Από τα 15 του χρόνια αγάπησε την ελληνορωμαϊκή πάλη και τα ταπί, αναδείχθηκε ολυμπιονίκης, με συμμετοχή σε τρεις ολυμπιάδες. Μεγάλη του αγάπη ήταν ο ΠΑΟΚ. Kατάφερε να στήσει το τμήμα πάλης του συλλόγου, ήταν μέλος στην ΠΑΕ και λάτρευε το μπάσκετ. Τον χαρακτήριζε το χαμόγελο του και η λεβεντιά του. Σαν σήμερα, στις 23 Μαΐου 2014 ο Παναγιώτης Ποικιλίδης χάνει τη μάχη για τη ζωή σε ηλικία 49 ετών και σκορπίζει θλίψη στο χώρο του αθλητισμού.
Σε εφηβική ηλικία ασχολήθηκε με την ελευθέρα όσο και με την ελληνορωμαϊκή πάλη, στο τμήμα του ΒΑΟ, επηρεαζόμενος και από την ενασχόληση του αδερφού του με το άθλημα. Η πρώτη του διάκριση δεν άργησε να έρθει και το 1983 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων και στις δύο κατηγορίες. Την ίδια χρονιά πήρε την τέταρτη θέση στους Μεσογειακούς αγώνες και στη συνέχεια ακολούθησε η πρώτη του μεγάλη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αγώνες, το 1984 στο Λος Άντζελες. Κατετάγη τέταρτος, χάνοντας το μετάλλιο στις λεπτομέρειες και αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης.
Η πορεία του ήταν γεμάτη από αγώνες σε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις (χάλκινο μετάλλιο το 1987 και χρυσό το 1991 στους Μεσογειακούς Αγώνες, την 4η θέση δύο φορές (1991, 1993) σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, καθώς και 6η θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (1986) και το 1992 ήταν μέλος της ολυμπιακής αποστολής στη Βαρκελώνη. Αυτή τη φορά αγωνίστηκε στην κατηγορία υπερβαρέων βαρών και πήρε την 8η θέση. Στα 31 του χρόνια, τον περίμενε ακόμη μία Ολυμπιάδα, και το 1996 στην Ατλάντα πραγματοποίησε καλές εμφανίσεις, έφτασε μέχρι τον τέταρτο γύρο και κατέλαβε τελικά την πέμπτη θέση.
Κοινωνικός, ευχάριστος αφότου σταμάτησε τον αθλητισμό δεν έμεινε μακριά όμως από το χώρο αλλά και από τα κοινά. Το 2000 επανίδρυσε το τμήμα πάλης του ΠΑΟΚ, ένα τμήμα που είχε να λειτουργήσει από την περίοδο της Κατοχής, ενώ από το 2007 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ. Όσον αφορά τα κοινά, ήταν αντιδήμαρχος στο Δήμο Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης το 1999 και το 2005.
Το πρόωρο τέλος...
Στις 21 Μαΐου 2014 εισήχθη στο νοσοκομείο με πρόβλημα στην καρδιά, διαγνώσθηκε με ανεύρυσμα αορτής και υποβλήθηκε σε επέμβαση. Η κατάσταση του μετά από κάποιες ώρες επιδεινώθηκε και όπως αποδείχθηκε είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και κατέληξε, παρά τις προσπάθειες των γιατρών. Σε ηλικία 49 ετών γράφτηκε ο δικός του επίλογος, ενός σπουδαίου αθλητή, ενός ανθρώπου δυνατού και περήφανου.
