Ο Κιλκισιώτης Γιώργος Φλωρίδης για τους νεώτερους μοιάζει να έρχεται από το πουθενά. Όμως όσοι τον γνωρίζουν, ποτέ δεν αμφισβήτησαν πως έμεινε πολιτικά ενεργός.
Ακόμη και στην περίοδο της ανομβρίας του ΠΑΣΟΚ, ίδρυσε τον Κοινωνικό Σύνδεσμο και στελέχη του εκσυγχρονιστικού ρεύματος συντάχθηκαν μαζί του, απογοητευμένοι από τη διγλωσσία της πάλαι ποτέ ευρύτατης δημοκρατικής παράταξης.
Πρωτακούστηκε όταν ο Κώστας Σημίτης, μετά την απρόσμενη εκλογική νίκη του το 2000, τον διόρισε υφυπουργό Αθλητισμού. Ο Γιώργος Φλωρίδης είχε το κουράγιο να τα βάλει με την ανίκητη παράγκα του ελληνικού ποδοσφαίρου, μ' έναν τρόπο που θα ζήλευε και ο πιο τολμηρός Έλληνας πολιτικός.
Τον ρωτούσαν δημόσια αν υπάρχει διαφθορά στο πρωτάθλημα και απαντούσε "είναι σαν να με ρωτάτε ποιο είναι το όνομα μου". Ανάγκασε τον Σωκράτη Κόκκαλη να πάει στη Βουλή για να υπερασπιστεί τον Θωμά Μητρόπουλο, προσθέτοντας ένα (στην κυριολεξία) μηδενικό στη φιλία τους ("είναι 30 χρόνια φίλος μου").
Η μετωπική σύγκρουση με την παράγκα, άλλαξε πρόσκαιρα τις ισορροπίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όμως οι εξαιρετικές σχέσεις Σημίτη-Κόκκαλη κόστισαν στον Φλωρίδη "απόλυσή δια προαγωγής".
Μετακινήθηκε εσπευσμένα στο υπουργείο Οικονομικών και ως υφυπουργός πέτυχε σειρά μεταρρυθμίσεων. Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του τότε πρωθυπουργού, αναβαθμίστηκε. Έγινε υπουργός Δημόσιας Τάξης και διακρίθηκε για τη μεθοδικότητά του.
Διατήρησε τις πολύ καλές σχέσεις του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος το 2015 τον τοποθέτησε στην κορυφή του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν εξελέγη, καθώς το κόμμα κατέγραψε το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό του.
Δεν τα παράτησε. Παράλληλα με τη δικηγορία, συνέχισε να δραστηριοποιείται πολιτικά και από το 2019 είναι προνομιακός συνομιλητής του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της διεύρυνσης της ΝΔ προς την κεντροαριστερά.
Η επιλογή του στο υπουργείο Δικαιοσύνης είναι απολύτως στοχευμένη. Για να αντιμετωπίσουν οι χρόνιες παθογένειες δεν απαιτούνται ισορροπίες (Κ.Τσιάρας), αλλά ρήξεις. Οι μεταρρυθμίσεις στον πολύπαθο χώρο θα επιχειρηθούν να γίνουν από έναν επίμονο πολιτικό, που έμαθε να δουλεύει με καθαρό μυαλό.
Ο Γιώργος Φλωρίδης έχει βιώσει τη Δικαιοσύνη εκ των έσω. Γνωρίζει ότι το μεγαλύτερο στοίχημα είναι η αλλαγή ρυθμού. Επιτάχυνση; Άμεσα!
Άλλωστε γνωρίζει και κάτι άλλο: Οι δικαστικές αποφάσεις όταν αργούν, αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά απονομής δικαιοσύνης. Και όπως πολέμησε την παράγκα στο ποδόσφαιρο, θα πολεμήσει και την παράγκα της δικαστικής εξουσίας, η οποία είναι το οχυρό της Δημοκρατίας και το τελευταίο καταφύγιο κάθε πολίτη.
