Σε μία μέρα εθνικής εορτής, όλοι οι Έλληνες βρήκαν ένα ποδοσφαιρικό αποτέλεσμα για να ενωθούν και πάλι. Να θυμηθούν τις παλιές μεγάλες στιγμές που έχουν ζήσει με την Εθνική ομάδα. Να γελάσει λίγο το χειλάκι τους. Να πανηγυρίσουν. Να χαρούν.
Όλοι; Μάλλον, όχι όλοι.
Υπάρχουν κάποιοι που απογοητεύτηκαν πολύ από αυτό το 1-1. Όχι, αυτοί που είχαν καρφώσει άσο ξερό στο στοίχημα και είδαν το παρολί τους να πηγαίνει απευθείας στον κουβά. Όχι, δεν αναφερόμαστε σε αυτούς.
Μιλάμε για τους ανθέλληνες του συστήματος που περίμεναν με αγωνία μία συντριβή στην Γρανάδα για να ξεράσουν και πάλι λίγο από το δηλητήριο τους.
Μόνο που αυτή την φορά δεν περίμεναν καν το ματς. Φρόντισαν να γεμίσουν με όση τοξικότητα μπορούσαν από την ώρα που έγιναν οι κλήσεις, από την ώρα που συγκεντρώθηκαν οι διεθνείς από την πρώτη προπόνηση, με ασταμάτητες αναρτήσεις γεμάτες χολή και μίσος.
Και τι δεν διαβάσαμε όλες αυτές τις ημέρες! Για το «συνονθύλευμα του Φαν’τ Σχιπ»! Για το ότι «έγιναν κίτρινοι σαν το λεμόνι στην ΕΠΟ υπό τον φόβο ενός διασυρμού»! Για «αυτούς που αν τους ένοιαζε η Εθνική δεν θα την είχαν διαλύσει», «για ομάδα που ψάχνει στόπερ για να παραταχθεί», «για έναν προπονητή που δεν σέβεται την δουλειά του». Κι όλα αυτά πριν από το παιχνίδι, έτσι; Όχι από κανένα Μέσο του εξωτερικού που θα ήθελε να διαβάλει την Εθνική ομάδα. Από γνωστά - άγνωστα Μέσα του γνωστού συστήματος που μισεί οτιδήποτε δεν είναι ερυθρόλευκο.
Μόνο που οι… επιστήμονες των πληκτρολογίων δεν σταμάτησαν οι αθεόφοβοι ούτε κατά την διάρκεια του ματς. Κι εκεί βιάστηκαν και εκτέθηκαν διπλά. Σίγουροι για την νίκη της Ισπανίας έγραφαν στο ημίχρονο για «τραγική εικόνα της Εθνικής», προσθέτοντας με στόμφο «ότι περίμενε το μοιραίο, έχοντας παίκτες που δεν ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα όταν έφτανε στα πόδια της». Προσέξτε! Όλα αυτά με αναρτήσεις στο ημίχρονο, όταν η Ελλάδα έχανε με 1-0, αλλά ήταν ακόμα μέσα στο παιχνίδι!
Το γκολ του Τάσου Μπακασέτα και το τελικό 1-1 θα πρέπει να άφησε τέζα όλους αυτούς τους ανθέλληνες του συστήματος. Τώρα κάλλιστα μπορούν να επικαλεστούν την τύχη του Φαν’τ Σχιπ. Να υποστηρίξουν ότι κοιμήθηκε ο Θεός. Να αναρωτηθούν φωναχτά γιατί ο Ολλανδός αφιέρωσε την ισοπαλία στους Έλληνες και όχι σε εορτάζοντες προέδρους. Να φωνάξουν που ο άσχετος εκλέκτορας των «εξυγιαντών» δεν καλεί στην Εθνική τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος τον Ελ-Αραμπί.
Δεν μπορεί, κάτι θα βρουν τώρα που η Εθνική πήρε αποτέλεσμα μέσα στην έδρα της χώρας που βρίσκεται στο νούμερο 6 του Παγκόσμιου ranking. Να δώσουν συγχαρητήρια ή να παραδεχθούν το λάθος τους, αποκλείεται.
Τώρα κάλλιστα μπορούν να βγάλουν την φανέλα της Εθνικής Ισπανίας και να φορέσουν κασκόλ της (προσεχούς αντιπάλου) της Γεωργίας. Να χύσουν κι άλλο δηλητήριο που ο αγώνας θα διεξαχθεί στην Τούμπα. Μπορούν να λοιδορήσουν τον Φαν’τ Σχιπ που θα κουράσει κι άλλο τους διεθνείς της ομάδας που αγαπούν περισσότερο κι από την εθνική της χώρας τους. Μπορούν να γράψουν λιβελογραφήματα για τους λόγους που δεν καλείται ο Παπασταθόπουλος, ο Μανωλάς, ο Σιόβας, ο Ανατολάκης και ο... Κούλης Καραταΐδης.
Έτσι κι αλλιώς είναι ανεξάντλητοι. Για ένα πράγμα να είστε σίγουροι. Έτσι και προκριθούμε στην τελική φάση του Μουντιάλ στο Κατάρ, θα είναι οι πρώτοι που θα ευλογήσουν τα γένια τους, οι πρώτοι πανηγυρτζήδες, «σασταλεγάκηδες» που θα γράψουν χωρίς ντροπή πως «εμείς πάντα σας πιστεύαμε»!
