Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 3-1 στο ματς με τον Ιωνικό ,με τον Καρλίτος να έχει πετύχει ήδη τρία γκολ. Ο Παλάσιος κερδίζει το πέναλτι και ο πρώτος σκόρερ του τριφυλλιού ήταν αυτός που με βάση την οδηγία του Γιοβάνοβιτς θα το εκτελούσε.
Η αλήθεια είναι ότι ο Καρλίτος θα είχε χρυσή ευκαιρία για να πετύχει το πρώτο και ίσως μοναδικό καρέ στην καριέρα του. Παρόλα αυτά, ο Αργεντινός επιθετικός του λέει ότι θέλει να το εκτελέσει εκείνος, ο Καρλίτος τον αφήνει και του δίνει την ευκαιρία να ανοίξει λογαριασμό με τα πράσινα.
Ο Παλάσιος σκοράρει και ξεσπάει. Το είχε ανάγκη πολύ αυτό το τέρμα, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους. Ο Ισπανός επιθετικός ήξερε πόσο ανάγκη είχε ο συμπαίκτης του αυτό το γκολ.
Ήξερε πόσο ήθελε να ανοίξει λογαριασμό με το τριφύλλι. Όπως είχε κάνει πριν από περίπου 20 μέρες με τον Βιτάλ στο ματς με τον Βόλο. Άρα κάτι που επαναλαμβάνεται μόνο σύμπτωση δεν είναι.
Αυτό δείχνει πολλά για τον φετινό Παναθηναϊκό, αλλά και για τον Καρλίτος. Είναι ξεκάθαρο φέτος ότι με την σφραγίδα του Γιοβάνοβιτς οι πράσινοι είναι ΟΜΑΔΑ τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Ο ένας παίζει για τον άλλον και κανείς δεν έχει στο μυαλό του την προσωπική του επιτυχία. Είναι πλέον πασιφανές ότι οι πράσινοι φέτος χάνουν και κερδίζουν μαζί. Πανηγυρίζουν με την ψυχή τους και χαίρονται ο ένας για τον άλλον.
Όσον αφορά για τον Καρλίτος, αποδεικνύει έμπρακτα ότι πέρα από την επαφή με τα δίχτυα , έχει και μια μεγάλη προσωπικότητα. Είναι αλτρουιστής και δείχνει ότι καταλαβαίνει απόλυτα ότι ο συμπαίκτης του δεν έχει καταφέρει να αποδώσει όσο καλά μπορεί, μιας και περνάει περίοδο προσαρμογής.
Το έχει βιώσει και ο Ισπανός αυτό και γνωρίζει το πόσο δύσκολο είναι. Η συμπεριφορά του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους υπόλοιπους αθλητές.
Γενικότερα, πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι το τριφύλλι φέτος είναι ομάδα σε σχέση με πέρυσι που μόνο… θύμιζε. Το βλέπει κανείς από τις αντιδράσεις στα γκολ, από την συσπείρωση πριν και μετά τον αγώνα και ακόμα και από τις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών.
Είναι δεδομένο ότι αυτό οφείλεται αποκλειστικά στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Από την πρώτη μέρα που πάτησε το… πόδι του στο Κορωπί ο Σέρβος επιθυμούσε το κλίμα να είναι άριστο μεταξύ των ποδοσφαιριστών και έκανε ότι χρειαζόταν για να συμβεί. Έδωσε σε όλους να καταλάβουν ότι κανείς δεν είναι πιο πάνω από την ομάδα. Ότι κανείς δεν θα βάλει τον εαυτό του πάνω από τον σύλλογο.
Μετά από περίπου πέντε μήνες το έχει καταφέρει και αυτό φαίνεται. Οι κινήσεις του Καρλίτος στα ματς με Βόλο και Ιωνικό αποτελούν ένα δείγμα, αλλά το γενικότερο συμπέρασμα βγαίνει από την συμπεριφορά όλων σε κάθε ματς ξεχωριστά.
Το τριφύλλι έχει γίνει πρώτα ομάδα εκτός αγωνιστικού χώρου και μετά εντός. Το ένα… φέρνει το άλλο και η αλήθεια είναι ότι το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο. Θα πει κάποιος ότι στα καλά όλοι μονιασμένοι είναι, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός έχει κάνει γκέλες τις πρώτες αγωνιστικές. Από αυτό όχι μόνο δεν έχουν επηρεαστεί οι σχέσεις των πράσινων, αλλά έχουν γίνει πιο δυνατές και πιο συμπαγείς.
