Πολλοί δεν τον ήξεραν: Ναι, στο NCAA έκανε αρκετό «θόρυβο», όμως η κλάση και το ταλέντο παικτών όπως ο Ζάιον Ουίλιαμσον, ο Τζα Μοράντ και ο Αρ Τζέι Μπάρετ τον άφησαν σε δεύτερο πλάνο.
Το όνομά του «έπαιξε» στο νο.7, όμως ο Κόμπι Ουάιτ έγινε γρήγορα viral. Όχι για το ταλέντο του, ούτε για το... τρομερό μαλλί του, αλλά για ένα βίντεο στο οποίο έδειχνε τον ενθουσιασμό του για την επιλογή του πρώην συμπαίκτη του, Κάμερον Τζόνσον, στο νο.11 του ίδιου draft.
Όταν το έμαθε, ο Κόμπι έκανε σαν ένα μικρό παιδί και έδειξε την αγάπη που έχει για τον φίλο του. «Τι έγινε; Ο Καμ έφτασε στο 11; Ουάου! Ουάου! Ουάου! Αυτό είναι τρελό! Αν ξέρεις τον Καμ, ξέρεις ότι δουλεύει σαν τρελός! Είμαι πολύ χαρούμενος γι'αυτόν. Απέδειξε πως αξίζει να βρίσκεται εδώ. Δεν έχω ξαναδεί σουτέρ σαν αυτόν! Ουάου φίλε! Ανατρίχιασα!».
Όσο «γλυκός» και αν φαίνεται στην όψη και στον τρόπο ομιλίας ή εκφρασής του, ο 20χρονος πλέι-μέικερ έχει περάσει αρκετά στα παιδικά και εφηβικά του έτη. Σε ένα συγκλονιστικό κείμενο στο Players Tribune, ο Κόμπι αναφέρθηκε στον χαμό του πατέρα του και σε στιγμές που είναι ικανές για να γονατίσουν τον οποιονδήποτε.
«Η μητέρα μου με φώναξε. Μου είπε να κάτσω. Δεν καταλάβαινε γιατί. "Τι προσπαθείς να μου πεις;" φώναξα μετά από λίγο. "Ο πατέρας σου έχει ξανά καρκίνο. Και αυτή την φορά δεν θα απαλλαγεί από αυτό. Μία μέρα... Μία μέρα, ο καρκίνος θα πάρει τον πατέρα σου από εμάς". Εκείνη την στιγμή, έσπασα. Ήθελα να μιλήσω, αλλά δεν μπορούσα. Δεν έβγαιναν λέξεις από το στόμα μου. "Δεν είναι αλήθεια", είπα και έβαλα όλη τη δύναμή μου για να χτυπήσω τον τοίχο. Είχα νεύρα. Όχι με τον καρκίνο ή τον πατέρα μου, αλλά με τον Θεό. Όλα όσα πίστευα "έσπασαν". Σκεφτόμουν ότι αν ο Θεός ήθελε, θα το σταματούσε. "Γιατί παίρνεις τον πατέρα μου;", αναφέρει στις πρώτες γραμμές του κειμένου ο Ουάιτ, προτού μιλήσει για το επόμενο, ακόμα πιο δύσκολο κομμάτι της ζωής του:
«Μέσα στους επόμενους μήνες, ο πατέρας μου χειροτέρεψε. Έχαασε κιλά, δεν μπορούσε να περπατήσει. Έβλεπα τον πατέρα μου να αργοπεθαίνει. Φτάσαμε σε σημείο να μην με αναγνωρίζει. Αυτό ήταν τιο χειρότερο: Έβλεπα στα μάτια του ότι δεν με ήξερε. Ήταν ο ήρωάς μου. Ο Σούπερμαν. Ο άνθρωπος που είχα ως πρότυπο σε όλα. Και δεν με ήξερε».
Λίγο μετά, ο Ουάιτ έχασε για πάντα τον πατέρα του. «Με το που άκουσα τα νέα, ξεκίνησε το κλάμα. Δεν μπορούσα να το ελέγξω. Η μητέρα μου, μου είπε πως έκανα λίμνη στο πάτωμα από τα δάκρυά μου. Έσκυψα και τον φίλησα. "Σαγαπάω μπαμπά μου. Με όλη μου την καρδιά. Θα είσαι για πάντα μαζί μου, ό,τι και αν συμβεί"».
Τα χρόνια πέρασαν, ο Κόμπι «μεγάλωσε», ωρίμασε, έγινε καλύτερος παίκτης. Μετά από μία εξαιρετική σεζόν στο NCAA με το North Carolina, «μπήκε» στη συζήτηση για το Top-10 του Draft. Οι ειδικοί δεν έκαναν λάθος και οι Σικάγο Μπουλς τον επέλεξαν για να καλύψουν, επιτέλους, την θέση του «άσου» με έναν παίκτη που μπορεί να κάνει όλες τις δουλειές στο παρκέ. Και η αλήθεια είναι πως ο Ουάιτ ξεκίνησε καλά την σεζόν, όμως στα μέσα του Ιανουαρίου έκανε την... κλασική αγωνιστική «κοιλιά» που κάνουν σχεδόν όλοι οι rookies στο ΝΒΑ.
Τότε ήρθε ο πάγκος. Ο Τόμας Σατοράνσκι πήρε περισσότερα λεπτά συμμετοχής, και ο 20χρονος γκαρντ κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον ρπώτο δύσκολο «γρίφο» στην κορυφαία λίγκα του κόσμου. Το δύσκολο διάστημα προσαρμογής στα δεδομένα του ΝΒΑ δεν θα σταματούσε έναν γεννημένο μαχητή και η «έκρηξη» δεν άργησε να έρθει.
Λίγο πριν φύγει ο χείμωνας, ο Ουάιτ ξύπνησε σαν... ηφαίστειο και έδειξε με ηχηρό τρόπο το ταλέντο του. Από τις 23 μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου, o Κόμπι ήρθε από τον πάγκο και μέτρησε συνολικά 101 πόντους! Μετρήστε: 33 πόντοι με 11/22 σουτ απέναντι στους Σανς, 33 πόντοι με 11/18 σουτ απέναντι στους Ουίζαρντς, «τριανταπεντάρα» με 7 ριμπάουντ και 13/21 σουτ στο ματς με τους Θάντερ. Μία μαγική «τριάδα» αγώνων, που τοποθέτησε τον νεαρό άσο στην ίδια λίστα με τον Μάικλ Τζόρνταν.
Ναι, καλά διαβάσατε. Ο Κόμπι έγινε ο πρώτος rookie των Μπουλς μετά τον «MJ» με τρία σερί παιχνίδια 30+ πόντων, ενώ κατέγραψε και ρεκόρ στην κλίμακα του πρωταθλήματος, αφού έγινε ο πρώτος rookie την ιστορία του ΝΒΑ με 30+ πόντους και 5+ τρίποντα σε τρία σερί ματς.
«Παίρνω δύναμη από το μαλλί μου. Όλοι αυτό λένε. Είναι το σήμα κατατεθέν μου», ανέφερε με χιούμορ ο πλέι-μέικερ των Μπουλς, που αντιμετωπίζει με χαμόγελο τις κάμερες που -δικαιολογημένα- έχουν στραφεί πάνω του το τελευταίο διάστημα.
Ο ίδιος όμως ξέρει: Η απώλεια του πατέρα του είναι κάτι που επισκιάζει ακόμα κάθε στιγμή πρόσκαιρης ευτυχίας και είναι δεδομένο πως θα τον ήθελε μαζί του, στις κερκίδες, για να του αφιερώνει όλα τα καλάθια και όλα τα βραβεία MVP που έρχονται ή που θα έρθουν στο κοντινό μέλλον.
«Ξέρω ότι όλοι θα έρθουν να μου πουν σε κάθε όμορφη στιγμή μου πως ο πατέρας μου θα με βλέπει από τον παράδεισο. Ότι τα βλέπει όλα και πως έιναι περήφανος για εμένα. Θα τους ευχαριστήσω και θα εκτιμήσω κάθε ατάκα τους, αλλά... Αλλά τίποτα δεν είναι το ίδιο. Ούτε στο ελάχιστο. Όλα είναι διαφορετικά. Ξέρω πως ο πατέρας μου θα ερχόταν να μου μιλήσει και να μου πει πως με αγαπά. Αυτή θα ήταν η πρώτη του κουβέντα φίλε. Θα μου έλεγε πως είναι περήφανος για μένα. Θα ήμασταν χαρούμενοι. Μαζί. Θα έκαν τα πάντα για να τον έχω μαζί μου, ακόμα και για ένα δευτερόλεπτο. Για να έχω ένα φιλί στο μάγουλο από τον πατέρα μου».
Ο Κόμπι δεν είναι ο κλασικός wannabe σταρ που έχουμε συνηθίσει.
