Ο Μπερτομέου άφησε πίσω του… καμένη γη. Όπως φαίνεται ακόμη δεν έχει ανθίσει ούτε αγριόχορτο. Η Euroleague έχοντας βαθιά ριζωμένο το μικρόβιο της αναξιοπιστίας, προκάλεσε γέλιο και εκνευρισμό με τις αποφάσεις της για τις ποινές μετά το ξύλο στο Ρεάλ Μαδρίτης-Παρτιζάν. Αλλοιώνοντας μέσω αυτής της διαδικασίας και την ίδια τη σειρά.
Προφανώς και έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες τιμωρίες και βαρύτερες. Δεν είναι δυνατόν ο Μούσα να την έχει γλιτώσει. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ποινές… χάδια μόλις σε τέσσερις, ενώ έχουν αποβληθεί σχεδόν όλοι την προηγούμενη βραδιά. Δεν είναι δυνατόν ο Γιουλ να μην έχει την παραμικρή επίπτωση για την πράξη του.
Ή τους τιμωρείς όλους όσους έφταιξαν και συμμετείχαν, ή τους αφήνεις όλους με τη δικαιολογία πως δεν θες να επηρεάσεις τη διοργάνωση. Με τις ποινές της η Euroleague αυτή τη στιγμή είναι σαν να… επιβράβευσε τη Ρεάλ που έχει βάθος στο ρόστερ της, αλλάζοντας τις ισορροπίες που όλοι είδαμε στο ζευγάρι με την Παρτιζάν.
Το χρηματικό πρόστιμο είναι προσβολή προς άλλες ποινές που έχουν επιβληθεί στο παρελθόν, για σημαντικά πιο ασήμαντους λόγους. Οι 50.000 ευρώ αποτελούν χρήματα που προκύπτουν ως τιμωρία, για κόσμο που εμποδίζει τις εξόδους, για λέιζερ ή για καπνογόνα. Τώρα συνέβη το ίδιο για… φεστιβάλ ξύλου που γράφτηκε στην ιστορία.
Κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά, αλλά οι ποινές θα ήταν ίδιες αν η σειρά ήταν Ζαλγκίρις-Παρτιζάν αντί για Ρεάλ-Παρτιζάν; Αυτή η υπόδουλη στάση απέναντι στους Ισπανούς, δεν λέει με τίποτα να αφήσει τη διοργάνωση, προκαλώντας τον εκνευρισμό όλων των υπόλοιπων ομάδων.
Ξεφτιλίζονται μάλιστα ακόμη και στην ίδια την Ισπανία, όπου περίμεναν μέχρι και πολυετή τιμωρία στον Γιαμπουσέλε. Οι πέντε αγωνιστικές γι’ αυτό που έκανε, είναι μεγαλύτερη επιτυχία απ’ το βραβείο MVP που θα δοθεί σε όποιον το κατακτήσει.
Κατόρθωσε η Euroleague για πολλοστή φορά να γίνει περίγελος. Χάνοντας το όποιο ίχνος αξιοπιστίας είχε. Δικαιώνοντας όσους φωνάζουν εδώ και χρόνια πως το συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης της κορυφαίας διοργάνωσης του μπάσκετ, είναι τουλάχιστον σαθρό. Σε θέματα τιμωριών, διαιτησιών, τα πάντα. Λες και θέλουν κάθε χρόνο να κάνουν… ημι-ορισμό για το ποιοι θα πετύχουν και ποιοι θα αποτύχουν.
Ο Γιαμπουσέλε στις αρχές της επόμενης σεζόν θα είναι διαθέσιμος, η Ρεάλ έχει ανεβάσει κατακόρυφα τις πιθανότητές της όπως διαμορφώθηκαν οι συνθήκες και το… devotion συνεχίζεται για τα καλά. Στον δρόμο που χάραξε ο Μπερτομέου. Αυτόν της απόλυτης απαξίωσης και διάλυσης της κορυφαίας διοργάνωσης συλλόγων στην Ευρώπη. Δεύτερη καλύτερη στον κόσμο.
Αλήθεια, αν αυτό το ξύλο έπεφτε σε αγώνα των Λέικερς με πρωταγωνιστή τον Λεμπρόν, υπήρχε περίπτωση για τόσο κωμικές ποινές; Ή μήπως θα τον «τελείωναν» για παραδειγματισμό; Τί να ξέρουν όμως και στο ΝΒΑ…
