Στο πρόσφατο εκτός έδρας παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τη Λαμία ο Ραζβάν Λουτσέσκου, με σχεδόν παράταιρη για τα ελληνικά δεδομένα ειλικρίνεια, παραδέχτηκε πως στη φάση του Βιεϊρίνια ο Τσαμούρης έπρεπε να υποδείξει την εσχάτη των ποινών: «Ναι, ήταν πέναλτι της Λαμίας, αλλά μετά ο ρέφερι μας διέλυσε με τις αποφάσεις του», ήταν τα λόγια του Ρουμάνου τεχνικού για τα... πεπραγμένα του διαιτητή που τίναξαν το παιχνίδι της Λαμίας με τον ΠΑΟΚ στον αέρα.
Το θέμα μας, όμως, δεν είναι αυτό. Εξάλλου, δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο λανθασμένο σφύριγμα κάποιου διαιτητή. Ας πάμε κάπου αλλού.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Ποια ήταν η συνήθης θέση του Ολυμπιακού σε αντίστοιχες περιπτώσεις; Πως υποδέχθηκε στο παρελθόν καραμπινάτα ευνοϊκά σφυρίγματα η ομάδα που έκανε ό,τι ήθελε στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 20 χρόνια; Πώς τα αντιμετώπισε ο φίλα προσκείμενος σε αυτήν τύπος;
Ποια ήταν η ερυθρόλευκη τοποθέτηση για το... περιβόητο οφσάιντ που δόθηκε στον Κατσουράνη, το αξέχαστο χέρι του Μανιάτη, το Παπουτσέλειο πέναλτι και τα δολοφονικά χτυπήματα του Μποτία στον Μπερμπάτοφ προ διετίας στο «Καραϊσκάκης»;
Ένα καλό φρεσκάρισμα μνήμης ποτέ δεν έβλαψε κανέναν...
Κωδικός: «Κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη
Το παιχνίδι πια έχει λάβει θρυλικές διαστάσεις. Ο Παναθηναϊκός σκοράρει στο 87ο λεπτό με τον Κατσουράνη, όμως παρότι ο Έλληνας μέσος καλύπτεται περίπου… μισό στρέμμα από την μισή ενδεκάδα του Ολυμπιακού, εντούτοις το γκολ ακυρώνεται. Ο Ολυμπιακός παίρνει την νίκη με γκολ του Τζεμπούρ στις καθυστερήσεις και οι πράσινοι περνάνε από «επιτροπή υποδοχής» μέχρι να φτάσουν στα αποδυτήρια.
«10 πόντους πιο μακριά. Φόρεσε την φουστίτσα σου και άντε γεια. Και μη χάσετε την νέα κολεξιόν του Γάλλου», το πρωτοσέλιδο από τον «Πρωταθλητή» που έκανE γαργάρα όλα τα… περιττά. Η δήλωση του Βαγγέλη Μαρινάκη μετά από τέτοια νύχτα ντροπής: «Κάντε τα παιδιά σας Ολυμπιακούς για να είναι χαρούμενα» μνημομονεύεται ακόμα, όπως και η ατάκα του μετά από το ίδιο παιχνίδι: «Σήμερα ο Ολυμπιακός δίδαξε ήθος».
Κωδικός: «Απονομή σε άδειο γήπεδο»
Ο Αστέρας Τρίπολης είναι μία ανάσα από το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας του, όταν στο 69ο λεπτό και με το σκορ στο 1-1 θα έπρεπε να κερδίσει πέναλτι και αποβολή για το εμφανές χέρι του Μανιάτη στην γραμμή του τέρματος, με το οποίο αποσοβεί ένα σίγουρο γκολ. Την παράβαση την είδαν όλοι εκτός από τον Γιάχο και τον βοηθό τέρματος Τριτσώνη - σημερινό επικεφαλής της ΚΕΔ - που είπαν να συνεχιστεί το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε στην παράταση το κύπελλο (και το νταμπλ), όμως η απονομή έγινε σε μισοάδειες εξέδρες, αφού ούτε οι οπαδοί του άντεξαν να δουν αυτό το θέαμα.
Ωστόσο, ο επίσημος Ολυμπιακός είχε άλλη άποψη, αφού σύμφωνα με διαρροή μετά τον τελικό: «οι εξέδρες άδειασαν πριν την απονομή, διότι ο κόσμος έτρεχε για να προλάβει τα τελευταία δρομολόγια του ηλεκτρικού! Την ώρα που εφημερίδες όπως τo Goal έγραψαν για «Νταμπλ με ληστεία», ο ερυθρόλευκος τύπος ήταν ξανά στον δικό του κόσμο: «Πόνεσε εεεε;» το ρητορικό ερώτημα του «Πρωταθλητή», που έδωσε την δική του εξήγηση: «βγήκαν σαν τα σαλιγκάρια όλοι οι αποτυχημένοι για να διασωθούν απο τα δικά τους Βατερλώ», ενώ εντύπωση είχε προκαλέσει και το πρωτοσέλιδο της Sportday με τον… βιτριολικό και καταγγελτικό τίτλο: Έλα, ρε Θρύλε»!
Κωδικός: «Τα πόδια ήταν έξω, αλλά η ψυχή μέσα»!
Και ποιος δεν ξέρει ή δεν έχει ακούσει για το περίφημο «Παπουτσέλειο πέναλτι»; Ήταν 8 Δεκεμβρίου του 1996 όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό με 1-0 χάρη σε εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Τζόρτζεβιτς, σε πέναλτι που υποδεικνύει ο Λέσβιος διαιτητής Στράτος Παπουτσέλης σε ανατροπή του Ίβιτς από τον Γιάννη Καλιτζάκη εκτός περιοχής. Μετά το τέλος της αναμέτρησης, ο Ίλια Ίβιτς δηλώνει: «Αφού ο ρέφερι σφύριξε το πέναλτι, έκρινε ότι είναι παράβαση». Αυτό που όμως έμεινε στην ιστορία ήταν η θρυλική ανακοίνωση της Θύρας 7, με τον τίτλο που έμεινε στην ιστορία και τα λέει όλα: «Τα πόδια του ήταν έξω, αλλά η ψυχή του ήταν μέσα». Άρα… πέναλτι!
Κωδικός: «Όταν ο Μπερμπάτοφ έμαθε τι εστί Καραϊσκάκης»
Στις 7 Φεβρουαρίου του 2016, ο Ολυμπιακός επικρατεί στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ με 1-0, όμως ο περιβόητος διαιτητής Δημητρόπουλος βαφτίζει το ψάρι, κρέας και μετατρέπει δύο αποβολές σε χάδια και κίτρινες κάρτες. Ο Μποτία δοκιμάζει την αντοχή του αγκώνα του στον κρόταφο του Μπερμπάτοφ (!), ο Μιλιβόγεβιτς ρίχνει ένα κροσέ στον Τζαβέλλα, όμως αμφότεροι μένουν ατιμώρητοι. Ο πλαϊνός Τουμπακάρης ως ερυθρόλευκος λίμπερο κόβει με δύο «φανταστικά» οφσάιντ Μακ και Σκόνδρα και η ζωή… συνεχίζεται. «Ένα και να τσούζει» ήταν το επιμύθιο από τον «Γαύρο», που κάτω δεξιά χρησιμοποιεί όπως θέλει τα λεγόμενα του τότε προπονητή του ΠΑΟΚ, Ιγκόρ Τούντορ: «Τους ξεγύμνωσε. Ο Τούντορ είπε την αλήθεια: «Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και ήταν πιο ποιοτικός από εμάς. Είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα».
Για το τέλος η διαχρονική και all-time clasic δήλωση του Αλέκου Αλεξανδρή, σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης εποχής: " Εντάξει, εγώ μπορεί να έπεσα. Εσύ σαν διαιτητής έπρεπε να το δώσεις; Εγώ παίζω για να κερδίσω. Είμαι ανταγωνιστικός ακόμα κι απέναντι στο παιδί μου. Αν θες να είσαι πρωταθλητής δεν υπάρχουν fair play και μ@λ@κίες. Θέλω να κερδίσω. Πώς θα κερδίσω; Με τον οποιοδήποτε τρόπο. Κλέβω ακόμα και το παιδί μου! Φέρνω έξι-πέντε στα ζάρια και του λέω πως έφερα εξάρες".
