Σήμερα Δευτέρα οκτώ μέρες μετά η ΑΕΚ είναι δεύτερη στη βαθμολογία με 3 βαθμούς πάλι διαφορά από τον πρώτο και στον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Άρα μάλλον καλά πήγαν τα πράγματα και σε αυτή την κρίσιμη καμπή. Παρά τις δυσκολίες, τις απουσίες και την κρισιμότητα των αγώνων όπου οι έξι βαθμοί και η πρόκριση ήταν αδιαπραγμάτευτα.
Η ΑΕΚ πέτυχε τον στόχο της με καλό ποδόσφαιρο στα δύο must win παιχνίδια και πήγε στην Τούμπα προετοιμασμένη κατάλληλα σε όλα τα επίπεδα, νίκησε σε όλα τα επίπεδα, επέστρεψε με την πρόκριση και όπως φάνηκε η συνάντηση μαζί της άφησε πολύ βαθιές πληγές στον αντίπαλο της.
Όλα καλά λοιπόν όμως έρχεται μεγάλο ντέρμπι την Κυριακή και μετά η ΑΕΚ θα παίξει τα δύο επόμενα εντός έδρας παιχνίδια της χωρίς τον κόσμο της πηγαίνοντας ενδιάμεσα στην Τούμπα. Άλλη μια τετράδα τεράστιας σημασίας και τεράστιας δυσκολίας. Για αυτό ήταν σημαντικότατη η τριάδα που τελείωσε με το απόλυτο χθες. Και το σημαντικότερο ματς ήταν το χθεσινό…
Απαγορευόταν οποιαδήποτε απώλεια απέναντι σε ομάδα που έχει κάνει κηδεία σε όλους με την ΑΕΚ να έρχεται από πόλεμο 120 λεπτών. Οι αλλαγές ήταν 8, οι απουσίες 5, ο καιρός βροχερός…
Η ΑΕΚ έκανε ένα από τα καλύτερα της παιχνίδια με τον Σιμάνσκι στόπερ και αλλαγή αν χρειαζόταν τον Χατζισαφί και τον Γκατσίνοβιτς αριστερό μπακ με αλλαγή πάλι τον… Πέρση. Οι δύο αυτοί ήταν από τους καλύτερους στο παιχνίδι. Και δεν χρειάστηκε να μπει κανείς στη θέση τους.
Ο Κοιτά έκανε πολύ καλή επιστροφή στη θέση του μεγάλου Μαρσιάλ, με μια ασίστ και ατελείωτο τρέξιμο παντού αλλά και βελτιωμένο στο συνδυαστικό. Ο Γιόνσον ήταν πάλι ο άρχοντας του κέντρου, ο Πινεδα η καρδιά και τα πνευμόνια μαζί, ο Μάνταλος μια ταχύτητα κάτω αλλά πάντα μάστορας, ο Φερνάντες σε κάθε ματς εξηγεί πως από τρίτος έγινε πρώτος και γιατί όταν αρχίζει το ματς ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο Ελίασον.
Παρεμπιπτόντως. Δεν είμαι από αυτούς που λένε πως ο αριστερός μπακ θα έπρεπε να είναι εδώ την 1 Ιανουαρίου, αν και θα το ήθελα αρκεί να ήταν ο κατάλληλος, ή πως δεν πρέπει να πάρει η ΑΕΚ τον Μαζουακού επειδή τον… ξέραμε από πριν όμως αυτή η ιστορία του Ελίασον έπρεπε να έχει ήδη ξεκαθαρίσει. Η διοίκηση και ιδίως ο Ριμπάλτα.
Όπως όμορφα και ωραία αποχώρησαν φιλικά οι τρεις που πλέον είχαν λιγότερη συμμετοχή από αυτή που τους αξίζει λόγω του ατελείωτου βάθους, έτσι όμορφα κι ωραία θα έπρεπε να έχει τελειώσει έτσι ή αλλιώς το θέμα Ελίασον σε 15-20 μέρες. Επίσης μάθουμε δεν μάθουμε τι γίνεται με τον Κάλενς η ΑΕΚ πρέπει να έχει τέσσερις σέντερ μπακ. Μακάρι να έχει τον Περουβιανό και τους άλλους τρεις. Αλλά πρέπει να έχει τέσσερις. Οι μεγάλες προκλήσεις είναι μπροστά.
Η ΑΕΚ εκτός από το δικό της αποτέλεσμα κέρδισε και σε άλλα δύο γήπεδα. Στις Σέρρες και φυσικά στην Τούμπα. Γιατί παρότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που λένε “κοιτάμε μόνο την ομάδα μας” αδυνατώντας να καταλάβουν ότι συμμετέχει σε πρωτάθλημα που το κερδίζει όποιος έχει περισσότερους βαθμούς, η ΑΕΚ εκτός από το +3 το δικό της επωφελήθηκε και από τα στραβοπατήματα των άλλων.
Ξέφυγε ήδη από τον ΠΑΟΚ με 4 πόντους ενώ όταν άρχιζε το ματς πριν της στο Βόλο μόλις 8 μέρες ήταν 2 πίσω και πέρασε πάλι τον Παναθηναϊκό. Και μάλιστα αυτό έγινε σε παιχνίδια που και οι δύο πίστεψαν πως τα είχαν κερδίσει. Ο Παναθηναϊκός με 2-0 μπροστά χωρίς να έχει κινδυνεύσει και ο ΠΑΟΚ έχοντας καταφέρει να βάλει γκολ με το παιχνίδι να έχει μπει στις καθυστερήσεις.
Οι απώλειες γίνονται χειρότερες λοιπόν γιατί βαραίνουν στην ψυχολογία. Κι αν ο Παναθηναϊκός πράγματι έδειξε σημεία χαλάρωσης που είχε επισημάνει και προειδοποιήσει ο προπονητής του από το παιχνίδι με τον Ατρόμητο όπου η κατάσταση ήταν παρόμοια με προβάδισμα 2-0, είναι δεδομένο πως έπαιξε τον ρόλο του και ο διαιτητής.
Κι αυτό αν δεν μπορέσει το… θύμα να το διαχειριστεί ψυχολογικά μπορεί να προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη ζημιά. Η ΑΕΚ το έπαθε σε εκείνη την τριάδα του θανάτου με Παναιτωλικό, ΠΑΟΚ, Πανσερραϊκό όπου δεν πήρε πέναλτι ακόμη κι όταν έτρεξε… αίμα.
Ο ΠΑΟΚ είναι άλλη περίπτωση. Δεν βγαίνουν τα mind games του Λουτσέσκου που από το καλοκαίρι βλέποντας που πήγαινε το πράγμα με τους παίκτες που ήρθαν αντί για αυτούς που… ήθελε έπαιξε μπαλάρα στο γήπεδο των δηλώσεων και των ομιλιών όπου είναι από τους λίγους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ο Ρουμάνος προβοκάτορας επέστρεψε στο 2018 το 2024, έχοντας πάρει ήδη δυο πρωταθλήματα από τότε ενώ από όταν επέστρεψε από τα πετροδόλαρα άντε να μίλαγε 1-2 φορές τον χρόνο έτσι από συνήθεια.
Φέτος επειδή η γραμμή ΠΑΟΚ είναι να παρουσιάζεται η ΑΕΚ σαν το απόλυτο κακό του ποδοσφαίρου για να χωνευτεί η ανίερη συμμαχία που έφτασε μέχρι και… Κούγια, ο Λουτσέσκου μπήκε μπροστά και σε αυτό.
Σε συνδυασμό με τον πόλεμο από το σύστημα που πάντα τον… πολεμάει, με Γκαγκάτση πρόεδρο της ΕΠΟ, λίστα διαιτητών που δόθηκε έτοιμη από την ΕΠΟ στον Λανουά και 8 από τα 11 μέλη της εκτελεστικής με σφραγίδα ΠΑΟΚ, ο Λουτσέσκου βρέθηκε στο στοιχείο του και έκανε προσωπικό παιχνίδι φυσικά για πάρτη του.
Έτσι παρέσυρε και τον ΠΑΟΚ οπουδήποτε αλλού εκτός από το ποδόσφαιρο. Διαβάζοντας και ακούγοντας όλο αυτό τον καιρό βλέπω πως πράγματι σε μεγάλο βαθμό έχει λειτουργήσει ως άλλοθι για τις δικές του ευθύνες και παράλληλα ενώ όλοι είναι στην πυρά, ακόμη κι ο ιδιοκτήτης που άλλαξε το στάτους του ΠΑΟΚ 90 χρόνια μετά την ίδρυση του, ο Ρουμάνος είναι πιο δημοφιλής τώρα ακόμη κι από τις εποχές που είχε φτιάξει πολύ καλές ομάδες.
Αν δεν ξέφευγε στο πάρκινγκ προσπαθώντας να πάρει την κουβέντα από το ποδοσφαιρικό κομμάτι εκείνου του αγώνα, πυροδοτώντας παράλληλα την ρεβάνς θα είχε αγγίξει το τέλειο. Εκεί όμως η εικόνα ήταν αμείλικτη και οι δικαιολογίες λίγες και εφήμερες. Το ίδιο αμείλικτη ήταν και η εικόνα της άδειας Τούμπας και του Βόλου να σφυροκοπάει στα τελευταία δεκαπέντε λεπτά μέχρι να φτάσει στην ανατροπή.
Ο ΠΑΟΚ είναι πολύ κοντά στο να αποχαιρετήσει πρώτος την μάχη του τίτλου. Ενώ προπονητή πληρώνει και προπονητή δεν έχει με δική του καθαρά ευθύνη και αντιεπαγγελματική συμεριφορά. Οι 7 πόντοι είναι πολλοί και για να τους διατηρήσει θα πρέπει να νικήσει τον αιώνιο αντίπαλο του εκτός έδρας. Έτσι όπως είναι η κατάσταση όμως αυτό μπορεί να είναι και το μικρότερο πρόβλημα.