Γκέλα. Μεγάλη γκέλα. Σε μια εποχή που γίνεται τεράστια προσπάθεια να ανακτηθεί η καταρρακωμένη ψυχολογία του οργανισμού, η ομάδα της ΑΕΚ πάει και μπλέκει σε καταστάσεις που εγκλωβίζουν την ομάδα και τη βάζουν συνεχώς να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Η ισοπαλία με την Καλλιθέα και η αδυναμία να παραμείνει στην κορυφή της βαθμολογίας και να ανοίξει κι άλλο τη διαφορά από τον Ολυμπιακό, είναι ζητήματα που δεν μπορεί να ξεπεραστούν σα να μην έγινε τίποτα.
Σαφέστατα υπάρχουν δικαιολογίες. Η ΑΕΚ πήγε με ένα σκασμό απώλειες σε αυτό το παιχνίδι, εκεί που είχε να υπερηφανεύεται για τις πολλές και καλές λύσεις που είχε μεσοεπιθετικά, κατέληξε να παίζει με μετρημένες επιλογές. Αλλά οι δυνατοί δεν μπορούν να μένουν στις δικαιολογίες. Δεν είναι αρκετό, έστω και εάν είναι πραγματικό. Αφήστε που είναι και ένα ζήτημα πως στην ΑΕΚ μόνο μαζεύονται τόσες πολλές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη, πολύ μεγάλη κουβέντα.
Είναι δικαιολογία και όταν έχεις μια διαιτησία που είναι σαφέστατα με διάθεση να μην τολμήσει κανείς (σιγά που δεν θα το κάνει, έτοιμα τα έχουν τα αφηγήματα) να πει πως έδωσες έστω και… σποράκι υπέρ της ΑΕΚ. Διότι ο Τζήλος είναι απίστευτο πως δεν έδωσε δεύτερη κίτρινη στον Μότοκ και τον Πασαλίδη. Η μεγαλύτερη διαιτητική κωμωδία είναι ξανά βέβαια τα λεπτά των καθυστερήσεων. Φαίνεται πως άλλοι θα παίζουν παράταση, άλλοι βιάζονται να γυρίσουν σπίτι τους.
Το θέμα του Πινέδα
Ας τα αφήσουμε αυτά. Ετσι κι αλλιώς, η ΑΕΚ έχει πολλά να λύσει. Κάτι που πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω με καμία ποδοσφαιρική λογική, είναι η χρησιμοποίηση του Πινέδα στη θέση του δεξιού μπακ. Κάποιος θα πει εύκολα, μα το έκανε ο Αλμέιδα επειδή έλειπαν οι Ρότα και Οντουμπάτζο. Ναι, συνέβη όντως αυτό. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως ο Γκουαρντίολα θα πάρει τον Ντε Μπρόινε να παίξει δεξί μπακ και δεν θα θυσιάσει εκεί κάποιον άλλον παίκτη.
Ειδικά μάλιστα, από τη στιγμή που στο τέλος πήρε το ρίσκο και δεν στοίχισε και τίποτα, με τον Τσιλούλη ως δεξί μπακ. Και βέβαια έφερε τον Πινέδα στον άξονα, γιατί χρειαζόταν τις καλές πάσες, τις διεισδύσεις και τον τρόπο παιχνιδιού του Μεξικανού που είναι σε αυτόν το ρόλο, ότι σπουδαιότερο έχει το ελληνικό πρωτάθλημα. Μόνο που όταν μπήκε εκεί, ήταν ήδη καταπονημένος από τα πολλά χιλιόμετρα που διήνυσε και βέβαια είχε κλείσει ακόμα περισσότερο η Καλλιθέα.
Το έγκλημα με αριστερό μπακ και ο Περέιρα
Επίσης, ελπίζω να κατανοήσαν όσοι φέρθηκαν «εγκληματικά» στον σχεδιασμό της νέας ΑΕΚ και δεν πήραν αριστερό μπακ. Διότι, εκεί που ο Πήλιος δεν είχε λεπτό συμμετοχής και έπαιζαν σε αυτόν το ρόλο όλοι (Χατζισαφί, Λιούμπισιτς, Κάλενς), ξαφνικά αντιμετωπίζεται ως κάτι αναντικατάστατο. Δεν ήταν καλός και αυτό είναι λογικό για ένα παιδί, που θέλει χρόνο για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ομάδας. Και ειδικά σε τέτοια ματς, όπου χρειάζεται πολλά από τα μπακ της.
Απορία είναι επίσης πως είναι δυνατόν να εμφανίζει αυτήν την εμφανώς ανέτοιμη εικόνα ο Περέιρα, που είναι από τις πρώτες μεταγραφές και δουλεύει σταθερά επί σχεδόν δίμηνο με την ομάδα. Πότε θα ετοιμαστεί και πότε θα μπορεί να βοηθήσει πραγματικά την ΑΕΚ; Αναπάντητα ερωτήματα, πάντως ο Αργεντινός έμοιαζε σκιά του εαυτού του, έχοντας απλά μόνο κάποιες καλές τακτικές κινήσεις μέσα στο γήπεδο.
Σέντερ φορ και Τσούμπερ
Μετά υπάρχει το θέμα του επιθετικού. Ο Πιερό δεν είναι Λιβάι. Δεν είναι καν Πόνσε, αλλά αυτό ας αφήσουμε το χρόνο να το δείξει. Αυτό σημαίνει, πως η ΑΕΚ πρέπει να μάθει και να βρει τρόπο να παίζει με τον Πιερό. Διότι, αυτό το παιδί είναι ικανό μέσα στην περιοχή. Όταν του ζητείται να παίζει σαν τον Γκαρσία, απλά ξοδεύει δυνάμεις και όταν στο φινάλε βρέθηκε δύο φορές μέσα στην περιοχή, δεν μπόρεσε να τελειώσει σωστά τη φάση.
Με δεδομένο μάλιστα πως ο Λιβάι θα λείψει καιρό και ο Μαρσιάλ δεν είναι έτοιμος, η ΑΕΚ πρέπει να βρει το συντομότερο τρόπο αξιοποίησης του Πιερό. Ειδάλλως, θα στερεί από τη γραμμή κρούσης της ένα πολύτιμο εργαλείο, έναν σέντερ φορ που μπορεί να της δίνει το γκολ, που φέτος συνολικά δεν το έχει και εύκολο. Στις απορίες μου κρατήστε και πως επανήλθε ο Τσούμπερ σε ρόλο αριστερού χαφ, κάτι που θεωρούσα πως είχε τελειώσει από πέρυσι.
Πολλά ερωτήματα, πλείστες απορίες, μεγάλη απογοήτευση. Ο κόσμος θέλει να βλέπει την ΑΕΚ να δείχνει τουλάχιστον ικανότητα να τα καθαρίζει. Και περισσότερο, όταν είναι παιχνίδια που την έχουν «πληγώσει» πολύ και την περυσινή σεζόν και σε μεγάλο βαθμό της στέρησαν το πρωτάθλημα. Δύο γκέλες σε πέντε ματς, με τη Λαμία και την Καλλιθέα, δείχνουν πως η ΑΕΚ συνεχίζει να κυνηγά την ουρά της και να μη βρίσκει λύσεις στα θέματα της.