8 Δεκεμβρίου 1996. Έχουν περάσει από τότε περισσότερα από 20 χρόνια κι όμως το ανύπαρκτο πέναλτι που σφύριξε σε εκείνο το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός υπέρ των γηπεδούχων ο διαιτητής Παπουτσέλης μνημονεύεται ακόμη. Και θα μνημονεύεται εις τους... αιώνες καθώς υπήρξε η «σφραγίδα» για το ξεκίνημα της «παντοκρατορίας» του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο ίδιος ο Θωμάς Μητρόπουλος σε συνέντευξη που είχε δώσει λίγα χρόνια μετά, είχε αναφέρει ότι σε μια μικρή κορνίζα στο γραφείο του υπήρχε η συγκεκριμένη ημερομηνία με την ένδειξη «η μέρα που άλλαξε το ελληνικό ποδόσφαιρο»!
22 Αυγούστου 1998. Ήταν η 1η αγωνιστική της σεζόν 1998-99, Παναθηναϊκός-Πανηλειακός στο ΟΑΚΑ. Πριν από αυτή, είχε δημιουργηθεί μία ιστορική συμμαχία 12 ΠΑΕ, στην οποία πρωτοστατούσαν ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και είχε στόχο να πάρουν τη διαχείριση των τηλεοπτικών εσόδων από την ΕΠΑΕ. Ο τότε πρόεδρος της ΕΠΑΕ Βίκτωρας Μητρόπουλος, λίγο πριν από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος, ως... προφήτης είχε δηλώσει ότι «Η συμμαχία Κόκκαλη-Βαρδινογιάννη θα διαλυθεί στο πρώτο πέναλτι». Το παιχνίδι Παναθηναϊκός-Πανηλειακός βρισκόταν στο 1-1 μέχρι τις καθυστερήσεις. Ο διαιτητής Στεφανόπουλος σφύριξε ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ του Βαζέχα (σε φάουλ εκτός περιοχής, όπως ακριβώς και ο Παπουτσέλης στο προηγούμενο ντέρμπι που ανέφερα), ο Παναθηναϊκός νίκησε 2-1 και... φυσικά η συμμαχία των «12» διαλύθηκε!
27 Απριλίου 2017. Ημιτελικός κυπέλλου- αγώνας ρεβάνς ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός στην Τούμπα. Ο διαιτητής Γιώργος Κύζας περνάει «πριονοκορδέλα» τους «πράσινους» ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Ο ΠΑΟΚ με εντυπωσιακό δεύτερο ημίχρονο καταφέρνει και ανατρέπει το εις βάρος του 2-0 της Λεωφόρου φθάνοντας στο θριαμβευτικό 4-0, ενώ ο Κύζας ολοκληρώνει μία τραγική διαιτησία αποβάλλοντας τον Χουλτ με ανύπαρκτη κάρτα λίγο πριν το τρίτο γκολ του Δικέφαλου. Το παιχνίδι σηματοδοτεί -με επίσημη τοποθέτηση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός- το τέλος της «συμμαχίας» των τριών (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός) οι οποίοι πρωτοστάτησαν για περισσότερο από ενάμιση χρόνο στην προσπάθεια αλλαγής του «καθεστώτος ΕΠΟ». Ο Παναθηναϊκός διαχώρισε τη θέση του ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τον Βαγγέλη Γραμμένο στις επικείμενες εκλογές της Ομοσπονδίας. Όχι επειδή έχει πρόβλημα με το πρόσωπο αλλά γιατί πλέον δεν θέλει σε τίποτα να «συμπορεύεται» με τον Ιβάν Σαββίδη. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η διαμάχη δεν «περιορίζεται» ανάμεσα στις δύο ΠΑΕ αλλά πλέον είναι και σε προσωπικό επίπεδο, μεταξύ Αλαφούζου-Σαββίδη. Κι όλα αυτά μόλις λίγες ημέρες μετά την πολύ ωραία εικόνα στην οποία ο ηγέτης του Παναθηναϊκού είχε παραχωρήσει στον ηγέτη του ΠΑΟΚ την δική του σουίτα στη Λεωφόρο για να παρακολουθήσει από εκεί τον πρώτο ημιτελικό. Ενέργεια και σκηνή που τότε είχε σχολιαστεί απ΄όλο τον κόσμο μόνο θετικά.
Η διαιτησία του Γιώργου Κύζα (το «τέλος» του οποίου ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΗΚΕ με διαρροή της ΙΔΙΑΣ της ΚΕΔ του Σταύρου Τριτσώνη, αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα) θα μνημονεύεται για χρόνια, όμως δυστυχώς δεν... τελείωσε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στην Τούμπα. Μακάρι να διαψευστούμε αλλά, συνήθως, ενός κακού... μύρια έπονται.
1. Το γεγονός ότι ο Ιβάν Σαββίδης, αμέσως μετά το παιχνίδι, προχώρησε στις γνωστές δηλώσεις οι οποίες χαρακτηρίστηκαν «διάγγελμα του ισχυρού», έκανε χαρούμενους τους φίλους του ΠΑΟΚ αλλά εξόργισε όλους τους άλλους. Παναθηναϊκούς, Ολυμπιακούς και ΑΕΚτσήδες. Όχι μόνο τις ηγεσίες των ΠΑΕ αλλά την μεγάλη μάζα του κόσμου τους. Γιατί αυτές οι δηλώσεις ακολούθησαν της συγκεκριμένης διαιτησίας που ο κόσμος την είχε «φρέσκια» στα μάτια του. Μάλιστα, στα πλαίσια της γνωστής ελληνικής... βιασύνης, πολλοί έσπευσαν να πουν ότι «Ο Σαββίδης εμφανίστηκε ως ο νέος χαλίφης του ελληνικού ποδοσφαίρου». Λησμονούν όμως ότι «χαλίφης» δεν γίνεται κάποιος με μία –έστω και τόσο κραυγαλέα- διαιτησία αλλά με σειρά άθλιων διαιτησιών από τις οποίες μπορεί να έρθει ως «κέρδος» τίτλος ή τίτλοι.
2. Ο τρόπος που χειρίστηκε ο «οργανισμός ΠΑΟΚ» τον συγκεκριμένο ημιτελικό υπήρξε κάκιστος επικοινωνιακά. Και αυτό (του) έχει γυρίσει μπούμερανγκ. Δεν μπορεί το κλαμπ που έχει βιώσει τεράστιες «σφαγές» στο παρελθόν να χρησιμοποιεί «φρασεολογία» την οποία «πολεμούσε» επί χρόνια για να στηρίξει τώρα μια διαιτησία η οποία εξόφθαλμα (όπως η συντριπτική πλειονότητα, ανεξαρτήτως χρωμάτων, των φιλάθλων είδε) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος στο γήπεδο. Δεν γίνεται το «περιβάλλον ΠΑΟΚ» να υποστηρίζει ότι ο Παναθηναϊκός «πέταξε» τις ευκαιρίες του να σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο ή ότι ο ΠΑΟΚ είχε στον πάγκο τον Κάνιας και τον Ενρίκε και τον Μπίσεσβαρ, ενώ ο Παναθηναϊκός τον Μολίνς! Η ποδοσφαιρική «αυτοχειρία» των χαμένων τετ α τετ του Κλωναρίδη δεν... δικαιώνει τον Κύζα για όσα έπραξε-σφύριξε. Είναι ΑΛΛΗ συζήτηση αυτή, ποδοσφαιρική, όχι διαιτητική. Όσο για το δεύτερο παραπέμπει ευθέως στο γνωστό «θεώρημα Σάββα» (πριν, δηλαδή, από την πρόσφατη... αλλαγή κασέτας!) το περιβόητο «κάντε επενδύσεις να κερδίζετε και τη διαιτησία»! Θυμίζω όμως ότι για να ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΑΥΤΕΣ οι νοοτροπίες στο ποδόσφαιρο πάλεψε ο ΠΑΟΚ, μαζί με τους άλλους δύο, μέχρι πρόσφατα. Για να μην υπάρχει «ένας δυνατός» αλλά για να γίνει δυνατό το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Στη ζωή λένε ότι τίποτα δεν είναι τόσο κακό ώστε να μην μπορεί να... γίνει χειρότερο. Ταυτόχρονα, όμως, λένε πως η πραγματική σοφία μπορεί να συνοδεύει τους ισχυρούς ανθρώπους την ώρα που οι στιγμές είναι κρίσιμες.
Αν τα πράγματα στον τελικό του κυπέλλου το Σάββατο κυλήσουν ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ.. Αν δεν παίξει ΚΑΝΕΝΑ ΡΟΛΟ η διαιτησία, ούτε υπέρ του ΠΑΟΚ ούτε υπέρ της ΑΕΚ... Αν απολαύσουμε μια ματσάρα στην οποία θα νικήσει η ομάδα που θα είναι καλύτερη στη βραδιά (καθώς το παιχνίδι ποδοσφαιρικά ξεκινάει από το απόλυτο 50-50)... Αν ο Σαββίδης με τον Μελισσανίδη, ο Μελισσανίδης με τον Σαββίδη δώσουν οι ΙΔΙΟΙ πρώτοι το παράδειγμα δίπλα δίπλα, όποιος κι αν σηκώσει το κύπελλο... Αν συμβούν όλα αυτά ίσως προλάβουν ακόμη να σώσουν αυτό που για τους περισσότερους τούτη την ώρα «δεν σώζεται».
Αλλιώς; Ας φτιάξουν και μια κορνίζα με την «ημερομηνία Κύζα», στην οποία θα αναγράφεται: «27-4-2017, η μέρα που ανατίναξε ότι καλό πήγε να φτιαχτεί στο ποδόσφαιρο»...
