοτε σας έχει απαντήσει τόσο γρήγορα καψούρα σας; Ποτέ, εγώ θα σας το πω. Να στείλεις, δηλαδή, σε γυναίκα για να βγεις και να μην αρχίσει τα «δε ξέρω, δεν είμαι σίγουρη, πού θα πάμε, και τι να βάλω δηλαδή;» το έχετε δει εσείς; Και εννοείται ότι στο 13033 ήταν γυναίκα. Όλοι μας το ξέρουμε. Αλήθεια, πολλά πράγματα θα μας λείψουν και δεν το έχουμε καταλάβει. Και περισσότερα από την 1η Ιουνίου – πρώτα ο Θεός – όταν θα πρέπει να απαρνηθούμε και τον Άκη και το μαγείρεμα στο σπίτι και να φάμε σαν άνθρωποι έξω το σαγανάκι μας.
Ας μην προτρέχουμε, όμως, και την πατήσουμε σαν τον Ντιμπάλα. Αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη η κατάσταση, θα σας έλεγα να βρείτε μια κοπέλα να σας αγαπάει όσο ο κορωνοϊός τον άσο της Γιουβέντους, αλλά δε θα το πω. Τέσσερις φορές θετικός στο τεστ; Ούτε τεστ εγκυμοσύνης να ήταν! Ούτε τα τεστ που κάνω τις δύσκολες ώρες στο διαδίκτυο. Σήμερα, για παράδειγμα, έκανα το τεστ τι θα συμβεί στη ζωή σου μόλις τελειώσει η καραντίνα και μου έβγαλε «συνέχισε να στέλνεις μηνύματα, θα γνωρίσεις την αδερφή ψυχή σου». Μάλλον, είχε επικοινωνήσει το 13033 μαζί του πρωτύτερα.
Εγώ ήμουν σίγουρη ότι θα μου έβγαζε πώς δε θα έχω λεφτά. True story που λένε και στο χωριό μου, στο οποίο φυσικά και δε θα πάω κύριε Χαρδαλιά σε περίπτωση που με διαβάζετε. Στις μάσκες θα τα ξοδέψουμε, αν και είπε ο κύριος Τσιόνδρας ότι μπορούμε να τις φτιάξουμε και σπίτι. Πάει, μας κατάστρεψε ο Σωτήρης και ούτε το έχει καταλάβει. Σκεφτείτε χαρά που έδωσε στην Ελληνίδα μάνα. Σεμεδάκια μέχρι και στο στόμα από ‘δω και πέρα!
#stayhome #menoumeasfaleis #menoumetapi #12daystogotojumbo #quarantineday47
Βγαίνω για το επτά, τη… βουλιμία! (Ημέρα 46η & 37η)
Επιτέλους!!! Επιτέλους!! Όχι, δεν πανηγυρίζω για αυτό που μάλλον νομίζετε. Εξάλλου, λέω τώρα που όλοι θα βγείτε έξω εγώ να κάτσω μέσα. Δε συμφέρει, δε βγαίνω. 150 ευρώ σου λέει το πρόστιμο αν δε φοράς μάσκα εκεί που επιβάλλεται, που 150 ευρώ κάνει μόνο η μάσκα… Πώς ακριβώς να τη βγάλουμε με τα 800 ευρώ, πόσες μάσκες μπορείς να αγοράσεις με το επίδομα της κυβέρνησης; Ορίστε ένα καλό πρόβλημα για να βάλουν στα παιδιά του δημοτικού μόλις γυρίσουν στο σχολείο, αμέσως μετά την έκθεση «πώς τα πέρασα στην καραντίνα», «πόσες φορές αποπειράθηκε ο μπαμπάς να με σκοτώσει» και «τι μου δίδαξε η εμπειρία». (Να μην κάνεις παιδιά όταν μεγαλώσεις, ίσως;).
Εντάξει, εντάξει, το κόβω εδώ και περνάω στο θέμα της ημέρας. ΌΧΙ, με φάγατε. Δεν είναι ώρα ακόμα για το διάγγελμα του Μητσοτάκη. Γιατί αν δεν το έχετε μάθει, όποιος ποδοσφαιριστής φτύσει στο χορτάρι από τούδε και στο εξής, θα τιμωρείται με κίτρινη κάρτα. Επιτέλους θα δούμε το ποδόσφαιρο που θέλουμε και επιτέλους τα ιατρικά τιμ θα εξοπλιστούν αναλόγως. Τι χρειάζεται το σύγχρονο emergency medical kit; Tape, επίδεσμο, συρραπτικά ράμματα, ψυχτικό και πτυελοδοχείο. Θα του βγαίνουν τα συκώτια του ποδοσφαιριστή στο τρέξιμο και θα νιώθει ότι βρίσκεται σε wine tasting! Τα μεγάλα κλαμπ, θα το δείτε, θα βγάζουν και δίσκο με αλλαντικά και τυριά για γευσιγνωσία.
Και, ναι, έφτασε η ώρα. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για το διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που μόνο διάγγελμα δεν ήταν, πιο πολύ με εκείνο το σουξέ από τη Χρύσπα μου έμοιαζε. Δεν είναι ένα το ΚΤΕΟ, δύο η παραλία, τρία τα πάρκα, τέσσερα εκκλησία, πέντε το Τζόκερ, έξι η αγαμία, βγαίνω για το επτά, τη βουλιμία! Όπως καταλαβαίνετε, μόνο τα εστιατόρια θα με βγάλουν από το σπίτι, αλλά και σε αυτά με το ζόρι σου λέει ως τέσσερα άτομα θα τρώμε. Που τέσσερα, επί ΠΑΣΟΚ, ήταν σχέση!
Τι να πεις; Παρηγοριά δική μου είναι ότι στις 11 Μαΐου θα ανοίξουν τα Jumbo, παρηγοριά των κουνουπιών ότι θα δουλέψουν οι θερινοί κινηματογράφοι και το αποκορύφωμα, φυσικά, είναι ότι πρώτα-πρώτα στη λίστα είναι τα μαγαζιά αθλητικών ειδών. Σου, λέει, ο πρωθυπουργός με τόσο Β6 δεν κρατιούνται αυτοί. Γιατί είναι γνωστό ότι «αν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν δύο βαράκια, ένα στρώμα γυμναστικής και ένα TRX». Ναι, ναι, σωστό είναι το αποσυνδέσεις. Ανοίγουν και τα βιβλιοπωλεία τη Δευτέρα, μπορείτε να το τσεκάρετε. Αυτός είναι ο Έλληνας, αδέρφια μου. Το έχουν πιάσει το νόημα. Γυμναστική, βιβλία, και ΚΤΕΟ.
#stayhome #sixdaysleft #13daystogotojumbo #newrules #quarantineday46
Για βαφή, κομμωτήριο. Για στέγνωμα, πλυντήριο αυτοκινήτων! (Ημέρα 45η και 36η)
Πάει, χάλασε ο κόσμος. Σούπερ μάρκετ, σήμερα. Δεν είχε ουρά απέξω. Δεν είχε ουρά στα τυριά. Δεν είχε ουρά στα αλλαντικά. Δεν είχε ουρά στη μαναβική. Δεν είχε ουρά στα κρέατα. Επίσης, δεν είχε μοτσαρέλα και ζύμη για πίτσα, λες και πήγα για ψώνια στη Νάπολη ξέρω ‘γω, αλλά αυτό ήταν μόνο μια παρένθεση. Δεν τσακώθηκε κανείς. Δεν πήγε κανείς να πάρει τη σειρά του άλλου. Δεν είχε ουρά ούτε στο ταμείο. Όχι. Όχι. Όχι. Δεν είναι αυτό το σούπερ μάρκετ που γνώρισα. Όχι. Όχι. Όχι. Δε γίνεται να με πείσετε ότι έτσι θα είναι η ζωή μετά τον κορωνοϊό, βαρετή, ανούσια και χωρίς σόου στα μηνιαία ή εβδομαδιαία ψώνια.
Φαίνεται ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να χαλαρώνει. Θα φταίει που άνοιξε η παραλία της Θεσσαλονίκης και μπορούν πλέον να αρχίσουν και πάλι να πετάνε πατίνια στον Θερμαϊκό, ενώ όλα θα γίνουν καλύτερα μόλις ανοίξουν και τα κομμωτήρια. Δεν ξέρω, βέβαια, πόσες από εσάς πήρατε χαμπάρι τη λεπτομέρεια. Λούσιμο, κάνεις. Κόψιμο, κάνεις. Βάψιμο, το κάνεις και αυτό. Στέγνωμα, όμως, σου λέει όχι! Βάλε το κεφάλι σου στη σόμπα, σκούπισέ το μέχρι να χαλάσεις τρεις πετσέτες, βγες στον ήλιο να πάρεις και βιταμίνη D, αλλά το πιστολάκι ξέχνα το. Εναλλακτικά, μπορούμε να προτείνουμε να γίνεται το πιστολάκι σε ανοικτό χώρο ή να πηγαίνουν οι κυρίες που χρειάζονται στέγνωμα σε κοντινό πλυντήριο αυτοκινήτων. Να επωφεληθούν της κρίσης όλοι οι κλάδοι, μην είστε κάποιοι μονοφαγάδες.
Και το λέμε αυτό, γιατί πρέπει να μαθαίνουμε να είμαστε προσαρμοστικοί. Η εκκλησία μετέφερε το Πάσχα. Η κυβέρνηση μετέφερε την Πρωτομαγιά. Πολλοί μετέφεραν γάμους και βαφτίσια. Από ‘δω και στο εξής, προτείνω όποιος δε γουστάρει τη μέρα που πέφτουν τα γενέθλιά του να τη μεταφέρει και αν γίνεται θα ρωτήσω αν μπορούμε να μεταφέρουμε και χωρισμούς. Πόσα σπίτι θα σωθούν να δείτε… Ας μην μπαίνουμε, όμως, σε δυσάρεστες συζητήσεις τώρα, γιατί έχουμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε και τον κορωνοϊό. Δεν μας τελείωσε και, μάλιστα, σου λέει παρουσιάζει και περισσότερα συμπτώματα. Μαθαίνουμε όλο και περισσότερα συμπτώματα που ενδεχομένως να καταδεικνύουν ότι έχουμε το κακό.
Τι είχαμε ως τώρα; Πυρετό, βήχα, πόνος στο στήθος, δυσκολία στην αναπνοή και σε ορισμένες περιπτώσεις απώλεια γεύσης και όσφρησης. Τι προστέθηκε; Κρυάδες, ρίγος, μυαλγίες, πονοκέφαλος και πονόλαιμος. Όπως καταλαβαίνεται και δια της εις άτοπο επαγωγή, τα μόνα που μας έμειναν είναι η φαγούρα και τα πατροπαράδοτα προβλήματα. Με τρώει το αριστερό μου χέρι: Λεφτά θα πάρεις. Με τρώει το δεξί μου χέρι: Λεφτά θα δώσεις. Με ξύνει η μύτη: Στεναχώρια θα πάρεις. Με τρώει η πατούσα μου: Δρόμο θα κάνεις. Παίζει το μάτι μου: Κάποιον θα δεις. Σφυρίζει το δεξί αυτί μου: Καλό νέο θα ακούσεις. Σφυρίζει το αριστερό μου αυτί: Κακό νέο θα ακούσεις. Πετάνε τα μαλλιά μου: Πιστολάκι δε θα σου κάνουν στο κομμωτήριο.
Επίσης, όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι απλώς και συμπτώματα ότι πρέπει να κάνετε μπάνιο. Τολμήστε το σιγά-σιγά, γιατί βγαίνουμε από την καραντίνα.
#stayhome #oxigiapolyakoma #dwstestolaopistolaki #oxiallasymptomata #quarantineday44
Στην πόρτα της εξόδου ο Σπύρος Παπαδόπουλος! (Ημέρα 44η & 35η)
Μετράμε αντίστροφα και δεν το κρύβουμε πλέον. Εκεί που σε άλλες χώρες η κατάσταση επιδεινώνεται και σε μερικές δείχνει επιτέλους να βελτιώνεται, εμείς έχουμε βαρεθεί τόσο πολύ με τον κορωνοϊό που ή θα σκοτωνόμαστε (κυριολεκτικά) μεταξύ μας για διάφορους άλλους λόγους ή θα σκοτωνόμαστε μεταφορικά για την Άλκηστις και το φορτηγό της. Δεν είδα κανέναν να διαμαρτύρεται όταν βγήκαν με καρότσα τα κορίτσια από το Next top model! Τότε ήταν καλά, ε; Κατά τα άλλα, η ζωή με μερικό μαύρισμα προχωράει κανονικά.
Είχαμε το μαύρισμα του ταξιτζή, το μαύρισμα του οικοδόμου, το μαύρισμα του αθλητή, τώρα θα έχουμε και το μαύρισμα της καραντίνας. Είναι εκείνο που βγαίνεις για βόλτα με μακρυμάνικο γιατί δεν έχει ήλιο, στην πορεία ζεσταίνεσαι αλλά βαριέσαι να το βγάλεις και καταλήγεις με μαύρες παλάμες και άσπρους καρπούς. Πολύ καλό να το δοκιμάσετε… Αφού σκέφτομαι την επόμενη βόλτα να την κάνω με κοντομάνικο και γάντια για να ισορροπήσει το χρώμα. Οι μέρες τώρα που πλησιάζουμε στην απελευθέρωση του γένους μοιάζουν να περνούν πιο εύκολα εκτός αν είσαι αστυνομικός ή κομμωτής. Στη μεν πρώτη περίπτωση τόσο δεν έχεις δουλέψει ξανά στη ζωή σου, στη δε δεύτερη σε περιμένει ένα μαρτύριο άνευ προηγουμένου.
Μα, για πείτε λίγο το φαντάζεστε; Σκέφτεστε πώς θα είναι το οκτάωρο (λέμε τώρα) αυτών των ανθρώπων από την επόμενη Δευτέρα; Οκτώ ώρες πάνω από όσα κεφάλια προλάβουν, να συζητούν τα ίδια πράγματα. Οκτώ ώρες. Τα ίδια. Τα ίδια. Για οκτώ ώρες. Κάθε μέρα. Για τουλάχιστον είκοσι μέρες, μέχρι να περάσουν όλες οι τακτικές πελάτισσες από το μαγαζί και μέχρι να αλλάξει η επικαιρότητα και να ανεβάσουν καινούργιο βίντεο η Μπόμπα με τον Τανιμανίδη. Θα έλεγα και μέχρι να ανεβάσει καινούργια συνταγή ο Άκης, όμως αυτό είναι, ήδη, στα θέματα συζήτησης που θα ακούει η άμοιρη κομμώτρια για ένα μήνα. Τσιόνδρας. Άκης. Χαρδαλιάς. Και να το θυμηθείτε που ξαφνικά όλοι μετά την καραντίνα θα λέμε τι ωραία που τα περάσαμε στην καραντίνα.
Μα, το συζητάτε; Εδώ διάβαζα σήμερα ότι τα παιδιά στην Ισπανία βγήκαν για πρώτη φορά από το σπίτι μετά από έξι εβδομάδες. Εδώ το μόνο που έμεινε κλεισμένο έξι εβδομάδες ήταν ένα αρνί, μήπως και το ξεχάσουν και το αφήσουν ζωντανό για το Πάσχα. Καλά είμαστε και καλά να είμαστε, αλλά να είμαστε και σοβαροί όταν θα λέμε στους άλλους για καραντίνα, ε; Γιατί θα νευριάσει ο Θεόκλητος και θα μας βάλει να κάνουμε κάθε εβδομάδα Πάσχα. Και εμάς και το αρνί που είχε μείνει κλεισμένο μέσα και νόμιζε ότι τη γλίτωσε. Άντε, καλή εβδομάδα να έχουμε. Η τελευταία μας να είναι και τον διώξαμε τον Παπαδόπουλο. Α, και μην μπερδευτείτε και τρέξετε όλοι πάλι στα σούπερ μάρκετ. Και μετά ανοικτά θα είναι, σας το υπόσχομαι!
#stayhome #ligoemeine #papadopouleteleiwneis #quarantineday44
Μη με πας απ’ το σπίτι, τ’ ακούς, mystylerocks να με πας! (Ημέρα 43η & 34η)
Καραντίνα ημέρα, μα ελάτε τώρα, ας μην κοροϊδευόμαστε. Μια καραντίνα, μα ποια καραντίνα είναι η κατάσταση πια και είναι αστείο αν μιλάμε για περιορισμούς. Εντάξει, μπορεί να μην κόλλησε η παραλιακή από αμάξια που πήγαιναν για μπάνιο προς Βουλιαγμένη και μπορεί να μην ήπιαμε καφέ στο στέκι μας ο καθένας με τους φίλους μας, αλλά ας είμαστε και ειλικρινής. Το Π. Φάληρο έχει ξαφνικά περισσότερους δημότες από το Περιστέρι και μεγαλύτερο σουξέ από τότε που το τραγουδούσε ο Νίκος Καρβέλας με την Άννα Βίσση, τα προαύλια εκκλησιών περισσότερο κόσμο απ’ όσο θα είχαν Μ. Σάββατο πριν τις 23.45 και μετά τις 00.15, ενώ στήνονται όλο και περισσότερες αυτοσχέδιες καφετέριες. Από αυτές τις «κλειστά είμαστε, αλλά, να μωρέ, έχουμε ακουμπήσει δυο-τρεις πάγκους και μερικές καρέκλες σε περίπτωση που κάποιος κατά λάθος έβαλε Β6 αντί για Β2 και θέλει να κάνει μερικά άλματα».
Δεν πειράζει, ας είναι. Ας μείνουν τα κρούσματα χαμηλά, ας πεθαίνουν λιγότεροι άνθρωποι κάθε μέρα, ας μειώνονται οι ασθενείς στις ΜΕΘ και ας τριγυρνάμε εμείς στους δρόμους χωρίς ανάσα. Μιας και πιάσαμε τις ευχές, είναι ένα καλό σημείο να ευχηθούμε και να πάρει ένα πουκάμισο της προκοπής η Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Ή έστω κάποιον άλλον πίνακα σε πουκάμισο. Ή να μην φοράει πουκάμισο, αλλά καμιά μπλούζα; Που να μην απεικονίζει έργο τέχνης; Εκτός αν είναι το Banksy που αλλάζει η ιστορία, γίνεται πιο trendy και πιο rock και θα το επιτρέψουμε.
Όπως καταλαβαίνετε, μέσα στην καραντίνα (την ποια???) δε γίνεται να μην ασχοληθούμε με το θέμα της ημέρας, αλλά βρε παιδάκι μου, σκάστε ένα χαμόγελο. Όταν τα κάνουν έξω, είμαστε «αααααα», «ωωωωωωω», «πωωωωωωω» και όταν πάμε να το κάνουμε εμείς – έστω και με τη γραφικότητά μας – το ξεσκίζουμε στη γκρίνια. Ρε χαλαρώστε λίγο, τίποτα δε σας έμαθε η καραντίνα; Τίποτα δεν πρέπει να έμαθε και στην Άλκηστις στο «My Style Rocks», μάλλον Netflix θα βλέπει και εκείνη, την περισσότερη ώρα στο σπίτι. Ελπίζουμε στην επόμενη βόλτα να τα καταφέρει καλύτερα. Ίσως στην επόμενη καραντίνα να τα καταφέρουμε κι εμείς καλύτερα. Να μείνουμε πραγματικά μέσα και όχι μόνο όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από 15 βαθμούς Κελσίου… Αλήθεια, βρε παιδιά, εκείνη η παραλιακή στη Θεσσαλονίκη ακόμα κλειστή είναι;
#stayhome #malakieslemetistayhome #akrivomoudithesio #sunshine #quarantineday43
Θα πιω απόψε τη χλωρίνη και θα μεθύσω με Dettol (Ημέρα 42η και 33η)
Όπως καταλαβαίνετε, τίποτα δε θα μπορούσε να είναι σήμερα πιο επίκαιρο από τον σπουδαίο Ντόναλντ Τραμπ. Πιθανότατα, ο Χιούι, ο Λιούι και ο Ντιούι θα κατάφερναν καλύτερα στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών ή, τουλάχιστον, για να μην το παίζουμε και ξερόλες στην κρίση του κορωνοϊού. Στη διαχείρισή της και κομματάκι πιο προσεκτικοί σε όσα έλεγαν θα ήταν. Το καλό είναι ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί κάποιος Αμερικανός να πιει χλωρίνη ή οποιοδήποτε άλλο αντισηπτικό. Το κακό για τη δική μας, την Κλινέξ, είναι ότι πρέπει να αλλάξει όλα όσα γνωρίζαμε. Κάποτε ήταν «αυτή ξέρετε, αυτή εμπιστεύεστε». Τώρα πρέπει να γίνει «αυτή ξέρετε, με αυτήν θεραπεύεστε» ή για να πιάσει τις νεαρές ηλικίες μπορεί πάντα να ξεκινήσει το σουξέ «χλωρίνη κλινέξ με άρωμα λεμόνι, άρωμα λεμόνι θα σε πιω γουλιά γουλιά».
Αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην Αμερική και να είναι καλά που σε τέτοιες δύσκολες στιγμές μας διασκεδάζουν, αλλά κι εδώ στην Ευρώπη έχουμε τις στιγμές. Όλα κι όλα, δίκαιοι να είμαστε. Προφανώς όλοι συμβάλουν με τον τρόπο τους για να έχουν να γελάνε οι ιστορικοί του μέλλοντος για χρόνια, με όσα θα καταγραφούν να συμβαίνουν στο μακάριο 2020. Στην Bundesliga, λέει, θέλουν να παίξουν οι ποδοσφαιριστές με μάσκες. Κίτρινη κάρτα για όποιον βγάλει τη μάσκα στον πανηγυρισμό, κόκκινη, αποκλεισμός, φυλακή και απομόνωση για όποιον σκίσει μάσκα αντιπάλου. Καλύτεροι, όμως, είναι οι Ισπανοί.
Επιστρέφουν στις προπονήσεις, απαγορεύονται τα ντους. Ώπα, λίγο ρε παιδιά. Ένα έλεος. Στην Ισπανία θα προπονούνται οι άνθρωποι όχι στην Αμερική, όπου μπορεί ο Τραμπ να τους κάνει ένεση το AXE και να λυθεί το πρόβλημα. Μπορεί, μάλιστα, να εισάγει και την τριπλή ένεση. Πώς είναι για τη μέση το Voltaren, Muscuril; Ε, ο προεδράρας θα το κάνει Κλινέξ, Ντετόλ και AXE μαζί! Αποστειρωμένος, καθαρός και αρωματισμένος! Μασημένη τροφή του δίνω, με βλέπω σύντονα να έχω θέση στο Άσπρο Σπίτι.
Είπα άσπρο σπίτι και θυμήθηκα τα δικά μας. Γιατί είμαστε κι εμείς περιπτώσεις από τις λίγες… Τι έγινε ρε παιδιά, που έλεγε ο Σπύρος Παπαδόπουλος πριν πει ότι μένουμε σπίτι; Πήραμε όλοι τους δρόμους; Τελείωσε η καραντίνα και δεν το έχουμε καταλάβει οι υπόλοιποι ή βγήκατε όλοι για να μείνετε στην ουρά για το κομμωτήριο; Που, μεταξύ μας, ο μόνος τρόπος να τα καταφέρετε είναι αν διαρρήξετε το κομμωτήριο, κρυφτείτε στο καροτσάκι με τις ανταύγειες και πεταχτείτε την κατάλληλη στιγμή σαν την Μέριλιν από την τούρτα. Η κεντρική φωτογραφία είναι για να θυμόμαστε πού και πού ότι η κατάσταση κάπως έτσι έχει και δεν πέρασε ο κίνδυνος. Καλά είμαστε. Και καλά τα πάμε, πολύ καλά. Σκεφτείτε, όμως, την καημένη τη βιοπαλαίστρια που έχει κλείσει για την επόμενη Δευτέρα βαφή, κούρεμα, μανικιούρ, πεντικιούρ, μπότοξ και θεραπεία με χλωρίνη; Κρίμα δεν είναι να τη χάσει;
#stayhome #staysafe #cleandontdrink #countingdown #quarantineday41
Με τόσο Β6 πώς να μην εξαντληθούν τα συμπληρώματα διατροφής; (Ημέρα 41η και 32η)
Ημέρα γιορτής. Ημέρα χαράς. Ημέρας να αγκαλιάσουμε το διπλανό μας και να νιώσουμε επιτέλους ευτυχισμένοι και αισιόδοξοι. Κι αν νομίζετε ότι ο λόγος είναι ένας Γιώργος ή μια Γεωργία ή έστω η Γωγώ Τσαμπά, γελιέστε. 41 μέρες μετά την έναρξη της καραντίνα, βρήκα Dettol. Όχι δε λέω ψέματα, ούτε είναι συμπτωματικό μετά το χθεσινό τίτλο. Αν θες κάτι πραγματικά το σύμπαν συνωμοτεί να το αποκτήσεις και φαίνεται ότι τόσα χρόνια που με έφτυνε στα μούτρα ο Κοέλιο δεν ήταν επειδή δεν ισχύει το δόγμα του, αλλά επειδή δεν είχα θελήσει κάτι όσο ένα απολυμαντικό. Ναι, κυρίες και κύριοι το βρήκα! Και για να φανταστείτε τη σπανιότητα του είδους, στο ταμείο είχαν μαζευτεί άλλα τρία άτομα και το κοιτούσαμε σαν μονάχους-μονάχους στην Αλόννησο περιμένοντας πότε θα έρθει η Natura να μας το πάρει από τα χέρια.
Κρίμα που δεν ήξερα νωρίτερα τα νέα για τις πωλήσεις στα σούπερ μάρκετ να ανοίξω και μια κουβέντα, μιας και με πήγε ο δρόμος μου προς τα εκεί. Γιατί να καταλάβω τα αντισηπτικά, να καταλάβω να τζελ χεριών, να καταλάβω τα όργανα γυμναστικής, άντε να κάνω πέτρα να καταλάβω και τα συμπληρώματα διατροφής. Πες, βρε αδερφέ, με τόσο Β6 κάπως έπρεπε να αναπληρώσουμε τη χαμένη ενέργεια. Αλλά βοηθήστε με λίγο με τις κόλλες βαριάς μορφής; Τι φάση; Η μόνη εξήγηση είναι για να κολλάνε τα παιδιά στον καναπέ, μπας και βρουν οι γονείς μερικές στιγμές ηρεμίας!
Ο επόμενος προβληματισμός μου, λίγο πάνω από την αγορά συμπληρωμάτων διατροφής και λίγο κάτω από τις κόλλες βαριάς μορφής, είναι η συμβουλή του Σωτήρη Τσιόνδρα για τις μάσκες. Και Τσιόνδρας είναι αυτός, δε γίνεται να μην τον ακούσουμε. Στους 60 βαθμούς, λέει, να τις πλένουμε και τις ξαναφοράμε. Την τελευταία φορά που έπλυνα κάτι στους εξήντα βαθμούς ήταν μια πετσέτα μπάνιου που τώρα τη χρησιμοποιεί η μαμά μου για να πανάκι στα γυαλιά της και θα κάνουμε το ίδιο με τις μάσκες; Αν ναι, τότε στα τρία πλυσίματα θα πρέπει να περιμένουμε για δώρο μια πλαστική μύτης! Μα, για Γάλλους μας περνάει ο καθηγητής; Κύριε Τσιόνδρα Έλληνες είμαστε… Έλεος, όλη μέρα με τον Χαρδαλιά είστε, χαμπάρι δεν έχετε πάρει; Σε ποιανού μύτη θα χωρέσει η μάσκα, αν πλυθεί στους 60 βαθμούς; Ειδικά, αν είναι και made in china, ίσα που θα τη βρούμε στο πλυντήριο…
#stayhome #staysafe #happynamedayG #buyglue #kollisamazisou #quarantineday41
40 μέρες χωρίς τον Dettol (Ημέρα 40η & 31η)!
Καλή Σαρακοστή είπαμε; Ευκαιρία να πούμε, αφού το προσπεράσαμε και αυτό το σημείο. Επόμενος σταθμός μάλλον πρέπει να είναι οι πενήντα μέρες επιφοίτησης και τώρα που είπα επιφοίτηση, τι πήγα και θυμήθηκα. Άντε τώρα η Πρωτομαγιά θα πέσει μέσα στον γάιδαρο που τρώμε, τρώμε και ακόμα και δεν έχουν γευτεί ουρά. Με την αργία του Αγ. Πνεύματος πώς θα μας κρατήσουν μέσα; Θα μας πηγαίνουν μία έξω, δύο μέσα σαν φαντάρους στο τελευταίο τρίμηνο θητείας ή όπως τότε που ήμασταν δύο οι επιμελητές της τάξης και μοιραζόμασταν τα διαλείμματα για να καθαρίζει ο άλλος τον πίνακα. Μα, σοβαρά τώρα; Σε εκείνες τις ηλικίες χρειαζόμασταν ένα διάλειμμα για να καθαρίσουμε τον πίνακα; Τι σκατά, με χλωρίνη και Dettol τον περνούσαμε; Αχ, ωραίες εποχές, αθώες. Με Dettol… Τουτουνού το μνημόσυνο κάνουμε μάλλον σήμερα. Πάει καιρό που έχει εξαφανιστεί και θα κάνουμε καιρό πάλι να τον δούμε.
Υπομονή, όμως. Αυτό έχει σημασία. Υπομονή και παιδιά χρησιμοποιείστε τις γνωριμίες σας με προσοχή και με σύνεση. Αν ανοίξουν μικρά καφέ και εστιατόρια από τις 4 Μαΐου θα βρίσκεις τραπέζι κατά τον Ιούλιο, για τα δε κομμωτήρια και κέντρα αισθητικής είναι αστείο να το συζητάμε. Πιο εύκολα έμπαινες στο δημόσιο την εποχή της κρίσης, παρά μπορείς να πας σε κομμωτήριο τώρα. Για την εποχή του ΠΑΣΟΚ δεν το συζητάμε καν. Τότε έμπαινες στο δημόσιο ευκολότερο απ’ ό,τι σήμερα στέλνεις Β6 για γυμναστική. Ήδη, τα κομμωτήρια έχουν αρχίσει τις ανακοινώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τέτοιες προκρατήσεις δεν πρέπει να είχε ούτε ο Παντελίδης σε βραδιά opening στα μπουζούκια. Αφού λογικά θα έχουν τα κομμωτήρια μετρ για να σε οδηγεί στο τραπέζι σου και επίσης λογικά, κάπου τόσο θα πληρώνεις κιόλας!
Κατά τα άλλα, μην ξεχάσουμε να πούμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καιρό που συμμετέχει σε αυτή τη συνομωσία και είναι βεβαιότατο πλέον ότι ζούμε ένα ατελείωτο πείραμα. Πάνω που σου έλεγαν όλοι για δεύτερο κύμα το φθινόπωρο, σου λέει ας τους βάλω στον προσομοιωτή να δουν τι καλά που θα περάσουν και πόσο ακόμα αντέχουν. Τότε να μας δω αδέρφια… Με θέρμανση όλη μέρα στο σπίτι, χωρίς το ντοκιμαντέρ για τον Τζόρνταν και με το Β6 για άσκηση να σημαίνει πάω μέχρι τη γωνία να προσποιηθώ ότι τρέχω και μόλις πέσει η μύτη μου θα γυρίσω. Ωραία θα τα περάσουμε και τότε, όμως, σίγουρος είμαι. Οι ευχές μας, φυσικά, εκ νέου σε όσους χρησιμοποίησαν τις ημέρες του Πάσχα για να κατεβάσουν τα καλοκαιρινά.
Στα λοιπά νέα της ημέρας, τα ελάχιστα κρούσματα στην Ελλάδα είναι αχτίδα φωτός και αισιοδοξίας, ο ΠΟΥ είναι μέσα στη μαυρίλα, οι χάκερ υπέκλεψαν κάτι αρχεία και τρέμω μη τυχόν βρουν τις δικές μου αναζητήσεις στο google, ενώ η Ισλανδία λέει αποφάσισε να απαγορεύσει στους ποδοσφαιριστές να φτύνουν στη διάρκεια του αγώνα. Αχ, μεγάλε Καραγκούνη, εσύ μας άφησες νωρίς…
#stayhome #staysafe #staywithdettol #pamekommwtirio #quarantineday40
Δέκα τρόποι να περάσετε καλά για 90 λεπτά! (Ημέρα 39η και 30η)
Έχω αρχίσει να έχω τις αμφιβολίες. Κάποιοι λένε ότι είναι συνωμοσία για το 5G. Κάποιοι για να γίνει μείωση του πληθυσμού. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι βιολογικός πόλεμος, κάποιοι ότι το κάνει ο Μπιλ Γκέιτς και κάποιοι ότι δεν υπάρχει καν ο κορωνοϊός και είναι πιο ανύπαρκτος και από τον Στιβ Κερ στην ομάδα του Μάικλ Τζόρνταν. Εγώ αρχίζω να πιστεύω ότι η συνομωσία είναι των απανταχού στερημένων και υποτιμημένων γεωγράφων τούτου του πλανήτη, που βαρέθηκαν εκείνους που μπερδεύουν την Λωζάννη με την Κοζάνη και πάει λέγοντας… Βρήκαν την ευκαιρία για την επανάστασή τους, λοιπόν.
Θες διεθνή γεωγραφία; Μάθαμε τη Γιουχάν. Μάθαμε την Λομβαρδία, το Βένετο και τη Ρέτζιο Καλάμπρια, μάθαμε και τον παράδεισο του σκι. Θες εγχώρια γεωγραφία; Αντιληφθήκαμε, πλέον, πού είναι στον χάρτη η Καστοριά, πού τα χωριά της Ξάνθης και τώρα πιάσαμε και νότια Ελλάδα, με Κρανίδι. Τέτοια επανάσταση στη γεωγραφία είχε να έρθει από τότε που μπήκε εκτενώς το στοίχημα στην καθημερινότητά μας και ανακάλυψαν όλοι πού πέφτει το Τάμπερε, η Χάφναρφιορδουρ και η Έστερσουντ. Ναι, την Χάφναρφιορδουρ την έκανα copy-paste. Ναι, και την πρώτη και τη δεύτερη φορά. Ξεφύγαμε πάλι και πιάσαμε την επικαιρότητα, ενώ σήμερα το ημερολόγιο είναι επετειακό.
Με αφορμή – όπως πρόσεξα χθες – ότι συμπληρώσαμε 90 λεπτά ανάγνωσης και για να κάνουμε διαγωνισμό με προφανή δώρα σε όποιον καταφέρει να το διαβάσει όλο μια μάσκα, ένα αντισηπτικό, ένα ζευγάρι γάντια, ένα μήνυμα στο 13033, ένα βράδυ με τον Χαρδαλιά ή ένα νανούρισμα από τον Τσιόνδρα, σκεφτήκαμε δέκα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε στην καραντίνα. Δέκα καλύτερους τρόπους να περάσετε 90 λεπτά από το να διαβάσετε αυτό το κείμενο.
1. Να τραβήξετε όλες τις μεγάλες συσκευές και να καθαρίσετε από πίσω.
2. Να δείτε περίπου 45 τρέιλερ σειρών ή ταινιών στο Netflix.
3. Να γεμίσετε 90 μπουκάλια νερό.
4. Να δείτε Παναιτωλικός-Αστέρας Τρίπολης. *
5. Να φτιάξετε και να ψήσετε ένα κέικ.
6. Να στείλετε Β6 στο 13033 και να πάρετε έναν καφέ.
7. Να ακούσετε όλα τα διαγγέλματα του Μητσοτάκης από την αρχή του κορωνοϊού.
8. Να ακούσετε όλα τα διαγγέλματα του Τραμπ.
9. Να γράψετε 150 φορές «νίπτω τα χείρας μου. Πολύ σχολαστικά».
10. Να κοιτάτε το ταβάνι.
* Στην πραγματικότητα το «4» δεν το εννοούμε. Διαβάστε το ημερολόγιο καλύτερα.
#stayhome #geographyrules #tikraniditimpounidi #90minutes #quarantineday39
Έρχονται οι Τσιόνδρες και μας παίρνουν τις δουλειές! (Ημέρα 38η και 29η)
Υπάρχει, άραγε, πιο βαριά μέρα από τη Δευτέρα του Πάσχα; Αν έπρεπε να γίνει μια επιλογή, ποια θα ήταν η δική σας; 2 Ιανουαρίου, 26 Δεκεμβρίου ή Δευτέρα του Πάσχα; Όλες έχουν πολύ φαΐ (οι προηγούμενες των, δηλαδή), έχουν πολύ ποτό και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν και ξενύχτι. Η Δευτέρα του Πάσχα, όμως, έχει μια διαφορετική ραστώνη. Ίσως επειδή η επόμενη αργία δεν είναι κοντά. Ενώ τα Χριστούγεννα σκέφτεσαι την Πρωτοχρονιά, την Πρωτοχρονιά σκέφτεσαι τα φώτα και σε περίπτωση που έχετε αρχίσει να απορείτε, ναι, αυτό έκανα σχεδόν όλη μέρα. Αυτή τη θεωρία ανέπτυξα για να πάω κόντρα σε εκείνους που λένε ότι δεν είναι δυνατόν να σκεφτείς δημιουργικά μέσα στην καραντίνα.
Και τι να έκανα, δηλαδή; Αποφάγια δεν υπήρχαν κι έτσι που λέτε, τράβηξα στο πιο κοντινό μίνι μάρκετ που ήταν ανοικτό να ψωνίσω σαλάτα. Μεσημέρι ακόμα, τόσο μπροστά είμαι! Ένα περίεργο πράγμα, όλοι στο ψυγείο με τις σαλάτες και στον πάγκο με τα φρούτα τριγυρνούσαν! Ότι, δηλαδή, αν φας μαρούλι με πορτοκάλι θα κάψεις το χθεσινό κοκορέτσι… Μιας και πιάσαμε το διατροφικό, νομίζω ότι αυτό το σημερινό λάθος του Σωτήρη Τσιόνδρα ήταν η αρχή του τέλους του. Το νούμερο ένα της καραντίνας τα έβαλε με το νούμερο δύο και το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι πόλεμο χαρακωμάτων. Οι γυναίκες Τσιόνδρα κόντρα στις γυναίκες Πετρετζίκη και στη μέση ο Χαρδαλιάς να περιμένει να δώσει την ασυλία σε όποιον έχει τα λιγότερα κρούσματα.
Μιας και είπα γυναίκες, θα ήθελα να δώσω τις ευχές μου σε όλες εκείνες τις κοπέλες που πίστευαν ότι ο μήνας του μέλιτος θα διαρκέσει για πάντα. Για σκεφτείτε το λίγο: Πάμε για σαράντα μέρες «μένουμε σπίτι» και για μήνα «βγαίνουμε με χαρτάκι ή μηνυματάκι» και δεν είχαν ούτε έναν αγώνα να δουν. No Euroleague, no Champions League, no Premier League, no Doksa the God Superleague. Κι έρχεται τώρα αυτό το Netflix, που του σατανά είναι να το ξέρετε, και βγάζει το αφιέρωμα για τον Μάικλ Τζόρνταν. Και δεν το βγάζει γλυκιά μου όλο μαζί να πεις θα κάτσει ο άλλος να το δει οκτώ ώρες, αλλά από αύριο θα επιστρέψουμε στις όμορφες σειρούλες μας αγκαλίτσα στον καναπέ. Όχι, σταγόνα, σταγόνα το μαρτύριο, όπως το λεγόμενο κινέζικο βασανιστήριο. Όλα συνδέονται, τελικά, κάπως με την Κίνα, αλλά στον Τραμπ μην το πείτε και έχουμε χειρότερα…
Κάθισα και είδα κι εγώ τα δύο πρώτα επεισόδια κι αν δεν είχα υπερφορτώσει μέχρι τώρα την πιστωτική, θα είχα παραγγείλει δύο ζευγάρια Air Jordan, τρία περικάρπια για τον ιδρώτα, δύο μπουκάλια ουίσκι, έξι πούρα Αβάνας, μπαστούνια του γκολφ και έναν Σκότι Πίπεν. Γιατί πάντα στη ζωή μας χρειαζόμαστε έναν Σκότι Πίπεν και γιατί πολλοί έχουμε υπάρξει Σκότι Πίπεν στη διαδρομή μας. Πολύ φιλοσοφημένο αυτό, μην ψάξετε να το βρείτε αλλού. Καλού-κακού, όμως, περιμένετε να δούμε τι έχει να πει και ο Σωτήρης Τσιόνδρας πάνω στο θέμα αύριο. Όσο μειώνονται τα κρούσματα, τόσο η συζήτηση μπορεί να πλατειάζει. Αν γίνεται και όταν τον πετύχετε στις καλές του, ρωτήστε τον και για καμιά καλή σειρά. Αδειάζουμε από επιλογές…
#stayhome #sotirisvsakis #mperdepsametampoutiamas #thelastdance #quarantineday38
Το προσπαθώ να χωνέψω πιάνεται για σωματική άσκηση; (Ημέρα που φάγαμε όλοι πολύ)
- Ημέρα 37η και 28η
Χρόνια πολλά, λοιπόν. Τα καταφέραμε και φτάσαμε στο Πάσχα κλεισμένοι στο σπίτι. Μείνατε σπίτι, κάνατε Ανάσταση στη βεράντα, πετάξατε βεγγαλικά από τον κήπο σας, τσακωθήκατε με τη γειτονιά γιατί πετάξατε βεγγαλικά από τον κήπο και το κυριότερο; Ακούσαμε όλοι το «Χριστός Ανέστη». Το ξέρατε εσείς αλήθεια ότι στην ψαλμωδία μετά το «Χριστός» έρχεται το «Ανέστη». Δηλαδή, εντάξει, το γνωρίζατε, αλλά το είχατε ακούσει ποτέ στην πραγματικότητα; Είναι κάτι που απλώς το παίρνεις σαν δεδομένο και δεν ακούς ποτέ τη συνέχεια. Πώς είναι μια γυναίκα όταν τη ρωτάς «τι έχεις;». «Τίποτα», «τίποτα», «τίποτα»… «Απλώς, να…». Εκεί σταματάς να ακούς, αν σέβεσαι τον εαυτό σου και αν αυτή τη γυναίκα θες να την έχεις και αύριο στη ζωή σου.
Το έθιμο, πάντως, πρόσεξα όλοι το τηρήσαμε. Παρά πέντε βγήκαμε στο μπαλκονάκι, και πέντε είχαμε μπει μέσα! Μην κρυώσει και η μαγειρίτσα και μη χάσετε και την έναρξη του Ρέμου… Εκτός κι αν ήσασταν από εκείνους τους δεύτερους που πήγαν στην Γαρμπή. Όλα τα έθιμα τα διατηρήσαμε. Αυγά τσουγκρίσαμε, ρούχα τσικνίσαμε, αρνί σουβλίσαμε, κοκορέτσι κατεβάσαμε, τσουρέκια που είχαμε ψήσει τα φάγαμε, και για τη σωματική μας άσκηση βγήκαμε. Λογικά, λόγω ημέρες έστελνες μήνυμα στο 13033 «φίλε, πρέπει να χωνέψω» και σου απαντούσε «άσε, χάλια είμαι κι εγώ, πήγαινε όπου θες». Έτσι, κατέβηκαν μερικά μιλιούνια το απόγευμα πάλι στο Φλοίσβο, αφού κάποια στιγμή πήγαινα αντίθετα στο ρεύμα (καθότι όταν εκείνοι πήγαιναν εγώ ερχόμουν) κι ένιωσα σαν φάλαινα που πετυχαίνει κοπάδι με σαρδέλες την εποχή της μετανάστευσης. Καταπληκτικό ντοκιμαντέρ, πολύ πιο ενδιαφέρον σας διαβεβαιώ από τα περισσότερα ματς της Super League.
Και πώς να τον κρατήσεις μέσα τον κόσμο, όμως, κύριε Πρωθυπουργέ. Εκεί που μας είχες κάθε τρις και λίγο στο διάγγελμα, πας και μας κόβεις και τον Τσιόνδρα και τον Χαρδαλιά. Χαραμίστηκε η prime time της ελληνικής τηλεόρασης και ούτε μια επανάληψη δε σκέφτηκαν να βάλουν. Βάλε τη χθεσινή ενημέρωση, βάλε την προχθεσινή, βάλε την πρώτη, βάλε ένα best of, βάλε κάτι βρε αδερφέ. Εν ανάγκη, βάλε το Mega να το βάλει, που έτσι κι αλλιώς επαναλήψεις παίζει. Κάνε κάτι, θα πάθουν οι γιαγιάδες στερητικό σύνδρομο και μετά τι περιμένεις να τους πει ο Σπύρος Παπαδόπουλος για να σε σώσει πάλι;
«Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά έπρεπε να γίνει;»
«Αλλάζουμε κανάλι πολύ σχολαστικά;»
Πολύ σχολαστικά, και χωρίς καν να ξέρουν τον Παπαδόπουλο, έχουν πάρει το θέμα του κορωνοϊού και στην Κίνα. Σου λέει, οι περισσότεροι Κινέζοι που διέρρευσαν πληροφορίες για τον ιό – την εποχή ακόμα που υπήρχε omerta – είτε πέθαναν, είτε αγνοούνται. Είμαστε σίγουροι ότι δεν ήταν σύμπτωση; Ή, ότι δεν ήταν μάρτυρες στο Noor 1;
#stayhome #stayin’alive #kalixonepsi #bringTsiondrasback #quarantineday37
Spoiler alert: Χριστός Ανέστη! (Ημέρα 36η & 27η και πηδήξαμε μία)
Σίγουρα κάτι σας έλειψε από τη χθεσινή μέρα. Εμ, έπρεπε λίγο να σας λείψει το ημερολόγιο για να το εκτιμήσετε, αφού είπαμε Μ. Παρασκευή να σεβαστούμε την κατάνυξη της ημέρας και να μην το ρίξουμε στην τρελή. Κακώς, βέβαια, γιατί το κάνατε όλοι οι υπόλοιποι που ξεμυτίσατε και επιστροφή στα σπίτια δεν είχατε. Λογικά το πιο κοινότυπο μήνυμα στο 13033 πρέπει να ήταν «θα αργήσω, μη με περιμένεις!» ή ένα γενικό και αόριστο, τύπου χωρισμού, «τα λέμε».
Αυτό το διήμερο μου θύμισε λίγο τα παιδικά μου χρόνια στις νεροτσουλήθρες, όταν ακόμα υπήρχαν τέτοιες στις πλαζ. Κάποια παιδάκια καθόντουσαν και απλώς κοιτούσαν απέξω: Αυτά ήταν όσοι έμειναν σπίτι. Κάποια άλλα είχαν το γαλάζιο βραχιολάκι που μπορούσαν να κάνουν μέχρι πέντε φορές τσουλήθρα: Αυτά ήταν όσοι έβγαλαν μια μικρή βόλτα το σκύλο. Μετά, υπήρχε το πράσινο βραχιολάκι των δέκα διαδρομών: Όσοι βγήκαν για σωματική άσκηση. Και, φυσικά, το κίτρινο βραχιολάκι που μπορούσες να το φοράς όλη μέρα και ο ναυαγοσώστης/βαριεστημένος 20άρης πάνω στην τσουλήθρα που δουλειά του ήταν να κάνει τρύπες και να σφυρίζει για να ξεκινήσει ο επόμενος το κοιτούσε με απόγνωση και σκεφτόταν δε θα φύγει σήμερα από ‘δω. Αυτοί ήσασταν όσοι αποφασίσατε να τα κάνετε όλα σε μια μέρα, αναγκάσατε τα σούπερ μάρκετ να μείνουν άλλη 1,5 ώρα ανοικτά και πάλι δε σας έφτανε γιατί «δουλειά τους είναι». Ε, δεν έχει μεγάλη διαφορά: Και τότε, τα παιδάκια που είχαν κίτρινο βραχιολάκι ήταν λίγο μαλακισμένα και τώρα το ίδιο ισχύει.
Πω πω, θα σκέφτεστε ότι με νεύρα ήρθε αυτός μετά από δυο μέρες, μη τυχόν και του δώσουν ξανά ρεπό. Ίσα-ίσα που πέρασα δημιουργικά το διήμερο. Έμαθα ξένες γλώσσες, όπως φαντάζομαι οι περισσότεροι από εσάς και τώρα θα συμπληρώσω στο βιογραφικό μου ότι διδάχτηκα και τα ανώμαλα ρήματα από την τηλεκατάρτιση επιστημόνων. Παρακολούθησα την πρόοδο που κάνουμε ως χώρα στα κρούσματα και έμαθα τα νέα για την ημερομηνία απελευθέρωσής μας. Από τις 4 Μαΐου, λέει, θα ξεκινήσει και σταδιακά θα επανέρχεται η κανονικότητα. Μόνο, αν γίνεται, να έχει τελειώσει μέχρι τις 20 Μαΐου, πριν μπούμε στο ζώδιο των Διδύμων. Αλλιώς, δεν ξεμπερδεύουμε με τίποτα. Αν δεν το ξέρετε, ο Κορωνοϊός είναι Αιγόκερως, που του αρέσει η σταθερότητα (γι’ αυτό δε λέει να ξεκουμπιστεί) και μη σας τύχει συνδυασμός Αιγόκερως με Δίδυμο! Δε γλιτώνει κανείς, θα μας ταλαιπωρεί για χρόνια. Να με ακούτε, ξέρω τι λέω, μου το είπε η Άση Μπήλιου.
Τώρα να με συγχωρέσετε, πρέπει να ετοιμαστώ, να αφαιρέσω με χειρουργική επέμβαση τη φόρμα, να βάλω παντελόνι, να βάλω πουκάμισο, να τσακωθώ με τον καθρέφτη που θα νομίζει ότι είμαι άλλος, να ηρεμήσω το σκυλί μου, που θα νομίζει ότι μπήκε κλέφτης και να προλάβω να είμαι παρά πέντε μπροστά στην τηλεόραση για να κάνω Ανάσταση. Όπως θα έκανε ο καθένας μας στην εκκλησία, δηλαδή. Άντε, εκεί να πηγαίναμε παρά δέκα για να ακούγαμε και κάνα κουτσομπολιό της γειτονιάς.
Λοιπόν, Καλή Ανάσταση και όποιος πει «επίσης» στο «Χριστός Ανέστη» πλένει αύριο τα πιάτα!
#stayhome #celebrateEaster #frondistiriaksenwnglwsswn #countingdown #quarantineday36
800 ευρώ ήταν κάποτε το πουρμπουάρ στον μετρ! (Ημέρα 34η & 25η)
16.202 λέξεις. Έτσι για εκείνους που προβληματίζονται πώς θα κάτσουν να το διαβάσουν όλο αυτό το κατεβατό. Παιδιά, αν καθόμασταν και γράφαμε τόσες λέξεις κάθε βράδυ δε θα ήμασταν σε καραντίνα, αλλά στο Εξπρές του Μεσονυχτίου χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Καλό είναι να τα ξεκαθαρίζουμε, για να μην μας περιμένουν οι άντρες με τα άσπρα όταν τελειώσει ο κορωνοϊός και δεν εννοούμε εκείνους με τις ολόσωμες στολές, που μα την Παναγία είδα έναν σήμερα ένα στενό πιο πάνω. Τι πράγμα κι αυτό να κυκλοφορείς έτσι; Άντε να περάσεις απαρατήρητος και να μην το πάρει πρέφα όλη η γειτονιά ότι κάτι συμβαίνει στην πολυκατοικία. Όχι, όμως, πώς εμείς εδώ αντιδράσαμε ακραία. Πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε και η κόκκινη κορδέλα τριγύρω είναι έτσι για Πασχαλινό ντεκόρ.
Αλήθεια, βάψατε σήμερα αυγά; Ψήσατε τσουρέκια; Γιατί δεν μας τα έχετε κάνει καθόλου τσουρέκια από το πρωί με τις φωτογραφίες και τα story. Αλήθεια, αν μεθαύριο καθαρίζετε τα συκωτάκια για τη μαγειρίτσα, πάλι θα ανεβάζετε selfie περηφάνειας; Τέλος πάντων, θα δείξω μια ευαισθησία στο θέμα της βαφής, γιατί τόσο καιρό που έχουν να πάνε κομμωτήριο οι γυναίκες πάλι καλά να λέμε που δεν έβαλαν το κεφάλι στην κατσαρόλα με το ξύδι.
Εγώ, πάντως, ούτε με αυγά, ούτε με τσουρέκια ασχολήθηκα θα αγοράσω έτοιμα για να κάνω και τζίρο στα μαγαζιά που παραμένουν ανοικτά. Τζίρο δε βλέπω να κάνει η εκκλησία φέτος και μια στεναχώρια όλοι την έχουμε πάρει. Να, για παράδειγμα σήμερα άναψα το κεράκι μου, αλλά το 20λεπτο δεν το έδωσα. Μην αρχίσετε τις κατάρες ακόμα μέρα που είναι και ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ τα πέρασε αρκετά δύσκολα σήμερα. Δώστε μου χρόνο να εξηγήσω. Υπάρχει που λέτε το site keraki.gr, αν δεν το γνωρίζατε μπορεί να σπεύσετε και να ανάψετε το κεράκι σας online. Μπορείτε να διαλέξετε μέγεθος φλόγας και σε πόση ώρα θα το μαζέψει καντηλανάφτης. Σε αυξημένη περίοδο και ώρα αιχμής υπολογίστε περίπου εξήντα λεπτά, το Πάσχα πέφτει στο μισάωρο και το Δεκαπενταύγουστο στην Τήνο, το κεράκι μένει περίπου πέντε δευτερόλεπτα. Κι αυτό αν έχεις βύσμα…
Επειδή, όμως, έτσι σαν ιδέα με άγγιξε, προτείνω και μερικά ακόμα site που μπορούν να ανέβουν για να βοηθήσουν τον κόσμο σε αυτές τις Άγιες μέρες που Πάσχα που μας κυνηγάει ο κορωνοϊός και ο Χαρδαλιάς. Θα ήταν ιδανικό ένα petsoula.gr, ένα tsougkrismaavgwn.gr και valefotiastamalliatougaitanou.gr για όσους θα ήθελαν να τον πετύχουν στην Ανάσταση. Για μετά την Ανάσταση, δε χρειαζόμαστε βοήθεια. Όλο και κάποιο μπουζουκάκι θα έχει στην τηλεόραση και τώρα που μπήκαν και οι τραγουδιστές στη λίστα των 800 ευρώ (που 800 ευρώ ήταν κάποτε το πουρμπουάρ στον μετρ) αλλάζει η σημασία του. Ειδικά αν πετύχεις πάλι Αντώνη Ρέμο…
Σαν το κέρμα στο ζητιάνο, κάτι αξίζω παραπάνω…
#stayhome #staysane #masbustedtaeasterbread #lamdada.gr #quarantineday34
H γενετική ετερογένεια του κορωνοϊού εντός του ξενιστή (Ημέρα 33η & 24η)
… μια ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Πάει και αυτή… Ολοκληρώθηκε ένα ακόμα συγκλονιστικό 24ωρο στη ζωή μας μέσα στο σπίτι. 33 μέρες και 24, αύριο ξημερώνει η 25η μέρα και μη τυχόν και μου πειράξει κανείς τον Γιάνη Βαρουφάκη. Αν θέλει να πάει στην Αίγινα, να πάει. Αν θέλει να πάει στην Αμοργό, να πάει. Ακόμα και στην Αυστραλία να θέλει, ας τον αφήσουμε να πάει. Εξάλλου, εκεί, στην Αυστραλία δηλαδή μπορεί να πετύχει και τον ήρωα του μέσου ήρωα. Εκείνον, ντε, που αγόρασε 4.800 χαρτιά υγείας και 150 λίτρα αντισηπτικό. Ο Κορωνοϊός σίγουρα δε θα τον πλησιάζει, απλώς δεν ξέρω κι αν θα τον πλησιάζει άνθρωπος μετά από λίγο καιρό.
Πώς ήταν σήμερα η μέρα σας; Αλήθεια, έχετε κι εσείς μέρες υπερδραστήριες και άλλες που απλώς κάθεστε και κουνάτε τα δάκτυλά σας για να νιώσετε ότι ασκηθήκατε; Από καναπέ, σε καρέκλα και τούμπαλιν πάει η σημερινή μέρα και δηλαδή, ότι σηκώθηκα τώρα να γράψω στο αγαπημένο μου ημερολόγιο το λες και υπέρβαση. Ειδικά που διέκοψα μια πολύ ωραία σειρά, την οποία και θα συνεχίσω άμεσα.
Το μόνο που έκανα σήμερα, για να μην αδικώ και τον εαυτό μου, είναι ότι πήγα σούπερ μάρκετ. Όλοι ψώνιζαν να φάνε το Πάσχα, εγώ ψώνιζα να πιω και να διαβάσω. Καλύτερα από μια άλλη γυναίκα, η οποία στο καρότσι της είχε μόνο φυτά και εμφιαλωμένα νερά. Προφανώς, δεν πίνουν βρύσης οι γλάστρες της! Πέρασα ωραία, δε λέω. Ειδικά στον πάγκο με τα αλλαντικά, ένας κύριος ψώνιζε παστουρμά (καλό θα ήταν να πάει εκείνος στον τύπο στην Αυστραλία να δανειστεί λίγο χαρτί υγείας) και η εξυπηρετικότατη κυρία που τον έκοβε, ήταν ίδια με τον Mr. Bean στο «Love Actually». Μόνο στικ κανέλας που δεν έβαλε στη συσκευασία, λες και θα πήγαινε τον παστουρμά δώρο στα εγγόνια του. Όχι, όχι, πολύ ωραία ήταν. Είδα μόλις πέντε καυγάδες στη μισή ώρα που ήμουν εκεί, είναι δεδομένο ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν τόσο καιρό και σε αυτές τις συνθήκες θα αργήσουν να συνέλθουν.
Ας μην το βαραίνουμε και το σοβαρεύουμε, όμως. Όχι ακόμα, τουλάχιστον. Και σίγουρα όχι όταν έχουμε καθημερινά καλά νέα από την απογευματινή λειτουργεία με τον Σωτήρη Τσιόνδρα. Σήμερα, με καθήλωσε. Ειδικά σε εκείνο το σημείο που είπε ότι μελετούν τη γενετική ετερογένεια του κορωνοϊού εντός του ξενιστή, τον ένιωσα. Ταυτίστηκα. Φαντάζομαι και όλοι οι υπόλοιποι που τον ακούμε καθημερινά. Κρίμα που δεν μπορεί να γίνει ταινία, ταιριάζει γάντι για τίτλος σε ένα φιλμ του μακαρίτη Θόδωρου Αγγελόπουλου. Κι όποιος είχε και τα κότσια, ας το έπαιζε παντομίμα. Γιατί, να δεις, πώς το είπε το άλλο; Α, ναι. Σου λέει αυτός ο κορωνοϊός είναι επιρρεπής σε γενετικούς ανασυνδυασμούς (αναστροφές και αναδιατάξεις του γονιδιώματός του). Κατάλαβες; Κι εγώ που νόμιζα ότι μόνο εγώ ήμουν επιρρεπής σε περίεργους συνδυασμούς αλκοόλ;
Αδερφός ο κορωνοϊός, το είπε και ο Φρανκ Ντε Μπουρ. «Μακάρι να ήμουν θετικός», δήλωσε και κατευθείαν τον έκαναν follow στο instagram η Χριστίνα Μπόμπα και ο Σάκης Τανιμανίδης!
#staysafe #staysane #freevaroufakis #freebomba #quarantineday33
Μπορεί να μπω, μπορεί να βγω, αλλά άπαξ και μπω ξανά, άστα να πάνε! (Ημέρα 32η & 23η)
Ο καιρός γαρ εγγύς… Το είδα κάπου γραμμένο. Σίγουρα δεν έχει κάνει καραντίνα όποιος το σκέφτηκε να το γράψει. Ο καιρός γαρ πολύς φίλοι μου και κλείσαμε σήμερα 32 ημέρες. Σε λίγο θα φτάσουν οι μέρες την ηλικία μου, ανυπομονώ να φτάσουμε στις 40! Θα είναι ίσες με δύο εικοσάρες και θα μπορούμε να το πιάσουμε από την αρχή. Χαίρομαι που σας βλέπω όλους καλά, χαίρομαι που όλα πηγαίνουν καλύτερα και είμαστε εδώ να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας. Ανησυχώ για τη γιαγιά απέναντι που προφανώς ακόμα δεν έχει μάθει τους στίχους του τραγουδιού του Σπύρου Παπαδόπουλου, ανησυχώ που πρέπει να πάω αύριο σούπερ μάρκετ να πάρω αλκοόλ για να τη βγάλω το Πάσχα, ανησυχώ για το πώς να περάσω τα βράδια χωρίς «Παρά Πέντε», αλλά εκείνο που με ανησυχεί περισσότερο είναι τα όλο και αυξανόμενα σχόλια φίλων στα βίντεο του Άκη Πετρετζίκη. Παιδιά, θα συναντηθούμε ξανά μια μέρα. Να μπορούμε να γνωριστούμε, ε;
Σήμερα, ήταν μια εποικοδομητική μέρα. Δεν περπάτησα. Δεν έκανα ποδήλατο. Δε γυμνάστηκα. Δεν είδα Netflix. Δεν είδα HBO. Νομίζω ότι δεν ξύπνησα καν. Σε περίπτωση που δεν το έχετε κάνει ως τώρα, δοκιμάστε το για να δείτε πόσες πολλές ώρες έχει η μέρα. Έκανα, όμως, πολλές βιντεοκλήσεις, είδα φίλους μου που δεν βλέπουν τις συνταγές του Άκη και ως εκ τούτου χωράνε στην οθόνη και διάβασα. Καλέ, όχι καμιά φιλοσοφία. Τα νέα διάβασα και με συγκλόνισε η γιαγιά που έβγαλε βόλτα τη χελώνα της. Είναι δεδομένο πια ότι η ζωή μιμείται την τέχνη, όπως είναι δεδομένο ότι οι καραμπινιέρι θα είχαν παίξει στο στοίχημα να κερδίσει ο λαγός. Μαφία είναι εκεί παιδί μου, τι περιμένεις; Αν άφηναν τη χελώνα να κερδίσει, θα ήταν σα να κέρδιζε ο Πλατανιάς στο Καραϊσκάκη. Το 400αρι που έφαγε η γιαγιά πρόστιμο μοιάζει με το 400αρι που θα έκαναν οι παίκτες του Πλατανιά αν τυχόν κέρδιζαν.
Τέλος πάντων, ας μην καταπιαστούμε με τα ποδοσφαιρικά τώρα, γιατί είναι βαρετά. Παρότι έμαθα ότι υπάρχει η σκέψη στη Θεσσαλονίκη να μην ρίχνουν πρόστιμο πλέον στους παραβάτες, αλλά να τους αφαιρούν βαθμούς. Μυωπίας, απολυτηρίου, συγγένειας, οδήγησης, iq, ό,τι έχει ο καθένας να δώσει. Εντάξει, εντάξει, μαθαίνω ότι πάμε καλύτερα και σύντομα λέει θα γίνουν τα μέτρα πιο χαλαρά. Το ίδιο και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες. Το εύχομαι, αλλά να πω την αμαρτία μου, μου θυμίζει λίγο εκείνη τη μια φορά που είχα γαστρεντερίτιδα και μόλις πίστεψα ότι την είχα ξεπεράσει παρήγγειλα σουβλάκι με γύρο απ’ όλα. Δύο. Δύο και τα χαρτιά υγείας που χρειάστηκα μετά μέχρι το πρωί, σε εκείνες τις αθώες εποχές που δε σε κοιτούσαν με μισό μάτι στο σούπερ μάρκετ όταν χάζευες στο διάδρομο με τα Softex.
Όχι τίποτα άλλο. Αλλά αν βγούμε και μετά ξαναμπούμε, μετά δε βγαίνουμε με τίποτα. Μην κοιτάτε που τα είπε αλλιώς ο Ρέμος τις προάλλες. Εμένα να ακούτε!
#stayhome #staysafe #countthedays #countthepaper #quarantineday32
Alexa… Text 13033 (Ημέρα 31η & 22η)
Να ρωτήσω κάτι γιατί δεν ξέρω; Έχω μπερδευτεί λίγο. Τώρα που περάσαμε το 30, η καραντίνα πάει 31 ή ξεκινάει από το 1 πάλι; Είναι ο μήνας που έχει κόκαλο ή δεν έχει; Ποτέ δεν κατάλαβα να μάθω έτσι κι αλλιώς πώς το κάνουν αυτό με το χέρι, όταν υπολογίζουν τους μήνες κι έτσι θα μείνω με την απορία και θα μετράω ως το 100. Φτου και βγαίνω, που ανάθεμα αν θα βγω δηλαδή, έτσι όπως τα είπε και ο πρωθυπουργός σήμερα. Ψέματα, βγήκα. Και βγήκα και ποδήλατο έκανα και τον Σπαλιάρα είδα να τρέχει. Εγώ και αρκετοί ακόμα άλλοι, ζωή να έχει το παλικάρι, αλλά τοίχο-τοίχο πηγαίναμε. Καραντίνα έχουμε, προβλήματα έχουμε, καταλαβαίνετε ότι έπρεπε να προσέχουμε λίγο περισσότερο από το φυσιολογικό. Να ξέρετε, πάντως, ότι μετά από όλο αυτό και εν ευθέτω θα γεννηθούν πάρα πολλά κορίτσια που θα βαφτιστούν Ντίνα. «Αααα, από το Κωνσταντίνα;», θα τις ρωτάνε. «Όχι, από το καραντίνα θα απαντούν εκείνες».
Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ πια με αγωνία περιμένω καθημερινά να ακούσω τα νούμερα που έπιασε το 13033. Ούτε με τα μηχανάκια της AGB τέτοιο άγχος. Ούτε η Ρούλα με το «Μπράβο» τέτοια νούμερα. 4,8 εκατομμύρια ξεχωριστοί χρήστες σου λέει και πανηγυρίζουμε εμείς εδώ στο SDNA για τα δικά μας νούμερα. Άραγε εκείνο το Alexa που μετρούσε κάποτε τα σάιτ υπάρχει ακόμα ή από τότε που πήρε προαγωγή να μπαίνει στα σπίτια και να κάνει ό,τι του λες, σταμάτησε να ασχολείται με ψίχουλα. Πλάκα-πλάκα όσοι έχουν μια Alexa έχουν και κάποιον να κάνουν διάλογο.
- «Alexa, στείλε μήνυμα στο 13033».
- «Πάλι στη γκόμενα θα πας και με παρατάς. Στείλε μόνος σου».
Είναι κι αυτή μια προσομοίωση της ζωής, όπως όλο αυτό που ζούμε εδώ και ένα μήνα. Ένα μήνα, για φανταστείτε το λίγο. Ένα μήνα δεν έχετε πάει για καφέ, ένα μήνα δεν έχετε φάει έξω σε εστιατόρια, ένα μήνα ενδεχομένως να μην έχετε πάει στη δουλειά σας, ένα μήνα να μην έχετε δει φίλους, είμαι σίγουρος ότι ένα μήνα έχετε και κάποιοι να κάνετε μπάνιο. Για τις γυναίκες δεν το συζητώ. Το φρύδι πρέπει να έχει γίνει σαν το γρασίδι στους Ζωσιμάδες, τα νύχια τόσο κοντά όσο είχατε να τα δείτε από τη βάφτισή σας, το μαλλί έχει περισσότερες αποχρώσεις και από το ουράνιο τόξο και αν είστε από εκείνες που κάνουν χαλάουα, θα φωνάξουν το συνεργείο κηπουρικής όταν λήξει η καραντίνα. Δε βαριέσαι, όλα καλά θα πάνε, το είπε και ο Μητσοτάκης. Χαχαχα, πόση αντίφαση σε μια πρόταση!
#stayhome #staysafe #text13033 #megalievdomada #kouragiokaikerdizoume #quarantineday31
Εγώ πότε θα γίνω viral? (Ημέρα 30η & 21η)
Πάει τη φάγαμε και αυτή την εβδομάδα και μπαίνουμε σε εορταστικό mood. Εσείς, δηλαδή, γιατί εγώ εξαντλήθηκα σήμερα. Οκτώ φορές πάνω-κάτω έκανα την παραλιακή, μια κάμερα δε βρέθηκε να με τραβήξει να ανεβάσω τις μετοχές μου εν μέσω Κορωνοϊού. Δηλαδή, τι άλλο να κάνω για να μου δώσετε λίγο σημασία; Μέχρι και πίσω από το δήμαρχο πέρασα, τίποτα. Τζάμπα τα μηνύματα που έστειλα στο 13033.
Β6 σωματική άσκηση. Οκ! Β6 σωματική άσκηση. Οκ! Β6 σωματική άσκηση. ΟΚ! Β6 σωματική άσκηση. Ε, λύσσαξες παλικάρι μου, πρωτεΐνη πάρε να πιεις, θα ρέψεις! Μέγα θέμα αυτό που έχει προκύψει στο Π. Φάληρο και βγήκε ο δήμαρχος και τα είπε ένα χεράκι σε όσους έρχονται από άλλους δήμους. Πού να ήξερε πόσα χεράκια τους τα έχω πει εγώ στο παρελθόν όταν δεν μπορούσα να παρκάρω για να πιω έναν καφέ στη Μαρίνα Φλοίσβου. Ειδικά, αυτό με το Κουκάκι με έχει προβληματίσει ιδιαίτερα. Χθες, κάποιοι από το Κουκάκι έπαιζαν μπάλα στο πάρκο στο Π. Φάληρο, σήμερα κοινωνούσε ο παππάς από την πίσω πόρτα… Να δεις που το Κουκάκι θα είναι τα νέα Εξάρχεια και δε θα ξέρουμε πώς να το διαχειριστούμε μετά την καραντίνα.
Για να σας τα λέω όλα, όμως, και να μην σας αφήνω στο σκοτάδι, στη βόλτα μου έφτασα μέχρι το «Σταύρος Νιάρχος». Μισό λεπτό να ακούσω το χειροκρότημα… Ναι, ωραία. Εκεί να δείτε ομορφιές. Αφού πρέπει να ήταν το μοναδικό σημείο στην Αττική που ο Κορωνοϊός δεν χρειαζόταν ούτε τα τέσσερα, ούτε τα δύο μέτρα, ούτε καν κυριακάτικη εφημερίδα να πηδάει για να διασκορπιστεί. Η χαρά του συγχρωτισμού ήταν στο παρκάκι που έχει μείνει ανοικτό. Παιδιά, σκυλιά, ποδήλατα, καρότσια, γυμναστική, καφέδες, παγκάκια, βαδιστές, βουδιστές, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς εκεί ήταν. Περνούσες κι ένιωθες σα να παίζεις σε ταινία τρόμου και να βλέπεις τον ιό να διασκορπίζεται.
Κατά τα άλλα, κι επειδή δεν έκανα και τίποτα άλλο συγκλονιστικό για να μοιραστώ μαζί σας σήμερα με ενδιαφέρον διάβασα την είδηση ότι συνελήφθη ένας 58χρονος στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος μετέφερε 100 κιλά κάνναβης σε έντεκα συσκευασίες. Κι εντάξει, θα μου πεις γιατί είναι τόσο σημαντική αυτή η είδηση; Μα, φυσικά, γιατί μετά τους κλέφτες στη Θεσσαλονίκη, τον έγραψαν και αυτόν για παράβαση της ΚΥΑ περί απαγόρευση μετακίνησης! 300 ευρώ πρέπει να πληρώσει, τρία ευρώ το κιλό το λες και τιμή ευκαιρίας. Δεν ερχόταν στο Φάληρο ο άνθρωπος; Μπορεί κι εδώ να τον συλλαμβάναμε, αλλά μας είχε τελειώσει το μπλοκάκι!! Τουλάχιστον, δε θα έτρωγε το πρόστιμο…
#stayhome #staysafe #Megalievdomada #megaliypomonitinexoume #quarantineday30
Ήμουν κι εγώ στο Φάληρο! (Ημέρα 29η & 20η)
Πόσο πιο ωραία είναι τώρα που τα λέμε το βράδυ; Πολύ πιο ωραία, γιατί έχουν συμβεί τόσα κατά τη διάρκεια της ημέρας που θα ήταν άδικο να μην μπορούμε να τα συζητούμε. Σήμερα, μαγείρεψα μακαρονάδα. Χθες πίτσα, σήμερα μακαρονάδα και μόλις βγούμε από την καραντίνα θα ανοίξω ιταλικό εστιατόριο στο Φάληρο, να έρχεστε να τρώμε! Ααααα, όχι δε θέλω αντιρρήσεις! Όπως βρίσκετε τώρα το δρόμο και μοιάζει η παραλιακή με κερκίδα σε ντέρμπι αιωνίων, έτσι να μας επισκέπτεστε και μετά για να αφήνετε τον οβολό σας στο δήμο.
Να πω την αμαρτία μου, την έκανα κι εγώ σήμερα τη βόλτα. Με το ποδήλατο, εκείνο με τις δύο ρόδες, όχι το άλλο που έμεινε μισό. Αν και δεν βγήκα τις απογευματινές ώρες που πρέπει να είχε εντονότερο συνωστισμό και από το μαλλί της γριάς που είδα να τρώνε οι Β6 αθλητές, δεν θα έλεγες και ότι νωρίτερα ήταν χαλαρά τα πράγματα. Κάπως σαν εμένα πρέπει να αισθάνονται και στο γύρο της Γαλλίας, με τη διαφορά ότι εγώ δεν ντοπαρίστηκα και δεν μου έδιναν οι περαστικοί το νερό τους. Κρίμα, γιατί είχα διψάσει λιγάκι.
Η αγωνία μου σήμερα δεν είναι για το συνωστισμό ή για όσους παίρνουν τους δρόμους και δεν κάθονται σπίτι. Αυτό ήταν αναμενόμενο να συμβεί από τη στιγμή που η κατάσταση μοιάζει/έμοιαζε ελεγχόμενη. Η ανησυχία μου είναι εκείνη η είδηση που λέει ότι ο κορωνοϊός μπορεί να πηδήξει μέχρι και τέσσερα μέτρα μακριά. Ξέρουμε τώρα που μεταφέρθηκαν για το 2021 αν προλαβαίνει να πιάσει το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Επίσης, ξέρουμε τι χρώμα είναι; Καιρός να καταρριφθούν οι μύθοι ότι white men can’t jump.
Οι επιλογές στο σπίτι αρχίζουν και στερεύουν. Τα λεφτά στην κάρτα αρχίζουν να στερεύουν επίσης. Πόσα πράγματα πλέον να παραγγείλεις και κυρίως πότε θα λάβεις; Αυτό είναι μεγαλύτερο μυστήριο και από την Ανάσταση του Λαζάρου, που θα έχετε μάθει ως τώρα ότι αναβλήθηκε. Τα online βιβλιοπωλεία έχουν ανεβάσει την παράδοση στις εννέα μέρες. Δηλαδή, παίρνεις σήμερα βιβλίο και μέχρι να το διαβάσεις μπορεί και να έχει πάρει Νόμπελ λογοτεχνίας ο συγγραφέας. Τα μαγαζιά με ρούχα και παπούτσια εξυπηρετούν με άγνωστη παράδοση. Παίρνεις σήμερα παπούτσια και μέχρι να τα λάβεις μπορεί και να έχει μεγαλώσει το πόδι σου. Σε περίπτωση που μιλάμε για παιδιά, αυτό είναι δεδομένο. Για τα, δε, ρούχα δεν τίθεται καν θέμα. Παραγγείλτε κατευθείαν ένα νούμερο μεγαλύτερο για να είστε σίγουροι! Επίσης, μπορείτε να παραγγείλετε και γυαλιά ηλίου. Είναι σίγουρο ότι θα τα φορέσετε γεμάτος περηφάνια όλο το καλοκαίρι. Του 2021.
Υπομονή και καλή Κυριακή να έχουμε. Των Bαΐων και των κλάδων μαζί! Αλλά εντάξει… Μέχρι δύο επιτρέπεται, το είπε και ο Σωτήρης.
#stayhome #visitgreece #visitfaliro #whiteviruscanjump #quarantineday29
Λάζαρε… Κάνε λίγο ακόμα υπομονή, ρε φίλε (Ημέρα 28η & 19η)
Ημέρα παρά δύο τον κλείσαμε τον μήνα και συνεχίζουμε… Έφτιαξε ο καιρός, έβαλα πλυντήριο. Έπλυνα τα ρούχα που φοράω το πρωί. Αύριο που θα έχουν στεγνώσει θα πλύνω τα ρούχα που φοράω το απόγευμα και θα φορέσω ξανά τα πρωινά. Έχετε κι εσείς τέτοιες εναλλαγές στην καθημερινότητά σας ή σας έχει φάει η ρουτίνα; Επίσης, έφτιαξα πίτσα. Σπιτική, με τα απ’ όλα της. Μόλις ήταν έτοιμη φώναξα ένα γείτονα να την πάρει και να μου χτυπήσει το κουδούνι για να μου τη φέρει. Έτσι τη βγάζουμε εμείς στην πολυκατοικία στην καραντίνα, έχουμε καθιερώσει role play. Έχουμε delivery, έχουμε ταχυδρόμο, δασκάλα αγγλικών και μια ακόμα κοπέλα που είναι σαν τη Μαρούσκα όταν έκανε τον κομπάρσο στους «Δύο Ξένους». Ανάλογα με την ημέρα, διαλέγουμε τι θα είναι. Σήμερα, για παράδειγμα έκανε την τεχνικό δικτύου τηλεφωνίας. Αύριο που είναι Σάββατο την προετοιμάζουμε να μοιράζει φυλλάδια και να χτυπάει κουδούνια.
Κατά τα άλλα, παράπονο δεν έχω μια χαρά τα περνάω. Να, το μεσημέρι βγήκα μια βόλτα και είδα τον πρώτο αστακό τουρίστα. Έρχεται το καλοκαίρι! Είναι σημάδι σαν τον κούκο που φέρνει την άνοιξη: Μόλις δεις τον πρώτο καμένο από τον ήλιο τουρίστα, σημαίνει ότι πάμε για διακοπές. Βασικά, δεν πάμε για διακοπές. Έτσι όπως το πάμε, ο μόνος που θα δούμε τις επόμενες μέρες θα είναι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ και ο Γαϊτάνος στη διαφήμιση των Jumbo. Μετά έφτιαξα την πίτσα και μετά έκατσα, φυσικά, να δω τις αγαπημένες μου σειρές. Πρώτα «Δύο Ξένους», μετά «Παρά Πέντε», έπειτα «50-50», από τη σύγχυση κάπου νομίζω άκουσα και μια dial-up σύνδεση στο ίντερνετ. Να δεις που πρέπει αύριο να σηκωθώ νωρίς για να διαβάσω Πολιτική Οικονομία για τις πανελλήνιες.
Το θέμα της ημέρας, λέει, είναι ο οπαδός της ΑΕΚ που τιμωρήθηκε με πρόστιμο επειδή πήγε να δει το γήπεδο της ΑΕΚ. Και είπε κιόλας ότι το κάνει κάθε μέρα, αλλά κάτι έγραψε λάθος η γυναίκα του στο χαρτί. Ότι, δηλαδή, εσείς αυτό πιστεύετε ότι είναι το θέμα της ημέρας και όχι ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα του κάνει δώρο ένα διαρκείας; Δηλαδή, πόσες ακόμα αποδείξεις χρειαζόμαστε για να καταλάβουμε ότι όντως οι τίγρεις έχουν προσβληθεί από Κορωνοϊό; Πάντως, θα ήθελα να ενημερώσω την αγαπητή εταιρία Samsung και τον αξιολάτρευτο πρόεδρός της όποιος κι αν είναι αυτός, ότι κι εγώ έφαγα πρόστιμο 150 ευρώ, γιατί κάθε πρωί πηγαίνω έξω από τον Κωτσόβολο και κοιτάζω το S10. Κάποιος; Δώρο; Κάτι; Τι; Όχι; Δεν πιάνει με όλους;
Υπομονή και φτου ξελευθερία για όλους. Εκτός από τον Λάζαρο! Εκείνος πρέπει να περιμένει, το Πάσχα μεταφέρθηκε. Sorry dude!
#stayhome #marouskatoevian #lazarenotyetman #quarantineday29
Μάσκες για το βήχα του άλλου! (Ημέρα 27η και 18η)
Αλλάξαμε ώρα! Θα το καταλάβατε μάλλον, είπαμε να γίνουμε βραδινοί όταν θα έχει κυλήσει όλο το αλκοόλ της ημέρας στο αίμα και θα έχουμε συλλέξει εμπειρίες από σχεδόν όλο το 24ωρο. Πώς περάσατε σήμερα; Απ’ όσο είδα λίγο τριγύρω, έχουμε ξεμυτήσει σαν τις πεταλούδες και επίσης σαν τις πεταλούδες δε μας βλέπω να έχουμε πάνω από κάνα-δυο 24ωρα ζωής πριν μας κόψει τον αέρα ο κυρ Νίκος.
Σήμερα ήταν εκείνη η μέρα της εβδομάδας. Έκανα γενική. Τέτοια γενική, όμως, δεν έχει ξαναγίνει. Μία αυτή που έκανα εγώ και μία η κλίση των ουσιαστικών. Μέχρι και με οδοντόβουρτσα καθάρισα τα δυσκολότερα σημεία, χρόνια είχα να το κάνω, και ταυτίστηκα με τόσο με το ρόλο που μετά πήγα στο ΚΨΜ για φραπέ και Μόλτο. Οδήγησα κιόλας! Αμέ… Τέτοια χαρά έκανε το αυτοκίνητο μόλις με είδε στο πάρκινγκ, που νόμιζα προς στιγμήν ότι είχα την Κριστίν και θα γίνω sequel του Στίβεν Κινγκ. Στην οδήγηση είχα ένα μικρό πρόβλημα. Τόσο δα… Λέω την επόμενη φορά να βάλω ένα «N» και ένα «L» στο πίσω τζάμι για να γλιτώσω το βρίσιμο. Θα βάλω και παύλες ανάμεσά τους, να μπορούν να παίζουν οι υπόλοιποι οδηγοί τροχό της τύχης και σε κάθε μούντζα θα τους πουλάω φωνήεντα.
Έχουμε αλλάξει επίπεδο δημιουργικότητας με την καραντίνα. Έχουμε αλλάξει επίπεδο σε πολλά επίπεδο. Για παράδειγμα, έχετε σκεφτεί πόσοι αριθμοί τηλεφώνου έχουν μπει στο μυαλό μας; Τετραψήφιοι, πενταψήφιοι, οκταψήφιοι και δε συμμαζεύεται. Πας στην τράπεζα και δεν ξέρεις αν το pin σου είναι το 13033, το 1142, το 15900 ή το τηλέφωνο του Τσιόνδρα! Το είχε πάθει και η Άλκηστις πριν χρόνια αυτό, αλλά εκείνη τουλάχιστον – ξέχωρα ότι τότε μπορούσε να ταξιδέψει και να πάει στη Χαβάη – είχε να πάρει και τον Θωμά να της το θυμίσει. Τώρα τι να μας πει ο Θωμάς; Ούτε πότε γιορτάζει φέτος δεν ξέρει κι αυτός ο καημένος! Πόσα πράγματα θα επαναπροσδιοριστούν με το φετινό Πάσχα και τις αλχημείες της εκκλησίας. Εικάζεται ότι ο Ιούδας θα πάρει αύξηση στα 60 αργύρια (ως ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να μπει και στα 800 του κράτους), ο Πόντιος Πιλάτος θα νίψει τα χέρια του περισσότερες φορές και από τον Σπύρο Παπαδόπουλο, ενώ εκείνος ο αλέκτωρ του Πέτρου θα λαλήσει έξι φορές.
Εμείς, πάλι, έχουμε λαλήσει τελείως με όσα συμβαίνουν τριγύρω μας. Έχουμε λαλήσει και με το ντέρμπι «εκκλησίες κλειστές-εκκλησίες ανοικτές-να κάνει η μάνα, αλλά του παιδιού να μη δίνει γιατί κρατάνε το social distancing», έχουμε λαλήσει και με τα γάντια και τις μάσκες. Πάλι έδωσε διευκρινήσεις ο Σωτήρης για τις μάσκες και πώς πήγα και θυμήθηκα εκείνον τον γόη τον Μπαρδέμ που διαφήμιζε τις παστίλιες για τον πόνο του άλλου. Έτσι είναι και οι μάσκες βρε αδερφέ. Δεν τις φοράς για σένα, αλλά για το βήχα του άλλου!
#stayhome #staysafe #thomaeisaispiti #thomagiortazeis #quarantineday27
«Ναι, γεια σας… Το παιδί για το Άγιο Φως είμαι» (Ημέρα 26η & 17η)
Όμορφη μέρα η σημερινή, γεμάτη γεγονότα και δράση. Καταρχήν να σας πω συγχαρητήρια, ακόμα το ίδιο μαλ… είστε για να μην πω και χειρότεροι. Νομίζω ότι οι περισσότεροι λαοί θα βγουν από αυτό όλο και θα έχουν γίνει καλύτεροι και μόνο εμείς θα γίνουμε χειρότεροι. Και πάνω που έλεγες ότι δε γίνεται. Όχι, όχι γίνεται και σας ενημερώνω προκαταβολικά για να μην σοκαριστείτε όταν έρθει η ώρα να συναναστραφούμε ξανά. Τι συνέβη και πήρα ανάποδες;
Πολλά, αλλά έτσι περιληπτικά θα σας πω μόνο ότι στην ουρά για την είσοδο στο σούπερ μάρκετ, υπήρχε άνθρωπος που με προσπέρασε ενώ περπατούσα σε πεζόδρομο και μπήκε μπροστά μου. Φυσιολογικό θα πεις και σωστά… Ας περπατούσα πιο γρήγορα. Μόνο που με προσπέρασε με το μηχανάκι. Και τι να κάνει, δηλαδή; Να πηγαίνει έρποντας με το μηχανάκι για να μην σε προσπεράσει; Πήγε ο άνθρωπος στην είσοδο, πάρκαρε, κατέβηκε και πήγε στην ουρά. Ναι! Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε! Ο άνθρωπος πήγε στην ουρά με το μηχανάκι!!! Κι εκεί ακριβώς το άφησε! Και μιλάμε για μια ουρά μικρότερη και από γαλλικού μπουλντόγκ. Τρία άτομα ήμασταν. Όμως οοοοόχι… Μπήκε ανάμεσά μας με το μηχανάκι, άραξε μέχρι να μας κάνουν νόημα και όταν μας έκαναν, άφησε το μηχανάκι ακριβώς εκεί και μπήκε στο σούπερ μάρκετ. Αυτά για να ξέρετε τι να περιμένετε όταν θα βγούμε ξανά από τα σπίτια μας.
Μέχρι τότε θα απολαμβάνουμε υπηρεσίες delivery, έστω κι αν αυτός ο ξενέρωτος ο Χαρδαλιάς μας χαλάει τα σχέδια. Όχι Νίκο μου, εμείς θα το πάρουμε το Άγιο Φως. Στείλε Β1 για ψηλή φλόγα, Β2 για χαμηλή φλόγα, Β3 για να έχει αλουμινόχαρτο τριγύρω μη τυχόν φταρνιστείς και σβήσει και Β4 για να σου φέρουν δύο λαμπάδες, μόλις σβήνει η μία να ανάβεις την άλλη! Για πλεονέκτες υπάρχει και το Β5 που φέρνει με το Άγιο Φως και μαγειρίτσα, ενώ με το Β6 ο δήμος δεσμεύεται να σου σταυρώσει και την είσοδο. Να συνεννοηθούμε μόνο για το μπουρμπουάρ παιδιά, τι είναι σωστό να αφήνουμε; Δηλαδή, το 10% του Άγιου Φωτός τι μπορεί να είναι; Αναπτήρας bic? Ρεσώ; Σπίρτο; Να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε…
Και δεν είναι μόνο το Άγιο Φως. Εκεί που κάναμε αμάν να δούμε άνθρωπο, τώρα σου λέει θα χτυπάνε τα κουδούνια μας αβέρτα. Βλέπεις, είναι και τα τεστ. Στενές επαφές τρίτου τύπου η φάση, όπου θα σκάνε στην πόρτα σου με στολές για να κάνουν τυχαία τεστ. Κι άντε τώρα να πιστέψεις ότι είναι αλήθεια και ότι μέσα στις επόμενες ώρες δε θα κυκλοφορήσει προειδοποίηση ότι επιτήδειοι εμφανίζονται με στολές αστροναύτη και προσποιούνται ότι είναι από τον ΕΟΔΥ. Πώς θα τους ξεχωρίζουμε, δηλαδή, εμείς; Θα είναι πιστοποιημένες οι μπατονέτες; Όχι, γιατί μεγαλώσαμε και με κάποιες αρχές: Την υπογραφή μας, την υπογραφή μας, και το σάλιο μας προσέχουμε πού το βάζουμε!
Κατά τα άλλα, οι troll ειδήσεις συνεχίζουν να διασκεδάζουν τις ημέρες καραντίνας. Να χθες, για παράδειγμα, ήταν παγκόσμια ημέρα υγείας. Σα να λέμε Παγκόσμια Ημέρα μπέικον η Μ. Παρασκευή ή σαν να λέμε έχει πολλά μποφόρ και απαγορεύτηκε ο απόπλους από τα λιμάνια! Πόση ειρωνεία πια σε αυτή τη ζωή…
Σας αφήνω τώρα και σας παρακαλώ ας ξυρίσει κάποιος τον Βασίλη Σπανούλη! Θα νομίζουν τα παιδιά του – και είναι και πολλά ζωή να ‘χουν – ότι είναι σε καραντίνα ο Άη Βασίλης από τα Χριστούγεννα και θα κυκλοφορήσει η φήμη ότι είναι από τη Γιουχάν και όχι από τη Λαπωνία. Και πόσες φήμες να αντέξουμε πια μέρες που είναι!
#stayhome #lightdelivery #testdelivery #monosouvlakiadendelivery #spanouliksyrisou #quarantineday26
Περί ανέμων και υδάτων/Σπύρο φτάνει! (Ημέρα 25η & 16η)!
Έχω αρχίσει να προβληματίζομαι. Σε λίγες μέρες κλείνουμε ένα μήνα! Τι δώρο θα πάρετε εσείς στο σπίτι σας; Κάτι απλό, π.χ. ένα καινούργιο αλατοπίπερο ή κάτι πιο εντυπωσιακό, όπως π.χ. ένα μηχάνημα γυμναστικής; Με τόσες κούτες που βλέπω συνέχεια στα σκουπίδια, πιστεύω πώς όταν βγούμε από την καραντίνα θα είστε όλοι πιο γυμνασμένοι από ποτέ. Εσείς, γιατί εγώ μετά από εκείνες τις πρώτες φορές που γυμνάστηκα για να με βλέπει η γιαγιά απέναντι στον έκτο, δεν το επιχείρησα ξανά. Χάσαμε τώρα και τη γιαγιά που την έχουν βάλει να βλέπει σε επανάληψη το διαφημιστικό του Σπύρου Παπαδόπουλου και πού να βρω διάθεση; Μαθαίνω, επίσης, ότι λόγω ημέρας την έβαλαν να βλέπει και το Περί Ανέμων και Υδάτων, να δείτε ότι από τον Κορωνοϊό θα επιζήσουν μόνο οι Παγκολίνοι και ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Τέλος πάντων, να σας δω όταν βγούμε από την καραντίνα τι θα τα κάνετε όλα αυτά τα μηχανήματα, αλλά σίγουρα υπάρχουν εναλλακτικοί τρόπο να χρησιμοποιηθούν. Ένα ποδήλατο εσωτερικού χώρου γίνεται ωραιότατος ανεμιστήρας. Αν του κρεμάσεις στο πλάι και ένα αποσμητικό αυτοκινήτου, γίνεται ανεμιστήρας και αποσμητικό χώρου. Δηλαδή, WOW και με κεφαλαία! Ο διάδρομος έχει και εκείνος τις εναλλακτικές του χρήσεις. Μπορεί, για παράδειγμα, να χρησιμοποιηθεί από το πλύσιμο στο στέγνωμα πιάτων. Χρειάζεσαι απλώς φτηνά εργατικά χέρια και μια πετσέτα. Και, φυσικά, αμφότερα θα γίνουν ωραιότατες κρεμάστρες εκείνων των ρούχων που αργούν να βρουν το δρόμο τους προς τη ντουλάπα ή το πλυντήριο. Είναι τα λεγόμενα «άστα μπορεί να τα φορέσω καμιά ακόμα φορά» ρούχα, τα οποία παραμένουν το μεταίχμιο από δύο ως 15 μέρες!
Ας αφήσουμε, όμως, το τι θα κάνουμε μετά την καραντίνα και ας πιάσουμε το τι κάνουμε μετά από 25 μέρες μέσα! Σήμερα, αποφάσισα να δραστηριοποιήσω όλα τα πράγματα μέσα στο σπίτι, να νιώσουν ότι συμμετέχουν και αυτά στο νοικοκυριό. Έτσι, έπαιξα πέτρα, ψαλίδι, χαρτί. Με το ψαλίδι! Έχασα 3-2. Σκέφτηκα να παίξω με το κωλόχαρτο, αλλά φοβήθηκα μην με πουν βλάσφημο. Ξέρετε, πώς μας έλεγαν παλαιά (σε μια εκπληκτική γονική στιγμή όλων των μπαμπάδων και μαμάδων) «φάε όλο το φαγητό σου, γιατί τα παιδιά στην Αφρική πεινάνε». Κάπως έτσι. «Μην παίζεις με το κωλόχαρτο, γιατί κάποιοι δεν πρόλαβαν να πάρουν 15 ρολά από το σούπερ μάρκετ». Εντάξει, έχει παλιώσει λίγο το αστείο με το χαρτί υγείας, γι’ αυτό θα πιάσουμε την πανσέληνο.
Η καλύτερη της χρονιάς σου λέει και είπα κι εγώ σαν άνθρωπος να τη δω. Όλα κι όλα, πολιτισμένοι είμαστε, έστειλα το μήνυμα μου στο 13033. «Θέλω να δω την Πανσέληνο», έγραψα. «Άντε ρε μαλάκα που έγινες και ρομαντικός», μου απάντησε. «Μαρία, εσύ;», έγραψα. «Όταν σου ζητούσα να δούμε το αυγουστιάτικο φεγγάρι, εσύ ήθελες να δεις προκριματικά Champions League», συνέχισε. Δεν έμαθα αν ήταν η Μαρία και γαμώτο έχω δει πολλά προκριματικά, πού να ξέρω ποια με έβρισε! Είναι το κάρμα που λέμε…
Να, σαν αυτό που έπαθε ο Μπορίς Τζόνσον που εντάξει παιδιά όλοι το σκεφτήκαμε, αλλά ας μην εξαντλήσουμε τελείως τη μισανθρωπία μας, ε; Ας κρατήσουμε και λίγη για αργότερα, όταν θα βγούμε έξω. Δηλαδή, σκεφτείτε πόσα ακόμα σας περιμένουν για να τσακωθείτε και κρατηθείτε. Δε βλέπετε τώρα και σύσσωμη τη showbiz τι περνάει… Τη λέει ο Κανάκης στον Αρναούτογλου, τη λέει ο Αρναούτογλου στον Κανάκη, τη λέει και ο Ουγγαρέζος σε κάποιον από τους δύο ή και στους δύο, δεν κατάλαβα, και στο τέλος θα βρεθούν όλοι θετικοί στον Κορωνοϊό, θα βγάλουν φωτογραφίες σαν τη Μπόμπα με τον Τανιμανίδη και θα είναι περασμένα ξεχασμένα.
Σας αφήνω τώρα, πάω να πάρω τον αέρα μου…
#stayhome #sanafysaeiligo #fullmoonparty #behumanbeings #quarantineday25
Θείε Νώε, τι θα φάμε σήμερα; (Ημέρα 24η & 15η)
Καλησπέρα! Καλησπέρα και καλή βραδιά! Περνάμε καλαααααα? Πόσο ενθουσιασμό μπορούμε να έχουμε μετά από 24 μέρες προαιρετικής καραντίνας, 15 μέρες υποχρεωτικής, τρεις ημέρες βαρυχειμωνιάς και δύο ημέρες βροχής; Μην ντρέπεστε να το πείτε: Καθόλου. Υπάρχει περίπτωση να αντέξουμε κι άλλο τόσο κι άλλο τόσο; Νιετ! Αρχίζουμε να μαθαίνουμε ξένες γλώσσες γιατί όπως φαίνεται θα μας είναι εξαιρετικά χρήσιμες για να καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται. Αν ξέραμε κινέζικα, κάτι θα είχαμε σώσει από τον Γενάρη και τώρα κάτι προλαβαίνουμε να σώσουμε με το Τσερνόμπιλ. Το θέμα, βέβαια, δεν είναι να διαβάζεις τις ειδήσεις, αλλά να μπορείς να συνδυάσεις τις ειδήσεις για να βγάλεις το σωστό συμπέρασμα (κλείνουμε μάτι). Τι, όλο μασημένη τροφή από τους συνωμοσιολόγους θα περιμένουμε (κλείνουμε το άλλο μάτι).
Πλημμύρες στην Ελλάδα, ραδιενέργεια στην Ουκρανία και μια τίγρης (λογικά κάπου θα υπάρχει κι ένας δράκος) που βρέθηκε θετική στον κορωνοϊό στο Μπρονξ. Εν ολίγοις; Σε κάποια γειτονιά ο Νώε πρέπει να ετοιμάζει το καραβάκι του για να γίνει η επανεκκίνηση του πλανήτη Γη. Θα μπουν δύο από κάθε είδος, θα γίνεται τεστ στην πόρτα, ο Τσιόνδρας θα δηλώνει ότι δεν χρειάζονται τεστ, ο Νώε θα μοιράζει μάσκες, ο Τσιόνδρας θα δηλώνει ότι δε χρειάζονται μάσκες, ο Νώε θα τους δίνει γάντια, ο Τσιόνδρας θα τους παίρνει τα γάντια και στην κιβωτό θα επιτρέπονται μόνο οι αρνητικοί, οι ασυμπτωματικοί και όσοι πρόλαβαν να αγοράσουν κωλόχαρτο από το σούπερ μάρκετ. Γιατί μπορεί ο Νώε της Βίβλου να είχε καλή ψυχή, αλλά στο 2020 καλό λαμόγιο θα είναι και σίγουρα θα θέλει φακελάκι. Ενδεχομένως, στα πρότυπα του BYOB (bring your own bottle) να είναι BYOTP (bring your own toilet paper) η κατάσταση... Προχώ ο Νώε, μην το γελάτε.
Μετά από 24 μέρες μέσα στο σπίτι οι επιλογές μειώνονται δραματικά. Κάποιοι αφελείς ετοιμάστηκαν μόλις άκουσαν για την επέκταση των μέτρων να κατεβάσουν καλοκαιρινά ̇οι ευχές μας μαζί τους αν το έκαναν. Για να βγουν από το σπίτι τώρα θα πρέπει να συμπληρώνουν στο χαρτί Β7 (πάγωσε ο κώλος μου). Καλά λένε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Αλλά εσχάτως και όταν ο Θεός κάνει σχέδια, ο άνθρωπος γελάει. Άντε τώρα να θέλει να κάνει σχέδια για την Ανάσταση του Υιού και να προσπαθεί να βγάλει άκρη με το πότε, τελικά, θα γίνει! Χάλια Του τα έχουμε κάνει.
Κάποιοι άλλοι προετοιμάζουν τον κόσμο για τα χειρότερα, όπως το άρθρο που υπέπεσε στην αντίληψή μου με τίτλο «κορωνοϊός και απολύμανση με χλωρίνη»… Παιδιά ήρεμα με τέτοια άρθρα μην τυχόν και τα διαβάσει ο Τραμπ και αρχίσουν μετά στην Αμερική εκτός από τα ενυδρεία να αδειάζουν και τα καθαριστικά. Το σίγουρο είναι ότι μετά τις ανακοινώσεις, ούτε χλωρίνη θα βρίσκουμε στα σούπερ μάρκετ. Αν δεν πάμε από τον Κορωνοϊό, θα πάμε σίγουρα από τη βρώμα. Υπομονή και να προσέχετε τους ηλικιωμένους. Όχι μόνο για τα προφανή που ξέρουμε, αλλά να τώρα, δα, προ ολίγου μάζεψε η ασφάλεια τη γιαγιά απέναντι από τον έκτο. Σου λέει, πλέον, αν πετύχουν ηλικιωμένο έξω από το σπίτι δεν του ζητάνε το χαρτί για να δουν αν έχει βγει δικαιολογημένα. Του ζητάνε να προσφωνήσει τη διαφήμιση του Σπύρου Παπαδόπουλου. Αν δεν έχει μάθει τα λόγια απέξω, τον κλειδώνουν μέσα και βάζουν και ειδικό φρουρό να τον προσέχει μέχρι να μάθει φαρσί το «εεεεεεμ, είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να γίνει… τι να κάνουμε;».
Έλα ντε; Τι άλλο να κάνουμε;
#stayhome #voteforNoah #imounkiegwstinkivoto #quarantineday24
Μέτρα εσύ τις ώρες, να μετρώ τις μπόρες… (Ημέρα 23η & 14η)
Αρχίζουν όλα και βγάζουν νόημα. Ημέρα καραντίνας 433212454 και 43231223 και σήμερα πέρασε πιο ευχάριστα από ποτέ, αφού επιτέλους κατάλαβα τι έχει συμβεί. Όταν μια πεταλούδα ξεκινάει από ένα λουλούδι να πάει σε ένα άλλο, αλλά στο δρόμο τη βλέπει ένα παιδάκι και λέει «α, κοίτα μαμά μια πεταλούδα» και αρχίζει να την κυνηγάει με αποτέλεσμα να μην πάει η πεταλούδα στο άλλο λουλούδι, αλλά να αρχίζει να τρέχει πανικόβλητη για να ξεφύγει, και καταλήγει να τρακάρει σε έναν κορμό δέντρου στην Κίνα, μια μαργαρίτα μαδιέται και διαπιστώνει ότι δεν αγαπάει κανέναν στην Ελλάδα. Βγάλατε νόημα; Σιγά μην βγάζατε! Είστε σοβαροί; Είμαστε κλεισμένοι μέσα 23 μέρες και περιμένετε νόημα;
Εκείνο που θέλω να πω μάλλον είναι ότι τώρα που στη Γιουχάν αποφάσισαν να ασχοληθούν με το πρώτο κρούσμα του προηγούμενου Νοεμβρίου, στην Ελλάδα αποφάσισε να κάνει Νοέμβριο για συμπαράσταση. Αν μπορεί να κάνει και λίγο Αύγουστο για να διορθώσω κάτι πραγματάκια από πέρυσι, δε θα πείραζε, αλλά προς το παρόν ας εστιάσουμε στο Νοέμβριο. Θέρμανση ανάψαμε, σκουφάκι βάλαμε, η βροχή και το χαλάζι μας κράτησε παρέα χθες το βράδυ και την ίδια στιγμή ανακοινωνόταν ότι επεκτείνονται τα μέτρα για ακόμα δύο εβδομάδες. Το είχε πει ο Καρβέλας, όμως ως συνήθως δεν τον άκουγε κανείς. Μέτρα εσύ τις ώρες (552 Νίκο μου), να μετρώ τις μπόρες που δεν έχουν τελειωμό…
Βέβαια, για να τα λέμε όλα για την κακοκαιρία και τις βροχές δεν φταίει η κυβέρνηση, ούτε φταίει ο κορωνοϊός. Η εκκλησία φταίει και αυτή η μετακίνηση του Πάσχα που έχει μπερδέψει τον κόσμο. Να είναι Πάσχα σήμερα; Να είναι την άλλη εβδομάδα; Μην είναι πιο μετά ή μην είναι τον Μάιο; Ε, με αυτά και με αυτά θα πιάνει να βρέχει κάθε ΠΣΚ για να είναι σίγουροι ότι θα πετύχουν τη Μ. Παρασκευή που παραδοσιακά πρέπει να είναι μέσα στη μουνταμάρα. Θα μας κάψει ο Θεός με αυτούς που έχουμε μπλέξει και αναγκαζόμαστε να κοροϊδεύουμε. Με την ευκαιρία της κακοκαιρίας, πάντως, θα ήθελα να ρωτήσω για τις καταστροφές στην Σκιάθο και για να είμαστε καλυμμένοι αν έρθουν προς τα ‘δω. Αν κάποιος βγήκε για περπάτημα στη Σκιάθο την ώρα της πλημμύρας, πιάνεται για κολύμπι; Όχι, να το ξεκαθαρίσουμε για να μην μπερδευόμαστε…
Σε τέτοιες δύσκολες μέρες κι αφού στείλουμε τις ευχές μας στο νησί της Μυκόνου, σκέφτομαι εκείνους τους πρεσβευτές της «ζήσε κάθε στιγμή της ζωής σου». Γι’ αυτό κι εγώ σήμερα του έδωσα και κατάλαβε. Έβαλα την πίτα να ψηθεί στο φούρνο και κάθισα και την παρακολούθησα βήμα προς βήμα να φουσκώνει. Έγραψα μια λίστα με όσα σκοπεύω να κάνω μόλις λήξει η καραντίνα και κοίταξα ξανά ένα ΤΖΟΚΕΡ που το έχω από την εποχή πριν τον αποκλεισμό και δεν ξέρω αν έχω κερδίσει. Τι θα αλλάξει; Ξέρω ‘γω, αν είμαι εκατομμυριούχος, μπορεί και να με αφήσουν – αχρείαστο να ‘ναι – να κάνω κάνα τεστ. 25.453 έχουμε κάνει λέει στην Ελλάδα και εμείς εδώ κλεισμένοι το μόνο που κάνουμε καθημερινά είναι το τεστ IQ. Χωρίς πολύ καλά αποτελέσματα ομολογώ… Κάθε μέρα και πιο κάτω.
#stayhome #iqradikiou #palivrexei #epiasevroxiagapikalokairini #quarantineday23
Καμιά βροχή δε μας σώζει (Ημερά 22η & 13η)
Ημέρα παρά οκτώ τριάντα… Έτσι, για να αλλάξουμε συνήθειες και να μην ζούμε κάθε μέρα το ίδιο λες και είμαστε σε κακόγουστη επανάληψη. Πώς ήταν κάτι ξεχασμένα καλοκαίρια οι «Φρουροί της Αχαΐας» σε επανάληψη, κάπου γύρω στις έντεκα το πρωί; Ε, αυτό. Σε τέτοιες δύσκολες ημέρες, με συννεφιά, με βροχή, χωρίς κανένα σχέδιο και καμία πιθανότητα να συμβεί κάτι εξαιρετικά ευχάριστο που θα αλλάξει το ρου της ιστορίας, εύχομαι σε όλους σας να ζείτε σαν τη Ραχήλ Μακρή. Ανέμελοι, ευτυχείς, σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου όλα κυλούν πανέμορφα, οι πεταλούδες ελεύθερες πετούν και η Θεία Κοινωνία είναι προτεραιότητα.
Σήμερα, έκανα πολλά όμορφα πράγματα. Καθάρισα! Σκούπισα! Καθάρισα τη σκούπα. Σκούπισα την καθάρια. Πήρα ένα ψωμί από το φούρνο. Το έπλυνα όπως μου έμαθαν στην τηλεόραση να κάνω με τα ψώνια. Μετά, δεν είχα ψωμί. Αναγκαστικά, το έκανα μπιφτέκια. Προσπάθησα να συναρμολογήσω το ποδήλατο που παρήγγειλα, και τα κατάφερα με χαρακτηριστική επιτυχία. Είναι το καλύτερο ποδήλατο ενός τροχού που έχει υπάρξει ποτέ! Δε βιάζομαι να βάλω τον δεύτερο, να έχω κάτι να κάνω και τον Μάιο.
Κατά το μεσημεράκι, έστειλα μήνυμα στο 13033 για να ζητήσω άδεια να στείλω μήνυμα στη Μαρία Σαπάροβα. Μου απάντησε στείλε κωδικό. Έστειλα 7, «είναι καιρός να βγούμε και με άλλους». Μου απάντησε «όχι»! Λογικό… Μετά από τόσα μηνύματα που έχουμε ανταλλάξει, δεν είναι εύκολο να βγούμε από τη σχέση. Δεν ξέρω καν αν θα αντέξουμε το μεταβατικό στάδιο, στο οποίο θα μιλάμε – λένε – δύο φορές την ημέρα. Τέτοια σχέση είχα και με ένα σουβλατζίδικο μια εποχή και δεν ήταν ιδιαίτερα λειτουργική. Για μένα, το σουβλατζίδικο μια χαρά περνούσε.
Προβληματίζομαι για όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Ειδικά, με εκείνο που κλέβει ο ένας τις μάσκες του άλλου. Αυτό που κάνουν τα κράτη με το φαρμακευτικό υλικό το είχα πάθει στο δημοτικό, όταν καθόμουν στο πρώτο θρανίο. Ήθελε η Ελενίτσα, από το τελευταίο θρανίο, μολύβι, έδινα εγώ να της δώσουν το καλό μου το μηχανικό με τα χελωνονιντζάκια πάνω και το κρατούσε η Κατερινούλα στο προτελευταίο θρανίο. Με αγαπούσε στα κρυφά και εκείνη, όπως αγαπάει η Αμερική την Κούβα. Μέχρι να φτάσουμε στο λύκειο, σε εμπάργκο με είχαν. Και η Κατερινούλα και η Ελενίτσα.
Γενικότερα, όλος αυτός ο ιός όταν με το καλό νικηθεί από την επιστήμη και μας αφήσει όλες αυτές τις υπέροχες αναμνήσεις, θα μείνει στην ιστορία ως ο ιός της μάσκας. Θα επαναπροσδιοριστούν έννοιες, θα αλλάξουν όσα γνωρίζαμε. Η μάσκα ομορφιάς, η αποκριάτικη μάσκα, η μάσκα του αυτοκινήτου, η μάσκα με τον Τζιμ Κάρεϊ, η μάσκα μαλλιών, η μάσκα του σκι, η μάσκα ξιφασκίας, η μάσκα θαλάσσης, η μάσκα Ζορό, η μάσκα ύπνου και φυσικά η μάσκα της Δέσποινας Βανδή.
Μη σε γελάει αγάπη μου η μάσκα που φοράω
Τον κορωνοϊό αλήθεια δεν τον κουβαλάω
Μη σε γελάει αγάπη μου η μάσκα που ‘χω βάλει
καμία καραντίνα δεν μου έχουν επιβάλει
(Σε περίπτωση που κάποιος τραγουδιστής ενδιαφέρεται, εκτός από τη συναρμολόγηση ποδηλάτων ενός τροχού, μπορώ να γράφω και στίχους)
Κουράγιο να αντέξουμε και αυτό το Σαββατοκύριακο.
#staysafe #staysane #wearmask #call13033 #textsharapova #quarantineday21
Αν πέσει το Netflix, θα γίνει η κάζα μας μπορδέλ… (Ημέρα 21η & 12η)
Ημέρα 21η… Το σύμπαν αποφάσισε να επισπεύσει λίγο τις διαδικασίες. Βροχή, συννεφιά, χιόνι και όσοι οργανισμοί αντισταθούν στον κορωνοϊό, σίγουρα δε θα γλιτώσουν την κατάθλιψη. Σήμερα ήταν μια ακόμα δημιουργική μέρα. Αποφάσισα να αναδιοργανώσω τη βιβλιοθήκη μου και έβαλα όλα τα βιβλία ανά αριθμό σελίδων. Κέρδισε το λεξικό. Παρακολουθώ καθημερινά την πορεία της Τζες, της αράχνης. Κινείται λίγο πιο ράθυμα από εμένα και ζήτημα αν έχει κάνει είκοσι εκατοστά σε είκοσι μέρες. Πραγματικά, πιο τεμπέλικη αράχνη δεν έχει υπάρξει ξανά στη γη. Σκέφτομαι να της ζητήσω να αρχίσει να μου υφαίνει μια μάσκα να έχω για ώρα ανάγκης, αλλά μέχρι να κουνηθεί φαντάζομαι ότι θα έχουν έρθει οι Απόκριες του χρόνου. Αλήθεια, ξέρουμε πότε θα πέσουν ή θα συζητηθεί στην επόμενη διάσκεψη της εκκλησίας;
Όλη αυτή η κατάσταση αρχίσει να μου θυμίζει δραματικά το σχολείο. Και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα γυρίσω στο σχολείο. Ζωγραφίζω στα τετράδια, γράφω ασυναρτησίες στα τετράδια, κοιτάζω το ρολόι ανά πέντε λεπτά, καταριέμαι που έχω μάθημα και την επόμενη ώρα και μόνο στο θρανίο με μπλάνκο δεν έχω γράψει ακόμα τα αρχικά μου. Αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει γιατί μετά θα πρέπει να το καθαρίσω εγώ. Ένα ατελείωτο εφτάωρο είναι αυτή η καραντίνα και το χειρότερο είναι ότι δε βλέπω σύντομα να χτυπάει το κουδούνι. Αν δεν έχεις κάτι να περιμένεις, πώς αντέχεις να επαναλαμβάνεται διαρκώς η ίδια μέρα;
Ε, όχι και η ίδια, να τα λέμε όλα. Πόσα και πόσα έχεις να περιμένεις. Να, εδώ με το σκυλάκι μου το έχουμε πιάσει και αναλύουμε τα μέτρα που αναμένεται να ανακοινωθούν προσεχώς. Προσπαθώ να την πείσω ότι πρέπει να κατουράει μόνο πρωί, γιατί λέει δε θα επιτρέπεται να βγαίνουμε περισσότερες από δύο φορές. Οπότε θα διαλέγεις: Να πάω σούπερ μάρκετ ή να καθαρίσω το χαλί; Είναι θέμα προτεραιοτήτων και αν μη τι άλλο αυτές δοκιμάζονται καθημερινά στην κατάσταση που είμαστε.
Χάρηκα που έμαθα ότι κατέφθασε και στον Πειραιά το πλοίο με τους 383 επιβάτες. Παίζει να είναι και το τελευταίο πλοίο που θα δέσει στο λιμάνι με τόσο κόσμο, έτσι όπως πάει η κατάσταση. Αυτό, πάντως, που οι 119 είχαν Κορωνοϊό και οι 259 δεν είχαν μου θυμίζει το ελληνικό καλοκαίρι. Οι 259 είναι εκείνοι που τρέχουν πανικόβλητοι για να κατέβουν πριν καν φανεί ο Πειραιάς στο gps τους και οι άλλοι 119 είναι οι αραχτοί που σου λέει πού να στριμώχνομαι και μετά τρώνε το μπινελίκι της ζωής τους στα γκαράζ. Οι δύο που έδωσαν δείγμα, αλλά ήταν ακατάλληλο είναι εκείνοι που κοιμούνται ανέμελοι στις καμπίνες και δεν έχουν πάρει καν χαμπάρι ότι έφτασε το πλοίο.
Αυτά για σήμερα και σας εύχομαι καλό υπόλοιπο ημέρας και το νου σας… Μην τυχόν και ρίξετε το Netflix για να δείτε το Casa de Papel. Σκεφτείτε μετά εμάς που θα κάνουμε την κάζα μας μπορδέλ… Κουράγιο. Ain’t no sunshine έτσι κι αλλιώς!
#enampordeloeimaste #staysafe #stayalive #ahahahahstayingalive #quarantineday21
Στη θάλασσα, δε θα πνιγεί η θεία…(Ημερά 20η και 11η)
Ημέρα 20η. Έκανα μπάνιο. Κι όχι μόνο έκανα μπάνιο, αλλά έβαλα κολόνια! Εκεί να δείτε χαρά… Όχι που διαμαρτύρεστε για τον κορωνοϊό και τον εγκλεισμό. Έχετε σκεφτεί σε πόσα κάνουμε οικονομία; Αφρόλουτρο; Σαμπουάν; Αφρό ξυρίσματος; Ζελέ; Βενζίνη; Κολόνια; (εκτός από τη Μυρτώ ή την 4711 αλλά αυτές πιάνονται για αντισηπτικό). Προφυλακτικά; Ας το σταματήσω εδώ για να είμαι κύριος και να αποφύγω την κατάθλιψη. Η ουσία είναι ότι κάνουμε οικονομία και δεν το καταλαβαίνουμε, γεγονός που προστίθεται στα καλά νέα της ημέρας.
Μια ημέρα εξαιρετικά αισιόδοξη, δηλαδή από το πρωί νιώθω μια χαρά και μια ανύψωση άλλο πράγμα. Θα φταίει που μπαίνει η Αφροδίτη στους Διδύμους και θα πάνε όλα καλύτερα από ‘δω και στο εξής. Και πώς να μην πάνε; Μόλις διάβασα ότι το μπάνιο στη θάλασσα δε λογίζεται ως αθλητισμός, οπότε επιτέλους μπορούν να με αφήσουν ήσυχο τα καλοκαίρια να κάθομαι και να μην κολυμπάω. Πόσα χρόνια παλεύω να τους πείσω ότι αθλητισμός είναι να πίνω και μπύρα κάτω από τον ήλιο και δεν λένε να το καταλάβουν.
Ευτυχώς, ευτυχώς, ευτυχώς που έχουμε το ελληνικό λιμενικό να δίνει διευκρινήσεις για τέτοια ζητήματα. Προτείνω να σταλεί οδηγία και στη ΔΟΕ, προλαβαίνουμε να αφαιρέσουμε την κολύμβηση από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για το 2021 και ειδικά εκείνη της ανοικτής θαλάσσης. Προς το παρόν δεν έχουν πει τίποτα για τις καταδύσεις! Μπορούμε ακόμα να δέσουμε μια πέτρα στο λαιμό και να βουτήξουμε, δηλαδή… Εκείνο, δε, που με συγκλονίζει είναι τα βαφτίσια: «Λήψη θαλάσσιου λουτρού», το ονομάζουν κι εγώ νόμιζα ότι αυτό ισχύει μόνο με το σκύλο μου που αντί να τον πλένω στο σπίτι, τον πάω στη θάλασσα, βουτάει και του λέω «μπράβο, πήρες το λουτρό σου και σήμερα». Η αλήθεια, πάντως, είναι πολύ πιο σοβαρή και συγχαρητήρια στο λιμενικό που την αντιλήφθηκε εγκαίρως. Τόσο κολλητικός που είναι ο Κορωνοϊός πιθανότατα θέλουν να αποφύγουν να μεταδοθεί στους γαύρους…
Δεν στερεύει η Ελλάδα από ειδήσεις, αυτό οφείλουμε να το παραδεχτούμε. Μπορεί να είμαστε σε καραντίνα, μπορεί σήμερα για να ξεφύγω από τη ρουτίνα να τοποθέτησα φρούτα και λαχανικά με αλφαβητική σειρά στο ψυγείο, αλλά όταν ανοίγεις το ίντερνετ ανοίγει και η καρδιά σου. Μόνο που διαβάζεις για τη μεταφορά της βραδιάς της Ανάστασης σου φτάνει. Δηλαδή, να θες να μην προσβάλλεις τα Θεία και να μην σε αφήνουν να αγιάσεις. Για πρακτικούς και μόνο λόγους και χρησιμοποιώντας το βήμα που έχω για να εκφράσω τους προβληματισμούς όλης της κοινής γνώμης θα ήθελα μόνο να ρωτήσω το εξής: Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει αργότερα; Μύκονο θα προλάβουμε να πάμε;
Σας αφήνω τώρα. Πρέπει να πάω να αναθεωρήσω όλες τις ατάκες που έχω σημειώσει για φλερτ. Τζάμπα τα γαλόνια τόσα χρόνια, θα ξεχάσουμε όσα ξέραμε. Εκεί που πιστεύαμε ότι το «έχω καλούς κολυμβητές» πιάνει για τον άντρα τον καρπερό, τώρα θα πιάνει για τον άντρα τον παράνομο. Θα μας τρελάνει αυτός ο κορωνοϊός…
Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία…
#stayhome #peiteoxistokolympi #aeipniksoukoronoie #Pasxakathekyriaki #quarantineday20
Ήμουν κι εγώ στην παραλία/ET fly home(Ημέρα 19η και 10η)!
Αντέχουμε! Μετράμε μέρες και μετριόμαστε μεταξύ μας να δούμε πόσοι είμαστε. Είναι καινούργιο αυτό το χόμπι, φίλοι μου. Σήμερα, στην πρωινή βόλτα δεν είχε σημασία η μουσική που άκουγα, δεν είχε σημασία ο καιρός, η διαδρομή, ο προορισμός ή πόσα αυτοκίνητα περνούσαν στο δρόμο. Όχι, όχι. Σήμερα, μετρούσα άτομα. Ένα, δύο, τρία, πέντε, δέκα, 15 να είμαι σίγουρη ότι δε θα με παραπλανήσουν το βράδυ στις ειδήσεις. Είδα που λέτε το λιμενικό να με παρακολουθεί από θαλάσσης, είδα στημένη την κάμερα πρωί-πρωί, είδα το δημοσιογράφο μπροστά, είδα από πίσω και το περιπολικό να σταματάει κόσμο και λέω να τη η συνομωσία! Να δεις ότι το βράδυ θα δείξουν πεζούς να περπατούν στο ίδιο σημείο και τον ΕΤ να περνάει πάνω από το Φλοίσβο για να πάει σπίτι του. Βρε, δε συνέρχεστε λίγο λέω εγώ; Δύσκολος ο εγκλεισμός, το περνάμε κι εμείς παιδιά, αλλά βρείτε ένα τρόπο να εκτονώνεστε.
Εγώ, για παράδειγμα, σήμερα εκτονώθηκα με την αγαπημένη μου γυμναστική και την ακόμα πιο αγαπημένη μου μαγειρική. Έψαξα στο ίντερνετ και βρήκα όλες τις εναλλακτικές συνταγές για το αρνί. Σου λέει θα απαγορευτεί να σουβλίσουμε φέτος, το λόγο ανάθεμα κι αν τον έχω καταλάβει. Ψάχνοντας, όμως, ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα τόσο από το πόσοι τρόποι υπάρχουν να μαγειρέψεις το αρνάκι που μπορώ να προτείνω στην κυβέρνηση και μερικές ακόμα απαγορεύσεις ενόψει Πάσχα.
* Οι πατάτες πρέπει να είναι μόνο βραστές. Αν μπουν στο φούρνο με το αρνάκι, ένας Θεός ξέρει τι θα κολλήσουν.
* Το μαρούλι πρέπει να είναι χωρίς λεμόνι.
* Το τζατζίκι πρέπει να είναι χωρίς αγγούρι (χωρίς σκόρδο δε γίνεται, έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι διώχνει τον κορωνοϊό)
* Επίσης, θα απαγορευτούν τα παραδοσιακά τραγούδια και οι παραδοσιακοί χοροί (αν γίνεται να επεκτείνουμε το μέτρο και στους γάμους), ιδιαίτερα δε το καλαματιανό, καθότι είναι ρητώς απαγορευμένο να πιάνουμε το ίδιο μαντήλι.
* Για το τσούγκρισμα των αυγών δεν γίνεται λόγος, ενώ από βαφές επιτρέπεται μόνο η κόκκινη. Προς τιμήν της Λίβερπουλ και του δράματος που περνάει φέτος.
- Σημείωση, ότι απαγορεύεται η βαφή αυγών «Ανατολή» γιατί μπήκε σε καραντίνα μετά τον επαναπατρισμό της και η βαφή αυγών Captain’s καθότι ερευνάται αν ήταν στο κρουαζιερόπλοιο.
Από τα νέα μέτρα, με συγκλόνισε η απόφαση να απαγορευτούν οι πτήσεις σε ιδιωτικά ελικόπτερα και αεροπλάνα, νομίζω ότι είναι ένα μέτρο που πλήττει πολύ κόσμο. Έχω φίλους που είχαν σκεφτεί να επενδύσουν τα 800 ευρώ που θα πάρουν, τώρα μάλλον θα τους μείνουν αμανάτι. Ελπίζω να μην απαγορευτούν και τα drone γιατί τότε είναι που θα πέσουμε σε κατάθλιψη. Έτσι όπως το πάνε, να δείτε ότι αυτοί θα μας πάρουν και το tik-tok. Δε θέλει και πολύ ο κόσμος για να επαναστατήσει… Ψυχραιμία παιδιά και για έκτακτες ανάγκες καλέστε τη γραμμή ψυχολογικής στήριξης και όχι το γείτονα να του πείτε ότι σας παρακολουθούν!
#stayhome #staysafe #stayintiktok #staysane #quarantineday19
Σ’ αναζητώ στην παραλία ξημερώματα… (Ημέρα 18η και 9η)
Δεν το πιστεύω αυτό το πράγμα! Είναι δεδομένο ότι κάποιος μου κάνει πλάκα και θέλει να χάσω το μέτρημα. Βρε, αθεόφοβοι πάτε να βάλετε και τρίτη ημερομηνία; Δεν φτάνει το ζόρι που τραβάμε με τις δύο, θέλετε και περισσότερες; Ημέρα 18η από τότε που άρχισε η καραντίνα, ημέρα ένατη (μα πώς περνάει ο καιρός όταν περνάμε καλά, ε;) από τότε που αρχίσαμε να συμπληρώνουμε το ραβασάκι, και προσεχώς πάμε για ημέρα 1η από τότε που θα μας μπει ωράριο κυκλοφορίας. Στη Θεσσαλονίκη, γιατί όλα τα καλά από εκεί ξεκινάνε, άρχισε! Σου λέει, έκλεισε η παραλία, μπήκαν τα κάγκελα, από τις δύο το μεσημέρι μέχρι τις 8 το επόμενο πρωί απαγορεύεται η κυκλοφορία. Άντε μετά, να μην βρεις προφητικό το τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου που την αναζητούσε στη Σαλονίκη ξημερώματα. Αφού δεν μπορούσε και να τη βρει τις άλλες ώρες! Πότε να την έψαχνε, δηλαδή;
Κατά τα άλλα, με ενδιαφέρον παρακολουθώ από χθες το κίνημα του μισού μισθού. Το δεύτερο πιο διάσημο στην Ελλάδα, μετά από εκείνο του #δενπληρώνω. Τα μπέρδεψε λίγο μεταξύ τους η Λιάνα Κανέλλη, τα μπέρδεψε γενικώς και κρίμα, αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι όλοι δέχτηκαν να δώσουν τον μισό τους μισθό, εκτός από τον Αχιλλέα Μπέο που τον δίνει ολόκληρο. Λογικό: Το είχε παίξει μισό ημίχρονο, ολόκληρο τελικό!
Η καραντίνα περνάει ευχάριστα. Σήμερα καθάρισα τα μαχαίρια, αύριο τα πιρούνια, μεθαύριο τα κουτάλια. Έχω βάλει στο στόχαστρο και τα πλακάκια του μπάνιου, κάτι μου λέει ότι έχουν άλλο χρώμα από εκείνο που πραγματικά βλέπω. Θα σας ενημερώσω με σιγουριά αύριο. Είχε και δημιουργικές στιγμές η μέρα μου. Έπαιξα όνομα-ζώο-πράγμα με το σκύλο μου. Έχασα. Ήξερε ένα φαγητό απ’ όλα τα γράμματα. Παράδειγμα: «Ψ». Ψάρι έβαλα εγώ. Ψάχνω στην άμμο και βρίσκω μπριζόλα έβαλε εκείνο. «Φ». Φακή εγώ. «Φίλε, έφαγα ένα κόκκαλο προχθές» εκείνο. «Ε». Παύλα εγώ. Εάν δεν έκανες sexting όταν πάμε βόλτα, θα έβλεπες το λουκάνικο που άρπαξα από το δρόμο εκείνο. Ουπς! Χάσαμε!
Ευτυχώς, τουλάχιστον, που άρπαξε λουκάνικο και όχι κάνα γάντι. Γιατί έχει καταντήσει η βόλτα μας λες και δίνουμε δίπλωμα για μηχανάκι και πρέπει να κάνουμε το σαλίγκαρο. Αριστερά γάντι, δεξιά μάσκα, αριστερά χαρτομάντηλο, ώπα άλμα εδώ κάποιος δεν μάζεψε τα κακά. Αριστερά γάντι, δεξιά μάσκα, αριστερά χαρτομάντηλο, δεξιά υγρό μαντηλάκι και αν δεν με σταματήσει η αστυνομία για έλεγχο της κυκλοφορίας μου, θα με σταματήσει σίγουρα για αλκοτέστ. Μαζεύτε τα ρε άνθρωποι!!! Έλεος!!!
#welovethessaloniki #thapeitetosouvlakikalamaki #denplironodenplirono #quarantineday18
Τα λεφτά μου όλα (μισά) δίνω για έναν ιό (Ημέρα 17η και 8η)!
Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει και θα σας το πω. Μπορεί να έχουμε χάσει παντελώς τις μέρες και αν δεν ήταν το έντυπο κυκλοφορίας θα είχαμε χάσει και τις ημερομηνίες, αλλά αυτή η Δευτέρα βρε παιδί μου; Ό,τι και να κάνεις, είναι Δευτέρα. Το θυμάσαι! Δεν ξεπερνιέται με τίποτα… 17 ημέρες καραντίνας σήμερα, οκτώ ημέρες με χαρτί εξόδου και σήμερα αποφάσισα να καθαρίσω. Καθάρισα το σπίτι, μετά καθάρισα τα καθαριστικά και μετά καθάρισα τα wettex με τα οποία καθάρισα τα καθαριστικά. Τόση καθαριότητα είναι δεδομένο ότι θα κάνουμε χρόνια να δούμε ξανά. Αφού να μου το θυμηθείτε για ένα διάστημα δε θα πηγαίνει κανείς τουαλέτα έξω, σε μαγαζιά. Όταν κάποια στιγμή θα δούμε το έξω ξανά, τέλος πάντων. Θα χαλάνε βραδιές, θα τελειώσουν φιλίες, θα διακοπούν ραντεβού. «Εεεε και γιατί έφυγες, αφού περνούσες ωραία;». «Έπρεπε να πάω τουαλέτα».
Και όλοι εμείς οι εργένηδες ή οι εργένισσες ή τέλος πάντων, όλοι όσοι ζουν μόνοι αυτό το διάστημα, θα πρέπει να περάσουν σεμινάρια κοινωνικοποίησης πριν βγουν ξανά στον πολιτισμό. Για σκεφτείτε πόσα πρέπει να επιβάλλουμε στον εαυτό μας να θυμάται εκ νέου να κάνει. 1. Να κλείνουμε την πόρτα στην τουαλέτα (ναι, οκ, πείστε με ότι την κλείνετε). 2. Να τρώμε σε τραπέζι χωρίς δεύτερη ταυτόχρονη απασχόληση (ναι, ότι δεν κοιτάζετε το κινητό σας εκείνη την ώρα ή δεν τρώτε στον καναπέ βλέποντας netflix). 3. Να μην μιλάμε στον εαυτό μας δυνατά (ναι, ναι, δεν κάνετε φανταστικούς διαλόγους όλη μέρα, ε;) και τέσσερα και το σημαντικότερο να ελέγχουμε αν έρχεται αυτοκίνητο πριν περάσουμε το δρόμο.
Προσοχή, αδέρφια και θα αυξηθούν τα τροχαία. Περνάς τώρα το δρόμο στη γειτονιά σου ανέμελος, περνάς ακόμα και τα φανάρια των μεγάλων λεωφόρων χαλαρός, γιατί οι πιθανότητες να έρχεται αμάξι είναι λίγες περισσότερες από το να βρεις μάσκα σε φαρμακείο. Άντε, λοιπόν, να συνηθίσουμε στην πρότερη κατάσταση μετά. Ναι, τότε που άναβε πράσινο για τους πεζούς το φανάρι και περίμενες να περάσουν οι τέσσερις-πέντε βιαστικοί πριν τολμήσεις να πατήσεις πόδι σε άσφαλτο. Άκλαυτοι θα πηγαίνουμε σαν τους τουρίστες στις ανάποδες χώρες, που κοιτάζουν αριστερά, δεν έρχεται κανείς, και τους σκάει το αυτοκίνητο από δεξιά! Σαν την Αγγλία, που τώρα διάβασα ότι ο άλλος έβαλε τη γυναίκα του στο πορτ μπαγκάζ για να χωρέσουν κάτι τζάμια που είχε παραγγείλει. Είναι σημαντικό να μην χάσουμε τις προτεραιότητές μας εν μέσω πανδημίας.
Κατά τα άλλα, τι νέα; Αναβλήθηκε τίποτα σήμερα ή ακόμα; Πάντως, για να τα λέμε όλα πρέπει να εστιάζουμε στα θετικά που υπάρχουν. Όταν αρχίσουν να ακυρώνονται συναυλίες και φεστιβάλ, θα νιώσετε πιο πλούσιοι και από το ταμείο για τον Κορωνοϊό που θα πάρει τους μισθούς των βουλευτών. Τέτοια επιστροφή χρημάτων ούτε από την εφορία είχατε δει ποτέ. Βασικά, ποια εφορία; Ούτε από το καρότσι στο σούπερ μάρκετ, το οποίο είναι το μοναδικό έντιμο που ξέρεις ότι πάντα θα σου δώσει πίσω τα λεφτά σου. Να τα λέμε όλα: Τόσα χρόνια ψώνια, μια φορά δε μου έφαγε κέρμα. Ούτε με την κρίση, ούτε με capital control, ούτε τώρα με Κορωνοϊό.
#stayhome #taleftamouoladinwgiatonkoronoio #minpetatetagamimenagantiakato #quarantineday17
Λιώνω τα ρολόγια για σένα (Ημέρα 16η & 7η)!
Κυριακή γιορτή και σχόλη να ‘ταν η βδομάδα όλη… Εεεεεε? Πώς σας φαίνεται τώρα το τραγουδάκι; Προφητικό, ε; Σας αρέσει τώρα που όλη η εβδομάδα είναι Κυριακή ή που η Κυριακή δεν είναι Κυριακή, αλλά ίδια με όλη την εβδομάδα; Ημέρα καραντίνας 16η και αν δεν φτάσουμε τις 30 να δείτε που δεν έχει φτου και βγαίνω. Σήμερα, διαβάζω, ανανεώθηκαν τα πρώτα συμβόλαια: Γυμναστήρια, καταστήματα, χώροι άθλησης, χώροι λατρείας κλπ. πήραν δώρο 14 μέρες ακόμα, όπως παίρνουμε στις δύο πίτσες άλλη μία δώρο. Αλήθεια, υπάρχει ακόμα αυτή η προσφορά ή την κατέβασαν πριν χρεοκοπήσουν οι επιχειρήσεις τώρα με την καραντίνα.
Όπως έχετε αντιληφθεί, θα ανανεωθεί και το δικό μας συμβόλαιο σύντομα, θα πέσουν οι υπογραφές, θα πάρουμε και πριμ μια σούβλα! Ναι, σου λέει Πάσχα θα κάνουμε σπίτι. Πέρα από το γεγονός ότι όλοι θα κάνουν σε πιλοτές, αυλές, γκαράζ ανοικτά ή κλειστά, παραλίες, πάρκα, στη μέση της Συγγρού ή της Πανεπιστημίου, να δείτε που η σούβλα θα είναι το νέο τζάκι. Θέλεις αληθινή σούβλα; Θέλεις ενεργειακή; Θέλεις έτσι για τη φιγούρα να τη βλέπει η γκόμενα και να πέφτει; Απ’ όλα τα κομφόρ υπάρχουν και όπως μαθαίνω θα κυκλοφορήσει και το ανάλογο χαρτί για το αρνί. Θα μεριμνήσει το κράτος, όπως και για όλα τα υπόλοιπα. Β1 για καλοψημένο. Β2 ψαχνό χωρίς πέτσα για μας που κάνουμε υγιεινή διατροφή. Β3 μπουτάκι. Β4 πέτσα την ώρα που ψήνεται. Β5 το κεφάλι. Β6 για vegetarian. Αν και γι’ αυτούς τους τελευταίους μπορείτε να πάρετε κατευθείαν την αστυνομία, όπως έκαναν και χθες στο Παλαιό Φάληρο.
Ενωμένος σου λέει είναι ο Έλληνας στις δυσκολίες. Φυσικά! Αρκεί να μην έχει πάρτι ο απέναντι και δεν τον έχει καλέσει… Ή να μην έχει ξεμείνει στο Λονδίνο γνωστός του ή να μην έχει βίλα στην Ικαρία. Τότε, θα σφαχτούμε στο γόνατο. Γιατί ο Έλληνας για τρεις λόγους σφάζεται, είναι γνωστό. Για να βρει μέσο, για να βρει βίλα σε νησί και αν δεν είναι καλή η μπόμπα στο πάρτι. Σε όλα τα υπόλοιπα είναι ενωμένος απέναντι στον εχθρό και ταγμένος στον αγώνα.
Σήμερα η καραντίνα πέρασε ευχάριστα. Στην πρωινή βόλτα είδα τέσσερις πράσινους παπαγάλους και ένα θαλάσσιο θηλαστικό, το οποίο ή φώκια ήταν ή δελφίνι ή παρουσιάζω σοβαρά συμπτώματα παραφροσύνης και σύντομα θα μεταφερθώ στο ανάλογο ίδρυμα. Το μεσημέρι το μαγείρεμα έμοιαζε με ταβερνάκι στα Πετράλωνα και μεζεδάκια, τσακώθηκα με τη διπλανή παρέα γιατί ένας πήγε να ανάψει τσιγάρο. Το απόγευμα καφεδάκι και γλυκό, ε και λογικά το βράδυ θα γυρίσω σπίτι να ξεκουραστώ και λίγο. Εξαντλήθηκα πάλι και σήμερα και είχα και μια ώρα λιγότερη στη διάθεσή μου. Που πήγα να αλλάξω την ώρα στο ρολόι τοίχου και έλιωσε κι αυτό από τη βαρεμάρα, λες και ήμουν σε πίνακα του Νταλί. Τώρα εξηγούνται όλα: Σε καραντίνα θα είχαν μπει τα ρολόγια του, λιώσιμο που λέμε...
Καλή συνέχεια στην Κυριακή μας και αν ακούσετε κάνα πάρτι από τη γειτονιά, πάρτε κατευθείαν την αστυνομία. Ιταλία είπαμε να μην γίνουμε παιδιά! Όχι Βόρειος Κορέα…
#stayhome #don’tcallthepolice #partyallnight #quarantineday16
Είναι κεφάτη, τράκαρε στο Βερόπουλο (Ημέρα 15η & 6η)
Το περιμένατε ποτέ εσείς αυτό από το Σάββατο; Να είναι τόσο αδιάφορο και ίδιο με τις άλλες; Ευτυχώς πάνω που έκατσα να γράψω για τη μέρα έπιασε βροχή, γιατί είχα αρχίσει να κακομαθαίνω σήμερα χωρίς αυτή την επιπλέον κατάθλιψη έξω από το σπίτι. Πώς τα περνάτε; Αντέχετε ακόμα; Η 15η ημέρα καραντίνας με βρήκε λίγο ξενυχτισμένο, αλλά και αισιόδοξο. Το ήπια το ποτάκι μου χθες το βράδυ με το live της Καίτης Γαρμπή και του Διονύση Σχοινά, είδα και τα παιδιά, τα χτυπημένα από τον ιό, στο μαγαζί. Βέβαια, δεν το μάθατε; Είχαν πάει και ο Τανιμανίδης με τη Μπόμπα στο live, ήρθαν και τα νέα σήμερα, είναι αμφότεροι υγιείς. Κερδίζουμε αδέρφια, κρατάτε!
Διασκεδαστικά περνάει ο καιρός στο σπίτι. Όχι το ίδιο διασκεδαστικά όσο θα περνάει από ‘δω και στο εξής στα σούπερ μάρκετ. Αυτό το μέτρο με τη μονοδρόμηση στους διαδρόμους ομολογώ ότι με έχει εξιτάρει. Ανυπομονώ για την εφαρμογή του και ανυπομονώ να πάρω το καρότσι μου και να ξεχυθώ. Σκεφτείτε πόσοι ορίζοντες ανοίγονται μπροστά μας! Σκεφτείτε πόσους ελιγμούς θα κάνετε για να αποφύγετε τα μηχανάκια των delivery, που ναι θα βρουν τρόπο και εκεί να πηγαίνουν ανάποδα. Σκεφτείτε και πόσα περισσότερα μπορούμε να κάνουμε πάνω σε αυτό το μέτρο. Μπορούμε να βάλουμε διόδια στη μαναβική, ΚΤΕΟ στα τυριά, αλκοτέστ στο διάδρομο με τα ποτά και, φυσικά, να βάλουμε φανάρια στα ταμεία. Τσακωνόμαστε που τσακωνόμαστε, ας κορνάρουμε και λίγο.
Έχει και συνέχεια. Σκεφτείτε πώς μπορούν να μετονομαστούν οι διάδρομοι ανάλογα με την κίνηση. Θα έχεις Λεωφόρο Συγγρού το μεγάλο διάδρομο που όλοι χωράνε, Κηφισίας τα αντισηπτικά που έχουν μόνιμα κίνηση και Βασιλίσσης Σοφίας τα κωλόχαρτα. Ε, μην αναρωτιέσαι γιατί. Σκέψου τη Βουλή και τον πέτυχες τον παραλληλισμό. Αφήστε, δε, που τα ταμεία μπορούν να είναι και έξοδοι. Πώς το έλεγε η Ελεονώρα; «Στο ταμείο οκτώ τρέχω να σωθώ… Στο ταμείο 16 με έχουν πια ξεχάσει». Μα, πόσα και πόσα νέα πράγματα μας περιμένουν ακόμα μέσα στην καραντίνα. Ασφάλεια καροτσιού έκανες; Έκανα, έκανα γι’ αυτό και όπως έλεγε η προ αμνημονεύτων χρόνων διαφήμιση «είμαι κεφάτη, τράκαρα στο Βερόπουλο».
Να δείτε που όλοι θα βγούμε καλύτεροι από αυτή την κρίση και αυτή τη μοναξιά. Δεν είναι εύκολο, βέβαια, να είσαι σπίτι όλη την ώρα χωρίς παρέα, εκτός αν είσαι ο Μιχάλης Ρακιντζής. Πόσο μπροστά από την εποχή του αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά. Γιατί ο Μιχάλης ήξερε. Ο Μιχάλης είχε τον Πουφ! Υπομονή και έρχεται η ελευθερία. Μόλις, και με πρόχειρους υπολογισμούς, 579 ώρες έμειναν. Μέχρι τότε να προσέχετε τον εαυτό σας, να προσέχετε τις οικογένειές σας και να προσέχετε το αντίθετο ρεύμα στο διάδρομο τα λάδια. Μας ειδοποίησε η τροχαία ότι έπεσε ένας τενεκές και είναι ολισθηρό το οδόστρωμα...
#staysafe #menoumespiti #menoumestodiadromomas #allosmetokarotsimas #egokiopouf #quarantineday15
Β8: Πετάγομαι να πάρω κάτι καλώδια της ΔΕΗ (Ημέρα 14η & 5η)
Μέσα και σήμερα και καθώς συνεχίζεται η βροχή για δεύτερη μέρα, αρχίζω να πιστεύω ότι είμαστε μέρος κάποιου κοινωνικού πειράματος για να δουν πόσο θα αντέξουμε. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ προσωπικά αντέχω καιρό ακόμα. Όλος αυτός ο εγκλεισμός, έχει δώσει μια διαφορετικότητα στις στιγμές που πρέπει να βγω έξω. Μια δημιουργικότητα. Τι έκανα σήμερα που θα το πεις δημιουργικό; Να, για παράδειγμα πήγα τρεις βόλτες το κατοικίδιο και τις τρεις με διαφορετικά αθλητικά παπούτσια. Χρειάζεται να βάλω πλυντήριο τα παπούτσια; Όχι! Χρειάζεται να βάλω πλυντήριο τις κάλτσες; Όχι! Χρειάστηκα στεγνωτήριο αυτοκινήτου; Ναι, αλλά δε βαριέσαι…
Η καλύτερη στιγμή της ημέρας μου ήταν μακράν στο φούρνο της γειτονιάς, που πήγα να πάρω ψωμί. Μπαίνω μέσα, άδειος ο φούρνος, μόνο εγώ και η κορδέλα στο πάτωμα για να κρατάς την ενδεδειγμένη απόσταση από το ταμείο. Παίρνω ένα ψωμί, παίρνω και ένα γλυκάκι που μου γυάλισε, 2,60 μου λέει η συμπαθέστατη κοπέλα. Της δίνω τρία ευρώ, μου λέει άλλο ένα. «Γιατί;» ρωτάω έκπληκτος και τι μου απαντάει; «Πατάς τη γραμμή, άρα μετράει για δύο». Το πόσο νευρίασα δεν μπορείτε να φανταστείτε. Έξαλλος έγινα, ζήτησα video replay, κάναμε βιντεοκλήση στον Λαμόνικα. Είδε τη φάση από ‘δω, είδε τη φάση από εκεί, μπρος-πίσω, δεξιά-αριστερά και, τελικά, έδωσε βολές στην ΤΣΣΚΑ. Και τέσσερα ευρώ πλήρωσα εντέλει και ο Μάικ Τζέιμς με κάτι τέτοια παίρνει νέο συμβόλαιο…
Μέσα στα νεύρα, έφυγα και πήγα σούπερ μάρκετ. Με υποδέχτηκαν στην ρεσεψιόν όλο χαρά. Μου έδωσαν το κλειδί του δωματίου μου, μου έδωσαν και δύο γάντια. Πρώτη φορά ψώνισα με γάντια και ένα έχω να σας πω. Αν θέλετε να δοκιμάσετε πόσες φαγούρες μπορούν να σας πιάσουν την ίδια στιγμή, φορέστε γάντια γνωρίζοντας α) ότι δεν μπορείτε να τα βγάλετε και β) δε γίνεται να ξυθείτε πουθενά! Θα νιώσετε ότι θέλετε να ξύσετε μέχρι και μέρη του σώματός σας που είχατε ξεχάσει ότι υπάρχουν. Και όχι, δεν το εννοώ σεξουαλικά…
Ναι, ναι, ευχάριστα τα περνάμε στην καραντίνα και να σας θυμίσω ότι σαν σήμερα πριν 15 μέρες αποφασίστηκε να κλείσουν τα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής. Ημέρα, που κάθε χρόνο θα γιορτάζεται με κατάνυξη και πένθος στη Θεσσαλονίκη. Τι να κάνουν άραγε εκείνες οι ψυχές που για έναν καφέ περνούσαν 2,5 ώρες στον καθρέφτη; Οι προσευχές μας μαζί τους για τούτες τις ημέρες, αλλά και για τις ημέρες όταν θα ανοίξουν ξανά οι επιχειρήσεις αισθητικής. Χειρότερες ουρές από Black Friday θα έχει και το μαλλιοτράβηγμα θα πέφτει σύννεφο. Αφήστε, δε, τι αισχροκέρδεια έχουμε να δούμε: Κούρεμα-52 ευρώ. Χτένισμα-221 ευρώ. Μανικιούρ-το επίδομα των 800 ευρώ. Πεντικιούρ-2x800 ευρώ. Ένα για κάθε πόδι, καταλαβαίνετε… Είναι απλά μαθηματικά.
Τα ωραία της καραντίνας, όμως, είναι πάντα τα μικρά μαργαριτάρια που συμβαίνουν καθημερινά. Σαν τους κλέφτες που τους έπιασαν να παίρνουν καλώδια της ΔΕΗ και τους έβαλαν και πρόστιμο επειδή δεν είχαν χαρτί μαζί τους. Είναι σα να λέμε, τους άλλαξαν τα φώτα! Αγαπημένο μου, όμως, και δυστυχώς πέρασε στα ψιλά είναι η μάνα που κατέδωσε το γιο της επειδή το έσκασε από την καραντίνα. Αντί να του φτιάξει κεφτεδάκια για το δρόμο, πήρε την αστυνομία να ενημερώσει. Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ: Αυτή είναι η Ελληνίδα μάνα που θέλουμε;
- Μάνα θα πάω στην Ομόνοια!
- Το χαρτί σου να πάρεις!
#stayhome #stayalive #staywithyourmom #quarantineday14
Β7: Προαυλισμός για να κάνει μπάνιο το κατοικίδιο (Ημέρα 13η & 4η)!
Τι ωραία που ήταν πριν δύο εβδομάδες, θυμάστε; Πού να θυμάστε; Σήμερα, λοιπόν, θα άνοιγαν τα γυμναστήρια, τα θέατρα, οι παιδότοποι, τα κέντρα διασκέδασης, τα σινεμά, τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι. Α, και τα δικαστήρια, αλλά μακριά από μας αυτά έτσι κι αλλιώς. Το φαντάζεστε; Μόλις 15 μέρες έχουν περάσει και αν όντως άνοιγαν όλα αυτά σήμερα, από τη χαρά μου μέχρι και στην Πάολα θα πήγαινα. Ποια Πάολα; Μέχρι και σε παιδότοπο χωρίς παιδί για να απολαύσω ήρεμα τον καφέ μου! Στην πραγματικότητα το μόνο που έκανε ήταν να αφήσω ένα τριαντάφυλλο έξω από το γυμναστήριο και να χαιρετήσω από μακριά το διάδρομο τρία που πάντα συνόδευε τις πρωινές μου σκέψεις.
Ωραία μέρα η σημερινή, υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχαμε #agkalitses, #imeragiaspiti, #tzaki, #obrella #hotchocolate. Μόνο που οι συνθήκες δεν είναι φυσιολογικές και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι #γαμωτογιατιαπλωσαταρούχαομαλάκας. Βαστάτε να μην πιάσει κάνα κρύο και αρχίσουμε να φοράμε διπλά γάντια. Από μέσα το πλαστικό της μιας χρήσης και από έξω το κλασικό, το μάλλινο, το δερμάτινο, το πόσο γαμάτος τύπος είμαι τελικά. Μην το γελάτε και πολύ, γιατί ικανοί είμαστε να το κάνουμε. Ελλάδα χώρα του φωτός και του ας βγάλω κάνα φράγκο παραπάνω, μιας και έχω την ευκαιρία.
Με προβλημάτισαν σήμερα και αφού τέτοιο καιρό δεν είχα πού να πάω, δύο ειδήσεις: Η πρώτη ότι υπάρχει επιπλέον χρέωση για κηδεία από κορωνοϊό λόγω σου λέει ειδικού εξοπλισμού. Ένα 500αράκι έτσι χαλαρά και χωρίς πολλά-πολλά λογιστικά, γιατί τέτοιες στιγμές πρέπει οι άνθρωποι να μείνουμε ενωμένοι. Εκτός αν έχουν πεθάνει. Τότε, απλώς πρέπει να έχουν φροντίσει να αφήσουν 500 ευρώ επιπλέον. Δεύτερη είδηση, το αίτημα να συμπεριληφθούν στη λίστα με τα 800 ευρώ οι ποδοσφαιριστές της Super League. Πολύ καλή ιδέα παιδιά, μπράβο! Ακολουθούν τα επαγγέλματα του εφοπλιστή, του ιδιωτικού ντετέκτιβ και του sniper! Ειδικά, οι τελευταίοι πού να πετύχουν άνθρωπο; Κυριολεκτικά και μεταφορικά!
Δεν υπάρχουν μόνο κακά νέα, όμως. Μην γκρινιάζουμε όλη την ώρα. Να, για παράδειγμα διάβαζα ότι έχουν σταλεί 4,4 εκατομμύρια μηνύματα στο 13033. Δηλαδή, περίπου… 4,4 εκατομμύρια μηνύματα παραπάνω απ’ όλα λαμβάνω εγώ καθημερινά. Ειλικρινά, σκέφτομαι να πάω να ζητήσω δουλειά, τουλάχιστον δε νιώθεις μοναξιά. Ταυτίζεσαι. Λες, τώρα πώς τα πέρασε άραγε ο Κώστας στο σούπερ μάρκετ; Χάρηκε η κυρά Λενιώ που της πήγε η κόρη της η Μαρία λεμόνια; Η Δέσποινα τον έβγαλε τον σκύλο βόλτα; Πόσα λεφτά έβγαλε ο Δημήτρης από το ΑΤΜ; Βρήκε χλωροκίνη να αγοράσει στο φαρμακείο ο Βαγγέλης; Την έβαλε στο ενυδρείο ή την ήπια; Ζεις μια ίντριγκα, αποκτάς μια καθημερινότητα. Ενώ εγώ τι έκανα σήμερα; Συμπλήρωσα στο χαρτάκι μου «Β6 – προαυλισμός για μπάνιο του κατοικίδιου». Ευτυχώς ήταν κανονικό χαρτί, όχι υγείας. Μάλλον βρίσκουμε σιγά-σιγά εκείνους που το έχουν σε περίσσευμα…
#stayhome #cleanthedog #rainyday #quarantineday14 #quarantinewillneverend
Παγκόσμια μέρα social distancing (Ημέρα 12η & 3η)!
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσεις μια πανδημία. Ναι, βρισκόμαστε στην 13η μέρα της καραντίνας, τρίτη της απαγόρευσης κυκλοφορίας και πλέον όλοι έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται στα δεδομένα. Τώρα που σας γράφω υπό την επιτήρηση της Jess της αράχνης πάνω από το κεφάλι μου, συνειδητοποιώ ότι έχω σταματήσει να μιλάω με μέρες. Υπάρχει το χθες, το αύριο, το μεθαύριο και αυτό που έρχεται πιο μετά. Είναι μια εύκολη διέξοδος για να μην μπερδεύεσαι, αφού πραγματικά ποιος θυμάται τι μέρα είναι, όλη μέρα; Η καραντίνα περνάει υπέροχα. Αφού, όπως θα καταλάβατε, δεν σκοτώνουμε πλέον κανένα ζωντανό μέσα στο σπίτι για να νιώθουμε ότι έχουμε παρέα, πλέον έχουμε περάσει σε ένα άλλο επίπεδο.
Προσωπικά, άρχισα να δοκιμάζω διαφορετικά ρούχα από την ντουλάπα. Καλοκαιρινά, ανοιξιάτικα, βαρυχειμωνιάς, ό,τι υπάρχει. Το παίζω τέσσερις εποχές του Vivaldi μέσα στο σπίτι. Ήθελα να το παίξω και τέσσερις εποχές του Παπακαλιάτη, αλλά είναι ακατάλληλες τέτοιες σκέψεις σε μέρες μοναξιάς. Σήμερα, έστρωσα την πετσέτα στο πάτωμα, άνοιξα το καρεκλάκι της θάλασσας και ήπια τον καφέ μου το πρωί. Ιούλιος, στην παραλία. Αύριο, θα ανοίξω τη σόμπα, θα ρίξω μια κουβέρτα στα πόδια μου και θα πιω μια ζεστή σοκολάτα. Δεκέμβριος, στη Βιέννη. Άνοιξη και φθινόπωρο δεν έχω αποφασίσει ακόμα πού θα κάνω, το σκέφτομαι. Θα δω και τις προσφορές της Ryanair, γιατί όσο να ‘ναι να ξεμείνω σε ένα αεροδρόμιο το είχα απωθημένο από τότε που έβλεπα τον Τομ Χανκς να περιπλανάται στο Παρίσι.
Εσείς; Τα νέα σας… Πώς τα περάσατε στην παγκόσμια μέρα social distancing; Όχι, να τα λέμε όλα χωρίς να φοβόμαστε μην μας πουν εθνικιστές. Γιατί όταν εμείς τρώγαμε σκορδαλιά και εγκαθιδρύαμε τα δύο μέτρα απόσταση, οι υπόλοιποι ήταν ακόμα στα δέντρα! Το πρωί θα την έλεγα και λίγο αυξημένη την κίνηση, φαίνεται το ζητούσε ο οργανισμός μας να μαζευτούν οι αστυνομικοί και να νιώσουμε ότι βλέπουμε παρέλαση. Συνεχίστε έτσι παιδιά και σύντομα θα βγει ο στρατός για να νιώθουμε ότι παίζουμε Stratego και μετά το λιμενικό για να παίξουμε και ένα γύρο ναυμαχίας. Κι όταν θα είμαστε παρέα στα νοσοκομεία θα παίζουμε Σκορ 4! Ξέρεις, αυτό που σε μαζεύουν τέσσερις εννοώ, χωρίς να θέλω να γίνω μακάβριος μέρες που είναι.
Εκείνο που μπορώ να γίνω είναι ειρωνικός. Λιγάκι… Έτσι για το καλό. Διάβαζα την απόφαση της ευρωλίγκα για την απόφαση να ξεκινήσει ξανά η διοργάνωση μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν και μου θύμισε μια πρώην μου όταν με χώρισε. Δε φταις εσύ, οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν! Ακόμα περιμένω να το επιτρέψουν οι συνθήκες και να γυρίσει, λέτε να τα καταφέρει καλύτερα η ευρωλίγκα; Όπως και να ‘χει σας εύχομαι να βρείτε κάποια/κάποιον να είναι στον κόσμο του όπως η φανταστική αυτή διοργάνωση! Όταν, φυσικά, οι συνθήκες το επιτρέψουν και για σας.
Τελειώνοντας, κι επειδή είδα τη φωτογραφία του Κορωνοϊού, πρέπει να σας ρωτήσω γιατί αλλιώς θα σκάσω. Σας μοιάζει κι εσάς με ρολό κανέλας ή εγώ έχω να φάω γλυκό πολύ καιρό;
#stayhome #gameon #deftaisesyegwftaiw #worldbakaliarday #quarantineday13
Citius, Altius, Fortius, Akyrus (Ημέρα 11η & 2η)
Παρασκευή και φτάνει το Σαββατοκύριακο. Όχι, Πέμπτη. Όχι, Τρίτη είναι και αύριο αργία. Το χάνετε κι εσείς κάθε μέρα περισσότερο ή μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό; Και να πεις ότι δεν κάνω πράγματα; Κάνω και παραπάνω. Να, για παράδειγμα σήμερα το μεσημέρι βγήκα για μια σύντομη βόλτα και τσέκαρα όχι ένα, αλλά τρία κουτάκια στο ερωτηματολόγιο που συμπληρώνουμε καθημερινά. Πήγα και φαρμακείο, και μίνι μάρκετ και βόλτα το σκύλο και μετά νομίζετε εσείς ότι το Vidal Sassoon 2 σε 1 ήταν επαναστατικό. Εγώ έκανα το τρία σε ένα και μέχρι να τελειώσει αυτή η ιστορία θα έχω καταφέρει να συμπληρώσω όλα τα κουτάκια του Β εντύπου. Βασικά, τα πέντε από τα έξι γιατί έτσι όπως μας κατάντησαν εσώκλειστους πού να βρω νύφη για γάμο;
Το πρόβλημα δεν είναι το έξω, αλλά το μέσα. Σήμερα, για να πρωτοτυπήσω κόλλησα post-it παντού στο σπίτι και έστελνα όμορφα μηνύματα στον εαυτό μου: Τα ονόματα όλων των εστιατορίων που θα πάω μόλις απελευθερωθούμε. Ανέβηκα τις σκάλες και τις κατέβηκα τέσσερις φορές για γυμναστική και άρχισα να μετράω πόση ώρα διαρκεί το φως του διαδρόμου ανοικτό. Ενάμιση όροφο σε σπριντ, μετά αν κουτρουβαλήσεις είναι δική σου η ευθύνη και θα πιάσεις και κλίνη σε ΜΕΘ. Μπορείς, βέβαια, εναλλακτικά να πας στον ιδιωτικό τομέα, όπου λογικά για να πληρώσεις μονάδα εντατικής θεραπείας δίνεις αίμα, μυελό των οστών, DNA, ένα νεφρό και δύο δάκτυλα. Τα μεσαία για να μην μπορείς και να τα σηκώσεις με ευλάβεια μετά.
Είπα ευλάβεια και θυμήθηκα τους αγαπημένους μας και το κομβόι με αυτοκίνητα που έκαναν σήμερα στο Αίγιο και έραναν τον κόσμο με αγιασμό. Είναι ο γνωστός σε όλους κομβοϊοιός. Βλέπετε; Το κακό γίνεται όλο και χειρότερο και αυτό με τα λογοπαίγνια επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Εκεί κάπου στη μεσημεριανή σιέστα άρχισα να καταγράφω ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό, εμπνευσμένος από το convidiot που σίγουρα θα είναι η λέξη του 2020.
- Να σου καεί το convid-eo.
- Θα σου κάνω convid-eo call.
- Να έχεις μαζί σου την convid-entity σου.
Και το αγαπημένο μου, γιατί έχουμε και ένα επίπεδο και πρέπει να το επιδεικνύουμε.
- Convid-i, veni, vici
«Είδα, ήρθα, νίκησα» κάτι σαν Citius, Altius, Fortius, Akyrus όπως είναι το νέο σλόγκαν των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο αθλητισμός είναι προέκταση της κοινωνίας και έτσι πρέπει να λειτουργεί. Διαβάζω και για την ευαισθητοποίηση των ομάδων που προσφέρουν τα γήπεδά τους στην κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι ξεκίνησε την προσφορά ο Ηρακλής, νομίζω όλοι καταλαβαίνεται το γιατί: Ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, αφήστε που αν δεν το έκαναν μπορεί και να τους υποβίβαζαν!! Ναι, ναι, ακόμα κι αν ακυρωθούν τα πρωταθλήματα. Ωραία τα είπαμε, αλλά πάω να ξεκινήσω νέα σειρά στο Netflix. Το Freud μου είπαν να δω. Ας το δούμε όλοι μπας και τη βγάλουμε καθαρή!
#stayhome #tistayhomepoutaexoumepaiksei #staystrong #staypositive #noolympicgames
Ελλάς, γερά και πάρ’ το στα χαρτιά! (Ημέρα 10η & 1η)
Θυμάμαι κάτι που είχα διαβάσει πρόσφατα. Δυστυχώς δε θυμάμαι ποια γυναίκα το είχε πει, ούτε τι ακριβώς είχε περάσει. Είχε πει, λοιπόν για την εποχή που τη βασάνιζαν. «Σκεφτόμουν ότι είναι ένα ακόμα λεπτό και θα σταματήσουν. Αν σκεφτείς κάτι διαφορετικό δε θα αντέξεις». Συγχαρητήρια, λοιπόν, και υπό αυτό το πρίσμα στην κυρία Αριστοτελία Πελώνη, η οποία στην πρώτη μέρα ολοκληρωτικής καραντίνας αποφάσισε να μας πει ότι μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο κι ενώ ο κόσμος έχει αρχίσει λίγο να το χάνει.
Έχουμε αυτούς που δεν τους απάντησε το 13033 και ξύπνησαν όλες οι απορρίψεις που έχουν βιώσει στη ζωή τους. Κάτι ήξερα εγώ και δεν έστειλα. Σας το είπα και χθες ότι θα στείλει, τίποτα εσείς, καθόλου δεν με ακούτε. Έχουμε εκείνους που ζουν στην απόλυτη παράνοια, σαν την κυρία το πρωί που μου ζήτησε να κρατήσω το σκύλο μου σε δύο μέτρα απόσταση από το δικό της γιατί πρέπει και εκείνα να κάνουν social distancing. Έχουμε περιστατικά σαν εκείνο στο φαρμακείο, στο σούπερ μάρκετ ή εκείνον που έφτυσε, λέει, και μπήκαν 14 άτομα σε καραντίνα. Εντάξει, να το πεις στον Τσακ Νόρις και να σκάσει από τη ζήλια του!
Κατά τα υπόλοιπα, δεν ξέρω πόσο το έχετε καταλάβει αλλά η νέα καραντίνα, η δεύτερη, η εκσυγχρονισμένη, η γαμάτη, είναι σαν την πρώτη αλλά με χαρτί. Θυμάστε στο δημοτικό, άντε βία στο γυμνάσιο, που σηκώναμε χέρι για να ζητήσουμε άδεια να πάμε τουαλέτα; Ε, έτσι και τώρα. «Κύριε, κύριε, μπορώ να πάω φαρμακείο;». Δε σου έλεγαν ποτέ όχι και δεν πήγαινες μόνο τουαλέτα ποτέ! Δε θα σου πουν όχι και δε θα πας μόνο φαρμακείο ποτέ!
Έτσι κάπως πέρασε η μέρα σήμερα. Συμπλήρωνα χαρτιά και ένιωσα σαν τον Ντίνο Ηλιόπουλο στο «Ζητείται Ψεύτης» και χάζευα στο χρονολόγιο στο Facebook. Εκεί που έκανα το ελληνικότατο scroll down, βγήκε ανάρτηση κινέζικο ωροσκόπιο, ούτε καν το άνοιξα. Λέω θα είναι ιός. Διάβασα και για τον Χάρβεϊ Γουάνσταϊν που σου λέει είναι ένας από τους δύο που έχουν κολλήσει κορωνοϊό στις φυλακές της Νέας Υόρκης και είναι στην απομόνωση. Να δεις που θα ξεκινήσει και κίνημα #metoo τώρα… Χαχαχα, συγχωρείστε μου το μαζεμένο black humor, είναι αντίδραση στην απομόνωση του εγκεφάλου και τρόπος να διώξω τις κακές σκέψεις.
Να, για παράδειγμα, δε μου το βγάζετε από το μυαλό ότι όλη αυτή η απαγόρευση κυκλοφορίας είναι σχέδιο του Ολυμπιακού. Είναι απόδειξη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι Ολυμπιακός και επιβεβαίωση όλων των σεναρίων συνομωσίας που ακούμε τόσο καιρό. Γι’ αυτό και πάει να το πάρει στα χαρτιά! Όχι το πρωτάθλημα, ποιος ασχολείται με αυτό; Τη νίκη επί του Κορωνοϊού, θα πάρουμε στα χαρτιά. Ελλάς γερά και παρ’ το στα χαρτιά!
Είπα χαρτί και θυμήθηκα και το άλλο ωραίο της ημέρας. Το κίνημα «μετά θα λογαριαστούμε» που προφανώς και δεν είναι ούτε αυτό ελληνική ιδέα, αλλά απομίμηση. Θα ήμουν εξαιρετικά ευτυχής αν μου το έλεγε και η ΔΕΗ αυτό. Μόνο που ήρθε και θέλει να λογαριαστούμε άμεσα. Μέχρι τις 9 Απριλίου, λέει. Εσύ τι θα κάνεις μόλις τελειώσει η απαγόρευση κυκλοφορίας; Θα πληρώσω τη ΔΕΗ! Μην το ψάχνετε… Στην καλύτερή μου ηλικία θα φύγω και όχι από Κορωνοϊό, αλλά από λογαριασμό! Μέχρι τότε ας παίζουμε πέτρα, ψαλίδι, χαρτί. Άκουσα, πλέον, ότι το χαρτί τους κερδίζει όλους!
#DEIstayhome #oxiallikarantina #seenaxartakiegrapsa #xartinotofeggaraki #petrapsalidixarti
Κοιμήσου, δε θα στείλει! (Ημέρα 9η)
Άξιοι, άξιοι… Τα καταφέραμε και εις ανώτερα που δεν έχει ανώτερα, εκτός κι αν μας φέρουν ειδικές δυνάμεις μέσα στις πολυκατοικίες και απαγορευτεί να ανεβαίνουμε με το ασανσέρ. Μπορεί να ταλαιπωρηθούμε λίγο, αλλά θα φτιάξουμε φυσική κατάσταση. Μπορεί να έρθει και το λιμενικό στο μπάνιο και να βεβαιώνεται ότι δεν μπαίνουν στη μπανιέρα δυο-δυο. Όλα έχουν μια θετική σκοπιά αν κοιτάξεις προσεκτικά. Εκτός αν κοιτάξεις την Ιταλία, όπου πραγματικά είναι ασύλληπτο όλο αυτό και έχουν στερέψει τα λόγια και είναι πια βουβός ο θρήνος.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη, ωστόσο, το έχουν πιάσει το νόημα της ζωής και βρίσκουν τρόπους να διασκεδάζουν τη μιζέρια τους. Το σημαντικό είναι να ξέρουμε ότι για κάθε Βαρκελώνη, υπάρχει ένα Βέλγιο και να ξέρουμε εντέλει με ποιους θέλουμε να είμαστε σε αυτή τη ζωή: Θες να είσαι με την αστυνομία που διακόπτει τα όργια ή με την κυβέρνηση που συμβουλεύει; Προτιμάς την πρόληψη ή την καταστολή. Μέσα από αυτή τη διαδικασία όλοι θα δοκιμαστούμε και όλοι θα μετρηθούμε. Κανείς δε θα είναι ίδιος στο τέλος της, εκτός από τους παπάδες που στον κόσμο τους ήταν και στον κόσμο τους θα παραμείνουν.
Κλειδωμένοι σαν το εκκλησάκι στην Ηλιούπολη, που πήγαν τρομάρα τους να κάνουν λειτουργία και κλειδώθηκαν και μέσα. Να δείτε που θα ήταν από εκείνους που θα είχαν αγοράσει πολλά κωλόχαρτα. Αλλιώς, ποιος τολμάει να κλειδωθεί μέσα, τώρα που λένε ότι ο ιός προκαλεί και γαστρεντερικά προβλήματα! Η σούπα γλυκοπατάτας με καρότο να δείτε τι προκαλεί, αλλά φαντάζομαι η επιστημονική κοινότητα δεν ενδιαφέρεται και τόσο για τις δικές μου ανακαλύψεις.
Η καραντίνα, κατά τα άλλα περνάει σε βασανιστικούς ρυθμούς. Τελικά, αυτές οι 24 ώρες κομματάκι πολλές είναι, μήπως να το κόψουμε σε 12 τη μέρα και να μεγαλώσουμε τους μήνες; Να έρθει Ιούνιος και να μην είναι Ιούνιος, αλλά να είναι Μάιος. Και τον Οκτώβριο να είναι Αύγουστος. Άντε, γιατί ο κόσμος έχει αρχίσει να το χάνει και δεν ξέρει πού να εκτονώσει την ενέργειά του. Ο άλλος έκανε ρεκόρ με 42 χιλιόμετρα στο μπαλκόνι του. Περπατούσε σου λέει επί έξι ώρες δεξιά-αριστερά τα εφτά μέτρα μήκος της βεράντας και είναι να απορείς που δεν βρέθηκε κανείς να του πετάξει κάτι να σταματήσει. 42 χιλιόμετρα, τη στιγμή που οι περισσότεροι κάνουμε 4,2 μέτρα την ημέρα σε επαναλαμβανόμενες διαδρομές από τον καναπέ στο ψυγείο.
Σιγά-σιγά, όμως, η πραγματικότητά μας θα αλλάζει. Θα μιλάμε στο τηλέφωνο. Θα στέλνουμε μηνύματα. Θα κάνουμε chat. Σήμερα, απάντησα σε τρία μηνύματα. Ένα από τη Vodafone, ένα από τη Nova και ένα από την OTETV. Και οι τρεις λογαριασμούς μου έστειλαν και μιας και δεν είχα τι να κάνω, είπα να απαντήσω. Τώρα, με το 13033 θα το πάμε σε άλλο επίπεδο! Θα πω όσα δεν έχω πει τόσο καιρό σε κανέναν. Σαν τη Θεοπούλα με την Σόνια θα γίνω, μόνο που δε θα έχει ζέστη. Αρκεί να μη μου προκύψει vagabond και το 13033 και μου λένε οι φίλοι «κοιμήσου, δε θα στείλει». Ή αλλιώς
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει, ξέχνα ρε Μπίλι τη γραμμή…
#13033 #koimisoudethasteilei #newlife #nofreedom #stayhomegiatidenmporeiskialliws
Έχω και σκύλο, πάμε μια βόλτα? (Ημέρα 8η)
Τι όμορφα που κυλάει η ζωή. Σάββατο σήμερα, σε περίπτωση που δεν το πήρε το αυτί σας στη γειτονιά και νομίζετε ότι είναι καμιά καθημερινή. Ημέρα όγδοη της εσώκλειστης ζωής και τα χειρότερα έρχονται. Λογικά, από τη Δευτέρα θα αρχίσουμε το δεύτερο ημερολόγιο, παράλληλα. Θα υπάρχει εκείνο της καραντίνας και εκείνο της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Να δείτε στο μέλλον που θα βάσει αυτών των ημερολογίων θα προκύψει και ιστορικό σχήμα επιδημιολογίας. Οι πρώτοι θα είναι οι παλαιοημερολογίτες.
Η επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας, αν και εφόσον γίνει, θα φέρει και μεγάλη κοινωνική αναταραχή φοβάμαι. Θα χωριστούν στην προνομιούχα τάξη και σε εκείνη που δε θα μπορεί να βρει χαρτί για να βγει από το σπίτι. Προνομιούχα είναι σίγουρα όσοι έχουν σκύλο και ήρθε ο καιρός να αδράξουμε εμείς οι ελεύθεροι άντρες την ευκαιρία. Πάει η ατάκα του Κώστα Βουτσά για το κότερο. Τώρα είναι «έχω και σκύλο, πάμε μια βόλτα»; 100% επιτυχία, ακούστε τι σας λέω.
Οι μέρες καραντίνας περνάνε όμορφα. Σήμερα, άνοιξα την τηλεόραση στις 9.30π.μ.. Έχω την εντύπωση ότι έχει να συμβεί αυτό περίπου 25 χρόνια και μετά λύπης μου διαπίστωσα ότι πολλά έχουν αλλάξει. Ούτε Thundercats πέτυχα, ούτε Στρουμφάκια και επίσης μετά λύπης μου, το word δεν αναγνωρίζει καμία από τις δύο λέξεις. Προσπάθησα να πετύχω ένα παιδικό της προκοπής, άλλαξα γύρω στα δέκα κανάλια, αλλά τίποτα. Μόνο το Star δεν κατάφερα να δω τι είχε, γιατί όποτε το έβαζα πετύχαινα διαφημίσεις. Τελικά, κατέληξα να αφήσω μουσικό κανάλι και να καταπιαστώ με εποικοδομητικά πράγματα στο σπίτι.
Μέτρησα πόσα πιρούνια υπάρχουν στο συρτάρι, πόσα μαχαίρια, πόσα κουτάλια και ποιος κερδίζει τη μονομαχία. Τα κουτάλια ασυζητητί, αλλά δεν έπαιζαν δίκαια γιατί ήταν μικρά και μεγάλα μαζί. Κατόπιν, μάζεψα τα ρούχα από το πλυντήριο που είχα βάλει χθες και ανταλλάξαμε απόψεις για τον καιρό. Εκεί στη βεράντα είναι και το δέμα που ήρθε από Κολωνία, Κάρπι, Μπολόνια, αν δεν πέσει μετεωρίτης (που λογικά είναι θέμα χρόνου) να το αποστειρώσει, εγώ μέσα στο σπίτι δεν το βάζω. Μήπως έχω να φορέσω και πουθενά τα καινούργια παπούτσια; Εκτός αν τα φορέσω στο πρώτο ραντεβού με την κοπέλα που θα βγάλουμε βόλτα το σκύλο.
Άντε και λίγο έμεινε να βγει η μέρα. Έχω καινούργιο project, μαγειρεύουμε ευρωπαϊκά. Σήμερα, θα ταξιδέψω κεντρική Ευρώπη με σούπα βελουτέ και κόκκινο κρασί, λες και έχει κρύο ξέρω ‘γω και πρέπει να ζεσταθώ με κάθε τρόπο. Όταν βγούμε από αυτή την καραντίνα, θα έχει ανέβει το επίπεδο στα ύψη. Ένας κι ένας θα είμαστε όλοι. Σαν βγούμε απ’ αυτή τη φυλακή, ποιος θα μας πρωτοπεριμένει. Λοιπόν, πάμε να το γιορτάσουμε και απόψε, δεν κρύβεται ο ενθουσιασμός.
Σε τέτοιες στιγμές, οι ευχές μας πηγαίνουν σε όλα εκείνα τα πατίνια που πια δεν υπάρχει κανείς να τα νοικιάσει, κανείς να τα καβαλήσει, κανείς να τα πετάξει στο Θερμαϊκό. Πόσο βαρετή πρέπει να είναι η ζωή τους στην εποχή της καραντίνας.
#miakaisimera #pamegialockdown #filiastigeitonia #poulaotoskylo #quarantineday8
Ένας από το Κορωνοχωριό, δεν τον ξέρεις (Ημέρα 7η)
Να ζήσεις καραντίνα και χρόνια πολλά, μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά, παντού να σκορπίζεις της νιότης το φως και όλοι να λένε να μία σοφός!!!!
Να τη χαιρόμαστε. Μια εβδομάδα σπίτι και όπως φαίνεται πολλές ακόμα ακολουθούν. Φροντίζετε γι’ αυτό όλοι εσείς οι ευσυνείδητοι που πήρατε τους δρόμους να πάτε εκεί όπου δεν υπάρχει καν συζήτηση για σύστημα υγείας, αλλά δε βαριέσαι; Θα σηκώνουμε τα Super Puma δέκα-δέκα για να μεταφέρουν τους αρρώστους στην Αθήνα ή σε κάποιο κοντινό αστικό κέντρο. Όχι δεν είναι κινδυνολογία, είναι πραγματικότητα. Σε μια μέρα που τρεις ηλικιωμένοι έχασαν τη ζωή τους, εκατοντάδες ή και χιλιάδες μη ηλικιωμένοι σπεύδουν σε μέρη όπου κατά βάση οι μόνιμοι κάτοικοι είναι ηλικιωμένοι προκειμένου να γίνουμε στατιστική. Έτσι είμαστε οι Έλληνες. Αφού μπορούν οι άλλοι, μπορούμε και εμείς! Ποια είναι αυτή η Ιταλία που θα το κάνει καλύτερα από μας;
Η ζωή στο σπίτι κυλάει σε εξαιρετικούς ρυθμούς. Πλέον τα χέρια έχουν αρχίσει και μαδάνε από το πλύσιμο, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω, το έχω περάσει σε άλλο επίπεδο. Κάθε φορά που τα πλένω δεν τραγουδάω, όπως είναι της μόδας, αλλά συζητάω με τον συνάδερφο τι προσέγγιση θα ακολουθήσουμε στη χειρουργική διαδικασία. Τόσο πλύσιμο χεριών, μα την Παναγία, μόνο στο Gray’s Anatomy είχα ματαδεί στη ζωή μου. Όχι, δηλαδή, ότι το παρακολουθούσα εγώ… Ένας φίλος μου το είχε πει, που το έβλεπε. Ένας από το Κορωνοχωριό, δεν τον ξέρετε.
Σήμερα ήταν η μέρα για πλυντήριο. Όχι μόνο έβαλα, αλλά κάθισα και το παρακολούθησα. Εντυπωσιακό το θέαμα, πέρασε μια ώρα χωρίς να το καταλάβω. Σύντομο ήταν το πρόγραμμα κι εκεί ανάμεσα στο 30ο με 45ο λεπτό έγινε ένας χαμός, που τύφλα να ‘χει η Super League. Στο επόμενο πλυντήριο θα παίξω και στοίχημα για να υπάρχει και κίνητρο. Over 30.000 μπουρμπουλήθρες, αν θα ξεφύγει βρακί από τον κάδο να κολλήσει στα τοιχώματα και το all time classic, φυσικά. Θα βγει μονή κάλτσα από την πλύση ή θα είναι όλα ζευγάρια; Αυτό το τελευταίο όλοι ξέρουμε ότι έχει υψηλότατη επίδοση. Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία των πλυντηρίων δεν υπήρξαν περισσότερες από τρεις συνεχόμενες πλύσεις που να μη χώρισε κάποιο ζευγάρι. Και δεν το λέω εγώ, ο φίλος από το χωριό που βάζει κάνει τέτοιες δουλειές το λέει…
Κατά τα άλλα, βρήκα επιτέλους το χρόνο για να δω μια σειρά που ήθελα από πέρυσι. Είναι ό,τι πρέπει για τέτοιες ημέρες, ακούστε τη συμβουλή μου και παρακολουθήστε τη. Έβαλα να δω το Chernobyl από το HBO (σσσσσ, μην ακούσει το Netflix) και πραγματικά ένιωσα όμορφα για όσα περνάμε με τον Κορωνοϊό. Τον Πανκορωνοϊακό, όπως τον ανέφερε το πρωί η μαμά μου, και προς στιγμήν νόμιζα ότι ξεκίνησε το πρωτάθλημα και ζήτησε ο Κούγιας να συμμετάσχει νέα ομάδα στο πρωτάθλημα. Θα ήταν, πάντως, σπουδαίο ματς. Πανκορωνοναϊκός-Απόλλων Κορωναϊκού! Ναι, ναι! Τοπικό ντέρμπι στο χωριό. Εκεί φύγατε να πάτε μάλλον όλοι… Σα να λέμε Αταλάντα-Βαλένθια. Μάθατε τι έγινε μετά, ε;
#demenoumespiti #pamestoxwrio #eimastemalakes #quarantineday7
Ο κορωνοϊός είναι ο νέος πονοκέφαλος (Ημέρα 6η)
Δημιουργική ήταν η μέρα σήμερα. Από χθες το βράδυ ξεκίνησε, με τη φαντασία και την πραγματικότητα να συγκρούονται κάθε στιγμή χωρίς να αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει και τι το σκέφτεσαι. Χθες, κατάφερα να παίξω αυτοσχέδιο Pcman. Δεν ήθελε πολλή προσπάθεια. Εκεί που έκοβα κάτι στρογγυλές λιχουδιές του σκύλου στη μέση, είδα να σχηματίζεται η πιο διάσημη φιγούρα των 80’s. Έκοψα τις υπόλοιπες λιχουδιές σε μικρότερα κομματάκια και βρέθηκα να τα κυνηγάω στο τραπέζι της κουζίνας. Περίμενα και καινούργιο μήνυμα της πολιτικής προστασίας για να νιώσω ότι έφαγα τη μεγάλη τελεία και να αρχίσω να κυνηγάω τα φαντάσματα, αλλά δεν ήρθε ποτέ.
Θα ήταν ωραίο να είχαμε τα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων να παίζουμε. Θα βγάζαμε και το απωθημένο να τελειώσουμε όλες τις πίστες. Τώρα τι να τελειώσουμε; Όλες τις σοκολάτες στο ψυγείο, όλα τα μακαρόνια στο ντουλάπι, α και ένας φίλος μου κατόρθωσε και τελείωσε το Netflix! Από τους παλιούς συνδρομητές εκείνος, δεν περίμενε ότι θα μας βρει τέτοιο κακό σαν την καραντίνα και πάνω στο εξαήμερο του έβγαλε μήνυμα «ευχαριστούμε που παρακολουθήσατε όλες τις σειρές και τις ταινίες μας. Τέλος». Τι να κάνει; Από το πρωί έχει τρελαθεί στα τηλέφωνα και ψάχνει το Netflix 2.
Εγώ πάλι πήρα από το πρωί τους δρόμους. Αναγκαστικά. Πήγα στο σούπερ μάρκετ, πήρα χαρτί υγείας, τέτοια ντροπή δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά στη ζωή μου. Λες και έκλεβα πίνακα από το Λούβρο αισθανόμουν, όλα τα μάτια είχαν πέσει πάνω μου. Πολλή κίνηση διαπίστωσα σήμερα στα τυριά και στα αλλαντικά, φαίνεται εν καιρώ κορωνοϊού την παρατάμε τη νηστεία σιγά-σιγά. Εκεί, όμως, που αγανάκτησα ήταν στην αναμονή για το ταμείο. Κι όχι για την αναμονή, αλλά γιατί με πέτυχε η ουρά στο διάδρομο με τις σοκολάτες και τα μπισκότα. Μην σου τύχει. Πρέπει να πήρα πέντε κιλά μόνο από την αναμονή, θα τα χάσω με γυμναστική, θα ανεβοκατέβω αύριο πέντε φορές τις σκάλες, μπας και καταφέρω να κοιμηθώ και πιο ήρεμος το βράδυ.
Γιατί να ξέρετε δε σας τα λένε όλα για τις ευπαθείς ομάδες. Δηλαδή, εμείς οι νέοι, οι εργένηδες που δεν μπορούμε να βγούμε από το σπίτι τι θα κάνουμε; Ναι, μην απαντήσετε. Κάπως έτσι την πάτησα κι εγώ και από την στέρηση άρχισα να τρελαίνομαι στα όνειρά μου. Μπήκα που λέτε σε ένα φανταστικό σπίτι, είχα δίπλα τη γυναίκα των ονείρων μου, βλέπω ένα τραπέζι του μπιλιάρδου και όλα σαγήνη και γοητεία της ρίχνω την πρόταση για να τελεστή η πράξη, έτσι κινηματογραφικά, πάνω στην τσόχα.
«Απαπά, έχει μικρόβια», μου απάντησε.
Στο όνειρό μου. Δηλαδή, προς Θεού. Εκεί μας κατάντησαν, να μην μπορούμε να κάνουμε σεξ πουθενά και να γίνει ο κορωνοϊός ο νέος πονοκέφαλος. Δεν είναι τυχαίο ότι λένε πως και τα δύο με το Depon περνάνε. Φέρτε πίσω (και) τα όνειρά μας.
#menoumespiti #coronavirusisthenewheadache #staysafe #quarantineday6
Με δυο παπούτσια πάνινα (Ημέρα 5η)
Ημέρα πέμπτη καραντίνας. Το Word δεν έχει προσθέσει ακόμα τη λέξη κορωνοϊός στην ορθογραφία και μια κόκκινη υπογράμμιση επιμένει να χαλάει την αισθητική των γραμμών την ώρα που γράφω. Σκέφτομαι το 2020 και σκέφτομαι ότι είναι μόλις 18 Μαρτίου σήμερα. Δηλαδή, μέσα στην καινούργια χρονιά έχουμε διανύσει 77 ημέρες και κάντε μόνοι σας την αφαίρεση για να δείτε πόσες ακόμα απομένουν. Τρομακτικό, έτσι δεν είναι; Σήμερα, αποφάσισα να ξεφύγω λίγο από τα ίδια και τα ίδια και να δω και κάνα καινούργιο πρόσωπο. Έτσι, ξυρίστηκα! Ωραία ήταν, ανταλλάξαμε φιλοφρονήσεις στον καθρέφτη του μπάνιου, συμπαθής ο νέος χωρίς τα μούσια. Δεν έκανα story στο instagram γιατί φοβάμαι ότι χωρίς μούσια θα χάσω followers. Αυτό που ζούμε είναι εικονική πραγματικότητα και μόνο σε μια τέτοια θα δεχόμουν να υπάρχω χωρίς τη γοητεία μου.
Άνοιξα το λάπτοπ να διαβάσω τα ζώδια. Τις ετήσιες προβλέψεις που έδιναν οι αστρολόγοι στις αρχές του έτους να δω αν κανείς χαμπάριαζε για το κακό που θα μας βρει. Μετά, διάβασα το καθημερινό μου ζώδιο.
Υδροχόος: Ευκαιρία σήμερα να αλλάξετε συνήθειες, ξεβολευτείτε, σηκωθείτε από τον καναπέ. Η καρέκλα της κουζίνας σας περιμένει. Καινούργιες γνωριμίες αναμένονται στον αισθηματικό τομέα, αρκεί να είστε ανοικτοί σε ανεξερεύνητα ύδατα. Κάντε προφίλ στο tinder. Τα επαγγελματικά σας είναι άριστα. Νιώθετε γεμάτος ενέργεια για δουλειά και οι ρυθμοί έχουν πέσει λίγο. Δεν αποκλείεται να λάβετε μια έκτακτη βοήθεια που θα σας αλαφρύνει εν μέσω οικονομικών δυσκολιών.
Ξετρελάθηκα τόσο με την κυρία των προβλέψεων και την άνοδο στα οικονομικά μου που είπα κι εγώ σαν άλλος Δημήτρης Παπαδημούλης να κάνω μια online παραγγελία στο σούπερ μάρκετ. Τα απολύτως απαραίτητα να πάρω, τέσσερα-πέντε καρότσια μόνο. Είχε ημερομηνία παράδοσης 17 Απριλίου. Άλλαξα γνώμη, νέο παλικάρι είμαι θα πάω να τα πάρω.
Μπήκα στα μέιλ μου. Μου ήρθε ειδοποίηση για κάτι παπούτσια που είχα παραγγείλει αρχές του μήνα, όταν ακόμα η ζωή είχε κανονικούς ρυθμούς. Αύριο-μεθαύριο θα είναι στην Ελλάδα, με ενημερώνει η Nike, ονόματα δε λέμε, διαφήμιση δεν κάνουμε. Η διαδρομή τους, δε, μοιάζει με εκείνη του Μάικλ Σκόφιλντ στο τελευταίο Prison Break. Από το ένα κακό στο χειρότερο. Ξεκίνησαν από Βέλγιο, πήγαν Κολωνία, ακολούθως Κάρπι (σ.σ. δήμος στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνα), μετά Μπολόνια και με αγωνία περιμένω τον επόμενο σταθμό τους. Λογικά, θα πάνε για ένα προσκύνημα στους Άγιους Τόπους και όταν έρθουν αντί να τα φορέσω θα τα στείλω στο ΑΤΤΙΚΟΝ για εξέταση.
Το αγαπημένο μου, πάντως, αυτές τις μέρες της καραντίνας είναι πόσο καλύτερα γνωρίζω τους γείτονες. Οι απέναντι έχουν απλώσει ό,τι μαύρο δερμάτινο έχουν στη βεράντα, και νιώθω ότι γειτονεύω με τον Στάθη Ψάλτη από το «Καμικάζι αγάπη μου». Τρέμω, δε, μην του κλέψει κανείς τη μηχανή. Λίγο πιο πέρα σώβρακα, φανέλες, σωβρακοφανέλες και όλων των ειδών τα λευκά είδη, που μπορεί να φορέσει ο παππούς στη λαϊκή και ως μάσκα προστασίας, αν του τελειώνουν οι πάνες. Και, φυσικά, έχουμε και την κοπέλα με το βιολί, που όταν τελειώσει η περιπέτεια θα της ζητήσω να βγούμε ραντεβού. Το λέει και το ζώδιό μου! Κάθε βράδυ να είναι καλά, μας παίζει ένα σόλο και μαζευόμαστε όλοι μετά και τη χειροκροτούμε όπως κάναμε με τους νοσηλευτές.
Ωραία είναι να παίζεις μπροστά σε κοινό. Σαν τον Σωτήρη Τσιόδρα, που γνωρίζει καθολική και πρωτοφανή αποδοχή και αποθέωση κάθε απόγευμα στις δηλώσεις του. Μόνο που είπε ότι είναι οπαδός του Ολυμπιακού και δεν ξέρω πώς θα καταφέρουμε να το διαχειριστούμε… :-)
#menoumespiti #keepsmiling #maolympiacosreSotiri #quarantineday5
Ουίνστον πάτα το (Ημέρα 4η)
Έχετε καταλάβει τι γίνεται; Η ζωή ομαλοποιείται σιγά-σιγά σε ρυθμούς εγκλεισμού. Που δεν το λες αυτό που έχουμε ακριβώς καραντίνα, αλλά δεν το λες και Ρένα Βλαχοπούλου να τραγουδάει «απόψε ήρθα για να πιω λιγάκι παραπάνω». Αναρωτιέμαι πώς θα είναι η καθημερινότητα όταν με το καλό το ξεπεράσουμε και μπορέσουμε να επιστρέψουμε σε εκείνο που ορίζαμε ως κανονικό. Θα υποστούμε ιδρυματοποίηση, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας του κοινωνικού συνόλου; Θα βγούμε έξω και ξεσπάσουμε σε αγκαλιές; Θα γίνουμε ακόμα περισσότερο αγενείς; Θα κρατάμε αποστάσεις παντού; Μήπως θα σταματήσουμε να κορνάρουμε όταν γίνεται πράσινο το φανάρι; Εντάξει, ας μην τρομοκρατούμε τον κόσμο, δεν χτυπάει τον εγκέφαλο ο ιός…
Είναι δεδομένο, πάντως, ότι ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα αλλάζει. Τέταρτη μέρα μέσα, τέταρτη μέρα με σειρές, ταινίες και ντοκιμαντέρ και αρχίζεις να τα βλέπεις όλα κορωνοϊκά. Πάρτε για παράδειγμα τις ταινίες. Χθες, αποφάσισα να δω το Lion στο Netflix και μόνο που δεν έβαζα τα κλάματα σε κάθε χειραψία, αγκαλιά ή συνάθροιση ανθρώπων. Μα την Παναγία τη μοναξιά, πίστευα ότι θα ξυπνήσω σήμερα το πρωί και θα έχει ένα εκατομμύριο νέα κρούσματα η Ινδία, με ασθενή μηδέν τον Σαρού που ταξίδεψε από την Αυστραλία.
Γι’ αυτό σήμερα αποφάσισα να δω το «Η πιο σκοτεινή ώρα» για να μην μπερδευτώ. Όσες συναθροίσεις έκαναν οι Άγγλοι το 1940, τόσες κάνουν και σήμερα, οπότε μικρή η διαφορά. Το πολύ-πολύ σε ένα διαφορετικό σενάριο να είχε πεθάνει λίγο νωρίτερα ο Ουΐνστον Τσόρτσιλ και να μην είχε προλάβει να ενημερώσει τον κόσμο ότι οι «ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες». Και πού να δεις αφεντικό πώς περπατάνε στην παραλιακή της Θεσσαλονίκης. Οι Έλληνες, όχι οι ήρωες. Για να τα λέμε όλα, πάντως, τους θαυμάζω λιγάκι. Τους περιπατητές. Εγώ για ένα ψωμί βγήκα σήμερα και στο απέναντι ένας άντρας φταρνίστηκε. Τρεις φορές, δηλαδή για το Θεό. Αψού, αψού, αψού. Τρεις φορές άνθρωπε μου σε τέτοιες μέρες; Πήρα τηλέφωνο στο 1135, στο 1142, στο 100 και τη γιαγιά μου να με ξεματιάσει! Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα, η επιστήμη πάνω απ’ όλα.
Κατά τα άλλα, η τέταρτη μέρα πέρασε ήρεμα. Το πρωί έκανα μια γενική στο σπίτι και τόση χλωρίνη δεν είχα δει στη ζωή μου. Καθάρισα πέντε συρτάρια, ανακατάταξα τη ντουλάπα (δηλαδή, έπαιρνα τα ρούχα και τα άλλαζα ράφια μεταξύ τους) και άρχισα τους φανταστικούς διαλόγους ανάμεσα στα κουζινικά σκεύη την ώρα που μαγείρευα. Δε θα το πιστέψετε τι χιούμορ έχει η τρυπητή. Τα μακαρόνια είχαν βράσει στο γέλιο! Για το απόγευμα είχα προγραμματίσει να κάνω τη γυμναστική μου, αλλά με έπεισε ο μπαγάσας ο Κυριάκος και τελικά θα κάνω cocooning. Θα αφήσω και την τέντα ανοικτή γιατί τόσες μέρες στη βεράντα έχει ξεροσταλιάσει η γιαγιά από τον έκτο που έκοψε την εκκλησία και δε βλέπει ψυχή. Υπομονή. Υπομονή σε όλους.
#cocooning #kleistetaola #movienight #quarantineday4
Μην το πεις ούτε του Dettol (Ημέρα 3η)
Ρε μαλάκες, ρε μαλάκες… Να μου συγχωρέσετε την οικειότητα, αλλά μετά από τόσο εγκλεισμό όλοι φίλοι έχουμε γίνει μεταξύ μας. Στο 15νθήμερο πάνω θα έχουμε ανταλλάξει ιδέες για τις σχέσεις μας και στο μήνα θα βάζουμε μαζί πλυντήριο. Είναι δυνατόν να μην μπορούμε να κάνουμε πολιτισμένα ένα καλό; Πώς και πώς περίμενα χθες το βράδυ να βγω στο μπαλκόνι να χειροκροτήσω, να με δει η γιαγιά απέναντι, να δω κι εγώ πέντε ανθρώπους, να συναναστραφούμε λιγάκι ρε παιδάκι μου. Και τι να δω; Παρέες δέκα ατόμων σε ένα μπαλκόνι! Μα, είστε καλά; Είστε καθόλου καλά; Αυτό καταλάβατε να ζητάνε οι νοσηλευτές; Εκτός κι αν είστε η οικογένεια που θα λύσει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα – που δεν είστε – έχω να σας πω ότι είστε τελείως ηλίθιοι.
Άντε να χαρείς μετά με την κίνηση. Δε λέω, ωραία ήταν, συγκινητική, έκανα και live στο Instagram και μου έκαναν σχόλια από όλο τον πλανήτη… Παρότι εδώ στη γειτονιά είχε ακουστεί πιο δυνατά το γκολ του Ολυμπιακού στο Λονδίνο με την Άρσεναλ, το χειροκρότημα κράτησε περισσότερο σε διάρκεια. Βέβαια, έμοιαζε λίγο με το «Χριστός Ανέστη» το Πάσχα, αφού και πριν τις 9μ.μ. το ξεκίνησαν κάποιοι και κάποιοι άλλοι πέταξαν βεγγαλικά. Σου λέει, Πάσχα δε θα κάνουμε, ακόμα και ο Λάζαρος πρέπει φέτος να κάτσει μέσα, οπότε ας αδειάσουμε το στοκ.
Είπα, στοκ και το θυμήθηκα. Τι ωραία σήμερα στα σούπερ μάρκετ! Πήρα το δρόμο μου το μεσημέρι να ψωνίσω, είχα το άγχος μη φάω πόρτα, που πόρτα ούτε από τον Κώστα Κωνστάντο στις χρυσές εποχές του Privilege δεν είχα φάει, και βρέθηκα να νιώθω εκλεκτό μέλος σε συνάντηση μασόνων. Με την κάρτα εισόδου μου και με τη λίστα τη μαμάς (σ.σ. προσέχουμε τις ευπαθείς ομάδες να μην βγαίνουν από το σπίτι) που νόμιζε ότι θα μείνω μέσα στον Σκλαβενίτη ένα μήνα. Μέχρι και αντιβακτηριδιακό μου έγραψε να της πάρω, δηλαδή μην το πεις ούτε του Dettol ότι το σκέφτηκε. Στις 3. Το μεσημέρι. Δεν πειράζει, πάρτε τα όλα οι πρώτοι, μην σκέφτεστε το συνάνθρωπό σας, θα πλένουμε τα χέρια μας με σαπούνι πλυντηρίου και θα βάζουμε και ένα Calgon για τα άλατα.
Ο κόσμος, παρατήρησα, δεν είναι καλά. Τρομαγμένος, φοβισμένος, μουδιασμένος, ούτε κοιτούσε το διπλανό του, πόσο μάλλον να του πει μια κουβέντα. Ένα «ευχαριστώ», ένα «περάστε», ένα «παρακαλώ», ένα «συγγνώμη». Κουβέντα. Γάντια, μάσκα και δυο μάτια που ήλεγχαν εξονυχιστικά τους πιθανούς αρρώστους. Ευτυχώς οι υπάλληλοι ήταν ευγενέστατοι, ήταν χαμογελαστοί, αστειεύονταν μεταξύ τους και ένιωθες ότι υπάρχει μια κανονικότητα μέσα στην όλη παράνοια που περνάμε. Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι θα έπρεπε να αφήνουμε σε αυτούς τους ανθρώπους ένα φιλοδώρημα; Πρακτικά μπορεί και να είναι ανέφικτο και μπορεί το λίγο του καθενός να είναι ελάχιστο όταν πρέπει να μοιραστεί σε εκατοντάδες υπαλλήλους, όμως δε θα ήταν ένα δείγμα ευγνωμοσύνης; Λοιπόν, την επόμενη φορά θα το κάνω. Και αν το κάνουμε όλοι, ο καθένας με το λίγο του, τότε μπορεί και να γίνει μια μικρή διαφορά.
Τώρα, φεύγω. Έχω ραντεβού με κάτι φιλαράκια να παίξουμε μπάσκετ στη Γλυφάδα. Θα τον ζορίσουμε το δήμαρχο, δε μασάμε εμείς από απαγορεύσεις. Μέχρι να βγάλει και τα ταμπλό, εκεί θα είμαστε. Γιατί αν έχεις παίξει μπάσκετ σε καλάθια χωρίς στεφάνια, τότε σίγουρα έζησες φοβερά παιδικά χρόνια!
#stayhome #visitgreece #visitsupermarkets #givemedettol #quarantineday3
Θα κάνουμε push ups (ημερά 2η)
Είχα ανήσυχο ύπνο χθες το βράδυ. Ήταν και εκείνη η είδηση με τον Ρικ Πιτίνο που με αναστάτωσε. Καλά λένε ότι χάνουμε τα καλύτερα μυαλά μας και φεύγουν έξω! Δικό μας παλικάρι, πώς μας έφυγε μέσα από τα χέρια μας; Όλο το βράδυ τον σκεφτόμουν και το πρωί με τη σκέψη του ξύπνησα πάλι. Να δεις που αυτό θα είναι το δυσκολότερο στην καραντίνα. Να κοιμόμαστε τα βράδια. Πώς θα κοιμάμαι αν είμαι ξεκούραστος αναρωτήθηκα; Με προβλημάτισε η σκέψη, τόσο ώστε όταν γύρισα από την πρωινή μου βόλτα στο βουνό, αφού τιτίβισα για την ανευθυνότητα του κόσμου που προκάλεσε μποτιλιάρισμα στον Υμηττό κι αφού έφαγα τη μπουγάτσα που αγόρασα για να συνεχίσω την προσφορά μου στην εστίαση, αποφάσισα να γυμναστώ.
Έλληνας είμαι, περήφανος είμαι και σήμερα θα κάνω ό,τι είδα ότι έκαναν στη Σεβίλλη. Να το προσέξουμε λίγο αυτό με την αντιγραφή, παιδιά… Σήκωσα την τέντα, έβγαλα τη μπλούζα και είδα τη γιαγιά στον απέναντι έκτο όροφο, άρτι αφιχθείσα από την εκκλησία με το αντίδωρο στο χέρι, να έχει πάρει θέση. Δε βαριέσαι, σκέφτηκα, μπορεί να έχει κάβα και κάνα αντισηπτικό, ας μην το κάνω θέμα. Του έδωσα και κατάλαβε. Τι push ups, τι βυθίσεις, τι squat, τι έλξεις στο κοντάρι της τέντας, τι προβολές, πλήρες πρόγραμμα έκανα. Κανείς δε με ακολούθησε, όπως στο βίντεο στο οποίο τα παλαβά στο συγκρότημα κατοικιών κάνουν jumping jacks, δηλαδή την πιο ηλίθια ανακάλυψη στη γυμναστική μετά τα burbees.
Μαζεύτηκα λίγο σήμερα, το ομολογώ. Τρομάζω στη σκέψη ότι αν αυτές θα είναι οι Κυριακές μας, πώς θα είναι οι Δευτέρες μας και φέρτε πίσω τις Κυριακές μας, δηλαδή. Έκατσα στον καναπέ. Πήρα έναν υπνάκο, έβηξα 3,3 φορές και σκέφτηκα να πάρω τον ΕΟΔΥ, αλλά μετά σκέφτηκα ότι βαριέμαι να περιμένω δύο ώρες αναμονή στο τηλέφωνο. ΕΚΕΙΝΗ μου χαμογέλασε και πάλι, σκεπτόμενη ότι μπορούμε να κάνουμε μαζί το τεστ ιδιωτικά, αλλά δεν έχω απελπιστεί ακόμα. Αν βήξω 6,8 φορές τότε θα βγω γυμνός τρέχοντας να πάω στην πιο κοντινή κλινική, κι εκεί να δείτε τι έχει να πετάξει η γιαγιά. Μέχρι και τα barilla της θα μου δώσει, γιατί στηρίζουμε και την οικονομία της Ιταλίας σε αυτές τις δύσκολες ώρες.
Κατάλαβα πολλά σε αυτές τις ώρες κλεισμένος στο σπίτι. Έχει κόσμο, τελικά, στα τριγύρω διαμερίσματα. Ποτέ πριν δεν είχα ακούσει τόση φασαρία σε όλη τη πολυκατοικία. Αναρωτιέμαι αν πατάνε τα κουμπιά στο ασανσέρ και αν πιάνουν όλοι το πόμολο της εξώπορτας. Αναρωτήθηκα αν εκείνοι έχουν μαντηλάκια μιας χρήσης και αν αργότερα στην καραντίνα θα αρχίσουμε να ανταλλάσσουμε είδη. Έβαλα να δω Netflix. Χάζεψα στο Facebook. Τιτίβισα στο Twitter. Έβαλα story ένα βιβλίο στο Instagram. Πήρα απάντηση πέντε wow, εννέα σηκωμένους αντίχειρες και δώδεκα emoticon με μάτια καρδούλες. Η ώρα δεν περνάει με τίποτα. Ανυπομονώ να πάει εννέα να βγω στο μπαλκόνι να χειροκροτήσω. Έχω να το κάνω από το 1987 που πήραμε το ευρωπαϊκό. Νοστάλγησα τον Παναγιώτη Γιαννάκη που τότε έκλαιγε και τώρα υπέγραψε στη Ζενίθ. Είχα πάρει και κάτι ντολμαδάκια Ζενίθ τις προάλλες, θυμήθηκα. Άνοιξα την κονσέρβα. Μεγάλο πλήγμα στην εστίαση απόψε, θα φάω σπίτι. ΕΚΕΙΝΗ με κοίταξε εκνευρισμένη και άεργη. Η γιαγιά απέναντι είναι ακόμα στο μπαλκόνι. Θα θέλει να χειροκροτήσει τους νοσηλευτές και τους γιατρούς. Ή θα θέλει να κάνω πάλι push ups.
#avriopali #stayhome #staysafe #eathealthy #quarantineday2
Νύχτες με τον εχθρό μου! (Ημέρα 1η)
Την κοιτάζω…
Με κοιτάζει.
Αν είναι να περάσουμε 15 μέρες οι δυο μας, της λέω, πρέπει να μάθουμε να έχουμε αυτοέλεγχο.
Δε μιλάει. Ποτέ της δε μιλούσε. Μόνο στέκεται και με κοιτάζει σα να φοβάται τη μοναξιά. Σα να γνωρίζει, αν και δεν καταλαβαίνει τι λέγεται γύρω της (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε εμείς), ότι αυτό το #μένουμεσπίτι είναι η ευκαιρία της για να περνάει κάθε βράδυ δίπλα μου.
Κάναμε τόσα σήμερα μαζί, της λέω ξανά.
Δεν απαντάει. Τη νιώθω σα να χαμογελάει αυτάρεσκα, γνωρίζοντας ότι σύντομα θα την πιάσω ξανά στα χέρια μου. Ότι σε αυτή τη φάση της ζωής μου τη χρειάζομαι περισσότερο απ’ όσο με χρειάζεται εκείνη. Προσπαθώ να την αγνοήσω. Είναι για το καλό μου. Πιάνω ένα βιβλίο να διαβάσω. Δε με χωράει ο τόπος. Ξεφυλλίζοντας αδιάφορα τις σελίδες του, την κοιτάζω απέναντί μου, στο βάθος, πίσω από το μαλακό οπισθόφυλλο του μυθιστορήματος που μαζί είχαμε διαλέξει.
Η σκέψη της δε με αφήνει να ηρεμήσω. Πρώτη μέρα καραντίνας σήμερα, πρώτη μέρα στο σπίτι (χαχα, μη με περνάτε για κάνα ευσυνείδητο, κώλο δεν έβαλα κάτω) και έχω, ήδη, καταχρεώσει την πιστωτική μου. Κι αυτή, αδηφάγα και αχόρταγη με προκαλεί να την πιάσω ξανά στα χέρια μου. Αγόρασα είδη γυμναστικής για να αναπληρώσω τη συνδρομή που τόσο βίαια μου έκοψαν. Την πήγα σούπερ μάρκετ και ψωνίσαμε. Την πήγα για καφέ. Διαλέξαμε συνδρομή στο Netflix.
Όχι, όχι, φτάνει για σήμερα, της επαναλαμβάνω. Πρέπει να κάνω κάτι για να σε βγάλω από το μυαλό μου.
Τι παραπάνω να κάνω, όμως; Το πρωί πήγα στο πάρκο κι έτρεξα. Ανεκδιήγητοι περπατούσαν εκεί. Εγώ; Εγώ είμαι διαφορετικός. Εργένης στα 37 μου, τι θέλετε να κάνω όλη μέρα στο σπίτι; Μετά πήγα παραλία. Απερίγραπτοι τύποι, είχαν πλημμυρίσει τις πλαζ, λες και ήταν 18 Ιουλίου με καύσωνα. Έλειπαν μόνο οι τύποι που πουλάνε φορέματα, πετσέτες, φουσκωτά, λουκουμάδες (αχχχχχ λουκουμάδες) και βραχιόλια για τα πόδια. Περίεργο, τώρα που το σκέφτομαι που δεν εμφανίστηκαν με μάσκες, γάντια μιας χρήσης και χλωρίνη τσέπης προς πώληση. Τέτοια κρίση πρέπει να έχει πέσει, που ούτε οι πλανόδιοι πωλητές δεν μπορούν να μας εξυπηρετήσουν να πιούμε το καφεδάκι μας στην παραλία σαν άνθρωποι. Τι έκανα εγώ εκεί; Εγώ είμαι διαφορετικός.
Γύρισα σπίτι μετά. Αφόρητη η καραντίνα. Σκέφτηκα να μαγειρέψω, αλλά παρήγγειλα. Για να δουλέψει λίγο ο κλάδος της εστίασης βρε αδερφέ… Έφαγα και άνοιξα αυτό το Netflix που παρήγγειλα μαζί της. Κοίταξα το top10 trends της Ελλάδας, γιατί πρέπει να έχω άποψη τι θα γράψω στο twitter. Βράδιασε… θυμήθηκα τα βίντεο που τραγουδάνε στην Ιταλία. Έβαλα το κινητό να μαγνητοσκοπεί, σε καλή γωνία, να φαίνεται και λίγο ο πλάγιος κοιλιακός που δούλεψα το πρωί με τα βαράκια που είχα παραγγείλει. Άρχισα να τραγουδάω. Προς έκπληξη μου δε με ακολούθησε κανείς. Προσγειώθηκαν στο μπαλκόνι τρεις σοκοφρέτες, ένα σακουλάκι με κράκερ, παξιμάδια, τέσσερα παπούτσια αλλά όχι ζευγάρια, τρία μανταλάκια και ένα κωλόχαρτο. Γενναία ψυχή εκείνη που το πέταξε. Νομίζω ότι είναι η γιαγιά από τον έκτο στην απέναντι πολυκατοικία, που πάντα με γλυκοκοιτούσε.
Μπήκα πάλι σπίτι. Ανέβασα story. #nightswithmyenemy #quarantineday1 #menoumespiti.
Άνοιξα πάλι το laptop. Παρήγγειλα λουκουμάδες. Πλήρωσα με πιστωτική. Συνέχισε να μου χαμογελάει σαρδόνια. Την κέρδισε τη μάχη…
