Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί κάτι τέτοιο. Απλά δεν ξέραμε που, πώς και πότε. Η αποχώρηση του Ολυμπιακού είναι φανερό ότι έχει σκοπό να ταράξει τα νερά και να στείλει μήνυμα, ακόμα κι αν το πράττει με τον πιο λάθος τρόπο, προσβάλλοντας πρώτα από όλα το πρεστίζ του, κι εν συνεχεία τους χορηγούς του μπάσκετ, τον κόσμο που κάθισε να παρακολουθήσει ένα ματς ή πλήρωσε για αυτό.
Ας μπούμε όμως λίγο στην ουσία του θέματος. Η ιστορία θα γράψει ότι ο Ολυμπιακός αποχώρησε στο ημίχρονο ενός αγώνα με το σκορ 40-25 εις βάρος του. Τι συνέβη ως τότε;
Όλα λάθος!
Λάθος Νο1: Αρχικά ο ορισμός. Η ΚΕΔ έδωσε την αφορμή, το άλλοθι που έψαχναν οι ερυθρόλευκοι πριν το ματς ορίζοντας ξανά τον Αναστόπουλο. Κι άρχισε η παραφιλολογία: Πόσα φάουλ θα έχει ο Μιλουτίνοφ; Ο Πρίντεζης; Ο Σπανούλης; Όπως επιβεβαιώνει το βίντεο, ο Αναστόπουλος σφύριξε 4 φορές στο πρώτο μέρος. Ένα φάουλ του Μιλουτίνοφ, σε κινητό σκριν. Ο Αναστόπουλος είναι ο Νο1 διεθνής Ελληνας διαιτητής FIBA με βάση ορισμούς, συμμετοχές σε τελικούς (πρόπερσι τελικό BCL, πέρυσι Europe Cup). Τι ακριβώς όμως προσφέρει η ΚΕΔ ορίζοντας τον σε 2/3 ντέρμπι, κανείς δεν καταλαβαίνει. Άλλοι διαιτητές δεν υπάρχουν; Βοηθάει το παιχνίδι, τον ίδιο, ποιον; Η απάντηση είναι κανέναν.
Λάθος Νο2: Η διαχείριση του παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός στέκεται πολύ στα τρία πρώτα φάουλ. Σε ποιους χρεώθηκαν; Στον 12ο παίκτη του ρόστερ Τίμα και στον «νέο» Ουέμπερ. Το βίντεο δείχνει ότι υπάρχει παράβαση και στις τρεις περιπτώσεις. Ας βάλουμε ως δεδομένο, αυτό που θέτει κι ο Ολυμπιακός, ότι δεν σφυρίχτηκαν τουλάχιστον πέντε παρόμοιες περιπτώσεις στην άλλη ρακέτα, σε τραβήγματα, χέρια στη μπάλα, και άλλα.
Ίσως εδώ όμως είναι που πρέπει να εστιάσουμε γιατί αν ξεψαχνίσουμε μία-μία τις φάσεις δε θα οδηγήσει πουθενά. Ο Γκος χρεώθηκε φάουλ εκεί που δεν υπήρχε και ο Παπανικολάου διαμαρτυρήθηκε σαν τρελός σε ένα γκολ φάουλ στον Παπαπέτρου στο replay του οποίου φαίνεται να του κάνει... high five.
Ας μην πιάσουμε λοιπόν μία-μία τις φάσεις. Τα τρία φάουλ στον Ολυμπιακό είναι ένα μήνυμα, κι εδώ ακριβώς πρέπει να εστιάσουμε. Τι τους είπαν ουσιαστικά οι διαιτητές; Ξεχάστε αυτά που ξέρατε στην Ευρωλίγκα.
Να εξηγηθούμε...
Τους παίκτες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού τους έχουν τρελάνει! Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν πρόκειται να προσαρμοστούν ποτέ όσο παίζουν με άλλους κανόνες την Παρασκευή και άλλους την Κυριακή. Ποτέ! Κι αν στα ματς με την Κύμη ή το Λαύριο μπορούν να τα προσπεράσουν λόγω ποιότητας, παίζοντας απέναντι σε πιο δυνατούς αντιπάλους, με ανταγωνιστικότητα, πάθος, αυταπάρνηση = χέρια πάνω στη μπάλα, στον αντίπαλο, παντού, δεν θα προσαρμοστούν ποτέ.
Ο Ολυμπιακός στα 28 δευτερόλεπτα συνειδητοποίησε ότι πρέπει να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού. Ας μην κρυβόμαστε. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι πανίσχυρος στην Ευρωλίγκα. Οι επαφές, τα Hand checking εκεί σπάνια του χρεώνονται φάουλ. Θέλετε παράδειγμα; Ο Μιλουτίνοφ πριν το ματς με τη Μακάμπι είχε χρεωθεί με... ένα φάουλ σε τέσσερις αγώνες. Όταν εδώ βάζει χέρια, είναι φάουλ. Πώς να μην τρελαθεί, γνωρίζοντας μάλιστα ότι εδώ ο ΟΣΦΠ είναι ο αδύναμος κρίκος;
Πάμε και ανάποδα. Ο Παναθηναϊκός γιατί φώναζε πέρυσι στην Ευρωλίγκα; Γιατί έβλεπε τον τρόπο που αντιμετωπιζόταν, ιδίως σε σχέση με τον Ολυμπιακό και... φρίκαρε. Εδώ μπορούσε και χέρια να βάζει, και να παίζει σε κάθε άμυνα aggressive, και την... Παρασκευή όλα αυτά ήταν φάουλ. Κι ο Γιαννακόπουλος σιχτίριζε βλέποντας αυτή την αντιμετώπιση και έφτασε στο αμήν για να φύγει. Η διαιτησία παραμένει αγκάθι για τον Παναθηναϊκό αλλά λόγω προσπάθειας βελτίωσης των σχέσεων, διεξαγωγής του F4 στην Αθήνα και κυρίως λόγω της κακής απόδοσης της ομάδας μακριά από το ΟΑΚΑ, έχει περάσει σε τελείως δεύτερη μοίρα φέτος.
Μήπως πρέπει οι αθλητές και οι προπονητές να κάνουν ειδική πνευματική προετοιμασία πριν τους αγώνες; «Αν είναι Ευρωλίγκα βαράμε, αν είναι Α1 αφήνουμε»;
Μήπως πρέπει να αλλάξει κάτι πιο ριζικά στο μπάσκετ; Ισχυροί πάντα θα υπάρχουν, ο Παναθηναϊκός είναι εδώ, η ΤΣΣΚΑ ή ο Ολυμπιακός εκεί. Με... διαιτητές και 50-50 δεν θα υπάρξει ποτέ, ειδικά όσο το προϊόν έχει εμπορευματοποιηθεί, υπάρχουν στη μέση ισχυρά συμφέροντα, τζόγος και η διαιτησία δεν είναι απόλυτα επαγγελματική.
Ως τότε λοιπόν, μην περιμένετε καμία βελτίωση. Ο Ολυμπιακός έριξε μια γροθιά χθες επιχειρώντας να τραβήξει βλέμματα. Το ξέρουν κι οι ίδιοι ότι έψαχναν αφορμή (άλλωστε από το λιμάνι διέρρευσε ότι η απόφαση ελήφθη από τους Αγγελόπουλους σχεδόν με το καλημέρα του αγώνα), φαινόταν και στο ματς ότι αγωνιστικά δεν είχε τύχη καθώς απέναντι του ήταν ένας αφηνιασμένος Παναθηναϊκός τη στιγμή που ο Μιλουτίνοφ έκανε air ball μόνος του από το 1,5 μέτρο. Χθες με όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο Γιαννακόπουλος, στα πρόσωπα των αντιπάλων, έμοιαζε μια μάχη ανάμεσα σε λιοντάρια και χριστιανούς.
Όλα όμως ξεκινούν από την κορυφή. Όσο υπάρχει η αδιαλλαξία της Euroleague απέναντι στη FIBA, όσο αποκλείει διαιτητές ο ένας και ο άλλος, τόσο θα χειροτερεύει το πράγμα σε όλα τα επίπεδα. Ο μακροπρόθεσμος στόχος του Μπερτομέου είναι να διαλύσει τα εθνικά πρωταθλήματα και να απορροφήσει τους 11 κατέχοντες δεκαετές (!) συμβόλαιο ώστε να παίζουν στην Α1 μόνο στα πλέι οφ. Πώς το βλέπετε, είμαστε πολύ μακριά από την απόφαση κάποια ομάδα να αποσυρθεί εντελώς από το εθνικό πρωτάθλημα, για τους σωστούς ή τους λάθος λόγους;...
ΥΓ. Κάθε κουβέντα περί συστήματος, παράγκας και σύγκρισης με το ποδοσφαιρικό έκτρωμα δυο δεκαετιών πάει περίπατο όταν μια ομάδα σε αυτό το διάστημα έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια το 2012 (επί Ομπράντοβιτς), το 2015 και 2016 με διπλό break στην αντίπαλη έδρα. Και με διαιτητή τον Αναστόπουλο...
