Πάνε πια τριάντα χρόνια και βάλε από τότε που πρωτοπάτησε το πόδι του στη χώρα μας για να παίξει μπάλα. Όταν το 1989 έφτανε στη Θεσσαλονίκη για να αγωνιστεί με τη φανέλα του Ηρακλή ίσως ούτε ο ίδιος θα περίμενε ότι θα έμενε τόσο πολύ σε σημείο να θεωρείται πια δικός μας άνθρωπος.
«Είμαι δεμένος με την Ελλάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου και κάποια στιγμή θα δουλέψω ξανά στην Ελλάδα. Είναι η χώρα μου, η βάση μου» έλεγε το 2011 μιλώντας στο «Βήμα».
Δέκα χρόνια έπαιξε στον Ηρακλή και από την Ελλάδα άρχισε και την προπονητική καριέρα του, όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση. Πρώτα στη Νίκη Βόλου, μετά στον Ηρακλή, κατόπιν στον ΑΠΟΕΛ, μετά στην Παναχαϊκή, ξανά στον Ηρακλή, ξανά και στον ΑΠΟΕΛ και στη συνέχεια στην Αλ Νασρ. Στην εθνική ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων πήγε, συμφώνησε, υπέγραψε, ανακοινώθηκε και αποχώρησε πριν καν καθίσει έστω σε ένα παιχνίδι στον πάγκο της ομάδας.
Κλείνει φέτος είκοσι χρόνια ως προπονητής. Και κατάφερε σε δύο δεκαετίες να «γεμίσει» το βιογραφικό του με τα σπουδαία επιτεύγματά του όσο ήταν στην Κύπρο.
Συνολικά εννέα τρόπαια σήκωσε στις δύο θητείες του στον ΑΠΟΕΛ: τέσσερα πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και τέσσερα Σούπερ Καπ, ενώ το 2009 οδήγησε τον κυπριακό σύλλογο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία του. Και όταν επέστρεψε πήγε τον ΑΠΟΕΛ ως τα προημιτελικά της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Βγήκε, μάλιστα, πρώτος στον όμιλό του, κατόπιν απέκλεισε τη Λιόν στους «16» και αποκλείστηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης στους «8»! Ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ, ο «Στρατηγός» όπως τον αποκαλούν.
«Σε λίγα χρόνια ο κόσμος της Κύπρου θα καταλάβει τι πέτυχε φέτος ο ΑΠΟΕΛ. Ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα. Αν εμείς ή η Μπαρσελόνα ή η Μπάγερν πάρουμε το Τσάμπιονς Λιγκ δεν θα είναι τόσο σπουδαίο όσο αυτό που έκανε ο ΑΠΟΕΛ, διότι το κάναμε ξανά. Είναι καταπληκτικό αυτό που έκανε ο ΑΠΟΕΛ και ελπίζω να πάρει το πρωτάθλημα για να παίξει ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ». Τα έλεγε ο Ζοσέ Μουρίνιο αναγνωρίζοντας τη σπουδαία ομάδα που είχε φτιάξει ο Γιοβάνοβιτς. Ο Πορτογάλος, μάλιστα, είχε πάει και στα αποδυτήρια της κυπριακής ομάδας και είχε ζητήσει να του δώσουν μια φανέλα ως αναμνηστικό!
Μετά την εξαιρετική δουλειά στην Κύπρο, ο Γιοβάνοβιτς πήγε στην Αλ Νασρ με την οποία κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ των αραβικών χωρών τον Μάιο του 2014 και ακόμα δύο τίτλους (Λιγκ Καπ και Πρέζιντεντ Καπ), αποχώρησε το 2016 και επαναπροσλήφθηκε τον Γενάρη του 2018 αντικαθιστώντας τον Ιταλό Τσέζαρε Πραντέλι.
Άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα, κατάφερε να κερδίσει εύκολα τον σεβασμό των παικτών του και χωρίς να δέχεται παρεμβάσεις στο έργο του άρχισε να στελεχώνει την ομάδα στις θέσεις που εντόπισε τις μεγαλύτερες αδυναμίες, ενώ παράλληλα δούλεψε για να περάσει την δική του φιλοσοφία. Ήθελε η ομάδα του να είχε την κατοχή και να ελέγχει τον ρυθμό του αγώνα ενώ ιδιαίτερη έμφαση έδινε στην καλή αμυντική λειτουργία.
Δεν άλλαζε για κανένα λόγο τον τρόπο παιχνιδιού του ΑΠΟΕΛ. Ακόμα κι αν ο αντίπαλος έβαζε διπλή και τριπλή ζώνη άμυνας, ακόμα κι αν το παιχνίδι βρισκόταν στο 90φευγα, αυτός επέμενε και ζητούσε να είναι κάτω η μπάλα και να μεταφέρεται ορθόδοξα στην επίθεση. Δεν του βγήκε πάντα, αλλά ο επιμένων τις περισσότερες φορές νικά…
«Νομίζω ότι όλα είναι προϊόν δουλειάς, καλού κλίματος και υγιούς ποδοσφαιρικής λειτουργίας. Ο ΑΠΟΕΛ, πέρα από την καλή και σταθερή διοίκηση που διαθέτει, αγωνιστικά και σε επίπεδο προσώπων δεν έχει αλλάξει τα τελευταία τρία χρόνια. Περισσότεροι από τους μισούς παίκτες που έπαιξαν στους ομίλους το 2009 παραμένουν στο ρόστερ, ενώ όσοι αποκτήθηκαν στη συνέχεια δεν είχαν συμμετάσχει ποτέ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να έχουμε ένα σύνολο έμπειρων παικτών με παραστάσεις στη διοργάνωση και ένα άλλο πιο άπειρο, που όμως είχε μεγάλες προσδοκίες και υψηλό κίνητρο για να συμμετάσχει σε αυτήν τη γιορτή του ποδοσφαίρου» απαντούσε όταν τον ρωτούσαν αν είχε τη… μαγική συνταγή στον ΑΠΟΕΛ.
Είναι χαρακτηριστικό πως από τότε που έκλεισε ο κύκλος του στην κυπριακή ομάδα, το 2013, πέρασαν από τον πάγκο 16 προπονητές (ανάμεσα σε αυτούς ο Γιώργος Δώνης, ο Τιμούρ Κετσπάγια, ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο Τόρστεν Φινκ) χωρίς κανένας τους να καταφέρει να βάλει την «σφραγίδα» του!
«Δουλειά και μόνο δουλειά». Αυτή είναι η μοναδική υπόσχεση που συνηθίζει να δίνει όταν αναλαμβάνει μια ομάδα. Προπονητής και άνθρωπος χαμηλών τόνων, έχει μάθει να σέβεται καθέναν με τον οποίο συνεργάζεται και να κάνει πράξη αυτό που υπόσχεται: πρώτος αυτός να δουλεύει σκληρά.
Πριν από μερικούς μήνες το όνομα του ακούστηκε και για την ΑΕΚ, όταν στην «Ένωση» έψαχναν τον αντικαταστάτη του Μάσιμο Καρέρα. Γράφτηκε, επίσης, στη Βουλγαρία για ενδιαφέρον της Λουντογκόρετς. Και τώρα υπάρχει ο Παναθηναϊκός, που θέλει στον πάγκο του έναν άνθρωπο που, έτσι όπως είναι η ομάδα, δεν θα υποσχεθεί πολλά παρά μόνο ένα: δουλειά.
