MENU

Ο ΠΑΟΚ πάλι έχασε στη Τούμπα. Τελευταία φορά κέρδισε κάπου τον Αύγουστο, γενέθλια πρέπει να είχα. Ο κακός στα μάτια μου Ολυμπιακός, ήταν καλύτερός του. Και όταν αποφάσισε ο ΠΑΟΚ να μπει στο παιχνίδι, φρόντισε να ξαναβγεί. Η φετινή του μοίρα ή μάλλον η φετινή του απόφαση να μη δώσει συνέχεια – πάλι – σε μία κατάκτηση πρωταθλήματος.

Ο ΠΑΟΚ εγκλημάτησε το καλοκαίρι. Χαμένος στη μετάφραση, έψαχναν όλοι να βρούμε ποιος φταίει και δεν δουλεύει καλά το πράγμα.

Προσωπικά ουδέποτε με απασχόλησε το ποιος φταίει αλλά το αποτέλεσμα. Και αυτό είναι επιεικώς θλιβερό. Συμπληρώσαμε δέκα αγώνες με κανονικούς αντιπάλους – όχι τίποτα φαντασμαγορικούς αν εξαιρέσουμε τη Γιουνάιτεντ και τη Γαλατά, χωρίς νίκη. Προφανώς και κάτι λέει αυτό.

Αρχικά λέει πως ο ΠΑΟΚ δεν ενισχύθηκε. Σήμερα στη ζωή μας έπρεπε να περάσουμε κάποιες ακόμα στιγμές με τον Τιεμουέ Μπακαγιόκο. Ο ΠΑΟΚ ρίσκαρε το καλοκαίρι, αλλά πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί έπρεπε να το κάνει αυτό. Χάθηκαν οι νυν ποδοσφαιριστές; Ας επαναφέρουμε και τον πολυαγαπημένο μου τον Γιώργο τον Κούδα, τα ίδια θα προσφέρουν.

Φέραμε δύο σέκοντ στράικερ, ενώ είχαμε ήδη έναν σέκοντ. Ο κανονικός φορ κορυφής είναι εκτός λίστας, εκτός πλάνων και εννοείται εκτός σκοραρίσματος κοντά στο χρόνο. Κι όμως, αυτός ήταν χρήσιμος σε μία ομάδα που δούλευε σωστά.

Τα όπλα που πήρε ο Λουτσέσκου στα χέρια του προφανώς και δεν είναι αυτά που έπρεπε. Και ο Ρουμάνος είναι εγωιστής, τρελαίνεται, το έχασε το μυαλό του.

Με τον Άρη μου ξεκίνησε Μπακαγιόκο, με τον Ολυμπιακό σήμερα τα ίδια. Δηλαδή πόσο χαλασμένο μυαλό μπορείς να έχεις για να ξεκινήσεις αυτόν τον πρώην αθλητή σε αυτά τα παιχνίδια. Και άντε το έκανες μία, το κάνεις και δεύτερη; Πριν από διακοπή;

Βέβαια η υπόθεση χαφ δεν είναι κάτι που αφορά μόνο τον Γάλλο. Καμία σύνθεση χαρακτηριστικών. Καλύτερος όλων ο Οζντόεφ που βαφτίσαμε 6 στην ανάγκη γιατί ο Καμαρά τακτικά είναι λίγο αλλού. Κάνει τα δικά του. Και ο τίμιος Σβαμπ, που τόσο αγαπώ, στα 34 προς 35 να είναι ακόμα πιο βαρύς. Τι παίρνουμε από τα χαφ μας ακριβώς;

Πες μου τα χαφ να σου πως ποιος είσαι, είναι η φράση. Προπονητής με χαλασμένο μυαλό, έλλειψη χαρακτηριστικών, αδυναμία ικανοποιητικού ροτέισον ακόμα και στη μεσοεπιθετική γραμμή. Ο 37χρονός Τάισον παίζει όλα τα παιχνίδια. Ο Κωνσταντέλιας δεν έχει συμπληρώσει εβδομάδα συνεχών προπονήσεων, μία ίωση, μία γαστρεντερίτιδα, μία μη πω τι.

Οι αντίπαλοι κάνουν πάρτι. Μεταβάσεις εξήντα μέτρων και δεν καλύπτει κανείς. Δύο στόπερ με έναν επιθετικό τρώνε δύο ίδια γκολ.

Οι ομάδες, έχουν τον χαρακτήρα του προπονητή τους, απαράβατος κανόνας. Και ο χαλασμένος Λουτσέσκου βλέπει τον χαλασμένο Ζίφκοβιτς να πασάρει χωρίς πίεση πάνω στον Ότο. Πόσες τέτοιες φάσεις. Αμέτρητες φέτος.

Γυρίζει; Αναπάντητο το ερώτημα. Συνήθως γυρίζει αν θέλεις να γυρίσει. Αν αποδεχτείς πως τα εγκλήματα που έκανες το καλοκαίρι πρέπει να διορθωθούν. Τι σημαίνει να περιμένω μήπως και έρθει ο Μπακαγιόκο; Δεν είναι Τσάλοφ που λες πως ίσως και να χρειάζεται προσαρμογή. Από μη αθλητής θα γίνει αθλητής;

Έναν βαθμό από την κορυφή είμαστε, αλλά και πάλι δεν είναι αυτό το θέμα. Πλέον είναι η διαχείριση του θυμού για όσα δεν έγιναν και η έλλειψη εμπιστοσύνης πως θα υπάρχει η αποδοχή του λάθους και η απαραίτητη διόρθωση.

Δεκαπέντε μέρες η διακοπή και περιμένω να ακούσω πολύ απλά πράγματα. Όπως ότι ο ΠΑΟΚ αναζητά έναν ΓΡΗΓΟΡΟ χαφ και θα τον κλείσει πριν την 1η του Γενάρη, πως θα διαχειριστεί εσωτερικά υποθέσεις που κάνουν τζιζ και τις αφήνει να υπάρχουν, πως θα κινηθεί για κάποιους Έλληνες – κανονικούς παίκτες – έτσι ώστε να μπορεί του χρόνου να φτιάξει μία ανθρώπινη λίστα.

Και αυτό με τους Έλληνες έχει κουράσει. Να βρούμε Έλληνες διαθέσιμους. Αλήθεια ποιοι μπορούν να παίξουν στον ΠΑΟΚ σήμερα από ομάδες εντός Ελλάδας; Γιατί πέρυσι που ο Πέλκας ήθελε να γυρίσει λέγαμε όχι; Γιατί ο Σιώπης που θα ήταν ένα πολύ καλό εργαλείο υποβαθμίζεται συνεχώς; Αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να υπάρχουν πρότζεκτ, αλλά για να μπορείς να πουλήσεις πρέπει να είσαι ικανός να δώσεις υπεραξία. Με έναν βαθμό στην Ευρώπη και 11 χαμένους βαθμούς στη Τούμπα στο πρωτάθλημα, τα μόνα που παίρνουν υπεραξία είναι τα ηρεμιστικά.  

Ο ΠΑΟΚ έπαψε ΠΑΟΚ να θυμίζει γιατί τα έκανε όλα λάθος. Τον διαιτηρεί ως ένα βαθμό η περυσινή αύρα, αλλά και αυτή νομοτελειακά θα εκλείψει όσο καταπατώνται βασικές ποδοσφαιρικές αρχές.

Και από το κλαμπ και από τον προπονητή. 

Εσύ που έπαψες, ΠΑΟΚ να θυμίζεις