Στον αθλητισμό έχουν καταγράφει κατά καιρούς διάφορες... αδικίες. Ομάδες που ενώ έπαιξαν εξαιρετικά, δεν κατάφεραν να φθάσουν στο Άγιο Δισκοπότηρο. Και μιας και είναι μέρες Mundial, χαρακτηριστικό παράδειγμα όλων η Ολλανδία του Κρόιφ με το total football που δεν κατάφερε να φθάσει σε κατάκτηση τροπαίου. Πού θέλουμε να καταλήξουμε; Ότι αυτή η ΑΕΚ, η ΑΕΚ του Αλμέιδα αν δεν πάρει τίτλο, θα την έχει αδικήσει το ποδόσφαιρο.
Και επειδή το τελευταίο μπορεί να παρεξηγηθεί; Εξηγούμαστε ότι αναφερόμαστε μόνο στην μπάλα που παίζει όχι στο τι σφυρίζει ο Διαμαντόπουλος, ο Κουτσιαύτης, ο Καμπάκοφ ή ο Νάιμπεργκ! Αυτά υπάρχουν αρμοδιότεροι να ασχοληθούν... Εμείς είμαστε εδώ για να πούμε τι βλέπουμε μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου από παίκτες όπως ο Λιβάι Γκαρσία, ο Σέρχιο Αραούχο, ο Ορμπελίν Πινέδα, ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς και οι άλλοι παίκτες της ΑΕΚ.
Ο Αλμέιδα, λοιπόν, έχει φτιάξει μία ομάδα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στη χώρα. Είναι δεύτερη θα μου πείτε και ο πρώτος πάντα παίζει καλύτερα... Ναι, είναι στη 2η θέση και στο -8 από την κορυφή, όπου έχει στρογγυλοκαθίσει ο ουσιαστικός Παναθηναϊκός. Η ΑΕΚ, όμως, παίζει μπάλα που δεν ξέρω πραγματικά αν έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα. Ακόμη και από την ΑΕΚ του Μπάγεβιτς.
Τέτοιο pressing για ανάκτηση της μπάλας μόνο στο εξωτερικό βλέπει κανείς. Θυμάστε τι έγινε την Κυριακή (13/11) στο Καραϊσκάκη; Στο πρώτο 45λεπτο ο πρωταθλητής Ελλάδας δεν πήρε ανάσα. Δεν μπορούσε να περάσει την μπάλα στο αντίπαλο μισό με... τίποτα και η ΑΕΚ όχι μόνο κέρδιζε ξανά χαμένες μπάλες, αλλά έφτιαχνε και φάσεις. Έκανε ευκαιρίες για να σκοράρει, απλά η μπάλα δεν μπήκε μέσα. Και μην αρχίσετε τώρα να λέτε ότι «δεν μπήκε μέσα, επειδή ο Λιβάι δεν είναι φορ, επειδή ο Αραούχο παίζει έξω από το κουτί ή ότι ο Γκατσίνοβιτς έφτιαξε, αλλά δεν εκτέλεσε». Η φετινή ΑΕΚ έχει δείξει ειδικά από τη στιγμή που ρόλαρε, ότι έχει στο ρόστερ της παίκτες που μπορούν να τη στείλουν στο πλεκτό. Έχει βρει γκολ με Γκατσίνοβιτς, Πινέδα, Σιμάνσκι, Μουκουντί, Άμραμπατ και Μάνταλο. Έχει, δηλαδή, οκτώ παίκτες που έχουν σκοράρει τουλάχιστον μία φορά στο φετινό πρωτάθλημα.
Και πάμε στο προκείμενο... Αν η ΑΕΚ του Αλμέιδα δεν πάρει φέτος τίτλο, πρωτάθλημα ή Κύπελλο, θα την έχει αδικήσει το ποδόσφαιρο. Διότι από τον Βόλο και μετά, από τη Λεωφόρο αν θέλετε και μετά, η ΑΕΚ παίζει μπάλα υψηλών προδιαγραφών. Πας στο γήπεδο και βλέπεις πράγματα... Στο «Βικελίδης» έκανε... πλάκα στον Άρη (2-0). Στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ δεν απειλήθηκε μετά το 8' και νίκησε με σχετική άνεση τον «δικέφαλο» με 2-0 και ήρθε η χθεσινή εμφάνιση στο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό (0-0) να τρελάνει μέχρι και τον Ντέμη Νικολαΐδη που είχε εξαιρετικές... σχέσεις ως παίκτης με τον Ολυμπιακό «ματώνοντας» τα «ερυθρόλευκα» δίχτυα».
Στο Κύπελλο ο δρόμος είναι ορθάνοικτος μέχρι τα ημιτελικά, όπου αν όλα κυλήσουν χωρίς εκπλήξεις θα αντιμετωπίσει σε διπλά ματς είτε τον Ολυμπιακό είτε τον Άρη. Η λογική λέει δηλαδή, ότι θα παίξει σε τρία ματς max τις πιθανότητες για κούπα.
Όσο για το πρωτάθλημα, το φετινό ειδικά, το -8 δεν λέει τίποτα... Διότι δεν είμαστε στα χρόνια του σκότους και όλοι καταλαβαίνετε τι γράφουμε και τι εννοούμε. Είμαστε στα χρόνια της πραγματικής αίσθησης του «50-50%» με ορισμένες εξαιρέσεις, ανθρώπινες όμως και όχι κάτι άλλο. Και με δεδομένο πως υπάρχει ακόμη ένας γύρος και 10 ματς στα play offs όλα μπορούν να γίνουν.
Τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ απλά; Να συνεχίσει στον τρόπο που δουλεύει, πιθανώς να ενισχυθεί μεταγραφικά τον Γενάρη, εφόσον κρίνει ο Ματίας Αλμέιδα ότι απαιτείται κάτι τέτοιο, με δεδομένο πως οι Ελίασον, Τσούμπερ και Άμραμπατ έχουν, ήδη, διαβεί την πόρτα του χειρουργείου και να μείνει «ενωμένη». Προσοχή... Επειδή ζούμε στη χώρα της παρεξήγησης εννοούμε κόσμος, διοίκηση, ομάδα να είναι ένα, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
«Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος» εδώ θα είμαστε τον Μάιο να τα ξαναπούμε και να δούμε τι πέτυχε εν τέλει ο Ματίας Αλμέιδα και η ΑΕΚ!
